قدم‌های خدمت در جاده‌های دلدادگی / اربعین؛ تنها تکرار دوست‌داشتنی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، بی‌شک بخش بزرگی از آنچه در پس آن حادثه بزرگ رخ داد، تأکید بر زنده‌نگه‌داشتن آن بود که البته در سخنان پیشوایان معصوم (ع) بر آن پافشاری شده بود. یکی از آن سنت‌های ارزشمند، زیارت امام در چهلمین (اربعین) روز شهادت بود؛ که این زنده‌نگه داشتن، خود نوید سرآغازی بر یک قیام جهانی قلمداد می‌شود. از این رو می‌توان گفت اربعین نماد حضور انسان‌های آزادی‌خواه و اعلام آمادگی برای خونخواهی از همه مظلومان عالم، به‌ویژه بزرگ این ستم‌دیدگان حسین بن علی (ع) است. این بخشی از فلسفه قیام جهانی مهدی موعود (عجل الله فرجه) است. ظهور حضرت مهدی (عج)، سرآغازی است بر انقلابی بزرگ، گسترده و فراگیر در راستای انتقام از همه ستم‌دیدگان تاریخ به‌ویژه حسین بن علی (ع) با شعار خونخواهی از شهید کربلا به‌عنوان نماد مظلومیت حق در طول تاریخ، که همه بنیان‌های اعتقادی، اخلاقی، اجتماعی و سیاسی بشر را دگرگون می‌کند. این دگرگونی بزرگ در جهان هستی همانند قیام و نهضت همه پیامبران و شایستگان که به‌طور عمده با اسباب و علل طبیعی شکل می‌گیرد، نیازمند فراهم‌شدن شرایط و زمینه‌هایی بایسته و شایسته است. حضور مردم در این انقلاب از شرایط برجسته این شکل‌گیری است. یکی از سفارش‌های پایه‌ای قرآن به مؤمنان در برابر دشمنان، به‌دست‌آوردن و نگهداری آمادگی آنان است. از این‌رو آمادگی‌های مناسب هر عصر برای یاری حق در برابر باطل، امری اساسی و بایسته است. از این آمادگی در تعبیر روایات مهدوی و در دوران غیبت با عنوان «انتظار» یاد شده و در شأن آن سخنان والایی گفته شده است. گاهی از آن به «برترین عبادت» تعبیر شده؛ رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله) می‌فرماید: «برترین عبادت انتظار فرج است.» گاه نیز آن را با «برترین کارها» توصیف کرده‌اند: در جایی نیز آن را نه فقط «جهاد» که «برترین جهاد» دانستند و فرمودند: «اَفضَلُ جِهادِ اُمَتی اِنتِظارُ الفَرَجِ»؛ «برترین جهاد امت من انتظار گشایش است.» قیام جهانی حضرت مهدی (عجل الله فرجه)، برای برپایی حکومت شایستگان بر پایه عدل و قسط است و یاری آن امام بزرگوار، امری ضروری است و برای این یاری، باید مقدمات و زمینه‌هایی فراهم شود. آنچه امروزه با نام تعظیم شعائر شکل می‌گیرد - مانند برپایی سوگواری برای مصیبت عاشورا در گروه‌های چندملیونی و نیز راهپیمایی و سوگواری باشکوه اربعین حسینی - از زیباترین جلوه‌های اظهار این آمادگی است. امام باقر (ع): خوشا بر احوال کسی که قائم اهل بیت مرا درک کرده و در غیبت و پیش از قیامش پیرو او باشد؛ دوستانش را دوست بدارد و با دشمنانش دشمن باشد؛ چنین کسی در روز قیامت، از رفقا و دوستان من و گرامی‌ترین امت من خواهد بود. روز اربعین یادآوری هرساله مصیبت بزرگ عاشوراست تا آنگاه که منتقم آن مظلومیت‌ها پا در رکاب قیام نهد و عاشوراییان با لبیک به ندای جهانی او، عاشورایی دیگر به بزرگی همه گستره زمین فراهم کنند؛ اما این‌بار نه