کمک 43 میلیاردی دولت به روزنامه منتقد

- اخبار اقتصادی - به گزارش خبرگزاری تسنیم،در پاسخ به سخنان نماینده شهربابک در مجلس شورای اسلامی که در روز پنج‌شنبه 31 فروردین 1402 در روزنامه جمهوری اسلامی چاپ شد، معاونت امور مجلس ریاست جمهوری مطلب زیر را خطاب به مدیرمسئول روزنامه ارسال کرده است که از نظر خوانندگان گرامی روزنامه می‌گذرد. شما که چند دهه است روزنامه جمهوری اسلامی را هدایت می‌کنید لابد هنوز فرمایش امام را خطاب به چند روزنامه مطرح آن عصر به خاطر دارید که فرمودند: «بطور کلی مطبوعات باید یک بنگاه هدایت باشند، یعنی به صورتی که اگر دست مردم بیفتد مردم هدایت شوند، بخصوص روزنامه‌هایی مثل اطلاعات و کیهان و جمهوری اسلامی و...) (امام خمینی، تاریخ 26 مرداد 1362) حالا خود بسنجید که آیا اکنون این روزنامه بنگاه هدایت است یا خدای نکرده بنگاه سخن پراکنی؟ به راستی براساس کدام معیار بر اظهارات مغشوش یک نماینده صحه گذاشته و با اشتیاقی که نشان از سر درون دارد مکنونات خود را از زبان دیگری برجسته می‌کنید؟ و آیا شما بر این ضعیفی و ناکارآمدی هم داستانید؟ با کدام معیار؟ با کدام قیاس؟ حداقل در قیاس با دولت قبل هم آیا به همین داده دست پیدا می‌کنید؟ پس اجازه دهید در دایره انصاف مواردی را با هم مرور کنیم. به نظر می‌رسد که منش آقای رئیسی مبنی بر اینکه درپی بیان مشکلات تحویل گرفته از دولت گذشته نیست، موجب شده تا مسئولان بلندپایه دولت قبل و عقبه متعصب رسانه‌ای شان به‌جای آن که به‌خاطر ناتوانی‌های مشهود خود در اداره امور و خسارت‌های فراوانی که بر سر ملت آوار کرده بودند، در مقابل مردم پاسخگو باشند، زبان و قلم به وارونه‌نمایی و تحریف واقعیت‌ها، گشوده و می‌چرخانند! از زمانی که دولت سیزدهم روی کار آمده افراطیون مدعی اصلاحات و اعتدال و محافل رسانه‌ای و مطبوعاتی دنباله‌رو آنها بیش از هر چیز، از اینکه دولت آیت‌الله رئیسی با مدیریت انقلابی و جهادی درحال کنار زدن بساط مدیریت تنبل و اشرافیت‌زده و غربگرا است، نگران هستند و به همین دلیل هم سعی می‌کنند به بهانه های واهی شخص رئیس‌جمهور و دولت مردمی را ناکارآمد جلوه دهند. این درحالی است که همگان اذعان دارند که آقای رئیسی وضعیت اقتصادی خوبی را از دولت قبل تحویل نگرفته است و جالب اینجاست که عاملان وضع موجود و رسانه‌هایی که هشت سال تمام اشتباهات و ناکارامدی دولت قبل را توجیه و در مواردی بزک می‌کردند امروز در سایه اخلاق مداری رئیس جمهور، منتقد وضع اقتصادی و معیشتی و حتی فرهنگی جامعه شده‌اند!؟ دهه 90‌، تحت مدیریت دولتی سپری شد که با شعار حل مشکلات اقتصادی رای مردم را جلب کرده بود و قرار بود با «تدبیر»‌، زخم‌های اقتصاد کشور را درمان و «امید» را به جامعه بازگرداند. اما پس از گذشت هشت سال، حال اقتصاد کشور وخیم‌تر از هر زمان دیگر بود و دهه 90 بعنوان سیاه ترین دهه اقتصادی کشور نام برده می‌شود. کسری بودجه 480 هزار میلیارد تومان، 500 هزار میلیارد تومان بدهی اوراق قرضه، مدیریت غیرعلمی منجر به ضایع شدن 60 تن طلا، هزینه نزدیک به بر باد دادن ده‌ها میلیارد دلار ارز در قالب ارز ترجیحی، برداشت مبالغ کلان از صندوق ذخیره و به‌کارگیری نابجای آن‌، کاهش نزدیک به سقوط ارزش پول ملی، 8 برابر شدن قیمت مسکن، افزایش دوبرابری تحریم‌ها به‌جای لغو آنها، تعطیلی صدها کارخانه و مرکز تولید و آمار بالای مرگ و کرونا بخاطر تعلل و بی‌تدبیری در واردات واکسن از جمله مواردی از ناکارآمدی و ناکارائی دولت موسوم به تدبیر و امید است. روحانی مدیریت بحران کرونا را با 700 کشته در روز تحویل دولت رئیسی داد و درمان کرونا را گروگان سیاست خارجی خود و برجام کرده بود و تلاش داشتند عدم واردات واکسن کرونا به کشور را به‌دلیل نپیوستن ایران به FATF گره بزنند که با روی کار آمدن دولت رئیسی میلیون‌ها دز واکسن کرونا وارد کشور شد. در آن دوران افتخار وزیر مسکن آقای روحانی بر این بود که در طول وزارت 6 ساله خود حتی یک مسکن هم نساخته است! وزیر نفت ایشان، ساخت پالایشگاه را کثافت‌کاری می‌دانست! وزیر نیروی دولت آقای روحانی ادعا می‌کرد که ساخت نیروگاه به صرفه نیست و می‌گفت‌: «‌ساخت نیروگاه برای جوابگویی به 200 ساعت مصرف پیک، توجیه اقتصادی ندارد»! رشد اقتصادی در دهه 90 به طور میانگین حدود صفر درصد بود و تورم با نرخ حدود 60 درصدی به دولت سیزدهم تحویل داده شد که قبل از نوسات اخیر با بیش از 20 درصد کاهش به 39.5 درصد کاهش یافت و با توجه به شعار سال نوسات اخیر هم درحال مدیریت است؛ این درحالی است که در اواخر دولت سابق بسیاری از اقتصاددانان پیش‌بینی تورم 80 درصدی را داشتند و ده‌ها خسارت دیگری که دولت یازدهم و دوازدهم بر پیکره اقتصادی کشور وارد کرده است، بسیار فراتر از آن است که شرح آن گذشت. از این روی در آخرین سال حضور روحانی در دولت یعنی سال 1400 به دلیل انباشت ناکارآمدی‌ها و نارضایتی عمومی، میزان محبوبیت روحانی به رقم بی‌سابقه 9.7 درصد تنزل پیدا می‌کند که در طول دولت‌های پس از انقلاب بی‌سابقه بوده است. در چنین شرایطی و به‌رغم مشکلات و کمبودهای فراوانی که بجا مانده بود آقای رئیسی درطی 20 ماه گذشته در مسیر افزایش کارآمدی اقدامات گسترده‌ای را آغاز کرده است. دولت همچنین در حوزه شایسته‌سالاری دست به تغییراتی در کابینه دولت خود زده که نگاهی به عملکرد رئیس‌جمهور قبل در این زمینه و اصرار برای استفاده از مدیران ناکارآمد و اشرافی تا آخرین روز نشانه آشکاری از تفاوت‌های دو رئیس‌جمهوری فعلی و سابق است. به‌عنوان مثال اواخر سال 99 و در شرایطی که مردم خوزستان به جهت نارضایتی گسترده از عملکرد غلامرضا شریعتی استاندار وقت‌، به دفعات خواستار برکناری وی بودند‌، روحانی به‌رغم این کارنامه غیرقابل قبول‌، شریعتی را به‌عنوان رئیس سازمان ملی استاندارد ایران منصوب کرد! شریعتی به لحاظ مسئولیت کلان استان، همان معمار ارشد متروپل است! همچنین در سال 97، محمد شریعتمداری با استعفا توانست از استیضاح مجلس در سمت وزیر صنعت بگریزد