سرزمین طعم‌ها و سنت‌های اصیل میزبان مسافران نوروزی / ایران کوچک را از دیار مینودری به سوغات ببرید
یکی از شهرهای قدیمی کشور، شهر سرسبز و زیبای قزوین است و جاذبه‌های شهر قزوین به قدری گستردگی و تنوع دارد که این شهر را گزینه بسیار مناسبی برای مسافرت در ایام تعطیلات می‌کند.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ امروز که ویروس کرونا پس از گذشت دو سال از شیوع در کشور کمی آرام گرفته است، مردم در تب و تاب جبران دو سال از دسته رفته تعطیلات نوروز هستند و بدون شک خود را برای سفرهای نوروزی آماده می‌کنند؛ بنابراین آشنایی هرچه بهتر شهرها نقش موثری در انتخاب مقصد خواهد داشت.
در ادامه با شهر قزوین آشنا می‌شویم.
شهر قزوین در عصر صفویان به علت قرارگیری در مسیر جاده ابریشم و شرایط جغرافیایی و سیاسی آن زمان، حائز اهمیت شد و به همین علت برای مدت 57 سال عنوان پایتختی کشور را نصیب خود کرد. زمانی که شاه طهماسب پایتخت را از تبریز به قزوین منتقل کرد دستور ساخت مجموعه باغ و عمارت‌های باشکوهی را داد که اکنون تعداد معدودی از آن آثار باقی مانده است. قزوین ازنظر تعداد آثار تاریخی، رتبه‌ی اول در ایران و رتبه سوم در جهان را دارد و دیدنی‌های این شهر آن‌قدر زیاد است که در طول تاریخ لقب‌های زیادی ازجمله دروازه‌ی بهشت، باغ‌شهر و دارالسلطنه را به قزوین داده‌اند. قزوین پایتخت خوشنویسی این شهر همچنین به سبب پرورش بزرگان خوشنویسی همچون میرعماد حسنی، میرزا محمدحسین عماد الکتاب قزوینی، میرزا محمد علی خیارجی قزوینی، عبدالمجید طالقانی و ملک محمد قزوینی از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و شوای عالی فرهنگ به عنوان «پایتخت خوشنویسی ایران» لقب گرفته و به غیر از موزه دائمی خوشنویسی قزوین که در محل کاخ چهلستون قزوین برقرار است، هر ساله رویدادهای بزرگ خوشنویسی مانند برگزاری دوسالانه خوشنویسی ایران را میزبانی می‌کند. زبان‌های رایج در استان قزوین عبارتند از: فارسی، تاتی، مراغی، کردی، لری، ترکی و رمانلویی. زبان رایج مردم شهر قزوین و نیز بیشتر ساکنین بخش‌های شرقی این استان فارسی است اما در محله‌های بافت قدیم شهر، سه گویش «راری ای»، «مغلواکی» و «قوی میدانی» در میان مردم شنیده می‌شود. همچنین به جز زبان مراغی که در همه روستاهای مراغی‌نشین این استان به یک شکل گویش می‌شود، سایر زبان‌ها بسته به شرایط اقلیمی و نیز تحت تاثیر زبان‌های همسایه، دارای گویش‌های متفاوتی هستند. سوغاتی و صنایع دستی قزوین به عنوان یکی از استان‌های زیبا و جذاب کشور ایران دارای سوغاتی‌های متعددی همچون شیرینی باقلوا، پادرازی، نان برنجی، نان چایی، نازک پسته‌ای و صنایع دستی از قبیل گلیم‌بافی جاجیم‌بافی، گلابتون دوزی و نم‌نم بافی است. باغستان سنتی قزوین با حدود 2500 هکتار مساحت سه طرف شهر قزوین را احاطه کرده و جلوه زیبا و خاصی را به این شهر بخشیده است. این باغستان که قدمت آن به بیش از هزار سال می‌رسد، ریه‌های شهر قزوین بوده و با وجود انبوه درختان بادام، پسته و روته‌های انگور در سلامت مردمان این شهر نقش مهمی را ایفا می‌کند. صنعت و کشاورزی قزوین که یکی از استان‌های مرکز ایران است، به دلیل قرارگیری در شاهراه ترانزیتی کشور و میزبانی از شهرک‌های صنعتی بسیار، یکی از استان‌های مهم کشور از نظر اقتصادی به حساب می‌آید. در سال 1400 نرخ بیکاری استان قزوین، 6.4 درصد و نرخ مشارکت اقتصادی 