با به مسلخ رفتن حق و حقیقت؛ که با پایانی روشن و پیروزمندانه در پیروزی حق بر باطل. به همین جهت روز اربعین را می‌توان زمان تجدید پیمان با منتقم آل محمد (ص) دانست. سفارشات و دستورات اکید ائمه معصومین (ع)، مبنی بر زیارت امام حسین (ع) در روز اربعین را می‌توان به سبب بزرگداشت این غم و اندوه دانست تا از خاطر شیعیان نرود؛ تا زمانی که آن منتقم بزرگ با شعار خون‌خواهی از حسین (ع) (یعنی شعار یا لثارات الحسین) آخرین نبرد حق و باطل را پدید آورد، همواره باید منتظر ظهور قائم آل محمد باشند. بی‌گمان، یاری‌کردن امام زمان (عج) فقط به انتظار برای ظهور آن حضرت محدود نیست؛ بلکه همان‌طور که در زیارت اربعین به آن اشاره شده است: «قلب من تسلیم قلب شماست و در امور زندگی از اوامر شما تبعیت می‌کنم و برای یاری دادن شما آماده‌ام تا این که خداوند به شما اجازه خروج دهد.» در اربعین، دو نگاه به اوج تجلی خود می‌رسند و آنگاه در تلاقی این دو نگاه است که آغازی اساسی برای حرکت به‌سوی قیام جهانی شکل می‌گیرد. نگاهی به گذشته که همانا عاشورای حسینی است با شعار اساسی «هیهات منا الذله» و نگاهی به آینده با شعار اساسی «یالثارات الحسین» که در حقیقت خون‌خواهی همه ستم‌دیدگان از ستمگران است. «اربعین»، «کربلا»، «پای پیاده»، «حسین»... در تمام طول سال، در تمام روزهای عمر، تنها یک روز است که تمام قدم‌ها در راه عشق برداشته می‌شوند و تمام دل‌ها روانه سرزمین عشق است.

اربعین یعنی یگانگی با کربلا و بیگانه شدن با هر آنچه کربلاگریز است. روزی که همه "زائر" هستند، نه فقط آن که کوله بار بسته و راهی کربلا شده بلکه آن که در شهر مانده و حضرت عشق او را نطلبیده خود زائری‌ست که با پای دل روانه است، زائران رفته و نرفته! و بهشت بر زائر این سفر واجب می شود، پابه پای بهشت راه می رود تا جنت خدا بر روی زمین... سرتاسر راه را مشق عشق می‌گیرد و دعای فرج می‌خوانَد. به یاد روز واقعه... جاده یکصدا دعای فرج شده است.

عاشقان و دلدادگان سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) عزم سفر کرده و به عشق زیارت تربت پاک آن حضرت قدم در راهی گذاشته اند که به فرموده امام صادق (ع) برای هر قدمش هزار حسنه در نظر گرفته شده است؛ تا در همایشی جهانی گردهم آیند و مقدمات ظهور منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود (عج) را فراهم کنند. *عظمت راهپیمایی اربعین حجت الاسلام وحید بهرامپور، کارشناس معارف دینی درباره آثار و برکات پیاده روی اربعین گفت: اربعین از مواهب الهی به شمار می رود که اتحاد، برادری و برابری امت اسلامی را افزایش می دهد. این سنت حسنه از قدیم بخشی از برنامه های مردم عراق بوده است. زیارت امام حسین (ع) و کمک به زائران در روایات اسلامی ازجمله موضوعاتی است که سبب تقرب به خداوند متعال می شود؛ از این رو مردم عراق توجه خاصی به برگزاری اربعین حسینی دارند. وی افزود: در روایات دینی گریه بر امام حسین (ع) ثواب دارد، به همین خاطر تأکید شده است انبیای الهی بر مصیبت عاشورا گریه کرده اند، به طوری که این موضوع