اعطای نشان فداکاری به شهیدان سپهبد قرنی، سپهبد صیاد شیرازی، سرلشکر ستاری و سرلشکر نامجوی

به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی ارتش، برابر تصویب «شورای عالی نشان‌ها» در ارتش، به پاس فرماندهی و مدیریت جهادی شهدای والامقام ارتش جمهوری اسلامی ایران در صحنه‌ها و برهه های سرنوشت ساز دوران پیروزی انقلاب تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهیدان سپهبد سید محمدولی قرنی، سپهبد علی صیاد شیرازی، سرلشکر منصور ستاری و سرلشکر سیدموسی نامجوی، مردان بی‌ادعایی که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایستادند و در این راه خون پاک خود را تقدیم اسلام و میهن اسلامی کردند تعلق گرفت.

«سپهبد قرنی»؛ خار چشم دشمنان / استحکام بخش پایه های نوپای انقلاب شهید سپهبد محمد ولی قرنی در سال 1292 شمسی دیده به جهان گشود. به دلیل علاقه به حرفه نظامی گری، در سال 1309 وارد دانشکده افسری شد و پس از طی دوره های علمی و نظامی در سال 1313 با درجه ستوان دومی و در رسته توپخانه فارغ‌التحصیل شد.

سپهبد سیدمحمد ولی قرنی در دوران خدمت، مشاغل مهمی همچون فرماندهی گردان، تیپ و معاون ستاد ارتش را عهده دار بود. او قبل از انقلاب تا درجه سرلشکری ارتقاء یافت، اما به دلیل علایق و اعتقادات دینی و مذهبی، بصیرت و روحیه انقلابی که در وجودش حاکم بود، با همه فشارها و موج خفقان، بدون هیچ گونه ترسی به خاطر از دست دادن مقام و موقعیت خود، در برابر افکار و اندیشه های رژیم ستم شاهی ایستادگی می کردو به واسطه همین روحیه انقلابی، بارها از سوی رژیم وقت دستگیر ودر محاکم قضایی وقت محاکمه شد و با سه سال حبس از ارتش اخراج شد اما همچنان تحت مراقبت شدید نیروهای امنیتی وقت قرار داشت. در جریان نهضت امام خمینی (ره) و همکاری باروحانیت، مجددا از سوی رژیم پهلوی دستگیر و به زندان افتاد و پس از طی دوران محکومیت خود در دی ماه سال 1345 آزاد شد. شهید سپهبد محمد ولی قرنی، در ماههای منجر به پیروزی انقلاب و به واسطه تجربه، دانش و افکار انقلابی که داشت بنابر پیشنهاد شهید مطهری (ره)، از سوی حضرت امام به عضویت شورای انقلاب در آمد. با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی وبا حکم امام خمینی (ره) وی به عنوان اولین رئیس ستاد ارتش منصوب شد. شهید قرنی با آغاز حرکت گروهک ها و منافقین در شهرها و مناطق مختلف غرب، شمال غرب وشمال کشور و همچنین توطئه انحلال ارتش، با تدبیر و تصمیم گیری های دور اندیشانه و قاطع و مدیریتی برگرفته از دانش و بینش و منطبق با نگاه و مشی ولی فقیه باعث شد تا همه آن توطئه ها نقش بر آب شود وارتش به عنوان قوی ترین بازوی دفاعی برای حراست از انقلاب و کشور باقی بماند و پایه های نهال نوپای انقلاب اسلامی محکم شود. سرانجام این فرمانده شجاع و افسر انقلابی ارتش در روز سوم اردیبهشت 1358، ساعت 11 در مقابل منزل شخصی اش واقع در خیابان ولی عصر (عج) مورد هدف گروه فرقان قرار گرفت و به فیض شهادت نائل شد.

