یادداشت / اعتراف دیرهنگام آقای رئیس جمهور!

به گزارش خبرنگار تشکل‌های دانشگاهی خبرگزاری فارس، داود پرچمی جامعه شناس و عضو هیات علمی دانشگاه شهیدبهشتی طی یادداشتی نوشت: در شرایطی که دشمنان مردم و میهن عزیزمان، همزمان جنگ نرم و سخت را به ما تحمیل کرده و در تمامی عرصه‌ها بدنبال نابودی سرمایه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی و انسانی ما هستند؛ تنها همدلی، اتحاد، همبستگی و وفاق اجتماعی مردم، نخبگان و مسئولین و اعتماد به توانایی های داخلی می تواند مانع این اراده و اقدامات آنان شود.

متاسفانه شاهد هستیم که از سوی برخی مسئولین مواردی در رسانه ها مطرح می شود که وحدت مردم را خدشه دار و امید آنان برای حل مشکلات می‌کاهد. در این شرایط دامن زدن به دو قطبی های کاذب «جنگ یا مذاکره»، «سختی معیشتی یا تسلیم در برابر خواست دشمنان مردم» آب به آسیاب دشمن ریختن است.

ظاهرا تاکتیک رسانه ای «مطالبه مبتنی بر توهم مخاطب» مفید ارزیابی شده و مداوم از این رویه استفاده می شود.

آقای رئیس جمهور در پنجاه و نهمین مجمع سالیانه بانک مرکزی، بیان کردند: «اقتصاد ما وصل به سیاست و سیاست خارجی است. اگر کسی بگوید من به سیاست خارجی کاری ندارم. من به دنیا کار ندارم. کاملا درون گرا هستم. داخل دروازه هام فکر می کنم. اقتصاد را هم همه مشکلاتش را حل می کنم. حالا من بلد نیستم. البته اقتصاددان هم نیستم. ولی بلد هم نیستم. اگر اقتصاددانی بلد است بیاید و به ما بگوید. که تمام روابط خارجی تخریب شده باشد، بهم ریخته باشد، مردم احساس کنند شرایط هر روز سخت تر می شود، تحریم های بین المللی به ما فشار بیاورد، در فروش محصولاتمان از جمله نفت با مشکلات مواجه باشیم، اما اقتصاد مملکت هم هیچ دست نخورد، حالا حداقل من بلد نیستم.»

به عنوان یک دانشگاهی جامعه شناس، با مرور و تحلیل محتوای این سخنان مواردی را مشاهده کرده ام که بررسی آنها می تواند برای مردم و مسئولین و شخص آقای روحانی، رئیس جمهور محترم، مفید باشد.

اولین سئوال این است: آقای رئیس جمهور بفرمایند در جمله " اگر کسی بگوید.... "، چه کسی یا چه کسانی هستند، که اینگونه غیر منطقی فکر می‌کنند؟

به عنوان یک متخصص حوزه جامعه شناسی اقتصادی چنین افراد یا گروه هایی را نمی شناسم که اینگونه فکر کنند و در تصمیم سازی و تصمیم گیری موثر هم باشند. شما که حتما می شناسید آنها را معرفی کنید.

احتمالا مشاوران رسانه ای شما حافظه اجتماعی مردم را در نظر دارند. با در نظر گرفتن مواضعی که در هنگام انتخابات داشته اید و وعده هایی که به مردم داده شد، اعتراف دیر هنگام با سه بار تاکید که بلد نیستید مشکلات اقتصادی را در این شرایط حل کنید، چون اقتصاددان نیستید، بعید است از سوی مردم پذیرفته شود. زیرا شرایط کشور در حوزه روابط خارجی تغییری نکرده است. فقط بعد از برجام بجای لغو و یا حداقل تعلیق تحریم ها برخی تحریمها تشدید و اضافه شده است.

اینکه شخص رئیس جمهور، اقتصاددان نباشد ایراد نیست؛ اما اینکه در تیم اقتصادی او هم اقتصاددانانی که توان حل مشکلات اقتصادی کشور را "آنهم پس از 6 سال اداره کشور" نداشته باشند، از سوی مردم قابل قبول نیست.

از ابتدای حضور شما در عرصه انتخابات ریاست جمهوری دولت یازدهم، چون خودتان اقتصاددان نیستید و کسانی را هم بکار گرفته اید که چنین تفکر، قابلیت و توانایی را ندارند مشخص بود که امکان حل مشکلات اقتصادی را ندارید. تفکر اقتصادی شما و تیم اقتصادی شما همخوانی لازم را با دیگر بخشهای نظام اجتماعی و سیاسی ما ندارد.

