مردم افغانستان بزرگترین قربانی کارزار آمریکا در منطقه بودند
به گزارش خبرگزاری دانشجو، پایگاه خبری «گلوبال تایمز» در گزارشی به فرمان اخیر "جو بایدن" رئیس جمهور آمریکا مبنی بر عقب نشینی کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان پرداخته و به طور خاص، بزرگترین قربانی ماجراجویی 20 سال آمریکا در این کشور را، مردم بیگناه افغانستان دانسته است. گلوبال تایمز در این رابطه مینویسد: «چهارشنبه گذشته، "جو بایدن" رئیس جمهوری آمریکا، یک موضعگیری غافلگیرکننده انجام...
به گزارش خبرگزاری دانشجو، پایگاه خبری «گلوبال تایمز» در گزارشی به فرمان اخیر "جو بایدن" رئیس جمهور آمریکا مبنی بر عقب نشینی کامل نیروهای آمریکایی از افغانستان پرداخته و به طور خاص، بزرگترین قربانی ماجراجویی 20 سال آمریکا در این کشور را، مردم بیگناه افغانستان دانسته است. گلوبال تایمز در این رابطه مینویسد: «چهارشنبه گذشته، "جو بایدن" رئیس جمهوری آمریکا، یک موضعگیری غافلگیرکننده انجام داد. او از ضرورت عقبنشینی کامل نظامیان آمریکایی از افغانستان تا تاریخ 11 سپتامبر سال جاری میلادی خبر داد. تاریخی که در نوع خود، بیستمین سالگرد حملات 11 سپتامبر به نیویورک و واشنگتن توسط "گروه القاعده" است. حملاتی که اندکی بعد به حمله گسترده آمریکا به افغانستان ختم شد. سازمان "ناتو" نیز در موضع گیری تاکید کرده که رویه مشابهی را در پیش خواهد گرفت و تا تاریخ مذکور، قریب به هفت هزار نظامی خود را از افغانستان خارج خواهد کرد.
قریب به هفت هزار نظامی خود را از افغانستان خارج خواهند شد جو بایدن چهارمین رئیس جمهور آمریکا است که وعده پایان دادن به جنگ افغانستان را داده است. جنگی که در جریان آن، بیش از 2300 نیروی آمریکایی جان باخته اند و حدودا 20 هزار تن دیگر هم مجروح شده اند. اضافه بر این، جنگ افغانستان، کشته شدن بیش از 100 هزار غیرنظامی افغان را به دنبال داشته است. "جرج دبلیو بوش" رئیس جمهور سابق آمریکا پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر، تصمیم گرفت که به افغانستان حمله کند. با این حال، حتی در همان زمان هم، نحوه جنگ در افغانستان و مدت زمانی که احتمالا جنگ مذکور به طول خواهد انجامید، مشخص نبود. با توجه به اینکه دولت وقت آمریکا در زمان حملات 11 سپتامبر، گروه القاعده را مسوول آن میدانست، جرج بوش رئیسجمهورآمریکا اعلام کرد: "جنگ در افغانستان تا زمانیکه القاعده به طور کامل مجازات شود، ادامه خواهد یافت". با این حال، این رئیس جمهور پس از وی یعنی "باراک اوباما" بود که توانست در تاریخ 2 میسال 2011، در جریان عملیاتی که توسط نیروهای ویژه آمریکایی در خاک پاکستان انجام شد، "اسامه بن لادن" رهبر شبکه تروریستی القاعده را به همراه شماری از نیروهای نزدیک به وی، نابود سازد. پس از اوباما، "دونالد ترامپ" روند گفتگوها با طالبان را ایجاد کرد. او سعی داشت به شیوهای دیپلماتیک به جنگ افغانستان خاتمه دهد (جالب اینکه آمریکا با گروهی مذاکره میکرد که دولت آن را در جریان حمله به افغانستان، از قدرت ساقط کرده بود). با این حال، "جو بایدن" رئیس جمهور کنونی آمریکا میگوید که 10 سال از کشته شدن اسامه بن لادن میگذرد و اکنون زمان پایان دادن به جنگ افغانستان است. شاید آزاردهندهترین بخش موضع گیریهای اخیر بایدن در رابطه با جنگ افغانستان، مرتبط با این مساله باشد که وی اساسا خسارات و تلفات غیرنظامی جنگ افغانستان را به هیچ وجه مورد اشاره قرار نداد.
