«ناریا» مخاطبان تلویزیون را باز می‌گرداند / «سلام بمبئی» فرصت دیده شدن را از من گرفت
بازیگر مجموعه تلویزیونی پلیسی - جنایی «ناریا» گفت: ممکن است این سریال بار دیگر مخاطبان را پای تلویزیون بکشاند. مردم ما دوست دارند از برخی مسائل پلیسی آگاه شوند، سریال‌هایی مانند «گاندو» و «ناریا» جذابیت‌های زیادی برای آنها دارد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مجموعه تلویزیونی ناریا با نام پیشین نیشتمان به تهیه‌کنندگی محمد مصری‌پور و کارگردانی جواد افشار در معاونت برون مرزی در حال ساخت است. این مجموعه علاوه بر تهران در شهرهایی نظیر کرمانشاه و خوی و همچنین کشورهایی مانند ترکیه، ارمنستان و یک کشور عربی تصویربرداری می‌شود.
این سریال داستان هوژان دختر نخبه ایرانی را روایت می کند که در اوج شکوفایی علمی اش به دنبال اختراع پدیده ای می رود که قرار است ایران را به جایگاه منحصر به فردی برساند.
ژاکلین آواره از بازیگران این سریال در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: ابتدا قرار بود نقش لیلیت را در این سریال بازی کنم اما چون از نظر فیزیکی چیز دیگری در نگاه کارگردان بود نقش آنابل را برای من مناسب تر دانست. اگرچه نقشی که ایفا می‌کنم به شخصیت خودم اصلا نزدیک نیست و چهره من به نقش‌های منفی نمی‌خورد، اما آن را دوست دارم.
به روایت ایرنا - بازیگر ناریا که همچنان مراحل فیلمبرداری خود را پشت سر می‌گذارد در این باره که تلویزیون برای بازگرداندن مخاطبان خود ساخت چه آثاری را باید در دستور کار خود داشته باشد گفت: تلویزیون مخاطبان خود را شدیدا از دست داده است. ممکن است ناریا بار دیگر مخاطبان را پای تلویزیون بکشاند. مردم ما دوست دارند از برخی مسائل پلیسی آگاه شوند، سریال‌هایی مانند گاندو و ناریا جذابیت های زیادی برای آنها دارد.
بازیگر سریال پناه آخر (داریوش یاری 1398) که در کاراکتری منفی در سریال «ناریا» ایفای نقش دارد، گفت: شاید همین کاراکتر نقطه عطف من باشد.
وی با اشاره به گفت وگوهایی که پیشتر برای بازی در مجموعه گاندو داشت، گفت: در سریال گاندو صحبت‌هایی برای ایفای نقش در این مجموعه داشتم که محقق نشد اما در این کار با جواد افشار همکاری دارم. آواره با اشاره به بازی خود در نقش‌های مذهبی که آن را در تضاد با ارمنی بودن خود نمی‌داند، اظهار داشت: اجازه نمی‌دهم در چارچوب کاری‌ام در سینما، تلویزیون و تئاتر کسی حتی عزیزترین کسانم دخالت کنند؛ من زحمت کشیده‌ام و این عرصه‌ها تنها چیزهایی هستند که خودم باید راجع به آنها تصمیم بگیرم.
بازیگر فیلم سینمایی حریر (فریال بهزاد 1395) گفت: نقشم در این فیلم نقش مورد علاقه‌ام بود و از نظر روحی و موضوعیت نیز من را راضی کرد، اما از این بابت که چنین زحمتی شهید شد، هیچ وقت رضایت نداشتم. حریر می‌توانست آغاز دیده شدنم باشد که «سلام بمبئی» این فرصت را از من گرفت.
وی افزود: حریر تنها نقش یکی بود که جدی بود و اکران بدموقع این کار سینمایی باعث شد دیده نشوم. کارهای سینمایی که تاکنون داشتم به میزان حریر به شخصیتم نزدیک نبود. شخصیت سینمایی من در عام شکل گرفته و در میان همکاران در تئاتر و سینما شناخته شده هستم. در مسیر قرار گرفته‌ام اما هنوز برای شناخته شدن در میان عوام به انداره سلبریتی‌ها فاصله دارم.
