وزارت ورزش و چالش رئیس فدراسیون تکواندو / پرسش‌هایی از اعضای مجمع

با وجود گذشت بیش از 10 روز از برگزاری مجمع انتخابات فدراسیون تکواندو وزارت ورزش تاکنون حکم ریاست هادی ساعی را صادر نکرده تا ابهامات در مورد تعیین تکلیف ریاست این فدراسیون بیشتر شود.

به گزارش خبرنگار مهر، مجمع انتخابات فدراسیون تکواندو با حضور 57 عضو روز 15 دیماه برگزار شد و در پایان هادی ساعی با اخذ 29 رأی موفق به کسب اکثریت آرا شد. در حالی که جامعه تکواندو انتظار داشتند، شنبه 18 دیماه وزیر ورزش حکم رئیس فدراسیون را امضا و با برگزاری مراسم معارفه وی کار خود را آغاز کند، این رقیب او یعنی محمد پولادگر بود که با حکم معاونت توسعه ورزش قهرمانی کار خود را آغاز کرد و پس از آن بود که وضعیت مدیریت فدراسیون در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت.

بحث‌هایی طی روزهای گذشته در خصوص اکثریت آرا و نصف به علاوه یک و مسائل دیگر مطرح شد تا دلیل اصلی تأخیر در صدور حکم رئیس فدراسیون مشخص شود. روز گذشته نیز نامه‌ای که گفته می‌شود برخی اعضای مجمع خطاب به وزیر ورزش نوشته‌اند جهت توقف صدور حکم هادی ساعی منتشر شد تا همچنان این موضوع یعنی وضعیت مدیریت فدراسیون تحت شعاع تصمیم مسئولان وزارت ورزش قرار گیرد.

اینکه در بین امضا کنندگان نامه فوق چند نفر از اعضای مجمع حضور دارند و چند نفر کارمندان فدراسیون هستند، نکته‌ای است که باید مشخص شود. اما نکته مهمتر آنکه درخواست توقف در صدور حکم خلاف قوانین بوده و هیچ کجای اساسنامه جدید فدراسیون‌های ورزشی و حتی دستورالعمل پیوست آن چنین اختیاری به وزارت ورزش نداده است.

نه تنها مجمع حتی وزارت ورزش هم اجازه چنین کاری را ندارد. طبق نص صریح اساسنامه، وزارت ورزش هیچ دخل و تصرفی نمی‌تواند در نتیجه مجمع داشته باشد. بلکه وزارت ورزش تنها باید مقدمات و تشریفات لازم را جهت برگزاری مجمع انجام دهد و تنها مرجع ابطال و حتی صدور دستور توقف حکم صرفاً در صلاحیت دیوان عدالت اداری است و بر همین اساس طرح این درخواست در نامه فوق خالی از وجاهت قانونی است.

در این بین طرح چند سوال ضروری به نظر می‌رسد که امید می رود مسئولان وزارت ورزش برای آن پاسخی داشته باشند. سوال اول و مهم آنکه معاون جدید وزارت ورزش و جوانان یا همان رئیس پیشین فدراسیون تکواندو چه میزان در تأخیر صدور حکم هادی ساعی تأثیر داشته است؟

سوال دوم آنکه اگر شخصی غیر از محمد پولادگر رقیب هادی ساعی بود، وزارت ورزش بازهم چنین رفتار می‌کرد؟ یا اصلاً از مقابل حراست وزارت ورزش اجازه ورود پیدا می‌کرد؟ موضوع دیگر آنکه این دست نامه‌ها تا چه اندازه می‌تواند روی تصمیمات مسئولان وزارت ورزش تأثیرگذار باشد؟

اما همین تعداد اندک عضو مجمع که نامه را امضا کرده‌اند و می‌بایست در زمان برگزاری انتخابات صحبت‌ها، نظرات و اعتراض خود را مطرح می‌کردند، چرا سکوت خود را بی موقع شکسته و بعد از گذشت چند روز تازه به یاد آن افتاده‌اند که رئیس فدراسیون تغییر کرده و به دنبال ماده و بند در اساسنامه باشند تا با طرح درخواستی خلاف قانون مانع از صدور حکم رئیس جدید شوند!

مگر آقایان صورتجلسه مجمع را امضا و همه مراحل برگزاری مجمع از جمله اخذ و شمارش آرا را تائید نکرده‌اند که حالا با این نامه امضا خود را نفی می‌کنند؟ اعضای مجمع که بالاترین مرجع تصمیم‌گیری در هر فدراسیونی هستند در این چند ساله که تکواندو در سراشیبی سقوط حرکت می‌کرد و نتایج ضعیفی کسب می‌کرد، در المپیک آن باخت‌های فاجعه بار رخ داد، چرا صحبتی به میان نیاورده و رئیس فدراسیون را برای پیدا کردند دلایل افت فاحش این رشته المپیکی به چالش نکشیدند؟

چرا اعضای مجمع پیام بزرگ و مهم جلسه روز 15 دیماه که همان تغییر اساسی در تکواندوست، را فراموش کرده‌اند؟ اکثریت اعضای مجمع در انتخابات هادی ساعی را بعد از 5 دوره ریاست پولادگر برای مدیریت در رأس فدراسیون تائید کردند. این انتخاب بدون شک خواست قاطبه تکواندو کشور است که توسط 29 نفر از اعضای مجمع به واقعیت تبدیل شد! اینکه چرا تعداد معدودی از اعضای مجمع با این خواست اکثریتی خانواده تکواندو مقابله می‌کنند، سوالی است که باید به آن پاسخ داده شود؟

البته بعید است حمید سجادی به عنوان وزیر ورزش درگیر چنین حواشی شود و وزارت ورزش را درگیر چالش جدیدی کند. هادی ساعی در یک مجمع قانونی و با رأی اکثریت آرا به عنوان منتخب اعضای مجمع به عنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد. اگر طبق اساسنامه باید انتخابات به دور دوم می‌رفت و رئیس مجمع که همان معاون وزارت ورزش است بی تجربگی کرده و چنین کاری انجام نداده، نباید جامعه تکواندو و منتخب مجمع تاوان این بی تدبیری را بدهند!

امیدواریم وزارت ورزش بهترین تصمیم را اتخاذ کند چرا که بعید است هادی ساعی کوتاه آمده و کار را تا انتها پیگیری نکند. ضمن اینکه ورود مراجع بین المللی کار را از آنچه هست برای ورزش ایران خراب‌تر خواهد کرد. ورزش ایران پرونده‌های بین المللی در رشته‌هایی چون ژیمناستیک، جودو، دوچرخه سواری و... دارد و مسئولان امر نباید کاری کنند که تکواندو نیز به این سمت رفته و اسیر تعلیقی خود ساخته شود. ورزش المپیکی که در همه ادوار دست ورزش ایران در بازی‌های آسیایی گرفته نیازمند آرامش است و این وظیفه وزارت ورزش است که این شرایط را برای تکواندو فراهم کند.