پالس «کاسبان تحریم» به آمریکا برای فشار به مردم ایران / از مدیریت پشت میز و «نظرسنجی از داخل خودرو» تا «مدیریت جهادی»
آمریکا در پی آن است تا با وعده لغو تحریم ها به صورت گام به گام و پلکانی، مولفه های قدرت ایران را یکی پس از دیگری فشل کرده و در نهایت ساختار تحریم ها را نیز بدون تغییر در جای خود نگه دارد.
سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابل استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** پالس «کاسبان تحریم» به آمریکا برای فشار به مردم ایران
«قاسم محبعلی» فعال اصلاح طلب و دیپلمات سابق که پیش از این در مصاحبه با یک رسانه خارجی گفته بود «چرخش اساسی در سیاست خارجی ایران جز از طریق وارد کردن «شوک نظامی» ایجاد نخواهد شد»، در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت: «چون تحریم آثار اقتصادی دارد و اقتصاد ایران تحت تاثیر تحریمها به شدت افول کرده است عدم توافق ضربه بسیاری بر اقتصاد کشورمان وارد خواهد کرد. از سال 2009 تاکنون که تحریمها ایجاد شده میتوانیم بگوییم نه تنها اقتصاد ایران رشد نکرده بلکه سقوط کرده است. حال آثار دیگری همچون نرخ ارز، بیکاری، تورم و به خطر افتادن سلامت و معیشتی مردم نیز آثار بعدی این مساله است. بنابر این اگر میخواهد اقتصاد را حل و فصل کند چارهای جز این نیست که پرونده برجام و این تهدید طرفهای مقابل رفع شود».
محبعلی در ادامه گفت: «راه دیگر این است که ایران به سمت توسعه برنامه هستهای خود برود و توسعه برنامه هستهای نیز مسلما مفهوم اقتصادی ندارد. بلکه بدین معنا است که ایران از برنامه هستهای خود مثل کره شمالی انحراف پیدا کند و تعهداتی که بر اساس N.P.T و برجام دارد را کنار بگذارد و به سمت تولید سلاح برود. گرچه تبعا این روال هیچ کمکی به وضعیت اقتصادی نمیکند بلکه باعث افزایش تحریمها شده و اقتصاد ایران را در معرض ضربههای سنگینتر و تهدیدات بیشتر اقتصادی قرار دهد».
این فعال اصلاح طلب تصریح کرد: «تحریمهایی که آمریکاییها در مذاکرات 2015 متعهد شدند که آنها را بگردند امکان برگشت دارد و برخی تحریمهای دیگری که در اختیار رئیس جمهور قرار دارند میتوانند لغو شوند. اما اینکه در مورد کل تحریمها صحبت شود ایران در دستههای مختلفی تحریم شده است. تحریمهایی که مربوط به تروریسم، حقوق بشر، سیاست خاورمیانهای و قدرت دفاعی ایران است و هر کدام نیاز به مذاکرات جداگانه دارد و اینکه خواسته باشیم با برجام آن تحریمها برداشته شود طبیعتا انتظاری چندان بر آورده شدنی نیست».
ساختار حاکمیتی آمریکا - دموکرات ها و جمهوری خواهان - در غارت و چپاول منابع و دارایی های ملت های مختلف و ترور و آدم کشی، کارنامه سیاهی بر جای گذاشته است.
دولت آمریکا به دلیل خوی غارتگری و چپاول، در مقابل دیگر کشورها از 3 طریق عمل می کند؛ حمله نظامی، تحریم و مذاکره.
مواردی از جمله اسقاط پهپاد فوق پیشرفته و گرانقیمت «ترایتون» و موشک باران پایگاه عین الاسد و موارد مشابه دیگر، بیش از پیش ثابت کرد که گزینه حمله نظامی به ایران سالهاست که از روی میز مقامات آمریکایی کنار رفته است.