شهید صیاد شیرازی؛ «صیاد دل ها»/ بنیانگذار قرارگاه عملیاتی مشترک ارتش و سپاه شهید سپهبد علی صیاد شیرازی در سال 1323 در شهرستان درگز در استان خراسان دیده به جهان گشود. او پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و دبیرستان وارد دانشکده افسری و در سال 1346 پس از طی دوره های علمی ونظامی با رسته توپخانه فارغ التحصیل شد. روحیه انقلابی و همراهی او با برخی از همرزمان بصیر وانقلابی در ارتش باعث شد تا در سازماندهی و فعالیت های نیروهای انقلابی در ارتش تلاش گسترده ای داشته باشد وهمین تلاش و روحیه او باعث شد تا مورد توجه حضرت امام (ره) و یاران انقلابی ایشان قرار گیرد. علی صیاد شیرازی به دلیل هوش و ذکاوت و نبوغ نظامی گری، در دوره تخصصی توپخانه در آمریکا رتبه ممتاز را بدست آورد و سپس با درجه ستوانیکمی به عنوان استاد، در مرکز آموزش توپخانه اصفهان به تدریس پرداخت. در همان شرایط به‌عنوان عنصری حزباللهی در جهت سازماندهی نظامیان انقلابی فعالیت خود را آغاز کرد. با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی وی، در یگان های ارتش مشغول به فعالیت شد و با شدت گرفتن توطئه های منافقین و گروهک ها، برای مقابله با آن توطئه های شوم تلاش ایثارگرانه ای از خود به نمایش گذاشت. این افسر شجاع و انقلابی، در جریان مبارزه با گروهک ها و ضد انقلاب و خدمت مخلصانه و ایثارگرانه در دفاع از سقوط شهرهای درگیر در غرب و شمال غرب کشور، به دو درجه تشویقی ارتقاء یافت و با درجه سرهنگی به عنوان فرمانده عملیات غرب کشور منصوب شد. وی در آخرین ماه‌های ریاست‌جمهوری بنی صدر به‌دلیل برخورداری از روحیه انقلابی و مخالفت با خط مشی او از سمت مذکور برکنار شد و تا عزل بنی صدر، به دعوت شهید کلاهدوز در ستاد مرکزی سپاه پاسداران به آموزش آن ها پرداخت. سپهبد علی صیاد شیرازی پس از خلع بنی صدر، قرارگاه مشترک عملیاتی سپاه و ارتش را راه‌اندازی کرد و به‌عنوان فرمانده ارشد در آن قرارگاه مشغول به فعالیت شد و در ایجاد وحدت بین قوای مسلح کشور بسیار تاثیر گذار بود و نام این ترکیب را «ادغام مقدس» گذاشت. آن شهید والامقام در مهر ماه سال 1360 از سوی امام خمینی (ره) و به پیشنهاد رئیس شورای‌عالی دفاع به فرماندهی نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی منصوب شد و در زمان فرماندهی او عملیاتهای پیروزمندانه ثامن‌الائمه، طریق القدس، فتح المبین، بیت المقدس، مرصاد و چندین عملیات دیگر با همکاری ارتش و سپاه و نیروهای مردمی با موفقیت انجام شد. شهید صیاد شیرازی در 23 تیرماه 1365 طی حکمی از سوی حضرت امام خمینی به عضویتشورای‌عالی دفاع منصوب شد. آن شهید عزیز در مهرماه سال 1368 با حکم مقام معظم رهبری و فرماندهی کلقوا" مدظله العالی" به سمت معاونت بازرسی ستاد کل نیروهای مسلح منصوب شد. امیر شجاع ارتش اسلام در شهریورماه سال 1372 با حکم فرماندهی معظم کل قوا به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب و در 16 فروردین 1378 همزمان با عید خجسته غدیر با حکم معظم له به درجه سرلشکری نائل شد. شهید سپهبد علی صیادشیرازی روز شنبه 21 فروردین ماه 1378 در حوالی خانه‌اش مورد سوء قصد عوامل تروریست قرار گرفت و به شهادت رسید. دلایل منافقین برای ترور سپهبد صیاد شیرازی در اطلاعیه‌های نظامی‌خود حول سه محور جمع‌بندی شده است؛ نقش صیاد شیرازی در دفاع از تمامیت ارضی ایران در جنگ با عراق، نقش وی در مهار و کنترل غائله کردستان در بدو انقلاب سال 57 و نقش وی در خنثی کردن عملیات موسوم به فروغ جاویدان که منافقین با پشتوانه ارتش عراق خاک ایران را مورد تعرض نظامی‌قرار دادند. در بخشی از پیام رهبر معظم انقلاب بمناسبت شهادت این امیر سرافراز آمده است؛ «... این نه اولین و نه آخرین باری است که دلی نورانی و سرشار از عشق و ایمان و وفاداری به آرمان‌های بلند الهی، هدف تیر خشم و عناد و عصبیت از سوی زمره جنایتکار و فاسدی که ادامه حیات خود را در خدمتگزاری به دشمنان اسلام دانستهاست، قرار میگیرد و دستخائن خودفروختهای، نهال ثمربخش انسان والایی را قطع می‌کند. او مانند دیگر مردان حق از روزی که قدم در راه انقلاب نهادند، همواره سر و جان خود را برای نثار در راه خدا روی دست داشتند. سرزمینهای داغ خوزستان و گردنه‌های برافراشته کردستان سال‌ها شاهد آمادگی و فداکاری این انسان پاک نهاد و مصمم و شجاع بوده و جبهه‌های دفاع مقدس صدها خاطره از رشادت و از خود گذشتگی او حفظ کرده است...»