43.3 درصد بوده و همچنین سهم اشتغال بخش‌های خدمات، کشاورزی و صنعت در این استان به‌ترتیب 44 درصد، 18.2 درصد و 37.8 درصد اعلام شده است. این استان با داشتن شهرک‌های صنعتی بسیار یکی از قطب‌های صنعتی مهم کشور محسوب می‌شود. عمارت چهلستون (کلاه فرنگی) عمارت چهلستون قزوین، تنها کوشک باقی‌مانده از مجموعه کاخ‌های سلطنتی دوران شاه طهماسب است و در مرکز شهر قزوین یعنی در میدان آزادی (سبزه میدان) قرار دارد. این بنا که در دوران صفویان و پایتختی قزوین به کلاه فرنگی شهرت داشت، زمانی گنجینه اشیای تاریخی و باستانی بود و هم‌اکنون به موزه خوشنویسی قزوین تبدیل شده‌است. گردشگران می‌توانند علاوه بر تماشای این عمارت باشکوه از آثار خوشنویسی بی نظیر و منحصر به فرد این موزه نیز بازدید داشته باشند. عمارت عالی قاپو سردر عالی قاپو که در سال 1313 در لیست آثار ملی ایران قرار گرفت و از دیدنی‌ترین جاذبه‌های شهر است، مجموعه‌ای از کاخ‌ها در قزوین بود که در زمان آبادانی دوران صفویان قسمت زیادی از شهر را در بر می‌گرفت و در دوران شاه طهماسب ساخته شده بود. امروز از میان کاخ‌هایی که هفت در داشتند و یکی از آن‌ها به عالی قاپو شهرت داشت چیزی به جز سردر عالی قاپو و عمارت چهل ستون بر جای نمانده است. این بنا اولین بار در دوره شاه طهماسب ساخته شد و با تغییراتی که در زمان شاه عباس اول به خود دید به شکل کنونی رسید. در دوره ناصرالدین شاه مرمت‌هایی بر روی بنا انجام شد و قسمت‌های مختلف آن هم توسعه پیدا کرد، تا اینکه چند سال بعد و در زمان پهلوی از آن به عنوان نظمیه و شهربانی استفاده شد. برای تماشای سردر عالی قاپو که یکی از تماشایی‌ترین و مهمترین جاذبه‌های تاریخی شهر قزوین است باید به ابتدای خیابان سپه، اولین خیابان ایران بروید. کلیسای کانتور شرکت بیمه و حمل و نقل روسیه در آغاز فعالیت رسمی خود در ایران، اقدام به احداث مجموعه تأسیساتی در شمال محله پنبه ریسه شهر قزوین (محدوده کنونی خیابان‌های طالقانی، بوعلی، بلوار مدرس و خیام) کرد که به «کانتور» در زبان روسی به معنای دفتر کار و اداره است؛ مشهور شد. از جمله این بناها، کلیسای کوچکی است که با توجه به اعتقادات مذهبی کارکنان روس، برای انجام عبادات مذهبی در جنوب مجموعه احداث گردید که در حال حاضر به بنایی برای بازدید گردشگران تبدیل شده‌است. کلیسای کانتور یکی از معدود کلیساهای ارتودکس و به جای مانده از دوران جنگ جهانی دوم در ایران است. ساختمان این کلیسا که کوچک‌ترین و تنها کلیسای سرخ ایران است به راحتی از درون کوچه مشاهده می‌شود و در محوطه این کلیسا نیز آرامگاه‌هایی از یک خلبان و مهندس روسی به چشم می‌خورد. شاهزاده حسین سفر علی بن موسی الرضا به قزوین، در جریان سفرش به خراسان و به‌طور مخفیانه صورت می‌گیرد. علی بن موسی الرضا در منزل «داوود بن عیسی غازی» اقامت می‌کند و فرزند دو ساله‌اش که در جریان این سفر همراهش بوده‌است در قزوین به علت بیماری فوت می‌کند و در همان‌جا به خاک سپرده می‌شود؛ اکنون که آستان شاهزاده حسین در قزوین و خیابان سلامگاه قرار دارد متعلق به فرزند علی بن موسی الرضا است. در دوره حکومت صفویه برای این امامزاده که بعدها به شاهزاده حسین معروف شد، ساختمان‌های متعددی بنا گردید و زیارتگاه مردم قزوین شد. مجموعه بناهای شاهزاده حسین عبارتند از: دروازه ورودی، ساختمان گنبد دار، رواق، میانسرا، ایوان، بقعه و اتاق‌هایی در اطراف