از سوی دیگر، مقامات و اندیشکده های آمریکایی صراحتا اذعان کرده اند که تحریم ها به حد اشباع رسیده است و بیش از این کارایی ندارد و به همین خاطر تحریم های جدید صرفا جنبه نمادین خواهد داشت.
ناگفته نماند که بنابر تاکید کارشناسان و صاحبنظران، تحریم ها حدود 20 الی 30 درصد در مشکلات اقتصادی سهیم است و 70 الی 80 درصد مشکلات ناشی از سوءمدیریت و موارد غیرتحریمی است. برای مثال وزیر اسبق راه و شهرسازی در دولت روحانی گفت که به نساختن مسکن برای مردم افتخار می کند. وی با قصور و تقصیرهای خود منجر شد که بازار خرید و اجاره مسکن با افزایش سرسام آوری مواجه شده و بر همین اساس در دولت روحانی با افزایش 700 درصدی قیمت مسکن مواجه شدیم.
در مجموع دولت آمریکا در شرایط فعلی تنها یک گزینه در مواجهه با ایران دارد و آن مذاکره است. یک سوال؛ آیا آمریکا از مذاکره با ایران به دنبال لغو تحریم ها است!؟ پاسخ قطعا منفی است. دولت آمریکا در پی آن است تا آن نتیجه ای که قرار بود با حمله نظامی یا تحریم به دست آورد، اکنون با مذاکره به دست آورد.
نشان به آن نشان که «وندی شرمن» عضو ارشد تیم مذاکره کننده در دولت اوباما و مقام ارشد فعلی در دولت بایدن پس از امضای برجام صراحتا گفت: «کاری که برجام با برنامه هسته ای ایران کرد، جنگ هم نمی توانست انجام دهد».
یک سوال دیگر؛ آیا باید مذاکره با آمریکا و تروئیکای اروپا حول محور پرونده هسته ای ایران را کاملا منتفی کرد!؟ پاسخ منفی است. هیچکس مخالف مذاکره نیست، بلکه مخالفت اصلی با امتیازدادن یکطرفه و چوب حراج زدن بر دارایی ها و مولفه های قدرت کشور و ملت ایران است.
آمریکا در پی آن است تا با وعده لغو تحریم ها به صورت گام به گام و پلکانی، مولفه های قدرت ایران را یکی پس از دیگری فشل کرده و در نهایت ساختار تحریم ها را نیز بدون تغییر در جای خود نگه دارد. نتیجه برجام خود مثال روشنی از این رفتار آمریکاست.
اما نکته قابل تأمل اینجاست که برخی در داخل علیرغم کارنامه سیاه آمریکا در برجام، ضمن تخطئه صنعت هسته ای و انکار فواید بی نظیر آن در حوزه های مختلف از جمله تأمین دارو، پزشکی هسته ای، تأمین برق و انرژی، کشاورزی و... دقیقا در پازل طرف آمریکایی بازی می کنند.
