وزیر میراث فرهنگی در زمین دولت بازی ندارد!
وزیر میراث فرهنگی یا در دولت قدرت چانه زنی برای این وزارتخانه را ندارد و یا این وزارت برای دولت در جایگاه آخر است چون نامه های مونسان به دولت نتیجه ندارند و او را در اتفاقات دخالت نمی دهند.
وزیر میراث فرهنگی یا در دولت قدرت چانه زنی برای این وزارتخانه را ندارد و یا این وزارت برای دولت در جایگاه آخر است چون نامه های مونسان به دولت نتیجه ندارند و او را در اتفاقات دخالت نمی دهند.
به گزارش خبرنگار مهر، علی اصغر مونسان وزیر جوانترین وزارتخانه دولت دوازدهم در طول ریاستش در زمان سازمان میراث فرهنگی و در دوره وزارتش در وزارت میراث فرهنگی نامههای متعددی را به هیأت دولت با موضوع گردشگری و میراث فرهنگی نوشته است اما بسیاری از این نامهها به نتیجه منجر نشده اند و یا به آنها جامه عمل پوشانده نشد. این عدم پاسخگویی چند علت را بیشتر متبادر نمیکند. یا او جایگاه محبوبی در هیأت دولت ندارد و یا وزارتخانه متبوعش چندان مورد اهمیت دولت نیست به رغم اینکه سخنرانیها در حوزه گردشگری زیاد است به خصوص در زمان هر انتخاباتی. شاید هم هنوز مونسان قدرتی که یک وزیر میتواند در هیأت دولت داشته باشد را کسب نکرده است.
همه اینها موجب شده تا وزیر میراث فرهنگی نتواند در برخی از امور که اتفاقا جزو مسائل روز میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شده اتفاق مهمی را رقم بزند و یا حتی اظهار نظر رسمی داشته باشد.
سال 96 وقتی بودجه 97 تقدیم مجلس شد، عوارض خروج از کشور نیز از 75 هزار تومان به 220 هزار تومان برای سفر اول پیش بینی شد، علی اصغر مونسان که تصور میکرد این اقدام به نفع صنعت گردشگری است اول از آن استقبال کرد و پس از آن وقتی با مخالفت فعالان گردشگری رو به رو شد، تازه آن وقت به یاد آورد که اعلام مخالفت کند. او حتی نامهای به معاون اول رئیس جمهور نوشت و پیشنهاد داد تا عوارض 75 هزار تومانی به 85 هزار تومان تغییر کند. این اتفاق هم هیچ وقت نیفتاد و کسی به حرف وزیر نرفت!
حتی سهمیهای که قرار بود از محل عوارض به گردشگری تعلق بگیرد، نیز داده نشد و مونسان در مصاحبهای با خبرنگار مهر بیان کرد که نه تنها از 220 هزار تومان بلکه از 330 هزار تومان و 440 هزار تومان نیز تنها 17 هزار تومان به گردشگری اختصاص یافته است!
امسال هم که عوارض خروج از کشور از 220 هزار تومان به 264 هزار تومان برای سال 99 تعیین شد، باز هم به همان نامه نگاریهای مونسان توجهی نشده است و نه تنها میزان عوارض کم نشد بلکه اضافه هم شد از طرفی سهم گردشگری که سال گذشته از محل عوارض 40 هزار تومان بود برای سال آینده 80 هزار تومان در نظر گرفته شد. سهمی که باز هم معلوم نیست به گردشگری داده شود یا نه.
مورد دیگر درباره بنزین بود. چند روز پیش بنزین سهمیه بندی شد و فعالان گردشگری از کم شدن سفرها در پی آن ابراز نگرانی کردند حتی این نگرانی در معاون گردشگری هم وجود داشت به نحوی که ولی تیموری به خبرنگار مهر اعلام کرد از قبل پیش بینی این سهمیه بندی را کرده بودیم به همین دلیل نامهای به وزیر نفت نوشتیم تا در جریان سهمیه بندی، موضوع سفر را هم در نظر بگیرند.
این نامه هم بی پاسخ مانده بود چون اگر توجهی به این نامه میشد، حتما مانند دولتهای قبل خبری از اختصاص سهمیه بنزین سفر و یا تسهیلاتی در این ارتباط میشد. البته مونسان باز هم در سفرش به بیرجند وعده داده که برای نوروز چانه زنیهایش را میکند تا سهمیه بنزین برای سفر بگیرد.