شهید سرلشکر منصور ستاری؛ نابغه نظامی و معماری آینده‌نگر شهید سرلشکر منصور ستاری در سال 1327 در روستای ولی آباد ورامین دیده به جهان گشود. شهید ستاری به دلیل هوش و ذکاوت بالا و علاقه به حرفه نظامی گری در سال 1346 وارد دانشکده افسری شد و پس از پایان دوره های نظامی و علمی فارغ التحصیل شد. وی افسری مؤمن، متعهد، شجاع، آگاه، تیزهوش و کاردان بود. طراحی، خلاقیت وابتکارهای او در تجهیز سیستم‌های راداری، پدافندی در طول جنگ تحمیلی باعث شدت تا توان نیروی هوایی در سرنگونی هواپیماهای متجاوز دشمن دو چندان شود. ابتکارات و نبوغ شهید ستاری در سال های جنگ تحمیلی موجب شد تا ده ها هواپیمای متجاوز در چند عملیات بزرگ منهدم شدند که یکی از مهمترین آن ها طراحی شبکه دفاع هوایی در عملیات والفجر 8 بود و موجب انهدام 70 فروند هواپیمای دشمن شد. شهید ستاری به علت دانش نظامی عالی و فعالیت های متعددی که در اجرای طرح‌های رزمی و عملیاتی از خود نشان داد، پس از انتصاب به عنوان معاون عملیات و معاون طرح و برنامه نیروی هوایی، به علت لیاقت و شایستگی، در بهمن ماه سال 1365 با درجه سرهنگی به سمت فرماندهی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا هنگام شهادت عهده دار این مسئولیت بود. از مهمترین اقدامات شهید ستاری در قطع وابستگی، تأسیس دانشگاه هوایی با 8 گرایش تحصیلی، تأسیس دانشکده پرواز (خلبانی) و ایجاد شبکه دیده بانی به منظور تقویت سیستم پدافندی کشور از جمله اقدامات منحصر بفرد این شهید والامقام در نیروی هوایی ارتش بود. شهید ستاری که به واقع معماری آینده نگر برای سامانه پدافند هوایی کشور بود با راه اندازی تأسیسات و امکانات جدید تعمیر و نگهداری و نیز اجرای پروژه هایی نظیر پروژه اوج برای نیل به خودکفایی و آغاز نهضت طراحی و تولید جنگنده ها از جمله آذرخش و راه اندازی مرکز پژوهش، تحقیقات و آموزش (پتا) توان نگهداری نیرو را تقویت و به چندین برابر قدرت قبلی ارتقاء داد. این مهم برای کشوری که پایه های صنعتی اش تقریبا ضعیف بود کاری شگرف محسوب می شود. سرانجام این فرمانده شجاع، خلاق و کارآمد نیروی هوایی ارتش در تاریخ 15 دیماه 1373 پس از انجام مأموریت و بازدید از برخی یگانهای نهاجا در حین بازگشت از اصفهان، به علت بروز سانحه در هواپیما به فیض شهادت نائل شد.