اما این وزیر استیضاحی و مستعفی در اقدامی تامل‌برانگیز و عجیب ازسوی رئیس‌جمهور به‌عنوان وزیر پیشنهادی کار معرفی شد! لازم به ذکر است که آخوندی علی‌رغم کارنامه بسیار ضعیف، هیچ‌گاه توسط رئیس‌جمهور برکنار نشد و در نهایت با طلبکاری استعفا داد! آخوندی قریب به 6 سال وزیر راه و شهر‌سازی بود، اما در این مقطع بی‌عملی دولت در تکمیل مسکن مهر و عدم اجرای وعده مسکن اجتماعی و همچنین بی‌عملی دولت در به سرانجام رساندن طرح اخذ مالیات از واحدهای مسکونی خالی و عدم نظارت بر بازار اجاره مسکن، موجب شد تا نرخ خرید و اجاره‌بهای مسکن با افزایش سرسام‌آوری مواجه شود. این درحالی است که اقدام مثبت و ارزشمند دولت در تغییر مدیرانی که در ارزیابی‌ها کارآمدی کامل نداشته‌اند و عدم ترجیح منافع حزبی و جناحی به منافع ملی بازخورد بسیار خوبی در افکار عمومی جامعه داشت. اولویت دادن به سلامت مردم و کنترل و مهار بیماری کرونا با برقرای تعامل با سایر کشورها در کنار حمایت همه جانبه از تلاش متخصصان داخلی، بهره‌برداری از طرح آبرسانی سنندج، افتتاح طرح آبرسانی به 1500 روستای کشور، طرح آبرسانی غدیر و حل تنش آبی همدان و شهرکرد در شرایطی است که کشورمان با بحران جدی آب مواجه است اما با اجرای این طرح‌ها آب آشامیدنی پایدار و با کیفیت در اختیار بسیاری از هم‌وطنان قرار گرفت. عضویت دائم در سازمان همکاری اقتصادی شانگهای و تعامل گسترده و سیاست متوازن در برقراری رابطه با همه کشورهای جهان با اولویت تقویت و بهبود روابط با کشورهای همسایه و دوست و افزایش چندین برابری تبادلات اقتصادی با برخی از کشورها، بسته شدن پرونده مطالبات گندمکاران و خرید 7 میلیون و 200 هزار تن گندم در سال 1401 و رشد حدود 60 درصدی خرید این محصول نسبت به سال گذشته، اجرایی شدن طرح رتبه‌بندی معلمان بعد از تعلل 11 ساله، اهتمام در تکمیل پروژه‌های نیمه تمام به منظور جهش تولید و افزایش اشتغال، حضور بی‌واسطه در بین مردم برخلاف دوره مدیریت ویدئو کنفرانسی و نگاه اشرافی و تلاش همه جانبه در ساخت مسکن از جمله صدها طرح و برنامه‌ای است که دولت بی‌وقفه در تلاش است ضمن جبران کمبودها و خسارت‌های ناشی از ترک فعل‌های گذشته، در زندگی و معیشت مردم تحول ایجاد کند. در چنین شرایطی مدیران دولت گذشته و رسانه‌هایی مانند روزنامه جمهوری اسلامی که در دوره 8 ساله گذشته حامی پروپاقرص مدیران اشرافی و ناکار آمد بودند به‌صورت هماهنگ به اقدامات و برنامه‌های دولت مردمی و شخص رئیسی حمله کرده و با انتشار تعابیری توهین آمیز، تکاپوی شدیدی به راه انداخته‌اند تا رویکردها و برنامه‌های قابل تقدیر دولت مردمی را در اذهان عمومی تخریب کنند البته دولت نشان داده که در مسیر افزایش کارآمدی و رفع دغدغه‌های مردم، تحت تاثیر اینگونه جوسازی‌های کاذب قرار نمی‌گیرد. شما را از السابقون انقلاب می‌دانند، شرط انقلابی بودن انقلابی ماندن است. اکنون هم وظیفه تاریخی حکم می‌کند که قلم شما و روزنامه تحت اختیار شما در خدمت