صحن مرکزی یا میانسرا. ورودی مجموعه شاهزاده حسین، از سمت شمال، شبیه دروازه‌های ورودی شهرهای عهد صفویه و قاجاریه‌است و این ورودی دارای طاق نما و شش مناره‌است که هر یک با کاشی‌کاری‌ها بسیار زیبا تزیین شده‌است. گراند هتل گراندهتل قزوین دومین مهمانخانه شهر قزوین و همچنین از اولین نمونه‌های هتل به شیوه مدرن و اروپایی است که در سال‌های پایانی دوره قاجاری ساخته شد. این بنا در حوالی سال‌های 1299 تا 1300 توسط ارباب برزوی شاپور پارسی که بعدها به مهر شاهی تغییر نام داد بنا گردید. محل بنا در شرق خیابان پیغمبریه و در قسمت غربی ارگ صفوی قرار دارد و در سمت خیابان در دو طرف در ورودی چند مغازه داشته است. بنای این مکان قدیمی‌ترین گراند هتل باقی‌مانده در ایران است و اگر تاریخ وقایعی که در آن رخ داده را مطالعه کنیم به طراحی کودتای رضا شاه برخواهیم خورد. پارک جنگلی باراجین باراجین یا پارک فدک با 1500 هکتار مساحت بزرگترین پارک جنگلی کشور است. این پارک با داشتن امکاناتی نظیر سینما، شهربازی دالفک، استخر آبیاری، پیست دوچرخه سواری و پیست موتور سواری و دهکده طبیعت مکان خوبی برای گذراندن اوقات فراغت است. مسجد جامع بنای نخست مسجد جامع قزوین، به عنوان بزرگترین و کهن‌ترین مسجد چهار ایوانی ایران برروی آتشکده‌های ساسانی ساخته شده است. این سازه به فرمان هارون‌الرشید و به سال 192 هجری ساخته شده‌است و بخشی از آن به دلیل اهمیتی که داشته در یورش مغولان به قزوین تخریب و در دوره‌های پسین بازسازی شده است. این مجموعه بنای با شکوه نمایانگر شگفتی‌های معماری در دوران‌های مختلفی از تاریخ است با نام مسجد جامع کبیر قزوین یا مسجد جامع عتیق قزوین نیز شناخته می‌شود. مسجد جامع بنای نخست مسجد جامع قزوین، به عنوان بزرگترین و کهن‌ترین مسجد چهار ایوانی ایران برروی آتشکده‌های ساسانی ساخته شده است. این سازه به فرمان هارون‌الرشید و به سال 192 هجری ساخته شده‌است و بخشی از آن به دلیل اهمیتی که داشته در یورش مغولان به قزوین تخریب و در دوره‌های پسین بازسازی شده است. این مجموعه بنای با شکوه نمایانگر شگفتی‌های معماری در دوران‌های مختلفی از تاریخ است با نام مسجد جامع کبیر قزوین یا مسجد جامع عتیق قزوین نیز شناخته می‌شود. دریاچه اوان دریاچه زیبای اُوان که در نیمه شمالی الموت، در دامنه کوه خشچال، در فاصله 75 کیلومتری قزوین و در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد احتمالا 500 سال پیش بر اثر لغزش به وجود آمده که این لغزش در حال حاضر غیرفعال است. این دریاچه به عنوان هشتاد و نهمین اثر طبیعی که توسط سازمان میراث فرهنگی در 20 بهمن 1389 در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسید مکان جذابی برای تفریح و استراحت است. خیابان سپه خیابان سپه نخستین خیابان طراحی‌شده ایران که در دوره صفوی و در زمان پایتختی قزوین احداث شد در سال 1387 رسماً به عنوان اولین خیابان ایران در فهرست آثار ملی به ثبت رسید. این خیابان را شاه تهماسب صفوی در شمال محله شهرستان قدیم یا حصار شاپور، همزمان با ایجاد جعفرآباد یعنی عمارت و خانه‌های دو طرف این خیابان و باغ سعادت آباد و عمارت دولتخانه و حرمسرا و باغ‌های شرقی و غربی عمارات مذکور احداث کرده‌است و ظاهراً نام خیابان هم از نام محله‌ای به نام خیابان در هرات گرفته شده‌است که شاه طهماسب در دوران ولیعهدی در آن شهر ساکن بوده‌است. انتهای پیام /
