وداع با شهدایی که در تاریخ ایران ماندگار شدند
تهران - ایرنا - پیکرهای مطهر سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه، ابومهدی المهندس از فرماندهان الحشدالشعبی، سردارحسین جعفری نیا، سرهنگ پاسدار شهرود مظفری‌نیا، سرگرد پاسدار هادی طارمی و سروان پاسدار وحید زمانی‌نیا صبح امروز - دوشنبه - در میان حزن و اندوه عمیق مردم تهران تشییع شد آن‌هایی که نامشان برای همیشه تاریخ «شهدای جبهه مقاومت اسلامی» باقی خواهد ماند.
ساعت 7 و 50 دقیقه روز دوشنبه شانزدهم دی 1398 را نشان می دهد که خودم را برای تهیه خبر و گزارش از آیین تشییع با شکوه شهدای مقاومت در میان امواج عظیم و سهمگین دریای عزاداران و سیاه پوشان سردار دلها سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و شهدای همراهش در خیابان دکتر غریب تهران نزدیکی میدان انقلاب اسلامی می یابم، در کنار همان مردم ولایت مداری که خط به خط شعر، موج موج شعور، صف به صف عشق به امام و انقلاب و شهدا هستند.
آن هایی که نوحه و اشک را در چهره تمام مردمی آنها می توانی به خوبی و روشنی آفتاب عالم تاب ببینی. باز پیر و جوان مرد و زن نوحه خوان و مویه کنان آمده اند که با حضور دوباره دائم خود به ایادی استکبار به ویژه امریکای جنایتکار و اذناب منطقه ای آن بگویند خط خون نقطه ی پایان سلیمانی نیست، بهراسید که این اول بسم الله است.
تا چشم کار می‌کند جمعیت است که از خیابان های اطراف خودشان را به خیابان انقلاب اسلامی و مقابل دانشگاه تهران می رسانند. گوشه و کنار این خیابان خاطره‌انگیز پر شده از مادران و پدرانی شهدای دفاع مقدس و مدافع حرم که با صندلی های تاشو آمده اند و زیر آفتاب زمستانی دیماه در انتظار حرکت کاروان شهدا نشسته اند. چشم هایشان خیره به مسیر حرکت کاروان شهداست.
اینجا باندها و بلندگوها هم برای بدرقه و تشییع شهدای جبهه مقاومت اسلامی دم گرفته‌اند و نوای «دستاتو میبینم افتاده تو صحرا، آروم خوابیدی رو دامن زهرا، نفس بکش که دلخوشیم همین نفس هات، پاشو نگا که یک سپاه به قد و بالات، همه به تو دل خوشن و دل های بی تاب نمی خوان، همه لب ها خشکه ولی تورو می خوان آب نمی خوان، ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقا حسین سید و سالار نیامد، بال از بهشت اومد جای دوتا دستت، با گریه می خونن روضه برا دستت، غریبم و با رفتنت غریب ترم کردی، چه جوری من خبر بدم که برنمیگردی، چه جوری طاقت بیارم ببین که خونه جگرم، ببین پاهام جون نداره ببین شکسته کمرم، ای اهل حرم میر و علمدار نیامد سقای حسین سید و سالار نیامد، ما اشک می ریزیم و دشمن چه خوشحاله، روضه ات چقدر مثل روضه ی گوداله، چی بی هوا زدن تورو چقدر غریب رفتی، درست مثل امام حسین شیب الخضیب رفتی، خداروشکر هیچ کسی نخواست انگشترت رو ببره، خدارو شکر دشمن تو نبود سرت رو ببره را سر می‌دهند.
دل های همه سوگواران حاج قاسم سلیمانی و شهدای مقاومت بوی کربلا و شب عملیات گرفته و زمین و زمان بوی گلاب ناب محمدی (ص) می‌دهد؛ چهره‌ها رنگ اشک به خود گرفته، اشک در همه چشم‌های منتظر حلقه زده است.
امروز مردم تهران به احترام شهدا قیام کرده اند، تا به آنان بگویند سنگرتان خالی نیست، صبح امروز انگار در «صور اسرافیل» دمیدن تا مردم ولایت مدار تهران با حضور خود در مراسم تشییع شهدای مقاومت با صدای رسا اعلام کنند که امروز هر ایرانی یک سلیمانی است و هر ایرانی جلوه تاریخی یک حماسه است، آنان آمده اند که بگویند حاج قاسم عزیز، خون تو حریف می طلبد.
آنان آمده اند که یک صدا بگویند در مسیر کرب و بلا تا نجف قاسم سلیمانی، قم و اهواز و مشهد و تهران و چه بی تاب مردم کرمان، همه ماتم گرفته، در این بین پر شعف قاسم سلیمانی، مثل دست بریده عباس مشت تاریخ را گشود این دست، «دستش آری حکایتی دارد» الاسف قاسم سلیمانی.
