هراس از تکرار سرنوشت اوکراین در تایوان / خواب آشفته «شی» و «پوتین» برای جهان!
اقتصادنیوز: وقتی کولاس یوتاکا، سخنگوی سابق ریاست جمهوری تایوان، مصاحبه اخیر تاکر کارلسون با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه را تماشا کرد، تنها به یک چیز فکر می کرد. او گفت: پوتین و شی جین پینگ شباهت دارند. زیرا هر دوی آنها معتقدند که نماینده قدرت امپراتوری قدیمی در کشورهای خود هستند و رهبران برگزیده ای هستند که می توانند از کشورهای خود در برابر قدرت های خارجی دفاع کنند. آنها می خواهند...
به گزارش اقتصادنیوز، حمله نظامی پوتین به اوکراین اکنون وارد سومین سال خود شده و جان ده ها هزار نفر را گرفته و صدها میلیارد دلار هزینه برجای گذاشته است - و وضعیت بدتر هم خواهد شد. پوتین حمله نظامی به اوکراین را تا حدی با استناد به نارضایتی های تاریخی و ملی گرایی توجیه کرد. منطق او بازتاب روایت رهبر چین شی جین پینگ است، که مدام ادعای پکن در مورد تایوان را با استناد به تاریخ تبیین می کند. کولاس - با اشاره به تشابه بین توجیه پوتین برای حمله به اوکراین و لفاظی شی در باب تایوان - و تهدید جاه طلبی های رهبران خودکامه هشدار داد. اخیرا ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، هشدار مشابهی داد و در کنفرانس امنیتی مونیخ گفت: «پوتین با رئیس‌جمهور شی توافقنامه‌ای امضا کرد که در آن به یکدیگر قول مشارکت بدون هیچ محدودیتی دادند. او در ادامه افزود، آنچه شاهدش هستیم این است که چین و روسیه هر روز نزدیکتر می شوند. بنابراین، اگر پوتین در اوکراین پیروز شود، نه تنها برای اوکراینی ها چالش برانگیز است، بلکه این پیام را به شی جینپینگ ارسال می کند که وقتی به نیروی نظامی متوسل می شوند، به آنچه می خواهند دست می یابند. پس آنچه امروز در اوکراین اتفاق می افتد، فردا در تایوان نیز رخ می دهد.
دنیای فانتزی پوتین
به نوشته سی ان ان، حزب حاکم کمونیست چین می گوید که دموکراسی خودمختار تایوان، بخشی از قلمرو این رسزمین است و قول داده که در صورت لزوم جزیره را با زور تصرف کند. چین از مقایسه بین تایوان و اوکراین عقب نشینی کرده و اشاره می کند که تنها تعداد کمی از کشورها حاکمیت جزیره را به رسمیت می شناسند. اما نگرانی‌ها در مورد شباهت‌های احتمالی بین تایوان و اوکراین وجود دارد. پکن با وجود ادعای حمایت از تمامیت ارضی کشورها بر اساس هنجارهای بین المللی، از محکوم کردن حمله به اوکراین امتناع کرده است. این کشور همچنین مدعی بی طرفی در درگیری شده اما همچنان به تقویت روابط اقتصادی، راهبردی و دیپلماتیک خود با روسیه ادامه داده است - که تبدیل به یک راه نجات اقتصادی کلیدی برای اقتصاد تحریم شده است. منتقدان می گویند که مصاحبه پوتین با کارلسون برای رئیس جمهور روسیه زمینه ای را فراهم کرد تا جاه طلبی های ارضی خود در مورد اوکراین را تشریح کند. او از استحقاق تاریخی گفت، مداخله خارجی را رد کرد و حمله غیرقابل انکار روسیه علیه کشور شوروی سابق خود را برای حفاظت از منافع ملی خود توجیه کرد.
منتقدان پوتین می گویند که به نظر می رسد او در دنیای فانتزی خود زندگی می کند، احاطه شده توسط اتاق پژواک متفکران (کارلسون، ظاهراً یکی از آنها)، که یا بیش از حد متوهم هستند یا بیش از حد می ترسند که در مقابل تصویری که پوتین از اوکراین به صورت ذاتی نشان می دهد، عقب نشینی کنند. ناظران بر این باورند که افکار عمومی برای رهبرانی مانند پوتین و شی، که توانسته اند با سرکوب مخالفان، کنترل جریان اطلاعات و سرکوب تهدیدهای احتمالی، قدرت مطلق را تحکیم کنند، اهمیت چندانی ندارد. از منظرپوتین، پیوندهای تاریخی اوکراین با روسیه ریشه در قرن‌ها تاریخ مشترک، مبادلات فرهنگی و اتحادهای سیاسی دارد - به اندازه‌ای که گنجاندن این کشور در حوزه نفوذ روسیه را توجیه کند. اوکراین، اگرچه زمانی بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود، اما تاریخ طولانی و پیچیده ای دارد. به طور مشابه، شی «اتحاد مجدد» با تایوان را در استراتژی فراگیر خود برای «جوان‌سازی ملی» چین قرار داده است.