سلبریتی بودن را با سوپر استار شدن متفاوت می‌دانم
دوست ندارم جزو کسانی باشم که زمانی به اوج می رسند و بعد از آن تنزل می‌یابند. گوهر خیراندیش یا گلاب آدینه بودن را دوست دارمآواره اظهار داشت: من دوست دارم بیشتر از این به شهرت برسم و به سلبریتی شدن هم هیچ وقت فکر نکردم. این بدان معنا نیست که از سلبریتی شدن بدم می‌آید بلکه سلبریتی بودن را با سوپر استار شدن متفاوت می‌دانم.
وی افزود: که عشق من به تئاتر باعث شد روی تصویر وقت زیادی نگذارم و اکنون هم بین یک کار تئاتر و یک کار سینمایی خوب، تئاتر را انتخاب می‌کنم و این به معنای زیر پا گذاشتن تعهد نیست.
این بازیگر یادآوری کرد که به صورت حرفه‌ای از سال 73 تئاتر بازی می‌کند و تجربه کارگردانی چندین کار نمایشی کودک را نیز در کارنامه فعالیت‌های خود دارد و موفق شد در همان سال اول فعالیتش در جشنواره کانون‌های نمایشی تهران تمامی جایزه‌ها را از آن خود کند.
هرگز کار سینمایی تولید کشور ارمنستان نداشتم و تنها کاری که در این کشور انجام دادم مربوط به گروه‌های ایرانی بودآواره که اولین بار به‌صورت حرفه ای نمایش «کدو قلقلی» را با همت خود و گروهی از همکلاسی هایش روی صحنه برد، ادامه داد: از همان سال در عرصه تئاتر و سینما و تلویزیون شناخته شدم اما بیشتر به سمت بازیگری سوق داشتم. در ارمنستان هم به صورت محدود تئاتر کار کردم. هرگز کار سینمایی تولید کشور ارمنستان نداشتم و تنها کاری که در این کشور انجام دادم مربوط به گروه‌های ایرانی بود.
وی تاکید کرد: هر چیزی که یگ بازیگر آرزو دارد از نقش یک تئاتر، کار کردن با درجه یک‌های سینما و تئاتر و نقش یک سینمایی را تجربه کرده‌ام؛ اما از آنجایی که در سال 90 در اولین و آخرین کار تئاتر مرحوم کیومرث پوراحمد ایفای نقش داشتم با وجود پیشنهادهای بسیاری که برای کار کمدی به من می‌شد نسبت به این ژانر گارد داشتم. البته الان دیگر گاردی ندارم.
سینما تبدیل به صنعت و وسیله‌ای برای کاسبی شده است
آواره در عین حال درباره آثار سینمایی طنز تصریح کرد: صحنه و دکور در سینما واقعی نیست اما موضوع‌ها باید واقعی باشد و صداقت داشته باشیم. امروز، سینما تبدیل به صنعت و وسیله‌ای برای کاسبی شده است و این که سینما به صنعت تبدیل شده نقطه مثبتی است اما باید صداقت را در راس کار قرار دهیم.
رشد سینما به جهت حضور کارگردان‌های کار اولی زمانی میسر می‌شود که همین کار اولی‌ها متخصص باشند و نه کارنابلداین بازیگر سینما و تلویزیون همچنین درباره حضور کارگردان‌های کار اولی در جشنواره فیلم فجر و این که چنین اقدامی چقدر در پیله‌اندازی سینما تاثیر داشته است؟ اظهار داشت: رشد سینما به جهت حضور این کارگردان‌ها زمانی میسر می‌شود که همین کار اولی‌ها متخصص باشند و نه کارنابلد. اصلا مهم نیست از چه بازیگرهایی استفاده کنند بلکه مهم استفاده از بازیگران توانمند است. کارگردان‌های کار اولی باید از تجربیات افراد برجسته که از گذشته‌های دور مشغول فعالیت در سینما هستند استفاده کنند و کست پروژه‌ها بر اساس توانمندی افراد بسته شود.
بازیگر سال‌های دور از خانه تاکید کرد: کست خیلی مهم است اما مهمتر از آن، داستان و پردازش کار است؛ امیدوارم دوباره توانمندها به عرصه برگردند چون به میزان کافی کشور ما از این بزرگان برخوردار است و تخصص‌ها و متخصصان باید دوباره برگردند و چهره‌های جوان هم در هر بخشی به صورت تخصصی و نه بر اساس روابط وارد شوند چرا که روابط موجب نابودی سینما می‌شود.
245220
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1880750