در این رابطه، برخی به طرح این سوال پرداخته اند که چرا رئیس جمهور آمریکا باید تا این میزان نسبت به جان مردم افغانستان، بیاعتنا باشد؟ اگر واقعا عملیات آمریکا در افغانستان، منوط به کشته شدن بن لادن بوده، عقب نشینی نیروهای آمریکایی از این کشور نیز باید در سال 2011 یعنی در سالی که بن لادن کشته شد انجام میگرفت. بایدن همچنین با این پرسش رو به رو است، منفعت واقعی آمریکا از 20 سال جنگ در افغانستان چه بوده است؟ هزاران افغان در جریان جنگ افغانستان کشته و معلول شدهاند، اما رئیس جمهور آمریکا اندکی هم در این رابطه ابراز ناراحتی نمیکند.
آمارهای رسمی از کشته شدن 100 هزار افغان در جریان حمله آمریکا به افغانستان خبر میدهند این در حالی است که در این رابطه، بسیاری از آمارهای غیررسمی نیز وجود دارند. بایدن در جریان سخنرانی خود با محوریت عقب نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان، هیچ اشارهای به مسوولیتی که امپریالیسم آمریکا در خلق این جنایات داشته، نکرده است. بهتر است جو بایدن رئیس جمهور آمریکا به جای اظهارنظرهای دیپلماتیک و زیبا، به شکست رسمی و عمیق عملیاتی و اخلاقی آمریکا در جنگ افغانستان اعتراف کند. افغانها هیچگاه خواستار حضور و ماندن نیروهای آمریکایی در افغانستان نبوده اند. حتی خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، از منظر بسیاری از نخبگان سیاسی و چهرههای سرشناس افغان، بابد به مثابه فرصتی مناسب جهت نشان دادن وحدتشان و همچنین خارج کردن این کشور (افغانستان) از بحران تلقی شود. رهبران افغان در برهه کنونی باید اتحاد خود را نشان دهند و منافع ملی کشورشان را بر جنگ و درگیریهای گروهی، مقدم شمارند.
نکته اساسی برای تمامی افغانها از جمله طالبان در برهه کنونی این است که آنها باید به سخنان یکدیگر، با صبر و تحمل گوش فرا دهند و برای درگیریهای جاری در کشورشان، راه حلهای مناسبی را بیابند. از سویی، اقدام آمریکا که در واکنش به حملات 11 سپتامبر، نخست به افغانستان حمله کرد و این کشور را که یکی از ضعیفترین و فقیرترین کشورهای جهان است و مردم آن هیچ ارتباطی با حملات مذکور نداشته اند را هدف خشونت قرار داد، نمودی عینی از یکی از بزرگترین ناکامی و شکستهای راهبردی دولت آمریکا است.
آمریکا پس از حمله به افغانستان، به عراق حمله کرد. کشوری که وضعیت بدی از لحاظ امنیتی نداشت و اساسا مردم آن هم هیچ ارتباطی به حادثه 11سپتامبر نداشتند. با این حال، پس از حمله آمریکا به عراق، این کشور نیز به تلی از خاکستر تبدیل شد. هیچکدام از حملات آمریکا به افغانستان و عراق، جهان کنونی را امنتر نکرده اند. ایالات متحده آمریکا برای گرفتن انتقام سه هزار انسان بیگناهی که در جریان حملات 11 سپتامبر جان باختند، به چندین کشور حمله کرد و بمبارانهای گستردهای را انجام داد که موجب کشته و زخمی شدن صدها هزار نفر انسان بیگناهی شد که هیچ ارتباطی با حوادث 11 سپتامبر نداشتند.
از سویی، کارزار دولت آمریکا موسوم به "جنگ علیه ترور" نیز هیچ توفیقی در کار خود نداشته است. کما اینکه همین حالا در افغانستان، چندین و چند گروه تروریستی وجود دارند که آزادانه فعالیت میکنند. گروه "داعش" نیز دقیقا در شرایطی که آمریکا در افغانستان حضور دارد، حضور قابل توجهی را در این کشور از خود نشان داده است. با در نظر گرفتن تمامی آنچه گفته شد، بایستی جنگهای آمریکا در افغانستان و عراق، در قالب کارزار "جنگ علیه ترور" را، یک ناکامی و شکست بزرگ برای این کشور در نظر بگیریم. بیایید تصور کنیم که آمریکا، جنگ علیه ترور را به راه نینداخته بود و کشورهایی نظیر افغانستان و عراق، هدف حمله آمریکا قرار نمیگرفتند، بدون تردید در مقایسه با شرایط فعلی، با وضعیت صلحآمیزتری رو به رو بودیم و تا این میزان، خشونت و کشتار را شاهد نبودیم». انتهای پیام /