چالشهای اقتصادی دولت سیزدهم
دولت سیزدهم با چالش های بسیاری در حوزه اقتصاد کشور مواجه است.
در 22 فرودین ماه سال 1392 حسن روحانی رسما نامزدی خود را برای انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرد. مردم نیز با اعتماد بر شعارهای دولت تدبیر و امید به ریاست جمهوری 4 ساله روحانی رای دادند. در آن زمان روحانی در کمپینهای انتخاباتی خود به مردم وعدههای بسیاری داد؛ رفع تحریمها، توافق سر پرونده هستهای ایران با 5+1، بهبود وضعیت اقتصادی ومعیشت مردم از آن دسته بود.
تصمیم اشتباه روحانی برای ارز
متاسفانه نبود برنامه مدون در دولت یازدهم موجب شد، تا پایههای اقتصاد ایران درطولانی مدت دچار تزلزل شود. پس از آغاز به کار دولت دوازدهم به ریاست جمهوری روحانی، بخت با او یار نبود؛ چراکه دونالد ترامپ به سمت ریاست جهموری ایالات متحده آمریکا انتخاب شد و بزرگترین افتخار سیاسی کسب شده توسط تیم حسن روحانی را به یکباره بیاعتبار خواند و از توافق برجام خارج شد.
با خروج آمریکا از توافق برجام، بازار ایران به این امر واکنش نشان داد و قیمت ارز در داخل کشور نیز روند افزایشی خود را به صورت تصاعدی به یکباره آغاز کرد. در این دوره برخی از تحریمهای نفتی با شدت بیشتری اعمال شده و بر اقتصاد ایران سایه افکندند. البته در برهه زمانی حساس یاد شده در دولت دوازدهم با اتخاذ تصمیمات عجولانه و غیرکارشناسی، اقتصاد کشور را دچار مشکلات بسیاری کرد که به صورت اجمالی به برخی از آنها خواهیم پرداخت.
اشتباه بزرگ ارز دولتی
یکی از بزرگترین اشتباهات کارنامه اقتصادی روحانی دلار 4200 تومانی بود. کابینه دولت دوازدهم در یک جلسه شبانگاهی ناگهان تصمیم گرفت که ارز را تک نرخی اعلام کند و اسحاق جهانگیری، معاون اول ریس جمهور به صورت رسمی اعلام کرد که قیمت ارز در کشور تک نرخی و 4200 تومان خواهد بود!
ارز 4200 تومانی تصمیمی غیرکارشناسی بود و در آن برهه ضربه مهلکتر از تحریمها بر اقتصاد کشور وارد کرد. از سویی دیگر شکاف قیمت ارز آزاد در بازار با ارز تک نرخی موجب شد تا موجی از فساد، رانت و قاچاق کالا در کشور ایجاد شود.
حسن روحانی دولت را با ارز 3500 تومانی در دور اول ریاست جمهوری خود تحویل گرفت اما در دولت دوازدهم قیمت دلار تا مرز 33 هزار تومان جهش پیدا کرد و البته پیشبینی میشود این دولت نرخ ارز را در مرز کانال 20 هراز تومان را به دولت آتی تحویل دهد.
جهش رشد نقدینگی
بر اساس آمارهای رسمی بانک مرکزی، مقایسه نرخ رشد نقدینگی در 10 دولت گذشته از سال 60 تاکنون نشان میدهد دولت آقای حسن روحانی با رشد نقدینگی حداقل 643.4درصدی طی سالهای 92 الی تابستان 1400 رکورددار بالاترین نرخ رشد نقدینگی بین این دولتها بوده و بدترین عملکرد را در این زمینه داشته است. به طوری که حجم نقدینگی در پایان سال 91 برابر 460 هزار میلیارد تومان بوده که در آذرماه سال 99 به 3130 هزار میلیارد تومان افزایش یافته است.