این جماعت در پی عادی انگاری معامله بر سر توان دفاعی و قدرت منطقه ای ایران است و راه برون رفت از وضع موجود را اجرای برجام های 2 و 3 و... معرفی میکند. به نظر شما، لقب «کاسبان تحریم» برازنده این طیف نیست؟
** از مدیریت پشت میز و «نظرسنجی از داخل خودرو» تا «مدیریت جهادی»
روزنامه آفتاب یزد در مطلبی با عنوان «در جمع مردم، منهای تشریفات» نوشت: «یکی از انتقادات جدی نسبت به دولت قبل این بود که در برخورد با مردم ضعیف است و هرگز در جمع مردم حاضر نمیشود. این انتقادات همزمان با شیوع بیماری کرونا شدت بیشتری هم گرفته بود. دوری رئیس جمهور سابق از مردم، گویی از وی فرد بیتفاوتی نزد افکارعمومی ساخته بود. آیت الله رئیسی از همان ابتدا اثبات کرد برای حضور در جمع مردم حتی منتظر تشکیل کابینه و آغاز به کار وزرای جدید نمیماند».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت: «پیش از این بارها و بارها مردم انتقاد کردند که کاش در میان این همه گرانی و مشکلات کسی بود تا از نزدیک صدای آنها را میشنید و پای درد ودلشان مینشست. هنوز یادگاری روسایی که از داخل خودروی خود به دیدار کارگران و مردم میرفتند بر پیشانی فضای مجازی نشسته است و با یک جستجوی ساده زنده خواهد شد. کم نبود بلایای طبیعی نظیر سیل و زلزله خبری که از حضور اولیه رئیس جمهور در عرصه نبود، در حالی که مردم، نوروز خود را در وضعیت دشوار سیل سپری میکردند. مسئولانی که در اوج گرفتاری مردم اصلا پای میز کار خود حاضر نبودند و در خارج از کشور به سر میبردند. در نقطه مقابل ما شاهد هستیم این میدان داری برای مردم داری در حد شخص رئیس دولت به سایر وزرا هم تسری پیدا کرده است».
روزنامه آفتاب یزد در بخش دیگری از این مطلب تاکید کرد: «رئیسی در حال مخابره 2 پیام مهم است. ابتدا اینکه فرمان اداره کشور از نگاه به خارج و چشم انتظار گذاشتن مردم به توافقهای خارجی، به سمت مردم در حال چرخیدن است. دوم اینکه به جای مدیریت پشت میز و نظرسنجی از داخل خودرو، میتوان از راه همنشینی با مردم به مشکلات رسیدگی کرد و در حداقلترین نتیجه التیامی بر زخمهای آنان بود. گویی دیگر فرقی ندارد، ماشین شاسی باشد یا خیر، ضدگلوله باشد یا نباشد و حتی کرونا و پیکهای مختلف میان مردم خطر آفرین باشد. سفر استان به استان و آشنایی با مشکلات و واقعیتها از نزدیک حل آنها را سادهتر و چه بسا جدیتر میکند».
رهبر معظم انقلاب - 7 شهریور 1400- در نخستین دیدار هیات دولت سیزدهم در تبیین نخستین توصیه مهم خود به دولتمردان، به جلوههای مختلف «مردمی بودن» اشاره کردند و فرمودند: «رفتن به میان مردم و گفتوگوی بیواسطه با آنها از ابعاد بسیار خوب مردمی بودن است که آقای رئیسی دیروز با سفر به خوزستان آن را نشان داد».
ایشان اتخاذ سبک زندگی مردمی، رفتار بیتکلف، دوری ازاشرافیگری و پرهیز از نگاه از بالا به مردم را از دیگر جلوههای مردمی بودن برشمردند و گفتند: «باید مشکلات و راهحلها را با مردم در میان گذاشت و ضمن پرهیز از بیان حرفهای غیر واقعی و ناامید کردن مردم، از آنها کمک فکری و عملی خواست».
نکته قابل توجه اینجاست که دولت روحانی خاطره خوبی از نحوه مواجهه با مردم در افکارعمومی به جا نگذاشته است. برای نمونه، حسن روحانی رئیس جمهور سابق - خرداد 98- در اظهارنظری تأمل برانگیز گفت: «نیازی نیست روزنامهها از مشکلات مردم بنویسند. من خودم روزانه از داخل ماشین با دیدن تمام چهرههای مردم، نظرسنجی میکنم. من روزانه نظرسنجی میکنم؛ یعنی در خیابان وقتی با ماشین میروم تمام چهرههای مردم را نگاه میکنم؛ اینکه چند نفر لبخند دارند، چند نفر عصبانیاند و چند نفر قیافهشان گرفته است».
نکته مهم اینجاست که این قبیل اظهارات و اقدامات دولتمردان در دولت تدبیر و امید همواره مورد حمایت طیف اصلاح طلب قرار می گرفت.