این سوگواران سیاه پوش شهدای مقاومت ایران همگی یک درد مشترک را فریاد می زنند؛ جسمش را فدا کرد، اما روحش را نه؛ سردار سلیمانی را می گویم. همان که از ترس هیبتش، دشمن به او در دل سیاهی شب حمله کرد. آری جرات می خواهد که رو در رو مقابل سردار بزرگ ایران بایستی. دشمن آنقدر حقیر بود که تو را در آن موقع به شهادت رساند. اما نگران نباش؛ جسم تو از ایران گرفته شده و روح تو برای همیشه در کنار آن خواهد ماند. جسم تو از ایرانیان گرفته شده، اما یاد تو برای همیشه با آنها خواهد ماند.
امروز حضرت آیت الله امام خامنه ای (مدظله العالی) در نمازی که بر پیکر سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی و شهدای همراهش اقامه کردند، این دعا را که [خداوندا این کفن‌شدگان که در پیش پای ما قرار دارند، بندگان تو اند و فرزند بندگان تو و فرزند کنیزان تو اند. نزد تو فرود آمده و تو بهترین کسی هستی که نزد او فرود می‌آیند.]، [خداوندا آنها، محتاج رحمت تواند و تو از عذاب بندگانت بی‌نیاز هستی.]، [خداوندا اگر اینان، نیکوکار بودند، بر نیکوکاریشان بیفزا و اگر گناهکار بودند، از گناهشان درگذر.]، [خداوندا ما جز نیکی از آنها چیزی نمی‌دانیم و تو نسبت به آنها داناتری]، [خداوندا بر محمد و آل محمد درورد فرست و آنها را در رحمت و بهشت رضوانت وارد کن.]، [خداوندا تو در حالی آنها را قبض روح کردی که در راه رضایت تو در خون خود غلتیده بودند و در برابر تو به شهادت رسیده و برای تو، ای پروردگار کریم، در این راه با اخلاص بودند.]، [خداوندا پس بر درجات آنها بیفزا و آنها را با محمد و خاندان پاک و مطهرش محشور کن و ما را به آنها ملحق کن و شهادت در راهت را ای مولای من (پروردگار من) روزی ما گردان.]، [سپاس خداوندی را که شهیدان در راهش را کرامت نهاد؛ سپاس خداوندی را که شهادت در راهش را روزی ما گرداند و سپاس خداوندی را که جهاد در راه اسلام را روزی ما کرد.] قرائت فرمودند.
امروز وقتی که با دلی غمگین و قلبی خسته از آیین با شکوه تشییع شهدای جبهه مقاومت به ایرنا برمی گشتم با خود زمزمه می کردم؛ درست است که بامداد (جمعه 13 دی 98) و در پی حمله هوایی نیروهای متجاوز و تروریست آمریکایی در نزدیکی فرودگاه بغداد سردار سلیمانی و رزمندگان همراهش به شهادت رسیدند، اما در جمهوری اسلامی ایران سردار سلیمانی های زیادی داریم؛ تفکر سردار سلیمانی تا همیشه نزد ایران و ایرانی باقی خواهد ماند. در مدرسه های ایران، تفکر این بزرگ مرد آموزش داده می شود؛ کودکان ایرانی با آرزوی اینکه روزی به جایگاه سردار بزرگ کشورشان برسند، درس می خوانند و رشد می کنند. شیطان صفتان همیشه به یاد داشته باشند که نمی توانند ذره ای با این کارشان از غیرت مردان و زنان ایرانی بکاهند.
سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی بامداد روز جمعه به همراه ابومهدی المهندس از فرماندهان حشد الشعبی توسط بالگردهای آمریکایی به شهادت رسید. این اقدام جنایتکارانه آمریکا در حالی رخ داد که سپهبد سلیمانی به دعوت نخست وزیر عراق و در جهت کاهش تنش‌های منطقه ای، در کشور عراق حاضر شده بود. پیکر شهید سپهبد سلیمانی و همرزمانش پس از تشییع باشکوه در شهرهای عراق، روز گذشته وارد خوزستان شد و بعد از وداع مردمی در اهواز به مشهد مقدس منتقل شد. پیکر شهید سلیمانی شب گذشته هم به تهران منتقل شد. سیدالشهدای جبهه مقاومت صبح امروز در شکوهمندانه‌ترین حالت ممکن به میعادگاه ابدی خود در گلزار شهدای کرمان بدرقه شد تا کنار دیگر همرزمان خود آرام گیرد. مردمی که امروز خیابان‌های تهران و گذرگاهای اطراف آن را سیراب حضورشان کردند و پیکر سردار سلیمانی و دیگر شهدای مقاومت را از میدان انقلاب تا میدان آزادی بدرقه و مشایعت کردند؛ هم پیر بودند و هم جوان، هم مرد بودند و هم زن، هم مسئول بودند و «کاره‌ای» و هم شاید بیکار و گرفتار معیشت، هم معتقدان دولت بودند و هم منتقدان آن، هم دوستداران نظام بودند و هم شیفتگان ایران. اما همه آنان برای سرداری عزادار بودند که تن به علایق دنیوی و سیاسی نداد و همه سیاسیون را از رادیکال‌ترین آنها تا اصلاح‌طلب‌ترین‌شان و حتی بعضا سلطنت‌طلب را عزادار کرد.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*