شنبه 29 اردیبهشت 1403

بهترین راهبرد و تاکتیک برای مدیریت رسانه‌ای حمله رژیم صهیونیستی

وب‌گاه مشرق نیوز مشاهده در مرجع

به گزارش مشرق، کانال کرامت و بصیرت در ایتا نوشت:

بهترین راهبرد و تاکتیک برای مدیریت رسانه‌ای حمله رژیم صهیونیستی به ساختمان کنسولی ما در سوریه چیست؟

با توجه به قدرت نظامی و ذخایر استراتژیک تسلیحاتی ایران و قدرت و ضعف متحدان و همچنین دشمنان و طرف های بی تفاوت منطقه ای، اگر مروری کوتاه بر تحولات اخیر داشته باشیم، یک عقلانیت قابل اعتمادی از برخورد مسئولان نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران مشاهده میشود. چه در مواجهه مستقیم و چه در مواجهات غیرمستقیم اخیر.

به گواه کارشناسان، ما بعد از شهادت جهاد مغنیه و مستشارهای هوافضا اقدامات ویژه ای را علیه اسرائیل انجام دادیم: - 6700 مورد حمله در 6 ماه اول سال در اسرائیل - انفجار در کارخانه البیت سیستم - انفجارهای پی درپی و عملیات پهپادهای رادارگریز - انفجار در مهمات سازی تامر - انفجاری در حد یک تا 3 تن مواد منفجره با حجم زبانه آتش 60 یا 70 متر - انفجار در موشک سازی رافائل که 110 مستشار و دانشمند نظامی اسرائیل کشته شدند

در جنگ نابرابری که پیرامون ما هست، به یقین دست برتر با جمهوری اسلامی است. در سوریه یک مدعی ابرقدرت و کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای یک طرف ماجرا بودند و ایران و گروه های کوچک متحدش یک طرف دیگر. روسیه بعدا آمد آن هم نیم بند. فقط آمریکا به شهادت ترامپ 7 تریلیون دلار هزینه کرد، هزینه های امارات و عربستان و ترکیه و انگلیس و فرانسه و... بماند. ایران چقدر؟ مطابق روایت بی بی سی و دوستانش، ایران 400 برابر کمتر از آمریکا در منطقه خرج کرده است. دست آخر طرح چه کسی پیروز شد؟

8 سال جنگ نابرابر عربستان با یمن را یادتان هست، ما حتی نمی توانستیم یک کشتی کمک غذایی رسمی بفرستیم. به لطف امثال ظریف بود که نمی شد. حتی اجازه فرودآمدن هواپیمای ترابری ما در فرودگاه صنعا داده نشد. به شهادت همان ظریف در فایل 3 ساعته اش، بن سلمان چون احساس می کرد دست برتر را در میدان دارد، حاضر به مذاکره نمی شد. دست آخر چه شد؟ امروز یمن یکه تاز دریای سرخ است و اهداف جبهه مقاومت را به خوبی پیش می برد.

اگر به حافظه تاریخی مان رجوع کنیم ده ها مثال دیگر پیدا میکنیم. ولی ما یک اشتباه استراتژیک داریم، ما در جبهه رسانه نیروهای انقلاب هیچ راهبرد مشخص رسانه‌ای نداریم یا در هنگامه بحران، راهبردهای اساسی خود را فراموش می‌کنیم.

عده ای نمیخواهند بفهمند وقتی مسئول امنیت ملی کشورت را متهم به ترس و انفعال می‌کنی، وقتی بدون هیچ تخصصی در امور نظامی نمی‌دانی طرح مبارزاتی جمهوری اسلامی چیست، وقتی نمی‌دانی فرق ایران به عنوان رهبر جبهه مقاومت با یمن چه باید باشد و... بعد در حوزه رسانه ای و فضای مجازی شروع به نوشتن پر حجم می‌کنی مطمئن باش داری اشتباه می زنی!

وقتی صرفا فریاد انتقام سر می دهیم بی آنکه لوازم آن را برای عموم مردم تشریح کنیم، متهم به برخورد احساسی از سوی آحاد جامعه می‌شویم. متوجه نیستیم که سطح توقع را نباید آن قدر بالا برد که حتی اگر به پایگاه آمریکایی موشک بزنیم عده‌ای از بین خودمان بگویند کار به درد نخور کردیم! تپه و حلبی زدیم!

دقت کنیم که بعد از شهادت حاج قاسم ده ها موشک به عین الاسد زدیم. این در تاریخ جنگی و نظامی معاصر بی نظیر بود. همین الان قدرت های بزرگ جهانی جرأت ندارند به پایگاه های آمریکا ضربه بزنند. ولی ما این کار را کردیم و بعد از آن هم هیمنه آمریکا را شکستیم درحدی که نیروهای کوچک مقاومت، امروز به پایگاه های آمریکا حمله می کنند. اما یادتان هست چه شد؟ خیلی ها متوقع بودند و صحنه آن زمان پر شد از انتقاد! چرا؟ چون ما سطح توقع مردم را آن قدر بالا برده بودیم که کار به این عظمت به چشم نمی آمد. این نیست مگر استراتژی غلط رسانه‌ای و اظهارنظر های بدون تخصص در حوزه نظامی!

اگر حضرت آقا می گویند ما انتقام می‌گیریم ما و رسانه ما باید دستش را پر کند. ما باید با هزار تاکتیک روش مبارزه و انتقام را توضیح دهیم. باید رعب و بلاتکلیفی را به دشمن تحمیل کنیم. نه این که ما هم حرف آقا را تکرار کنیم و بعد تجویزهای فضایی و نظرات شخصی خودمان را به مسئولان نظامی آبدیده تحمیل کنیم.

برخی ها نمیخواهند این نکته را درک کنند که ما درگیر جنگ هستیم، در جنگ زد و خورد وجود دارد، صهیونیست ها گوشه رینگ افتاده اند، از یمن می‌خورند، از مقاومت عراق می‌خورند، از حزب الله لبنان می‌خورند، از حماس و جهاد می‌خورند، امنیت و اقتصادشان فلج شده، آنها خوب میدانند چه کسی دست اینها را پر میکند. ایران را پشت صحنه تمام این ضربات فرسایشی میبینند، چرا برخی خودی ها این را درک نمیکنند؟

تردیدی وجود ندارد که حتما انتقام می‌گیریم. انتقام هم قوی است و پشیمان کننده ولی در این جنگ فرسایشی، در عین مطالبه گری، صبر و اعتماد به فرمانده حرف اول را می‌زند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.