چرا تحریم های روسیه بی نتیجه ماند؟/ چالش غرب برای متوقف کردن ماشین جنگی پوتین

به گزارش اقتصادنیوز، کارخانه‌های این کشور جان گرفته اند، فروش نفت و گاز آن نسبتا قوی است و مردم در سیستمی مشغول به کار هستند که همه چیز در مورد جنگ است. در همین حال، ولادیمیر پوتین، علیرغم امید به اینکه نخبگان روسیه با افزایش فشار اقتصادی به او روی بیاورند، قاطعانه بر مسند قدرت تکیه زده است. سوال این است، چرا فشارهای بین المللی روسیه را در اوکراین متوقف نکرده است؟ پاسخ اغلب به دو عامل بستگی دارد: اراده سیاسی و توانایی فنی. منابع حقوقی، مالی و حتی نظامی برای اجرای مجازات‌های مختلف مورد نیاز است - خواه کنار زدن شکایت از شهروندان روسی که پولشان مسدود شده و خواه استخدام بازرسان در بنادر تجاری. اما کشورهایی که این کمپین را دنبال می‌کنند همیشه تمرکز، بودجه یا قوانین یکسانی ندارند و همین مقوله باعث می‌شود که اجرای تحریم ها در بین متحدان به شکلی یک صدا اجرایی نشود. در همین راستا نشریه پولتیکو یادداشتی را منتشر کرد، یادداشتی که توسط اقتصاد نیوز در دو بخش ترجمه شد، در ادامه بخش نخست آمده است.

روایت حامیان و منتقدان تحریم ها

سیاست معادله را پیچیده تر می کند: برای یک دولت سخت است که دولت دیگری را تحت فشار قرار دهد تا در صورت نیاز به همکاری آن کشور در جبهه های دیگر، خرید محصولات روسی را متوقف کند. واشنگتن نمی خواهد یک شریک بالقوه را در برابر چین مانند هند مسلح کند. بروکسل هم خواهان نزدیکی بیش از اندازه ترکیه به روسیه و خاورمیانه نیست. کیم دونوان، تحلیلگر مسائل اقتصادی فعال در اندیشکده شورای آتلانتیک در واشنگتن گفت: «تحریم ها و سایر اقدامات اقتصادی به تنهایی در این جنگ پیروز نمی شوند. ما باید انتظارات خود را از آنچه که این ابزارها می توانند در کوتاه مدت انجام دهند را مدیریت کنیم. اما معماران تحریم ها با اشاره به اینکه اقتصاد روسیه به شدت آسیب دیده، استدلال می کنند که آنچه کرملین برای حفظ آن انجام می دهد در دراز مدت کارساز نخواهد بود. آنها می افزایند که تأثیر برخی از عناصر کمپین فشار، مانند کنترل صادرات، ممکن است سال ها طول بکشد تا به طور کامل نتیجه بخش باشد. یک مقام ارشد دولت بایدن خاطرنشان کرد که روسیه از ذخایر نقدی خود استفاده می کند و دارایی ها را به سمت اقتصاد جنگی سوق می دهد که به ثبات اجتماعی آن لطمه خواهد زد.

آدرین واتسون، سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید تاکید کرد که تحریم ها «تاثیر قابل توجهی داشته و توانایی روسیه برای تأمین مالی و مبارزه با جنگ ناعادلانه‌اش را کاهش داده است». حتی زمانی که از تاثیر تحریم ها دفاع می کردند، سایر مقامات ارشد محدودیت های مجازات های اقتصادی را به رسمیت شناختند. والی آدیمو، معاون وزیر خزانه داری آمریکا قبل از اعلام تحریم های جدید علیه روسیه به خبرنگاران گفت: «تحریم ها به تنهایی برای پیروزی اوکراین کافی نیستند». او افزود که «تنها راه» موفقیت مردم اوکراین این است که مجلس نمایندگان و کنگره با ارسال منابع مالی و همچنین تجهیزاتی که برای ادامه دفاع از خود نیاز دارند، موافقت کند». در همین حال، همه حدس می زنند که ماشین اقتصادی روسیه چه زمانی کار نخواهد کرد، و این سوال وجود دارد که آیا اکنون انگیزه ای برای ادامه جنگ در اوکراین وجود دارد یا خیر. شاید حیاتی ترین ابزاری که ایالات متحده و شرکای آن علیه روسیه استفاده کرده اند، تحریم های اقتصادی سنتی باشد.