مردم، سربلندی کشور و امید افزایی باشد و از ایجاد تفرقه و تردید و تخطئه بپرهیزید که‌دار دنیا اگر ره توشه‌ای از خیرخواهی و تقوا در آن نباشد متاعی بی‌ارزش است. به همین خاطر شما را به فرمایش خودتان در گفتگو با سایت جماران ارجاع می‌دهیم که آنجا گفته اید: «اغراض سیاسی یا سیاست بازی غیر از سیاسی است.» (جماران، کدخبر: 572926). آیا این گونه سیاست بازی‌ها که در این چند ماه علیه دولت مردمی سیزدهم در پیش گرفته اید مصداق همین فرمایش نیست. و مگر در همان مصاحبه نفرموده اید: «ما باید به «واقعیت ها» اهمیت دهیم و نباید به «می‌گویندها» اهمیت دهیم. اسناد و مدارک واقعیت است.» خب، بسم الله. این که فردی با اظهارات مذبذب و شاذ سخنی بگوید که نباید برای شما ملاک باشد. ملاک شما باید انصاف و واقعیت باشد. لابد می‌دانید که حضرت امام بیش از 100 بار در سخنرانی‌های خود بر انصاف تکیه فرموده‌اند و این را از آن رو می‌گوییم که شما در مصاحبه‌های خود اعلام کرده‌اید: «روزنامه جمهوری اسلامی بعد از رحلت امام هر روز عکس و جمله‌ای از امام را در صفحه اول خودش دارد به این دلیل که فکر کردم الآن که امام نیستند باید کاری کنیم که امام فراموش نشود و هر روز امام را یادآوری کنیم» (جماران، همان) و لابد سخن حضرت امام را به خاطر دارید که «علامت شخص منصف آن است که حق با هر طرف هست، از آن طرف حمایت کند، گرچه از دشمنان او باشد.» (شرح چهل حدیث، ص 641) و یا این که می‌فرمایند: «مایی که می‌گوییم مسلمان هستیم، باید مصالح اسلام را در نظر بگیریم، نه مصالح شخصی خودمان را. باید ببینیم که امروز ضربه زدن به... رئیس جمهور، ضربه زدن به دولت اسلامی، این می‌سازد با شیعه بودن با علی بن ابیطالب؟... امروز مصالح اسلامی اقتضا می‌کند که همه ما با هم باشیم، هر روز یک نغمه‌ای بلند نکنیم برای تضعیف دولت، برای تضعیف مجلس، برای تضعیف شخصیت‌ها. (صحیفه امام خمینی، جلد 19، صفحه 67) جناب مهاجری! مگر رهبر معظم انقلاب مکرر امید آفرینی را وظیفه رسانه‌ها اعلام نفرموده اند؟ تعبیر شما از امید آفرینی چیست؟ اگر خود را مخاطب این فرمایشات نمی‌دانید و خود را نه رسانه نظام و مدافع «جمهوری اسلامی» که رسانه‌ای آزاد و منتقد می‌دانید سلمنا! همین فردا اعلام کنید که دیگر هیچ گونه یارانه و کاغذ دولتی و رپرتاژ و آگهی دولتی نمی‌گیرید و آنوقت با آزادی و آزادگی تا آنجا که وجدان و انصافتان اجازه می‌دهد نقد کنید و گرنه شرط انصاف نیست که تنها در سال 1401 جمعا بابت یارانه مستقیم و آگهی و سهیمه کاغذ 4 میلیارد و 350 میلیون از دولت سیزدهم کمک بگیرید تا چنگ بر روی او بکشید آن هم در شرایطی که این میزان کمک دولتی 4 برابر سال ماقبل آن بوده است. علی ایحال در شرایطی که دشمن به ویژه از مهر گذشته جنگ ترکیبی گسترده و پیچیده‌ای را علیه مردم و دولت مردمی ترتیب داده است توقع می‌رود این گونه تیترهای کذایی و جبهه گیری‌های افراطی تعبیر به همنوایی ولو ناخودآگاه با دشمن نشود. وَالعاقِبَهُ لِلمُتَقینَ.