موضوع دیگری که این روزها بحث داغ میان فعالان صنایع دستی است، به حذف معافیت مالیاتی هنرمندان مربوط میشود. معاون صنایع دستی از نامه مونسان به معاون اول رئیس جمهور و وزیر اقتصاد و دارایی درباره حذف ماده 142 قانون مالیاتهای مستقیم خبر داده بود. نامهای که هنوز معلوم نیست سرنوشت آنچه میشود.
موضوع تعطیلی زمستانی نیز از جمله درخواستهای این وزیر بود که به آن هم هنوز که هنوز هست پاسخی داده نشده است و تنها آخرین بار اعلام شد که این تعطیلی از دو هفته به 5 روز میرسد که با احتساب 5 شنبه و جمعه یک هفتهای خواهد شد. اتفاقی که هنوز دولت به آن جواب درستی نداده است. تنها مونسان اعلام کرده که وزیر آموزش و پرورش با آن موافق است.
طرح تعطیلی زمستانی گویا تا پایان دوره مسئولیت او در وزارتخانه و یا دولت دوازدهم به نتیجه نخواهد رسید. چون مونسان هنوز نتوانسته از سال گذشته تا کنون پیشرفتی در اجرای این طرح داشته باشد به رغم شعارهایی که درباره فواید آن میدهد.
تنها نامه نگاریها و پیگیریهای مونسان نیست که به نتیجه نمی ر سد. برخی اتفاقات باعث شده تا عدم حضور او در برنامههای مهم مشهود باشد. به عنوان مثال مهر ماه سال 97 حسن روحانی رئیس جمهور در بازگشت از نیویورک سرسرباز هخامنشی را به ایران آورد و در فرودگاه با رسانهها و همراهان درباره آن سخن گفت. در این مراسم مونسان حضور و نقشی نداشت. تنها این سرباز را به او سپردند تا برایش تعیین تکلیف شود!
در سال گذشته مونسان، در نامهای به وزیر راه و شهرسازی خواست تا بخشنامه، صادر شده در خصوص احداث شهرکهای گردشگری متوقف شود. در این موضوع وزارت راه در هیأت دولت به تصویب رسانده بود که شهرکهای گردشگری ایجاد کند حتی بخش نامه آن را نیز تهیه کرده و آن را ابلاغ کرده بود در این میان وزارت میراث فرهنگی که سال گذشته با عنوان سازمان میراث فرهنگی فعالیت میکرد، خبری از آن مصوبه نداشت و بعد از اینکه ستادی هم برای آن تشکیل شده بود تازه مونسان متوجه این موضوع شده و در نامهای به وزیر راه خواست تا این طرح متوقف شود. این نشان میدهد که در تصمیم گیری های به گردشگری توسط وزارتخانههای دیگر مونسان و یا نهاد تحت نظرش جایگاهی ندارد و حتی با او وقتی قرار است شهرکی با نام گردشگری احداث شود، مشورتی نمیکنند.
یک اتفاق مهم و جالب این بود که 8 مرداد امسال بزرگترین کمپ توریستی و گردشگری سافاری خاورمیانه در شهرستان ورامین با حضور نوبخت معاون رئیس جمهور کلنگزنی شد ولی در این مراسم وزیر میراث فرهنگی که متولی صدور مجوز چنین پروژههای گردشگری است، حضور نداشت.
اینها نمونههایی از بی توجهیهای دولت به وزارت گردشگری و وزیر مربوطه آن است. مونسان مدتهای زیادی است که پاسخگوی خبرنگاران در قالب مصاحبه اختصاصی و یا نشست خبری نبوده است. او در واقع از پاسخ به سوالاتی درباره طرحهای بی سرانجام او مانند شهر گردشگر، دستگیری متعدد مدیرانش در این وزارتخانه، مصوبههایی که او از آنها به عنوان مصوبههای خوب دولت یاد میکند اما بعد از چند روز نظرش را کاملا متفاوت اعلام میکند و اتفاقات دیگر طفره میرود.
آخرین بار او در حاشیه مراسم روز پژوهش در پاسخ به سوال خبرنگار مهر مبنی بر علت این بی توجهی هیأت دولت برخورد قهرآمیزی داشت و در پاسخ گفت: شما به دنبال جواب نیستید!