مبادلات ایران و چین با «ریال» انجام می‌شود
اقتصادنیوز: نیم قرن با اقتصاد ایران روایتی است از تحولات، شخصیت‌ها و شاخص‌های اقتصاد ایران و موضوعاتی که به نوعی با اقتصاد ایران ارتباط پیدا می‌کنند. شرایط فعلی اقتصادی ارتباط مستقیمی با گذشته آن دارد.
ما در این بخش تلاش داریم اخبار و گزارش‌های اقتصادی را به گونه‌ای به تصویر بکشیم تا مخاطب با مطالعه آنها به شناخت نسبی از اوضاع اقتصادی ایران دست یابد.«اقتصادنیوز» از آبان 1399 هر روز اقدام به انتشار اخبار و گزارش‌های اقتصادی همان روز سال‌های 1350، 1360، 1370، 1380 و 1390 کرد.
پارسال نیز هر روز در بخش «نیم قرن با اقتصاد ایران» اخبار همان روز در سال‌های اول هر دهه در نیم قرن گذشته را منتشر کردیم.
در ابتدای قرن پانزدهم با استفاده از اخبار و گزارش‌های روزنامه‌های «اطلاعات» و «دنیای اقتصاد» هر روز روایتی اختصاصی از اقتصاد ایران و جهان در سال‌های 1352، 1362، 1372، 1382 و 1392 تقدیم مخاطبان می‌شود.
20 فروردین 1352؛ مبادلات ایران و چین با «ریال» انجام می‌شود
مذاکرات پنج روزه آقای هوشنگ انصاری، وزیر اقتصاد با مقامات دولت جمهوری خلق چین منجر به انعقاد اولین موافقتنامه‌های بازرگانی و پرداخت بین دو کشور شد.
این موافقتنامه‌ها در ساعت 4 بعدازظهر دیروز در تالار خلق چین از طرف آقای انصاری و آقای «سیانک کو» وزیر بازرگانی خارجی این کشور طی مراسمی به امضا رسید.
براساس موافقتنامه‌ها مبادلات بازرگانی بین دو کشور براساس پایاپای خواهد بود و برای اولین بار در موافقتنامه‌ها پرداخت ایران با یک کشور خارجی توافق شده است که فقط ریال مبنای محاسبات طرفین قرار گیرد.
براساس موافقتنامه بازرگانی حجم کلی مبادلات بین دو کشور چهار میلیارد و هشتصد میلیون ریال در سال یعنی بیش از 6 برابر مبادلات سال 50 در نظر گرفته شده است و به این ترتیب ظرف پنج سال آینده، حجم مبادلات دو کشور به 24 میلیارد ریال خواهد رسید. این افزایش حتی در مقایسه با مبادلات طرفین در 9 ماه سال 51 که پس از برقراری روابط سیاسی تسهیل و با افزایش قابل‌توجهی به دو میلیارد ریال رسیده است، به بیش از 80 درصد بالغ می‌گردد. سهم کالاهای صنعتی ایران در صادرات به چین 70 درصد و سهم کالاهای سنتی 30 درصد در نظر گرفته شده است. اقلام عمده صادرات صنعتی سالانه ایران به چین اتوبوس، مینی‌بوس، کامیون و وانت «200 میلیون ریال»، شمش آلومینیوم «230 میلیون ریال»، کود شیمیایی «18 میلیون ریال»، کربنات دو سود «100 میلیون ریال»، محصولات صنعتی سبک «100 میلیون ریال»، ماشین‌آلات کشاورزی «100 میلیون ریال»، پودر رختشویی «100 میلیون ریال»، روغن نباتی «100 میلیون ریال»، گوگرد «80 میلیون ریال» و تریکو «50 میلیون ریال» می‌باشد.
قسمت اعظم صادرات سنتی را پنبه «500 میلیون ریال» و کرومیت «90 میلیون ریال» تشکیل خواهد داد.
اهم اقلام وارداتی ایران از جمهوری خلق چین انواع منسوجات، کاغذ، لوازم تحریر، کالاهای ورزشی، محصولات غذایی و چای، قلع، ماشین‌آلات و تجهیزات و محصولات فلزی و فولادی خواهد بود.
20 فروردین 1362؛ مقررات جدید ارز مسافری اعلام شد
محسن نوربخش، رئیس‌کل بانک مرکزی در مورد وضعیت اقتصادی سال 61، ورود و خروج ارز، تاثیر کاهش قیمت نفت در اقتصاد کشور مطالبی اعلام کرد.
وی گفت: مشکل دیگر ما در زمینه رشد اقتصادی مساله فروش نفت و بازاریابی برای نفت و فرآورده‌های حاصل از فروش نفت بود که در سال 61 درآمدهای حاصل از فروش نفت بود که در سال 61 درآمدهای حاصل از فروش نفت نسبت به سال 60 حدود 45 درصد رشد و کل درآمدهای ارزی 42 درصد افزایش تراز پرداخت‌های ما را به نحو چشمگیری مثبت و امکان افزایش ذخایر ارزی را فراهم می‌کند. در زمینه کاهش تورم در کشور در سال گذشته، مشکل اصلی، سطح بالای قیمت‌ها بود که در این زمینه با کنترل رشد قیمت‌ها تا حدی موفق بودیم. در سال 60 قیمت‌های عمده‌فروشی حدود 22.1 درصد رشد داشت که این رقم در سال 61 به حدود 12.8 درصد کاهش پیدا کرد. این افزایش قیمت در سطح خرده‌فروشی در سال 60 حدود 23.8 درصد بود که در 9 ماه سال 61 به 18.2 درصد تنزل پیدا کرد.