از همان ابتدا هم رویه ای در پیش گرفته شد که متخصصانی که متفاوت فکر می کنند امکان حضور و یا ابراز نظرات خود را نداشته باشند و اگر هم کسی نقدی بر رویه موجود داشت با برچسب های نامناسب به حاشیه رانده می شد.

شما در در تبلیغات انتخاباتی خود فرمودید: " در برنامه مدون تان علاوه بر برنامه برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی، سیاست خارجی و امور فرهنگی، برنامه یک ماهه و 100 روزه وجود دارد. ما می توانیم در زمان کوتاه تحول اقتصادی در کشور بوجود آوریم"؛ این جمله اولین نشانه از عدم شناخت دقیق از اوضاع اقتصادی و سیاسی کشور بود. تیم اقتصادی شما برنامه هایی را به شما داده بودند که مبنای علمی و تجربی قابل قبول نداشت. بی شک در ایام مبارزات انتخاباتی می دانستید که مهمترین مشکلات زندگی مردم، «مشکلات معیشتی و اقتصادی» است که بر تحول آن تاکید می کردید و با علم به این موضوع، در حضور رسانه ها قسم جلاله خوردید که "اگر مشکلات این کشور که بسیار و بسیار و بسیار پیچیده است اگر راه‌حل نداشت من کاندیدا نمی‌شدم". فکر می‌کنید پس از 6 سال اعتراف به نابلدی اداره امور اقتصادی کشور از سوی مردم پذیرفته باشد؟

علاوه بر مشکلات ناشی از تحریم‌ها، سوء مدیریت در امور اقتصادی کشور خسارات سنگینی را به اقتصاد کشور و مردم وارد نموده که جبران آنها هرچند سخت، اما جز با تجدید نظر در تفکر اقتصادی موجود و تغییر سیاستگذاران بخش اقتصاد کشور ممکن نیست.

شما تقریبا در تمام 4 سال دولت یازدهم از تاکید می‌کردید که دولت قبل، روابط خارجی را بهم ریخته، شرایط اقتصادی را سخت نموده، موجب تحریمهایی شده که به ما فشار می آورد و نمی توانیم محصولاتمان را به فروش برسانیم. بعد از 4 سال هم اداره امور کشور اعم از امور اقتصادی و روابط خارجی را عهده دار بودید پس در آن موقع میدانستید ما در شرایط سخت تحریم هستیم و چنین وضعیت اقتصادی داریم. ولی مدعی شدید: " آنچنان رونق اقتصادی ایجاد بکنم، آنچنان مردم از درآمد سرشار بتوانند در اختیارشان قرار بگیرد که اصلا به این 45000 تومان خودشان، نیاز نداشته باشند." بعید است که بگوئید آن روز بلد بودید ولی حالا بلد نیستید.

این اعتراف دیر هنگام نشان دهنده آن است، که چون اقتصاد نمی دانید، احتمالا نمی دانید که بخش اعظم نابسامانی های اقتصادی کشور ناشی از سوء مدیریت در اقتصاد کشور و عدم توجه به ظرفیتهای داخلی و نگاه و امید به بیرون داشتن است.

در راه کارهای رونق اقتصادی توجه ای به بستر فرهنگی و اجتماعی و سیاسی کشور که تعاملات اقتصادی در آن شکل می گیرد نمی شود. راه کارهای پیش گرفته برای حل مشکلات، آمیخته با فساد اقتصادی و سیاسی است. کسانی که به قدرت وصل هستند راه هایی را پیشنهاد می کنند که خودشان بهره بیشتری ببرند. آنچه در دوسال گذشته بر سر بخشی از ذخایر ارزی و طلای کشور آمد و ماجرای سقوط ارزش پول ملی از همین نوع پیشنهادات بود.

در جریان گران کردن بنزین هم با نابلدی تصمیم گیری شد و مردم به تنگ آمده از مشکلات معیشتی، با تحریک آشوب طلبان آموزش دیده، در مقابل ماموران مدافع حفظ جان و اموال عمومی، قرار گرفتند و با همه خویشتن داری و تذکر و دعوت آنان به اعتراض آرام، آن اتفاق ناگوار روی داد و عده ای از مردم هم کشته شدند. آیا مسئول اصلی بوجود آمدن این واقعه کسانی نیستند که با نابلدی اوضاع اقتصادی کشور را بدست گرفته اند و با سوء مدیریت خود این اوضاع نابسامان اقتصادی را به مردم تحمیل کرده اند؟