بازی موش و گربه

این مجازات ها عموما افراد، شرکت ها و ارگان های دولتی را هدف قرار می دهد. آنها همچنین می توانند به موسسات مالی، از جمله بانک مرکزی کشوری که بسیاری از دارایی های ملی خود را در خود جای داده است، ضربه بزنند. به نوشته پولتیکو، ایالات متحده سابقه طولانی در اعمال تحریم های اقتصادی بر نهادهای خارجی دارد و از آنجایی که افراد و شرکت های زیادی با استفاده از دلار آمریکا تجارت می کنند، دسترسی واشنگتن در این زمینه گسترده است. متخلفان به طور بالقوه با اتهامات جنایی، جریمه های سنگین و دارایی های مسدود شده مواجه خواهند شد. ایالات متحده همچنین قوانین، منابع و ارگان های دولتی مانند دفتر کنترل دارایی های خارجی وزارت خزانه داری را ایجاد کرده است که به ردیابی ناقضان تحریم ها اختصاص دارد. با این حال یکی از حفره های بزرگ، معافیت هایی است که امکان تراکنش های مرتبط با انرژی با بانک های تحریم شده روسیه را فراهم می کند. در حالی که این امر از آشفتگی بزرگ در بازارهای جهانی انرژی جلوگیری کرده، باعث شده است تا مقدار قابل توجهی از سرمایه به اقتصاد روسیه تزریق شود.

ناظران می گویند، کنترل‌های صادرات برای محدود کردن دسترسی روسیه به انواع خاصی از محصولات، مانند ریزتراشه‌ها طراحی شده‌اند. اغلب چنین کالاهایی "دو منظوره" هستند، به این معنی که می توانند برای اهداف غیرنظامی و نظامی استفاده شوند. دو مسیر نسبتا آسان برای دور زدن کنترل صادرات برای روسیه وجود دارد. اولین مورد مستلزم برچسب زدن مجدد محموله در یک کشور ثالث - ترکیه، امارات متحده عربی و چین هست. به عنوان مثال، یک شرکت غربی که تراشه‌ها را به یک مشتری در امارات می‌فروشد، در حال حاضر هیچ تعهدی برای پیگیری اتفاقاتی که برای کالاها می‌افتد ندارد. گمرکات نیز فاقد منابع لازم برای چنین ردیابی هستند. مورد دوم شامل ارسال محموله از آسیای مرکزی یا قفقاز جنوبی به روسیه است. از همین رو می توان گفت که چالش در نحوه اجراست. بیل راینش، یکی از مقامات سابق وزارت بازرگانی که اکنون در مرکز مطالعات استراتژیک و بین المللی فعال است، گفت: «درگیر بازی موش و گربه هستیم». روسیه توانسته برای خرید، فروش و جابجایی محصولات - از جمله تسلیحات برای استفاده علیه اوکراین - به سایر کشورهای مخالف غرب متوسل شود. از زمان حمله پوتین، روسیه و چین مشارکت اقتصادی و دیپلماتیک عمیقی داشته‌اند، به طوری که پکن غالبا از رای دادن به قطعنامه‌هایی که مسکو را در سازمان ملل متحد هدف قرار می‌دهد خودداری می‌کند. چین به طور چشمگیری خرید نفت روسیه را افزایش داده و از تخفیف های ارائه شده توسط کرملین استفاده می کند. بر اساس ارزیابی دفتر مدیر اطلاعات ملی واشنگتن، این گزاره احتمالا فناوری حیاتی را در اختیار مسکو قرار می دهد.

• خطر پاکساز قومی در کمین اوکراین / چراغ سبز روسیه به چین و ونزوئلا؟
• اروپا لباس رزم می‌پوشد / آماده‌باش جنگی در برابر حمله روسیه؟
• عبور ناتو از خط قرمز / بریتانیا اوکراین را قربانی کرد؟
• پشت پرده حمله روسیه به اوکراین / خودزنی پوتین؟

• اینستاگرم
• تلگرام
• ایکس
• لینکدین