برآوردها حاکی از آن است که این رقم در تابستان 1400 به بیش از 3600 هزار میلیارد تومان رسیده است. این در حالی است که حجم نقدینگی در دولت احمدینژاد از 68 هزار میلیارد تومان در پایان سال 83 به 460 هزار میلیارد تومان در پایان سال 91 رسید و رشد 570درصدی را تجربه کرد و در دولت خاتمی هم حجم نقدینگی از 11 میلیارد و 655 میلیون تومان در پایان سال 75 به 68 هزار میلیارد تومان در پایان سال 83 رسید که رشد 486درصدی را نشان میدهد.
در دوران جنگ هم نقدینگی کمترین رشد را داشته و از 450 میلیارد تومان در پایان سال 59 به 1 میلیارد و 568 میلیون تومان در سال 67 رسید و رشد 248درصدی را تجربه کرد. شرایط فعلی یک رکورد تاریخی در خلق نقدینگی از سال 1330 تا کنون محسوب می شود. البته حجم پایه پولی نیز همگام با حجم نقدینگی رشد خیره کننده در طی 8 سال گذشته را داشته است.
حجم نقدینگی و پایه پولی با سفره اقتصادی مردم چه کرد؟
خلق پول به واسطه حجم تولید ناخالص داخلی هر کشور اتفاق بسیار مبارکی است که می تواند ارزش ذاتی پول ملی هر کشوری را تقویت کند و برعکس اگر نقدینگی بدون پشتوانه تولید ناخالص داخلی خلق شده باشد، تورم و تزلزل ارزش ذاتی پول ملی را به همراه خواهد داشت. متاسفانه نقدینگی خلق شده در 8 سال گذشته فاقد پشتوانه واقعی تولید ناخالص داخلی ایران بود.
روحانی ارزش ریال در برابر دلار را در محدوده 3200 تومان از دولت بهار احمدی نژاد تحویل گرفت و با حجم نقدینگی فعلی با دلار حدودا 25 هزار تومان تحویل داد. به نوعی ارزش ذاتی پول ملی ایران در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی در طی 40 سال گذشته این چنین مورد تحقیر واقع نشده بود.
افزایش قیمت بنزین
بحران کسری بودجه روز به روز عرصه را بر دولت دوازدهم تنگ کرده بود و در تصمیمی ناگهانی به منظور تامین برخی از هزینهها و پوشش کسری بودجه، بنزین گران شد. افزایش قیمت به بنزین محدود نماند و با بالا رفتن نرخ ارز و موج تورم و افزایش بهای سوخت در کشور، لاجرم نرخ کالا و خدمات در کشور به شدت افزایش یافت.
با توجه به اتکای محض دولت یازدهم به واردات و تخصیص یارانه به کالاهای وارداتی از طریق ثبات مصنوعی نرخ ارز، در زمان وقوع تحریمها و افزایش نرخ ارز، نرخ کالاهای وارداتی سیر صعودی شدیدی داشتند.
با توجه به کاهش چشمگیر ارزش پول ملی که در 40 سال اخیر سابقه نداشته است، ارزش ریالی داراییهای مردم به شدت کاهش یافت و قدرت خرید مردم کاهش قابل ملاحظهای داشت. در این بین سفره خانوار کوچک و کوچکتر شد.
تلاطم بازارهای مالی
افزایش نرخ ارز، تورم لجام گسیخته و نقدینگی سرگردان از جمله عواملی بودند که طی 4 سال گذشته موجب جهش خیرهکننده نرخ مسکن در اکثر شهرهای ایران شدند و به موازات آن نرخ اجارهبها نیز در طی این مدت به صورت فزایندهای افزایش داشته است. همچنین بازار خودرو نیز مانند دیگر بازارها از رشد بیسابقه قیمت در طی مدت زمان یاد شده در امان نماند.
در میان این بازارها بازار سرمایه (بورس) در دولت دوم حسن روحانی شاهد نوسانات و اتفاقات بسیاری بود. با توجه به افزایش نرخ کالا و خدمات و متناسب با افرایش نرخ ارز و تورم قیمت اکثر سهمها در بازار سرمایه در ابتدا نرخ رشد مناسبی داشتند.
