چالش‌های افغانستان 101 سال پس از استقلال
کابل - ایرنا - دولت و مردم افغانستان با گذشت 101 سال از استقلال این کشور از انگلیس همچنان با چالش هایی از قبیل حضور نظامیان خارجی از قبیل انگلیس، امریکا و ادامه جنگ و ناامنی مواجه هستند.
به گزارش ایرنا، مردم افغانستان در حالی امروز (سه شنبه) را به عنوان روز استقلال خود جشن می گیرند که با گذشت یک قرن همچنان سایه جنگ؛ ناامنی و حضور نیروهای نظامی خارجی در این کشور وجود دارد و روزی نیست که در گوشه ای از این کشور افراد بیگناه قربانی ناامنی، جنگ و انفجار نشوند.
نظامیان غربی و بویژه آمریکا که 19 سال پیش با شعار دموکراسی، مبارزه با تروریسم و مواد مخدربه افغانستان حمله کردند در این مدت نه تنها صلح و آرامش برای این کشور به ارمغان نیاوردند بلکه به گفته رئیس جمهوری افغانستان بیش از 90 درصد از مردم این کشور هم اکنون با فقر دست و پنجه نرم می کنند.
کشتار مردم بی گناه افغانستان از سوی داعش و طالبان که با حمایت آمریکایی ها صورت می گیرد چهره واقعی این کشورها را برای مردم افغانستان آشکار کرده است.
کشت و تولید مواد مخدر نه تنها پس از حضور آمریکایی ها و نظامیان غربی در این کشور کاهش نیافته بلکه هر سال به میزان آن افزوده شده است. سازمان ملل متحد در تازه‌ترین گزارش خود که روز گذشته (دوشنبه) در رسانه های این کشور منتشر شد از افزایش تولید و استفاده از مواد مخدر در افغانستان خبر داده است.
براساس گزارش های منتشر شده تعداد گروههای تروریستی در ابتدای حمله آمریکا به افغانستان محدود به داعش، القاعده و طالبان بود که اکنون به بیش از 20 گروه افزایش یافته است و امروز امریکا به یکی از بزرگترین حامیان تروریست ها تبدیل شده و با آنها گفت وگو می کند.
مردم افغانستان امروز در روز استقلال این کشور حتی در پایتخت این کشور با مشکل قطع آب، برق، بیکاری و نبود زیرساخت های شهری سپری می کنند.
در چنین وضعیتی دولت افغانستان که حدود 11 ماه پیش انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کرد، تاکنون نتوانسته است کابینه دولت را تکمیل و برای گرفتن رای اعتماد به مجلس بفرستد.
«صدیق صدیقی» سخنگوی ریایست جمهوری افغانستان روز گذشته (دوشنبه) در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در کابل در باره اینکه چه وقت فهرست کابینه نهایی و به مجلس فرستاده می شود؟ گفت: منتظر فهرست وزیران شرکای سیاسی خود یعنی عبدالله عبدالله است.
صدیقی افزود: ریاست جمهوری افغانستان از شریک سیاسی خود خواسته است، افرادی را به کابینه معرفی کند که وزنه سیاسی داشته و برای دولت و ملت افغانستان قابل قبول باشد.
این درحالی است که دستیابی به صلح و آغاز گفت وگوهای گروههای افغان نیز به واسطه کارشکنی کشورهای خارجی در پرده ای از ابهام قرار گرفته است.
دولت افغانستان زیر فشار کشورهای خارجی مجبور شد که حدود پنج هزار زندانی که در بین آنها عاملان حملات انتحاری و کشتار مردم بی دفاع این کشور در ورزشگاهها، مساجد، مدارس و مراسم عروسی دیده می شوند به امید دستیابی به صلح با طالبان آزاد کند ولی مردم افغانستان امید چندانی به دستیابی به صلح و آرامش ندارند.
تعدادی از روسای جمهوری کشورهای مختلف از جمله ترکیه، چک، لهستان، روسیه، هند با ارسال پیام تبریک روز استقلال این کشور را به دولت و مردم تبریک گفته اند.
ولادیمیر پوتین ریئس جمهوری روسیه نیز با ارسال پیامی که توسط سفیر این کشور در کابل به غنی تحویل داده شد با تبریک روز استقلال از وی خواسته است که با تروریسم و مواد مخدر مبارزه کند.
انگلیسی ها پس از سه جنگ خونین با افغانسان و با تحمل شکست در 28 مرداد 1298 خورشیدی مجبور شدند که معاهده استقلال افغانستان را امضا کنند.
غازی امان الله خان ابتدا از نیروهای انگلیسی خواسته بود که بدون درگیری افغانستان را ترک کنند و استقلال این کشور را به رسمیت بشناسند که با نپذیرفتن انگلیس امان الله خان با همکاری ارتش و نیروهای مردمی پس از سه جنگ اشغالگران را مجبور به امضای معاهده استقلال کردند.
نبرد آزادی خواهی مردم افغانستان ابتدا در استان های «قندهار»، «ننگرهار» و «پکتیا» آغاز شد و مردم پکتیا به رهبری «محمد نادر خان» که بعدها بر کرسی پادشاهی این کشور تکیه زد، دست کم در چهار استان موفق به بیرون راندن انگلیسی ها شدند و در استان های قندهار و ننگرهار نیز نیروهای مردمی مقابل نیروهای انگلیسی قد برافراشتند و آنان را وادار به ترک کشورشان کردند.
این مبارزه به تدریج به سراسر افغانستان گسترش یافت و اراده مصمم مردم این کشور، راهی جز خارج شدن انگلیس از این کشور و به رسمیت شناختن استقلال افغانستان برای انگلیسی ها باقی نگذاشت.
امان الله خان در سال 1919 در سن 27 سالگی پادشاه افغانستان شد. وی پس از 18 سال پادشاهی در 24 می سال 1928 مجبور به ترک افغانستان و عزیمت به کشور ایتالیا شد.
وی پس از 31 سال تبعید در ماه آوریل سال 1960 بر اثر بیماری سرطان درگذشت و جسد وی پس از انتقال به افغانستان، در شهر «جلال آباد» استان ننگرهار به خاک سپرده شد.
جشن های استقلال افغانستان پس از گذشت نزدیک به یک قرن، اینک با شکوه خاصی در این کشور برگزار می شود و از این روز تاریخی تجلیل به عمل می آید.
*س_برچسب‌ها_س*