روایت دو خودکامه
تایوان که هزاران سال است توسط مردم بومی اداره می شود، در سال 1683 توسط سلسله چینگ که بیش از 200 سال بر این جزیره حکومت می کرد - بدون کنترل کامل آن - قبل از واگذاری آن به امپراتوری ژاپن در سال 1895 ضمیمه شد. این جزیره تا پایان جنگ جهانی دوم به مدت نیم قرن مستعمره ژاپن باقی ماند، زمانی که تحت کنترل دولت ملی گرای چین قرار گرفت. در سال 1949، ژنرال چیانگ کای شک و نیروهای ناسیونالیستش به دنبال شکست از کمونیست ها در جنگ داخلی خونین چین، به تایوان گریختند و مقر دولت جمهوری چین را به جزیره منتقل کردند. شی پیوندهای تاریخی تایوان با سرزمین اصلی را در راستای منافع خود تعریف کرده و لفاظی دیرینه حزب کمونیست در مورد کنترل جزیره را تقویت کرده است. شی همچنین سعی کرده هویت مشترک را بازی کند. نظرسنجی‌های مرکز مطالعات انتخاباتی دانشگاه ملی چنگچی تایوان، که تغییرات هویت شخصی مردم تایوان را از سال 1992 ردیابی کرده، نشان می‌دهد که در سال 2023، تقریباً 62 درصد از مردم تایوان منحصراً تایوانی معرفی شده‌اند، در حالی که این افراد چینی هستند. چین نفوذ نیروهای به اصطلاح خارجی مانند ایالات متحده را عامل این امر می داند.
ترس از تبدیل شدن تایوان به "هنگ کنگ بعدی" که تا حد زیادی به انتخاب مجدد رئیس جمهور تسای اینگ ون در سال 2020 دامن زد و به حزب مترقی دموکراتیک کمک کرد تا سومین دوره ریاست جمهوری بی سابقه ای را در سال جاری کسب کند. این نتایج بر ویژگی کلیدی چشم انداز سیاسی تایوان تاکید می کند: این که بسیاری از شهروندان نهادهای دموکراتیک، آزادی ها و هویت متمایز خود را گرامی می دارند. احتمالا چنین احساساتی برای شی، که یک عمر حکومت یک نفره را در سرزمین اصلی تضمین کرده است، بی اهمیت است. یکی از دیدگاه های رایج - در داخل و خارج از تایوان - این است که شی تصمیم دارد تا سال 2049 - صدمین سالگرد حکومت حزب بر سرزمین اصلی چین - تایوان را وارد مدار کمونیستی چین کند. شی و پوتین با استفاده از ترسیم عظمت گذشته به دنبال تقویت مشروعیت خود برای مخاطبان داخلی و تقویت قدرت در مواجهه با اصطکاک با غرب هستند. اشاره به به اصطلاح تداوم تاریخ به آنها اجازه می دهد تا اقدامات ژئوپلیتیک فعلی را به عنوان بخشی از تجدید حیات طبیعی نفوذ کشورهایشان در صحنه جهانی - کمک به توجیه سیاست های خارجی قاطعانه و چالش ها در برابر سلطه غرب، چارچوب بندی کنند. استیو تسانگ، تحلیلگر قدیمی چین، نویسنده کتاب «اگر چین به تایوان حمله کند»، می گوید، شی در حال حاضر فرماندهی بزرگترین نیروی دریایی جهان را بر عهده دارد و جاه طلبی های او در جنگ هسته ای، فضایی و هوش مصنوعی با سرعت برق در حال پیشروی است. ون تی سونگ، عضو مرکز جهانی چین، شورای آتلانتیک، بر نیاز به وحدت دموکراتیک برای جلوگیری از تهاجم اقتدارگرا، به ویژه با اشاره به رهبری قاطعانه شی و پیامدهای آن برای تایوان، تأکید می کند.
همچنین بخوانید ما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