اما پس از مدتی بازار سرمایه دچار ریزش شدید و مداوم شد. در نتیجه بسیاری از سهامداران که با تشویق دولتمردان و به هدف حفظ ارزش ذاتی پول خود به بازار سرمایه وارد شده بودند، متضرر و حتی مالباخته شدند.
جهش نرخ مسکن و اجارهبها
در طی 8 سال گذشته نرخ مسکن جهش خیره کنده ایی را به ثبت رسانید به طوری که خرید خانه برای بسیار از اقشار مردم در زمان کنونی عملی نیست. از سویی دیگر نرخ اجاره بها به قدری افزایش یافت که در برخی مواقع شاهد سکونت از مرکز به در حاشیه شهرها بودیم.
رویکردهای دولت آتی در حوزه اقتصاد چه خواهد بود؟
مهمترین دغدغه دولت ابراهیم رئیسی، کنترل حجم نقدینگی کل کشور است که ساعت به ساعت در حال افزایش است و به مثابه یک بمب ساعتی در ساختار اقتصادی ایران قرار گرفته است. متاسفانه آمار و ارقامی که دولت تدبیر و امید برای دولت حجت الاسلام رئیسی به میراث گذاشته است حکایت از یک موج تورمی شدید در 18 ماه آینده دارد.
در اقتصاد کلان تلاش می شود حجم نقدینگی به سمت تولید سوق داده شود اما با وضعیت فعلی تا زمانی که سرمایه گذاران بصورت ملموس قانع نشوند که ریسک سرمایه گذاری پایین است نمی توان امید داشت که این امر به راحتی تحقق یابد!
باید یادآور شد بانکها مسبب بوجود آمدن بخشی از نقدینگی و وضع اقتصادی فعلی هستند، زیرا سیستم و شبکه بانکی کشور از نظم صحیح برخوردار نیستند ودر برخی موارد به منظور حفظ و به دست آوردن منافع هر چه بیشتر ابایی از برهم زدم نظم پولی و مالی در کشور را ندارند. به طوری که بنگاه داری و مسابقه در پرداخت سود بی ضابطه از سوی بانک ها ی کشور طی 7 سال گذشته ضربه بسیار سنگینی به اقتصاد کشور وارد آورده است.
تورم لجام گسسیخته در حوزه های مختلف:
دولت در سه دهه اخیر همواره به بانک مرکزی و دیگر بانک ها بدهکار بود، بنابراین موفق نشد از موضع (قدرت) مناسبی با بانک ها در این خصوص مذاکره داشته باشد.
با توجه به رشد لجام گسیخته تورم در کشور، دولت 13 ام مجبور خواهد بود یارانه پرداختی به بخش انرژی را به صورت جدی اصلاح کند. احتمالا افزیش پلکانی قیمت در بخش برق، گاز و همچینن سوخت در دولت حجت الاسلام رئیسی اجرا خواهد شد.
این اقدامات احتمالا در راستای تعدیل منابع بودجه، جلوگیری از رانت موجود شکاف بین قیمت ها، تعدیل قیمت ها همسو با نرخ تورم و جلوگیری از قاچاق سوخت انجام خواهد پذیرفت.
دارو:
احتمال میرود در دولت سیزدهم به صورت کلی پرونده ارز 4200 بسته شود و به همین روی قیمت دارو افزایش خواهد یافت.
مسکن:
در دولت گذشته قیمت مسکن جهش بزرگی را به خود دیده است، در دولت آتی انتظار کاهش قیمت در بخش مسکن را نخواهیم داشت اما احتمال می رود بازار مسکن وارد یک رکود تورمی سنگین در میان مدت شود.
به بیان ساده قیمت مسکن با شیب ملایم همراه با تورم، افزایش خواهد یافت اما میزان حجم معاملات در این بخش کاهش خواهد یافت.
223225
کد خبر 1545368