وی افزود: وجود تورم در سطح خرده‌فروشی ناشی از سیستم توزیع می‌باشد و با توجه به حرکتی که در سال 61 برای خروج از رکود اقتصادی انجام شد و با افزایش سرمایه‌گذاری‌های بخش خصوصی و عرضه بیشتر کالا پیش‌بینی می‌شود که بتوانیم این سیر نزولی تورم را حفظ کنیم.
رئیس‌کل بانک مرکزی سپس در زمینه مقررات ورود و خروج ارز از کشور گفت: امکان ورود ارز به جز ارز دولتی فراهم شده است و هر مسافر می‌تواند هر مقدار ارز را به صورت حواله ارزی یا نزد خود و یا در حساب ارزی در بانک وارد کند و هر زمانی که بخواهد می تواند این مقدار ارز را یا توسط خود یا با انتقال به شخص دیگر از مملکت خارج کند.
نوربخش ادامه داد: به هر مسافر حدود 500 دلار ارز به نرخ دولتی داده می‌شود.
20 فروردین 1382؛ «شل» علاقه‌مند به مشارکت در توسعه فازهای 13 و 14 پارس جنوبی
شرکت نفتی انگلیسی - هلندی «شل» علاقه‌مند به مشارکت در توسعه فازهای 13 و 14 میدان گازی پارس‌جنوبی است.
مدیرعامل شرکت «شل» در ایران افزود: شرکت شل در حال مذاکره درباره طرح‌های «جی‌تی‌ال» و «ال‌ان‌جی» با شرکت ملی نفت ایران از یکسو و شرکت ملی گاز ایران ازسوی دیگر است.
«رابرت وینر» با اشاره به اینکه گاز استحصالی از توسعه فازهای 13 و 14 میدان گازی پارس جنوبی برای اجرای طرح‌های «جی تی ال» و «ال ان جی» برنامه‌ریزی شده است، خاطرنشان کرد: این طرح‌ها در ارتباط با صادرات گاز و فرآورده‌های گاز است که هر کدام حدود سه میلیارد دلار سرمایه‌گذاری نیاز دارند.
وی با اشاره به اینکه اجرای طرح توسعه این دو مرحله و احداث واحدهای «جی‌تی‌ال» و «ال‌ان‌جی» باید به‌صورت یکپارچه اجرا شود، افزود: شرکت شل فعالیت خود را بر روی این طرح‌های بزرگ متمرکز کرده است.
وی ضمن ابراز امیدواری نسبت به برنده شدن شرکت «شل» در مناقصه مراحل 13 و 14 میدان گازی پارس جنوبی تصریح کرد: شرکت شل با برنده شدن در این مناقصه می‌تواند منافع زیادی را برای ایران تامین کند.
20 فروردین 1392؛ مرگ «بانوی آهنین»
بارونس مارگارت تاچر، نخست وزیر پیشین بریتانیا دیروز در سن 87 سالگی بر اثر سکته مغزی درگذشت.
مارگارت تاچر که در حزب محافظه‌کار بریتانیا عضویت داشت بین سال‌های 1979 تا 1990 نخست‌وزیر این کشور بود.
او نخستین و تنها نخست‌وزیر زن تاریخ بریتانیا] تا این تاریخ [به شمار می‌رود.
بارونس تاچر که نام اصلی او مارگارت رابرتز است، برای نخستین بار در سال 1959 میلادی از منطقه فینچلی واقع در شمال لندن نمایندگی مجلس عوام بریتانیا شد و در سال 1992 برای همیشه از دنیای سیاست کناره‌گیری کرد.
کابینه بارونس تاچر بسیاری از صنایع دولتی را خصوصی کرد. تاچر همچنین در زمان جنگ بریتانیا و آرژانتین در سال 1982 که بر سر جزایر فالکند - که لاتین‌زبان‌ها به آن مالویناس می‌گویند - رخ داد، قدرت را در اختیار داشت.
او در ماه‌های اخیر از نظر جسمانی وضعیت مناسبی نداشت و دچار بیماری آلزایمر شده بود.
تاچر نزدیک‌ترین متحد رونالد ریگان رئیس‌جمهوری وقت و محافظه‌کار ایالات‌متحده به شمار می‌رفت. رونالد ریگان هم در سال‌های آخر عمر به آلزایمر دچار شده بود.
تاچر که به «بانوی آهنین» شهرت داشت، سیاستمداری بسیار محافظه‌کار بود و توانست تفکر بریتانیایی‌ها درباره اقتصاد و سیاست را به‌طور عمیقی تغییر دهد. او قدرت اتحادیه‌های کارگری را درهم شکست و راه را برای خصوصی‌سازی‌های گسترده باز کرد.
همچنین بخوانید