شهید سرلشکر سید موسی نامجوی؛ احیاگر دانشکده افسری شهید سرلشکر سید موسی نامجوی در 26 آذر ماه 1317 در محله کولیور بندر انزلی به دنیا آمد. وی پس از طی دوران ابتدایی و متوسطه، در سال 1337 به دانشکده افسری ارتش راه یافت. تحصیل در این دانشکده و هوش و ذکاوت سرشار او باعث شد تا مسیر پیشرفت را به سرعت طی کند. او به زبان های فرانسه و انگلیسی آشنایی داشت و در زمان پیروزی انقلاب، عضو هیئت علمی دانشکده افسری بود. روحیه انقلابی و حماسی او و همراهی با برخی همرزمانش از جمله شهید کلاهدوز واقارب پرست باعث شد تا هسته های انقلابی را در ارتش شکل دهند و طرح یک سازمان نظامی سیاسی را در سالهای 46 45 با شهید منتظری و شهید آیت و شهید عباسپور و دیگران را برای تقویت جبهه سربازان امام خمینی (ره) و مقدمات انقلاب اسلامی پی‌ریزی کردند. با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، شهید نامجوی به عنوان فرمانده دانشکده افسری ارتش منصوب شد. با شروع جنگ تحمیلی و محاصره شهر خرمشهر، اقدام ارزشمند این شهید عزیز در اعزام دانشجویان دانشکده افسری برای دفاع از خرمشهر باعث شد تا همراه تکاوران نیروی دریایی و مردم قهرمان خرمشهر، حماسه 34روز مقاومت رقم بخورد و نقشه‌های شوم دشمن برای تصرف یک روزه این شهر به نتیجه نرسد. وی همزمان به عنوان نماینده حضرت امام (ره) در شورای عالی دفاع خدمت کرد و در تاریخ 27 مردادماه سال 1360 از طرف نخست‌وزیر، شهید باهنر به سمت وزارت دفاع منصوب شد که پس از کسب تکلیف از امام خمینی (ره) این مسئولیت را با حفظ سمت فرماندهی بر دانشکده افسری امام علی (ع) پذیرفت. شهید نامجوی در تأسیس و راه اندازی هسته های اولیه سپاه پاسدران با همکاری شهید کلاهدوز نقش مؤثری داشت. سرانجام این شهید عزیز در هفتم مهرماه سال 1360 و پس از پایان موفقیت‌آمیز عملیات ثامن‌الائمه به همراه تنی چند از فرماندهان ارتش و سپاه از جمله شهید فلاحی، فکوری، کلاهدوز و جهان آرا در حین بازگشت از مناطق عملیاتی در 27 کیلومتری فرودگاه مهرآباد تهران در جنوب غربی کهریزک بر اثر سانحه سقوط هواپیمای سی 130 به فیض شهادت نائل شد. در بخشی از پیام امام خمینی (ره) به مناسبت این سانحه آمده است؛ «با کمال تأثر و تأسف خبر دلخراش سانحه هوایی یک فروند هواپیمای نیروی هوایی، که حامل شهدا و مجروحین جنگ اخیر بود و منجر به شهادت جمعی از خدمتگزاران به اسلام و ملت شهیدپرور ایران گردید، که در بین آنان تیمسار سرلشکر ولی‌الله فلاحی، تیمسار سرتیپ نامجوی، تیمسار سرتیپ فکوری و آقای کلاهدوز بودند، واصل گردید. اینان خدمتگزاران رشید و متعهدی بودند که در انقلاب و پس از انقلاب با سرافرازی و شجاعت در راه هدف و در حال خدمت به میهن اسلامی به جوار رحمت حق تعالی شتافتند. امید است که پس از پیروزی شرافت‌آفرین برای ملت و پس از زحمات طاقت‌فرسا در راه هدف و عقیده، روسفید و سرافراز به پیشگاه مقدس ربوبی وارد و مورد رحمت خاصه واقع شوند.» فرماندهی معظم کل قوا نیز در خصوص شهادت شهید نامجوی چنین می‌فرمایند: «شهید نامجوی با شجاعت و تلاش خستگی‌ناپذیر خود دانشکده افسری را احیا کرد و با توجه به نقش دانشکده افسری نیروی زمینی در حفظ اصول و ارزش‌های انقلاب، توطئه‌های استکبار جهانی را خنثی کرد.» نشان فداکاری نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران جان خود را فدا کرده‌اند و برابر تصویب «شورای عالی نشان ها»، به شهیدان سپهبد قرنی، سپهبد صیاد شیرازی، سرلشکر ستاری و سرلشکر نامجوی دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی علیه السلام تعلق گرفت. گفتنی است، نشان فداکاری، پس از پایان محدودیت های کرونایی به خانواده های معظم این شهیدان والامقام اعطا خواهد شد. انتهای پیام