فیلم سینمایی «تیغ و ترمه» آخرین ساخته کیومرث پوراحمد کارگردان باسابقه سینمای ایران است که به تازگی مراحل فیلمبرداری آن به پایان رسیده است. این فیلم سینمایی به تهیه کنندگی علی قائم مقامی به تازگی فرم حضور در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر را پر کرده است.

برای فرهادی هویت ملی زیاد مهم نیست. برای او اینکه چطور می‌توان شهروندان یک جامعه را به شهروندان خوب تبدیل کرد اهمیت دارد. از طریق ایجاد اصول اخلاقی کلی، نفی خشونت و مفهوم جدید ملی در این سینما رشد دیگری پیدا می‌کند و نسل جدیدی هم دنبال این مفهوم یعنی آن هویت ملی که ما از دلش مسعود کیمیایی و علی حاتمی را داشتیم، که نگران از بین رفتن سنت‌ها، تاریخ و فرهنگ، تبدیل شده به نگرانی شهروند بودن...

انتظار می‌رفت پس از بیست سال بالاخره این شهرک به پایان برسد و اهالی سینما ببینند با بیست سال تزریق بودجه به این مجموعه چه اثری خلق شده است؟ با این حال پس از بیست سال حیدریان بار دیگر این سازمان را ترک کرد و این مجموعه افتتاح نشد. این اتفاق به خوبی نشان می‌دهد، این پروژه عمرانی چگونه در ایران به درازا می‌کشد و بسیاری از پروژه‌های عمرانی بزرگ کشور نظیر مصلای تهران پس از چند دهه به انتها...

در مقطعی از بررسی عملکردها، مشخص می‌شد که یک تیم سه نفره شکل گرفته که یک ضلع آن ساکت نگه داشتن صنوف، ضلع دیگر کنترل فضای سیاسی و حواشی پیرامون مدیریت سینما و ضلع سوم مدیریت امور روزمره سینما را بر عهده داشت. پرسش اساسی این است که آیا انتظامی حاضر است قیمومیت حلقه سه نفره کنترل کننده سینما را بپذیرد یا از مدیریت محفلی سینما پرهیز می‌کند؟

"پاراگراف" که می‌کوشد هر شماره خود را به شکل پرونده، به یک چهره ماندگار در عرصه‌های هنرهای نمایشی (سینما، تئاتر و تلویزیون) اختصاص دهد، در پانزدهمین شماره خود به سراغ "بهروز غریب‌پور" رفته است.

در شرایطی که اکنون مشخص است، در صورتی که صداوسیما خبری را به درستی پوشش ندهد، مخاطبش با فشار دادن یک دکمه، اصل و تحلیل خبر را از دیگر شبکه‌ها می‌گیرد، باز هم در برابر بسیاری از حوادث سکوت در پیش گرفته می‌شود و عملا عرصه به دیگر رسانه‌های رقیب واگذار می‌شود...

آیا اساسا حیدریان و دیگران مدیران همسو با او دستاوردی داشتند و مسیر صحیحی را پیش روی سینما قرار داده بود که ضرورتی بر تداوم آن باشد، یا باید پذیرفت که اساسا جنس فعالیتش از همان مدل «ریل گذاری» در دوره دولت‌های پیشین بود که فرجامش را دیدیم؟

هرچند فارابی در این بیانیه صراحتا اعلام کرد بنایی برای «حمایت عام» از همه تولیدات سینمایی ندارد اما در عین حال تاکید کرد که «مرجع رد یا تایید فیلمنامه و ممیزی فیلمنامه‌های سینمایی» هم نیست.

جایزه شهید آوینی ویژه‌ی نمایش و تقدیر از فیلم‌های مستند منتخب حوزه‌ی مقاومت، انقلاب اسلامی و دفاع مقدس است که برای پنجمین سال متوالی به عنوان بخش ویژه‌ی جشنواره سینماحقیقت برگزار می‌شود.

با نگاهی به این لیست، می‌توان گروهی از مدیران را نیز دید که سال هاست به عنوان مأمور در دیگر دستگاه‌ها خدمت کرده‌اند و برخی با وجود بازنشستگی در دیگر دستگاه‌ها (بعضا در دستگاه‌های نظارتی) مسئولیت دارند و حتی درباره قانون ممنوعیت به کارگیری بازنشستگان نیز موضع گیری‌های قابل تأملی داشته‌اند!

محمود کلاری، حمید جبلی و مهدی آشنا، نخستین دوره جشنواره عکس «نگاه به آینده» را داوری می کنند.

گام بعدی شفافیت پس از انتشار اطلاعات توزیع منابع مالی دولت میان گروهی از مؤسسات، می‌تواند ایجاد رقابت برای دستیابی به این منابع و خروجی از چرخه‌های مبهم و غیرشفاف باشد. آیا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در این زمینه نیز پیشگام خواهد شد؟

به نظر می‌رسد، حسین انتظامی به اصرار وزیر برای تمشیت امور در این مقطع حاضر شده این مسئولیت را تا انتخاب گزینه نهایی بپذیرد. این دوره البته برای انتظامی به نوعی یک فرصت برای استمزاج محسوب می‌شود و قطعا اگر ترکش‌ها در دوره سرپرستی انتظامی فراوان باشد، دوره سرپرستی او نیز طولانی نخواهد شد...

ناشرها اغلب ویراستار ندارند و از یک دست کتاب را تحویل می‌گیرند و از دست دیگر چاپش می‌کنند. هرکسی حتی هر مترجم یا نویسنده معروف و مهمی هم باید کتابش ویرایش شود. کتاب «صد سال تنهایی» مارکز قبل از چاپ ویرایش شد و 200 صفحه‌اش حذف شد. ویرایش کتاب امر بسیار مهمی است که ناشران باید به آن اهمیت دهند.

وی با اشاره به حضور نمایندگانی از پلیس فتا، مرکز ماهر وزارت ارتباطات و سازمان بازرسی کل کشور برای افزایش ضریب امنیتی انتخابات و مراقبت از هرگونه اختلال در روند برگزاری الکترونیکی انتخابات، تصریح کرد: نتایج انتخابات بلافاصله پس از اتمام زمان رای‌گیری و تایید کمیته سه نفره ناظر بر انتخابات متشکل از نمایندگان قوای سه‌گانه اعلام می شود.

هرچند حضور اجباری امام حسن (ع) در محله «عسکر» شهر سامرا که شهرت عسکری را برایش به ارمغان آورد، نوعی زندان شمرده می‌شود؛ اما طاغوتیان به این مقدار بسنده نکردند و بارها حضرت را به زندان های مخوف افکندند. بی‌تردید این زندان ها نتیجه رویارویی آن بزرگوار به چهار خلیفه عباسی بود...