بخشی از مسلمات شیعه و سنی به شمار می رود که حضرت آدم، ابراهیم و زکریا بر آن حضرت و وقایع عاشورا گریسته اند. زیارت امام حسین (ع) در ایام و مناسبت های متفاوت نوعی از بندگی خدا یا باز کردن مسیر برای بندگی خدا به شمار می رود. این کارشناس معارف دینی درباره عظمت راهپیمایی اربعین عنوان کرد: بعد گذشت قرن ها از برگزاری نخستین اربعین حسینی می توان گفت، این سنت حسنه ذخیره بزرگی از معنویت برای انسان ها ایجاد کرده است، به طوری که در آخرالزمان به شکل عجیبی به نمایش گذاشته می شود. با توجه به اینکه پیاده روی اربعین محصول مدیریت خودجوش مردم است و هیچ کشور و ارگانی آن را مدیریت نمی کند، چنین عظمتی از عجایب به شمار می رود. بهرامپور تصریح کرد: مدیریت اربعین، الهی و نشانه ای برای زمینه سازی استقرار حاکمیت ولی خدا بر روی زمین و نابودی ستمگران و دشمنان است. وی عنوان کرد: در مدل مدیریت حرکت بزرگی همچون راهپیمایی اربعین تاکنون نمونه ای در دنیا ارائه نشده است، به طوری که می توان گفت در این مراسم از ضعیف ترین افراد به لحاظ مالی تا غنی ترین و ثروتمندان در کنار هم با اخلاص برای زوار امام (ع) از آنچه دارند هزینه می کنند، بدون آنکه نگران از دست رفتن مال خود باشند. این استاد معارف دینی اربعین را نمونه ای از سخاوت اهل ایمان معرفی کرد و گفت: اربعین عامل ایجاد اتحاد میان مسلمانان و فرصتی برای نشان دادن سخاوت و گذشت مؤمنان و مسلمانان است. اربعین نفسانیات را از بین می برد و جایی برای منیت باقی نمی گذارد. هنگامی که دو فرد محبوب مشترکی داشته باشند به آن سمت می شتابند، بدون نگرانی از خطر و اربعین تجلی محبوب مشترک است. وی تصریح کرد: تمامی کسانی که در مراسم پیاده روی اربعین حاضر می شوند در ذهن خود فقط به این موضوع فکر می کنند باید به امام حسین (ع) خدمت کنند، لذا به دلیل اینکه در میدان عمل منیت از بین می رود، با طیب خاطر از هم حمایت می کنند. بهرامپور اربعین را نمونه کوچکی از ایام بعد از ظهور ولی عصر (عج) خواند و گفت: اربعین تابلوی کمرنگ از همدلی مردم در زمان ظهور حضرت حجت است. قطعاً فتنه انگیزی دشمنان اسلام برای کاهش حضور مردم در اربعین حسینی نشانه متقنی از آنچه که علما از اربعین می گویند و آن را مقدمه ظهور می خوانند، است. اربعین صحنه کوچکی از مدیریت آخرالزمان است؛ آخرالزمانی که با ظهور منجی عالم بشریت جهان پر از عدل و داد می شود. *اربعین تجلی فرهنگ ایثار حجت الاسلام سید مهدی هاشمی کارشناس مذهبی نیز اربعین حسینی را یک رویداد فرهنگی بزرگ و تمدن‌ساز دانست و اظهار کرد: اربعین گمشده مدینه فاضله است به این معنا که جریان اربعین درست همان مدینه فاضله‌ای است که در آن بشریت و انسانیت در یک موقعیت زمانی و مکانی به سوی یک آرمان مشترک حرکت می‌کنند. وی اذعان کرد: اربعین یک هدف مشترک است که انسان‌ها به دنبال آن هستند و در این جریان ما شاهد آن هستیم که انسانیت و محبت به دور از منیت و خودمحوری اجتماع قلبی پیدا می‌کند و هوای تازه و فرح‌بخشی استشمام می‌شود. هاشمی افزود: با توجه به اینکه تمدن