مجلس نهم؛ از مصوبه تاسیس دانشگاه تهران تا قرارداد استعماری 1933
قانون تاسیس دانشگاه تهران از مصوبات مهم مجلس در دوره نهم است. این قانون اجازه تاسیس دانشگاه تهران را به وزارت معارف اعطا می‌نماید و در تاریخ 8 خرداد سال 1313 خورشیدی در مجلس به تصویب رسید. حدود 8 ماه بعد در 15 بهمن همان سال دانشگاه گشایش یافت.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری میزان، بیش از 110 سال است که از پایه ریزی حاکمیت قانون در ایران می‌گذرد. دوران قانون و قانون گذاری در ایران فراز و نشیب‌هایی داشته است و در اعصاری نظیر دوران حاکمیت عناصر قاجار و پهلوی عملا ترتیبات قانونی منبعث از اراده مردم تحت امیال و خواسته‌های شاهان فاسد و وابسته به بیگانه قاجار و پهلوی در می‌آمد. تحریریه سیاسی خبرگزاری میزان در همین زمینه 16 برش از کتاب «آشنایی با تاریخ مجالس قانونگذاری در ایران» که به همت «مرکز پژوهش‌های مجلس» گردآوری شده است را منتشر می‌کند.
(دوره نهم - 24 اسفند ماه 1311 تا 24 فروردین ماه 1314 ش)
انتخابات دوره نهم مجلس شورای ملی
انتخابات نمایندگان دوره نهم پس از دو دوره انتخابات که از جانب رضا خان صورت گرفت با نظم نظامی رضا خانی و بر اساس فهرست ابلاغ شده انجام شد. وکلا، برای اتنخاب شدن به دنبال آرای مردم نبودند بلکه در صدد نزدیکی به مرکز قدرت، با دادن امتیازات بیشتر به شاه و اطرافیان و درباریان بودند. در ایران رضا خان بهترین املاک را از صاحبانش می‌گرفت و پیشکش‌ها از جمله دلایل قرار گرفتن در فهرست وکلا در هر منطقه بود. بعد‌ها ولیعهد رضا خان به تخت نشست و مجبور شد، بسیاری از املاک را که با زور غصب شده بود به صاحبانش بازگرداند.
فراکسیون‌های مجلس در دوره نهم
پس از به تخت نشستن رضا خان مجلس از فراکسیون مخالف خالی شد و وکیلی توان ایجاد فراکسیون مخالف در اقلیت را نداشت، بنابر این مجلس دوره نهم دارای فراکسیون اقلیت نبود و طرفداران رضا خان با عنوان فراکسیون ترقی اکثریت قاطع مجلس را دارا بودند.
مصوبات دوره نهم مجلس شورای ملی
بخشی از مهمترین مصوبات دوره نهم قانونگذاری به شرح زیر است:
1. تصویب قانون بودجه سال 1312 کل کشور در تاریخ 2 اردیبهشت سال 1312 خورشیدی.
2. تصویب قانون متمم بودجه سال 1312 کل کشور درتاریخ 4 خرداد 1312،
3. اعطای امتیاز نفت به شرکت نفت انگلیس و ایران محدود، مصوب 7 خرداد 1312.
4. تصویب قانون بانک فلاحتی و صنعتی و سهامی در تاریخ 21 خرداد سال 1312 خورشیدی.
5. تصویب اجازه استقراض برای ساختمان بانک ملی و اجازه فروش آن به بانک در تاریخ 2 مهر سال 1312 خورشیدی.
6. تصویب قانون مالیات بر عایدات و حق تمبر در تاریخ 29 آبان سال 1312 خورشیدی.
7. تصویب قانون احداث و توسعه معابر و خیابان‌ها و میادین در تاریخ 23 آبان سال 1312.
8. تصویب قانون معافیت طلا و نقره وارده به نام دولت از حقوق گمرکی وعوارض در تاریخ 3 دی سال 1312 خورشیدی.
9. تصویب قانون جهازات متعلق به بنادر و اشیای تدارکات وزارت جنگ از عوارض بندری در تاریخ 3 دی سال 1312 خورشیدی.
10. تصویب قانون فروش خالصه و قرضه‌های فلاحتی وصنعتی در تاریخ 17 دی سال 1312 خورشیدی.
قرارداد 1933 وامتیاز نفت ایران
انحصار نفت ایران مطابق امتیاز دارسی در اختیار شرکت نفت انگلیس و ایران بود. شرکت نفت به وسیله کمپانی هند شرقی که سیاست‌های استعماری بریتانیا در منطقه و هند و ایران را اداره می‌کرد تاسیس شد. امتیاز دارسی در سال 1901 میلادی به وسیله مظفر الدین شاه امضا شد.
