روزبهانی: خرید مدال در بوکس علنی است / موسوی: زنگ تفریح شدهایم / گلآرا: برخیها چاکرمابانه رفتار میکنند
نشست قهرمانان و پیشکسوتان بوکس برگزار شد و حاضران گلایهها و انتقادات خود را مطرح کردند.
به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ نشست قهرمانان و پیشکسوتان بوکس با محوریت بررسی مشکلات بوکس امروز با حضور ابراهیم موسوی، فروتن گل آرا و احسان روزبهانی برگزار شد.
در ابتدای نشست فروتن گل آرا کاپیتان اسبق تیم ملی صحبت کرد و گفت: فدراسیون بوکس NGO نیست. یک نهاد مستقل و خودمختار نیست. در این فدراسیون صبح به صبح اتفاقات عجیبی میشنویم و هر تصمیمی که دلشان میخواهد میگیرند. بوکسور باسابقه کنار گذاشته میشود و بی نام و نشانها پست میگیرند. وی با اشاره به اتفاقات رخ داده در انتخابی ردههای پایه گفت: اجحاف در حق آیندهسازان صورت میگیرد و تبعیضهای عجیبی صورت گرفته. در انتخابی ردههای پایه اصولی صورت نمیگیرد. به هیاتهای همراه سهمیه میدهند و در مقابل به هیاتهای منتقد سهمیه اندکی تعلق میگیرد. وی با اشاره به مشکلات مالی در بوکس و اتفاقات رخ داده در انتخابات گفت: مشکلات مالی در بوکس همیشه وجود داشته و تمام بوکسورها در تمام ردهها فقط میگویند مشکل مالی داریم. جالب است که در انتخابات کاندیدایی که برای حل این مشکل قدیمی قول مساعد و حقیقی داده، انتخاب نمیشود. در انتخابات بوکس روح الله حسینی کاندیدای همه فن حریف بود؛ قهرمان آسیا، نایب رییس سابق، تحصیلکرده و دارای سابقه مدیریت. یکی از شعارهای اصلی حسینی برطرف کردن مشکلات اقتصادی بود و تاکید کرد من مشکلات مالی تمام هیات ها را برطرف میکنم. وی حتی برنامه خود را برای کمک به هیاتها را شفاف اعلام کرد و گفت با توجه به عملکرد هیاتها سالانه به آنها بودجه پرداخت میکنم. بدترین عملکرد سالی 30 میلیون و بهترین عملکرد 100 میلیون در سال دریافت خواهد کرد. همچنین خانه بوکس میسازم. عجیب بود که جامعه همیشه ناراضی بوکس به حسینی با این وعده و این برنامه شفاف رای نداد. احسان روزبهانی که از افتخارهای تاریخ بوکس ایران درباره به مشکلات بوکس گفت: خیلی سال است که ما داریم این حرف ها را می زنیم اما به گوش کسی نمی رسد. من از مسئولان می خواهم. این همه تخلف در فدراسیون انجام شده چرا هیچ کسی رسیدگی نمی کند؟ اینجا شده یک باشگاه خصوصی که هیچ کسی حق ورود ندارد. من 14 سال عضو تیم ملی بودم و همه چیز رو بود اما حالا همه چیز مخفی است. مجمع فدراسیون دو نفر بودند و باید نامه می زدند از آیبا (فدراسیون جهانی بوکس) یک نماینده ناظر بیاید اما یک نامه به فدراسیون جهانی ارسال کردند که ما فقط یک کاندیدا داریم! هیچ کسی پیگیر نیست. از لحاظ بودجه به نظرم نباید مشکلی باشد. ما باید خودمان اسپانسر بگیریم. روزبهانی در ادامه حرف هایش گفت: اینجا بوکس است. یا باید خیلی خوب باشی که کسی نتواند حق ات را بخورد یا باید پول بدهید، مدال بگیرید. در قزاقستان این ها را دیدم. می دانستم تیم ما اول می شود و شد. سال بعد فهمیدم به آذربایجان می بازیم و باختیم و آنها با کوبا رفتند فینال. بوکس مافیا است و فقط و فقط پول است. آقایان تازه یادشان افتاده که خرج کنند و مدال بگیرند. ما چرا در ایران لیگ بوکس نداریم؟ نه تورنمنتی داریم و نه چیزی؟ فقط مسابقات درون اردویی. یک بوکسور مگر می شود هر روز با یک بوکسور دیگر تمرین کند و مسابقه بدهد؟ هیچ چیزی سر جایش نیست و فقط به دروغ می گویند همه چیز خوب است. بوکسور سابق تیم ملی با اشاره به اینکه مافیا حرف اول را در بوکس می زند، بیان کرد: باید پول بدهید و بخرید! غیر از یک سری بوکسورهای خوب این ثابت شده هست که باید برای کسب مدال هزینه کنید. غیر از این نیست در بوکس. به همین دلیل امتیازها را برداشتند. در المپیک چرا من باختم؟ بچه های ما می برند اما دستشان بالا نمی رود. هیچ کشوری اندازه بچه های ما تمرین نمی کند. تو را به خدا آقایان وزارت ورزش، آقایان کمیته این قدر ما را سنگ قلاب نکنید و به داد این بوکس برسید. از المپیک لندن به این سمت یک ذره بوکس دیده شد. تا قبل از این اصلا کسی نمی دانست بوکسی در ایران هست. من باید پاچه خواری کنم تا بوکس ما دیده شود؟ اهل این کارها نیستم. شما می دانید چرا من را کنار گذاشتند؟ کسی می داند؟ من همین الان همه را می زنم، چرا همه قدیمی ها را کنار گذاشتند. دارنده مدال برنز بازی های آسیایی دوباره یک قصه را روایت کرد و گفت: مسابقات نونهالان و نوجوانان در سقز بود. همه ایران را در یک هفته آنجا بردند. پسر آقای استکی که نه انتخابی بازی کرد و نه چیزی چرا ملی پوش شد؟16 تا ورزشکار رفتند و 2 تا برنز و یک نقره گرفتند. این باید عملکرد تیم ملی ما باشد؟ با این وضعیت به جایی نخواهیم رسید. همین آقای استکی منِ کاپیتان تیم ملی را که همه را بردم هزارتا انتخابی برای من گذاشت. فیلم هایش موجود است. من هر روز باید با یکی بازی می کردم. یک مشت است دیگر؛ که چی؟ که من یک مشت بخورم و ببازم. من زمانی که فیلم پسر استکی را گذاشتم در اینستاگرام دوستان تماس گرفتند که پسرش گناه دارد و فیلم را بردار. رالبته راست می گفتند. آن بچه چه گناهی دارد؟ من فیلم را برداشتم اما خیلی ها در دایرکت گفتند که حق ما را خورده اند. این همه تخلف دارد فدراسیون بوکس چرا رسیدگی نمی کنند؟ آقایان پول و سکه می گیرند قبل از مجمع و فردا از ترس شان پس می دهند، آیا این تخلف نیست؟ سند و مدرکش هم موجود است. خود آقای استکی مخالف ثوری بود. در مجمع 4 سال پیش دعوا بود و من و احدی ثوری را آوردیم و همه این ها دشمن هایش بودند. الان چه می شود یکی مثل احدی کنار می رود؟ سیدابراهیم موسوی قهرمان سابق بوکس ایران و جهان هم لب به انتقاد باز کرد و گفت: منافع تیم ملی دارد فدای استکی و امثال استکی می شود. بوکس ما دارد مضحکه سایر کشورها می شود و شده ایم زنگ تفریح. کسی از این آقایان پاسخی می دهد؟ آقای استکی فقط نمایش انجام می دهد. سوال اینجاست که چرا این مشکلات ریشه یابی نمی شود و چرا در فضای بوکس هیچ کسی نقد فنی نمی کند. موسوی در واکنش به این سئوال گفت: بوکس ورزش مظلومی است وبرای کسی اهمیتی ندارد. اینجا را دارند مافیا اداره می کنند. ما چند بار باید بگوییم. ماجرای دبیر آقای ثوری که مدرکش جعلی بود به کجا رسید؟ موسوی ادامه داد: آقای استکی، با روح الله حسینی نشست و گفت من می دانم دارم خیانت می شود و... می رویم مربی کوبایی می آوریم و... دروغ گفتند. تا دو روز مانده به انتخابات همین بود اما تغییر موضع دادند و با لابی هایی که کردند دوباره خودشان انتخاب شدند. این خیانت است. روزبهانی انتقادهایش را تندتر کرد و ادامه داد: شما می گویید حرف های من بار حقوقی دارند؟ مگر دروغ می گویم؟ من اسم می برم و نمی ترسم. من از قدیمی ها هستم. می خواهم به وزارت ورزش و کمیته بگویم که اصلا استکی مربی بدنساز بوده نه بوکسور. کجای دنیا مربی بدنساز می شود سرمربی تیم ملی بوکس؟ اصلا نداریم! من در همه این قضایا بودم. من سه نسل بوکس را دیدم. زمان روح الله حسینی، علی مظاهری و بچه های فعلی. آقای استکی کجای ورزش بوکس بوده اید؟ من را با رودربایستی گذاشته بودند کاپیتان تیم ملی. حرف هایی که من می زنم واقعیت است. ایشان بیاید درباره پسرش توضیح بدهد. روزبهانی ظاهرا چند بار دنبال کار بوده تا بلکه بتواند دردهایی که دارند را به مسئولان منتقل کنند اما به گفته خودش انگار هیچ گوش شنوایی وجود ندارد: من دنبال کارها بودم. یک نامه به من ندادند. من نامه اش را دارم. در ادامه فروتن گل آرا حرف های روزبهانی را تکمیل کرد و گفت: مهمترین موضوع که امروز وجود دارد موضوعی نیست که سهم ما کم است یا زیاد، موضوع جوانان، نوجوانان و نونهالان این مرز و بوم است که برای انتخاب شدنشان هیچ چارچوب و شفافیتی نیست. این چارچوب نباید فقط در ذهن من باشد. باید جامعه بوکس از این انتخاب ها مطلع باشد. وقتی فدراسیون کشتی می گوید چرخه انتخابی همه چیزشان مشخص است. آنها تعریف دارند و ابهامی وجود ندارد. وقتی فدراسیون تکواندو، کاراته، جودو و ووشو تعریف دارند دیگر چه چیزی می شود گفت؟ در تمام جهان اجحاف است و به سلیقه برمی گردد و درصدش پایین است اما در بوکس ما داستان فرق دارد. هیچ شفافیتی نیست. بوکس مگر فوتبال است که سرمربی بگوید این بازیکن به درد من نمی خورد؟ بوکس رقابتی است و نحوه گزینش باید شفاف باشد. او ادامه داد: خیلی از روسای هیات ها اصلا رفتاری در شان یک رییس را ندارند. خیلی چاکرمابانه رفتار می کنند. یک مغلطه دیگر هم هست در فدراسیون و آن استفاده از کلمه رنگین کمان است که می گویند از تمام نقاط ایران بوکسور داریم! شاید شما یک آدمی که حقش نبوده را آورده اید. این شعار اشتباه است. مگر می شود از هر طیفی ورزشکار آورد؟ تیم ملی ایران جایگاه شایسته ها است. الان کشتی مگر رنگین کمان دارد که 90 درصد کشتی گیران از مازندران هستند؟ خیلی ها که لابی ندارند باید چه کار کنند؟ استان کرمانشاه در دهه های نه چندان دور بیشتر از 50 درصد ملی پوشان را تشکیل می داد الان استان کرمانشاه کجاست؟ آقای ثوری فقط شعار می دهد. خیلی از قهرمان ها بودند که بوکس را کنار گذاشته اند. بوکسور المپیکی ایران یک خاطره تعریف کرد و ادامه داد: به غیر از ما خیلی ها هستند که می خواهند حرف بزنند اما دوستان حتی از جمع شدن ما هم می ترسند. خیلی ها می خواهند حرف بزنند و از دردها بگویند. ما قبل از مجمع با خیلی ها حرف زدیم. رفتیم پیش آقای نیکوخصال. همه بزرگان بوکس آنجا بودند. من گفتم همه اینجا هستند الان چه کسی دارد فدراسیون را اداره می کند؟ من 100 بار رفتم وزارت خانه و کمیته ولی گوش شنوا نیست. ما کلی امضا جمع کرده ایم و صورتجلسه داریم اما هیچی به هیچی. به خدا قسم بچه های تیم ملی من را پدر خطاب می کردند. من مربی هستم اما الان هیچی ارتباطی ندارم. از استکی می ترسند. من برای بچه ها در باشگاه تولد گرفتم جرات نمی کردن عکس آن را منتشر کنند. من از بوکس بیرون کشیده ام و رفته ام سینما. رشته ام را عوض کرده ام و فیلمم هم عید می آید بیرون اما دلم می سوزد. یکی پیگیری کند. روزبهانی که ظاهرا کارد به استخوانش رسیده، در پاسخ به پرسشی درباره ارزیابی فنی سرمربی تیم ملی بوکس گفت: فنی؟! خودم کلی ایراد می گرفتم از ایشان. مگر بوکس کار کرده ایشان؟ مگر اطلاعاتی دارد؟ من می دانم مشت توی صورت بخورد چه اتفاقی می افتد. توقع جامعه بوکس از وزیر ورزش که خودش ورزشی است، چیست؟ پاسخ این سوال را موسوی داد و گفت: ما متاسف هستیم. کسی رییس کمیته فنی شد که یک بار هم دستکش دستش نکرده. این را خود وزیر امضا کرده. ایشان بوکسور بوده که جای آقای نهرودی آمده؟ ما می گفتیم خدا را شکر که یک ورزشی وزیر ما شد اما... از الان می گویم در المپیک هیچ نتیجه ای نخواهیم گرفت. حرف های پایانی روزبهانی دوباره یک درد دل است: چرا در هیچ مسابقه ای داور نداریم؟ از همه کشورها نماینده هست اما از ایران یک نفر را نداریم. در تمام کمپ های دنیا نیم ساعت تا یک ساعت دور از شهر است که ورزشکار فقط تمرکز داشته باشد برای ما اردوهایمان در لاکچری تری جاهای تهران است. خودم اردو نشین بوده ام و خانه نمی رفتم. بچه تهرانم و مادرم و پدرم می آمدند من را می دیدند. مگر می شود آنجا تمرکز کرد؟ این دردها زیاد است اما باید گوشی باشد که بشنود. انتهای پیام /