ظاهرا این نابلدی در امور دیگر هم خود را نشان می دهد. در حالی که ما باید در تامین غلات و مواد غذایی که جزء اقلام اساسی و استراتژیک است به خود کفایی برسیم و تامین مواد غذایی مورد نیاز کشور از ارکان اقتصاد مقاومتی است؛ با وجودی که درحال حاضر مجبور به وارد کردن بیش از 5/1 میلیون تن برنج هستیم که درباره سلامت آن هم برخی تردیدها وجود دارد. در این شرایط به مردم را دعوت به کاشت چوب به جای برنج می کنند. طبیعی است که شما خودتان این امور را بلد نیستید، اما مطمئن هستید که مشاوران شما صادقانه به شما مشورت می دهند؟

در سه سخنرانی اخیر خود مواردی از رونق و موفقیتهای اقتصادی دولت گفته اید، توان رونق مسکن، وضع خوب در کشاورزی و خود کفایی در غلات و امثالهم. از سوی دیگر از مشکلات لاینحل اقتصادی صحبت می کنید. تناقض در صحبتهای مسئولین کشور می تواند موجب بی اعتمادی مردم شود.

اینکه می گویید تمام روابط خارجی تخریب شده باشد، بهم ریخته باشد، از چه کسی گله مند هستید؟ در زمان انتخابات معاون اول محترم شما ادعا کردند "امروز رونق اقتصادی شروع شده است. فضای بین المللی مثبت شده و به همه اهدافمان در برجام رسیده ایم و ایران هراسی را به ایران دوستی تبدیل کرده ایم"

اگر روابط خارجی هم به هم ریخته است ناشی رویکرد غیر تخصصی و غیر واقعی به امور است. نابلدی است که روابط خارجی کشور به رابطه با 3 یا 4 کشور اروپایی تقلیل یابد. چند کشور معدود معلوم الحال، که در طول تاریخ روابط شان با ایران، جز دشمنی با مردم و این سرزمین نداشته اند و تخریب رابطه هم بواسطه دشمنی های مکرر آنها روی داده است، کشورهای غیر قابل اعتمادی که حتی از سر سیاست ورزی با شما، که به آنها اعتماد کردید و نسبت به آنها خوش بین بودید، اینگونه خیانتکارانه رفتار کردند.

ثانیا شما با حداکثر اختیارات و با عبور از خطوط قرمزی که رهبری برای جلوگیری از وضعیت امروز تعیین کرده بودند، بیش از 6 سال است با "مذاکره بلد بودن" و "زبان کدخدا را دانستن" اظهار می کنید که شرایط هر روز سخت تر می شود، تحریم های بین المللی به ما فشار می آورد.

فکر می کنید مردم از شما وحامیان شما می پذیرند؟ در حالی که قرار بود در روز اجرای توافق برجام تمام تحریم ها، حتی تحریم های تسلیحاتی، موشکی و اشاعه ای هم بصورتی که در قطعنامه بوده لغو شود. این موضوع نشان از نابلدی در سیاست خارجی نیست؟

بیان هر روز سخت تر شدن وضع اقتصادی کشور و فشار آوردن تحریم ها در شرایطی که درحال جنگ سخت و نرم با همین دشمنان هستیم. آنهم در آستانه انتخابات کشور صلاح دولت و ملت و مملکت نیست. و هم دشمنان را متوجه نقاط ضعف ما نموده و ترغیب به ادامه همین روشها می شوند.

شما اقتصاددان نیستید، اما خودتان می گویید حقوقدان هستید و "مذاکره کردن" هم می دانید. امروز که برجام نافرجام مانده و هیچیک از تحریم ها رفع و حتی تعلیق هم نشده و با تهدید سه کشور اروپایی «مکانیسم ماشه» فعال شده و تهدید احتمال بازگشت قطعنامه های سازمان ملل مطرح می شود نیز، قطعا تایید می کنید که دانش و تجربه حقوقی مذاکره کنندگان و مهارت آنان برای مذاکره کافی نبوده است که چنین توافق نامه ای را پذیرفته و به ملت تحمیل کرده اند. این نابلدی ها موجب شده است که ملت و دولت تحت فشار قرارگیرند.

در پایان به شما توصیه می شود با اتکال به خداوند متعال، هماهنگی کامل با رهبر معظم انقلاب، باور مردم و اطمینان به توانمندی های آنان و پرهیز از امید به بیگانگان و چند کشور معدود، تدبیر کنید و عامل وحدت مردم باشید. با باز کردن راه برای همکاری متخصصان کار بلد، زمینه استفاده از سرمایه فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی همه اقشار جامعه را برای حل مشکلات و قوی شدن کشور فراهم آورید. از خداوند توفیق روز افزون تان را مسئلت می کنم.

انتهای پیام /