به موجب این امتیاز نامه اجازه اکتشاف، استخراج و آماده کردن و حمل و نقل و فروش گاز طبیعی و نفت و قیر و موم طبیعی و احداث خط لوله، در تمام کشور غیر از پنج ایالت شمالی که به اصطلاح در حریم امنیت روسیه قرار داشت برای مدت 60 سال به ویلیام ناکس دارسی واگذار شد.
دولت ایران پس از 32 سال طرح الغای امتیاز دارسی را تقدیم مجلس کرد. مجلس دوره هشتم در روز 10 آذر 1311 خورشیدی موافقت خود را با لغو امتیاز دارسی اعلام و طرح دولت به اتفاق آرا تصویب شد. دولت انگلستان به سازمان ملل متحد ودیوان دائمی داوری لاهه شکایت برد.
در دوره نهم مجلس مذاکرات نفت ادامه یافت و سازمان ملل در 18 دسامبر 1932 میانجیگری را آغاز نمود. دولت با مدیر شرکت نفت وارد مذاکره شد. داور وزیر عدلیه و حسین علا رئیس بانک ملی ایران به سازمان ملل فرستاده شدند. انگلستان را نیز وزیر امور خارجه آن کشور نمایندگی می‌کرد.
تیمورتاش وزیر دربار به نمایندگی از دولت ایران بامدیر شرکت نفت انگلیس وایران مذاکراتی به عمل آورد. در جریان مذاکرات بین دولت ایران و انگلیس و شرکت نفت انگلیس وایران که قسمتی از کمپانی هند شرقی بود رضا خان، پرونده نفت را که اسناد تخلفات کمپانی و حقوق دولت ایران در آن پرونده بود سوزاند. در تاریخ بیست ساله ایران آمده است.
«آیا سوزاندن پرونده هم جزو طرح تمدید و تجدید امتیاز نفت بوده است؟ وانگلیسی‌ها که به دنبال افکندن کاخ استبداد و ایجاد حکومت تمرکز قدرت بوده‌اند پیش بینی چنین دقایقی را می‌نمودند که باید شخص غیر مسئول (مطابق قانون اساسی) آن قدر قدرت داشته باشد که اسناد مهم دولتی را که علیه شرکت نفت به کار می‌رفت از بین ببرد و حق ملت و مملکتی را تضییع نماید.
مخبر السلطنه هدایت که در آن موقع نخست وزیر بود در خاطرات و خطرات درباره سوزاندن پرونده نفت چنین نوشته است:
«شاه دوسیه نفت را خواسته است در ظاهر چند روز هم گذشته شب ششم آذر تیمورتاش دوسیه را به هیات آورد، شاه تشریف آوردند و متغیرانه فرمودند: دوسیه نفت چه شد؟ گفته شد حاضر است.
زمستان است، بخاری می‌سوزد، دوسیه را برداشتند انداختند توی بخاری و فرمودند «نمی‌روید تا امتیاز را لغو کنید، تشریف بردند. نشستیم وامتیاز را لغو کردیم»
سرانجام بین دولت ایران و شرکت نفت انگلیس و ایران امتیازنامه جدیدی در 27 ماده، در تاریخ 7 خرداد سال 1312 برابر با 29 آوریل 1933 به امضا رسید این قرارداد استعماری در تاریخ معاصر ایران به قرارداد 1933 معروف شد.
ادامه امتیازنامه دارسی بود که حق ایران از نفت را به کلی تضییع می‌نمود و بسیاری از سیاست‌های استعماری بریتانیا را به دنبال داشت شرکت نفت در سال 1931 میلادی ربع عایدت سال قبل را به ایران نداد و فقط مقدار 307000 لیره به ایران پرداخت شد. در قرارداد 1933 سهم ایران چنان در نظر گرفته شده بود که کتاب تاریخچه قرارداد‌های نفتی از انتشارات شرکت نفت می‌نویسد:
«به عبارت دیگر چنانچه شرکت اصلا حق الامتیاز نمی‌داد، ولی مثل یک تاجر ایرانی حقوق و عوارض گمرکی می‌پرداخت عوائد دولت به مراتب بیشتر بود».
قانون تاسیس دانشگاه تهران
قانون تاسیس دانشگاه تهران از مصوبات مهم مجلس در دوره نهم است. این قانون اجازه تاسیس دانشگاه تهران را به وزارت معارف اعطا می‌نماید و در تاریخ 8 خرداد سال 1313 خورشیدی در مجلس به تصویب رسید. حدود 8 ماه بعد در 15 بهمن همان سال دانشگاه گشایش یافت.
بیشتر بخوانید: