راز موفقیت ویتنام در مهار کرونا

شبکه تلویزیونی سی ان ان در گزارش در شرح موفقیت ویتنام چنین نوشت: وقتی جهان به آسیا به نمونه های موفق مدیریت ویروس کرونا، نظر می افکند، بیشتر توجهات متوجه کره جنوبی، تایوان و هنگ کنگ بود. اما یک کشور موفق دیگر نیز در این زمینه مطرح است و آن ویتنام است.

این کشور 97 میلیونی با وجود برخورداری از مرزی طولانی با چین و میلیون ها بازدیدکننده چینی در هر سال، حتی یک مورد مرگ ناشی از کرونا را گزارش نکرده و آمار مبتلایانش تا روز شنبه تنها 328 نفر بوده است.

این مساله در حالی قابل توجه تر می شود که متوجه باشیم ویتنام، کشوری با درآمد متوسط رو به پایین است و سیستم مراقبت های بهداشتی اش در مقایسه با دیگر کشورهای منطقه، از پیشرفت کمتری برخوردار است.

براساس اعلام بانک جهانی، در ویتنام تنها 8 پزشک برای هر 10 هزار نفر وجود دارد، رقمی که یک سوم تعداد پزشکان در کره جنوبی است.

پس از سه هفته قرنطینه سراسری در ویتنام، مقررات فاصله گذاری در این کشور اواخر ما آوریل (اوایل اردیبهشت ماه) برداشته شد.

برای بیش از 40 روز، هیچ موردی از ابتلای محلی در ویتنام گزارش نشده است. مشاغل و مدارس در ویتنام باز شده و زندگی به حالت عادی بازگشته است.

از نظر افرادی که با دیده تردید به این مساله می نگرند، آمار رسمی مبتلایان در ویتنام ممکن است غیرواقعی و غیرقابل باور باشد. اما به گفته «گوی تاوایتیس» پزشک بیماری های عفونی که در یکی از بیمارستان های اصلی مختص مداوای بیماران مبتلا به کووید - 19 فعالیت می کند، این آمار با واقعیت تناسب درستی دارد.

وی افزود: من هر روز از بخش های بیمارستان ها بازدید می کنم و به موارد ابتلا واقفم. به خوبی می دانم که هیچ مورد مرگ ناشی از این بیماری وجود نداشته است.

اما کارشناسان بهداشت و درمان عامل نجات ویتنام از مرگ و میر ناشی از کرونا را چند مورد ذکر کرده اند که از واکنش سریع دولت و پاسخ اولیه برای جلوگیری از گسترش بیماری گرفته تا ردیابی تماس های تلفنی و قرنطینه و ارتباطات عمومی موثر، متغیر است.

ویتنام هفته ها قبل از شناسایی اولین مورد ابتلا به کرونا، شروع به آماده سازی خود برای مواجهه با این بیماری کرده بود.

در آن زمان، مقام های چین و سازمان جهانی بهداشت اعلام کردند که مدرکی مشخص از انتقال بیماری از طریق انسان به انسان وجود ندارد.

«فام کوآنگ تای» معاون رئیس اداره کنترل بیماری های عفونی در انستیتو ملی بهداشت و همه گیرشناسی هانوی گفت: ما فقط منتظر دستورالعمل های سازمان جهانی بهداشت نماندیم، بلکه از اطلاعات گردآوری شده از خارج و داخل کشور برای اتخاذ تصمیم جهت اقدام زودهنگام استفاده کردیم.

اوایل ماه ژانویه (اواسط دی ماه 98)، سیستم غربالگری براساس دمای بدن برای مسافران ورودی از ووهان در فرودگاه بین المللی هانوی نصب شد. مسافرانی که تب داشتند، از بقیه جدا و دقیقا زیر نظر گرفته شدند.

اواسط ماه ژانویه (اواخر دی ماه 98)، «وو دوک دام» معاون نخست وزیر ویتنام به نهادهای دولتی دستور داد برای جلوگیری از شیوع ویروس در این کشور، اقدامات شدید در پیش گیرند و قرنطینه پزشکی را در دروازه های مرزی، فرودگاه ها و بنادر افزایش دهند.

23 ژانویه (3 بهمن 98)، اولین دو مورد ابتلا به کرونا مورد تائید قرار گرفت که یک شهروند چینی بود که در ویتنام زندگی می کرد و پدرش که برای دیدار با پسر از ووهان به ویتنام سفر کرده بود. روز بعد، مقام های هوانوردی ویتنام همه پروازها به ووهان و از ووهان به ویتنام را لغو کردند.

در حالی که تعطیلات سال نوی چینی در ویتنام جشن گرفته می شد، «نگوین هووان پوک» نخست وزیر ویتنام برای مقابله با ویروس کرونا اعلام جنگ کرد.

نخست وزیر همچنین یک کمیته ملی برای کنترل ویروس تعیین کرد، همان زمانی که سازمان جهانی بهداشت، کرونا را اضطراری برای بهداشت عمومی اعلام کرد.

اول فوریه (12 بهمن 98)، بیماری کووید - 19 در ویتنام به عنوان یک بیماری همه گیر ملی شناخته شد و در آن زمان، تنها 6 مورد ابتلا به کرونا در این کشور به ثبت رسیده بود.

همه پروازها بین ویتنام و چین متوقف شد و صدور روادید برای شهروندان چینی نیز به حال تعلیق درآمد.

ظرف همان ماه، محدودیت های سفری، قرنطینه برای افرادی ورودی به ویتنام و لغو صدور روادید در این کشور شدت گرفت، زیرا کرونا از چین به کشورهایی چون کره جنوبی، ایران و ایتالیا رسیده بود. ویتنام در نهایت ورود همه اتباع خارجی به این کشور را اواخر ماه مارس (اوایل فروردین) به حال تعلیق درآورد.

ویتنام همچنین در اتخاذ تمهیدات قرنطینه ای فعال، سریع عمل کرد. 12 فوریه (23 بهمن)، این کشور یک جمعیت روستایی 10 هزار نفری در شمال هانوی را به مدت 20 روز قرنطینه کرد.

مدارس و دانشگاه ها که قرار بود پس از سال نوی چینی بازگشایی شوند، همچنان بسته ماند و در ماه می (اواسط اردیبهشت) بازگشایی شد.

تاوایتیس پزشک بیماری های عفونی دلیل موفقیت ویتنام در مهار کرونا را سرعت عمل این کشور در پاسخ صحیح به این بیماری دانست و گفت: اقدام مقام های ویتنام در اواخر ژانویه و اوایل فوریه (بهمن 98) بسیار جلوتر از بسیاری کشورهای دیگر بوده است.

زمانی که بیمارستان «باچ مای» در هانوی یکی از بزرگترین بیمارستان های ویتنام به مرکز پذیرش بیماران کرونایی تبدیل شد، مقام های این کشور این مکان را قرنطینه کردند و تقریبا 100 هزار فرد مراجعه کننده به بیمارستان از جمله کادر پزشکی، بیماران، ملاقات کنندگان و تماس های نزدیکشان را ردگیری کردند.

مقام های ویتنامی همچنین بیش از 15 هزار فرد مرتبط با بیمارستان ها از جمله یک هزار نیروی مراقبت های بهداشتی را مورد آزمایش قرار دادند.

تا اول ماه مه (12 اردیبهشت)، حدود 70 هزار نفر در مراکز دولتی ویتنام قرنطینه شدند و حدود 140 هزار نفر نیز در منازل مسکونی و هتل ها در وضعیت قرنطینه قرار گرفتند.

در این میان، نکته قابل توجه این است که از ابتدای امر، دولت ویتنام با مردم درمورد شیوع کرونا، ارتباط شفافی برقرار کرد.

وب سایت ها، خطوط تلفن و اپلیکیشن هایی برای اطلاع رسانی درمورد کرونا در اختیار عموم قرار گرفت و وزارت بهداشت این کشور نیز به طور معمول پیام هایی را از طریق سیستم پیام های کوتاه به شهروندان ارسال می کرد.

سیستم تبلیغاتی ویتنام نیز برای اطلاع رسانی به مردم از طریق بلندگو، پوسترهای خیابانی، مطبوعات و شبکه های اجتماعی، بسیج شد.

به گفته تاوایتیس، تجربه موفق ویتنام در مقابله با ویروس هایی چون سارس از سال 2002 تا 2003 و همچنین آنفلوانزا به دولت و مردم برای آمادگی بهتر جهت مقابله با کووید - 19 کمک کرد.

https://edition.cnn.com/2020/05/29/asia/coronavirus-vietnam-intl-hnk/index.html

• ویروس کرونا
• قرنطینه
• سازمان جهانی بهداشت
• ویتنام

• هراس جهانی از ویروس کرونا