و زندگی مادی در بسیاری از مناطق حاکم شده این اربعین است که می‌تواند افراد را از دنیای مادی به سوی دنیای ایثار سوق دهد به گونه‌ای که افراد چیزهایی از قبیل انسانیت را که سال‌ها به دنبال آن بودند در اربعین به دست می‌آورند. این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه اگر دنیای مادی غرب اجازه معرفی اربعین را بدهد ظهور با شتاب بیشتری اتفاق می‌افتد عنوان کرد: اربعین صرفاً یک زیارت نیست چرا که زیارت در سایر زمان‌ها و مکان‌ها هم وجود دارد اربعین جامعه‌ی آرمانی ظهور را در قطعه زمان و مکان کوچک نشان می‌دهد و با توجه به اینکه در سایر ادیان نیز به مسئله‌ی منجی پرداخته شده و مکاتب و مذاهب مختلف هم به دنبال این آرمان بوده‌اند، حالا این آرمان را در اربعین مشاهده می‌کنند. وی ضمن اشاره به اینکه اربعین ابعاد تربیتی مختلفی دارد تصریح کرد: اربعین یک اجتماع قلبی است نه فیزیکی چرا که طی زمان‌های متعدد اجتماعات متعددی برگزار می‌شود اما هیچیک از اجتماعات موجود بر اساس قلب و باور نبوده و عمق معنوی اربعین را به همراه ندارد و از طرف دیگر اربعین بر اساس منافع مادی نیست بلکه بر اساس منافع مشترک است، چه بسا در این مسیر افراد برای پذیرایی از زائران اربعین طی شبانه‌روز با خسارت مادی نیز مواجه می‌شوند. هاشمی مطرح کرد: اربعین یک رویداد خانواده محور است و ما می‌بینیم که تمام مواکب اربعینی با نگاه خانواده محور و خانواده گستر مشغول خدمت‌رسانی به زائران اربعینی هستند به گونه‌ای که خانواده‌های عراقی به صورت عشیره‌ای از کوچک و بزرگ در جریان اربعین آماده خدمت‌رسانی می‌شوند. وی ادامه داد: در جریان خانواده محور بودن اربعین بزرگ‌ترهای خاندان با طراحی مواکب نقش برنامه‌ریزی و مدیریت را به عهده داشته و نسل جوان به عنوان موتور اصلی و نقش محوری، اداره موکب را به عهده دارند و از تمام توان خود برای خدمت‌رسانی استفاده می‌کنند. این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه تلاش غرب تضعیف بنیاد خانواده و تمدن فرهنگ اربعین است عنوان کرد: از سوی دیگر پیش از شیوع ویروس کرونا شاهد آن بودیم که افراد مختلف از کوچک و بزرگ به صورت خانوادگی در پیاده روی اربعین حاضر می‌شوند و اشخاص مختلف حتی قشر پیر یا نوزادان داخل کالسکه نیز در این جریان بزرگ حاضر هستند. وی گفت: ترویج جریان مسئولیت‌پذیری از دیگر ابعاد تربیتی اربعین است و در این ایام افراد حتی کودکان هم مسئولیت‌پذیر بودن را که به گفته‌ی تمدن غرب یک مهارت نرم است تمرین می‌کنند. زائران امام حسین (ع) مقصدی جز کربلا ندارند، آری عشق به حسین (ع) و اهل بیت (ع) حرف اول و آخر را می‌زند، پیر و جوان، زن و مرد از گوشه گوشه دنیا، همه آماده رفتن با پای پیاده به سرزمین عشق و دلدادگی هستند، همه می‌خواهند به عشق امام خود و با کوله باری بر دوش، گام به گام تا میعادگاه عشق پیش روند. زائران سرزمین کربلا از استان مازندران گروه گروه و فوج فوج راهی بهشت روی زمین می شوند تا اربعینشان را با عطر حرم امام حسین (ع) مطهر کنند. التماس دعا انتهای پیام /