گزارش یک جشن پس از یک دهه نمایش داده خواهد شد؟

پس از پیش بینی موفقیت اکران آنلاین فیلم «گزارش یک جشن» این پرسش پیش آمد که آیا تنها فیلم اکران نشده ابراهیم حاتمی کیا که مدت‌هاست توقیف نیست عرضه خواهد شد و مخاطبان درباره آن به داوری خواهد پرداخت و یا با وجود اعتراض مکرر حاتمی کیا و همراهی مدیران سینما، این فیلم پس از یک دهه همچنان عرضه عمومی نخواهد شد؟

به گزارش «تابناک»؛ فیلم سینمایی «گزارش یک جشن» تنها فیلم ابراهیم حاتمی کیاست که تاکنون اکران نشده و حاتمی کیا نیز جدی و مداوم پیگیر اکرانش نیست. «گزارش یک جشن» که در ابتدا «بانوی شهر ما» نام داشت، درباره یک مؤسسه است که توسط همسر یک رزمنده اداره می‌شود و در آنجا ضمن آموزش‌های پیش از ازدواج به جوانان، زمینه ازدواج آن‌هایی که به همدیگر علاقه مندند، فراهم می‌شود. در این میان، یک سرگرد (رضا کیانیان) با حکم تخلیه به این مؤسسه می‌آید تا آن را تعطیل کند و همین چالش منتهی به وقایعی از جمله تجمعات خیابانی می‌شود.

با وجود آنکه ظاهرا این فیلم واضح اشاره‌ای به حوادث سال 1388 ندارد، برخی منتقدان حاتمی کیا در آن سال‌ها که نسبت به ساخت این فیلم و فیلم پیشین حاتمی کیا مشکل داشتند، این فیلم را در راستای حمایت از این حوادث قلمداد کردند و نقد‌های آتشینی علیه این کارگردان نوشتند که به مراتب تندتر از نقد‌های به نگارش درآمده پس از فیلم «دعوت» بود، چون این بار بحث بر سر سبک فیلمسازی او نبود، بلکه دعوا بر سر مضمون مورد توجه حاتمی‌کیا بود.

در یکی از این نقد‌ها در سال 1389 آمده بود: «گزارش یک جشن، گزارش یک خون دل است، گزارش یک بغض. بغض فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی برای ابراهیم حاتمی کیا. حاتمی کیا دیگر حق ندارد از دفاع مقدس بگوید. او همان بهتر که بر سیاق این چند سال، از حاملگی ناخواسته، اجاره رحم و بانوی شهر خود بگوید. گزارش یک جشن است؛ گزارشی است از تضاد‌های درونی یک کارگردان که قرار است با تصویرپردازی او، به پای جامعه ایرانی نوشته شود.» البته این گروه بعد‌ها که سه فیلم بعدی حاتمی‌کیا ساخته شد، نه تنها از اینکه او حق ندارد فیلم دفاع مقدس بسازد سخن نگفتند بلکه این بار از آن سوی بام افتادند و حمایت افراطی از این کارگردان توانمند انجام دادند.

زمانی که بحث ساخت «چ» جدی شد، سازمان سینمایی، امتیاز این فیلم سینمایی را خرید و به نظر می‌رسید، این فیلم مسیر ساده‌تری برای اکران داشته باشد؛ اما وقتی سازمان سینمایی قصد اکران خصوصی این فیلم سینمایی برای اهالی رسانه را داشت، با مقاومت‌هایی مواجه شد و مسئولان وقت سازمان سینمایی نیز برای جلوگیری از جنجال، قید اکران خصوصی فیلمی که مالکیتش را خریده بودند زدند.

با این حال کارگردان «به وقت شام» در جریان سی و ششمین جشنواره فیلم فجر در بهمن 1396 در پاسخ به پرسشی درباره وضعیت اکران فیلم توقیف شده‌اش یعنی گزارش یک جشن و اینکه آیا هنوز سر حرف‌هایش در آن فیلم هست، گفت: «تا اطلاع ثانوی همچنان حاتمی‌کیا هستم و دلم می‌خواهد فیلمم پخش شود، چون دچار یک سوءتفاهم شده است. خجالت می‌کشم از اینکه چرا جلوی پخش فیلمی مثل گزارش یک جشن را گرفته‌اند و از این بابت افتخار نمی‌کنم در جمهوری اسلامی فیلمی دارم که پخش نشده است. البته این اتفاق به آقای شمقدری مربوط نبود، چون عده‌ای فشار آوردند که این فیلم نمایش داده نشود.»

در این میان ابراهیم داروغه زاده معاون پیشین نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی که سانسور فیلم‌ها و صدور پروانه ساخت و نمایش از زیر دست او می‌گذرد، در جریان یک گفت‌وگو درباره این فیلم بر عدم پیگیری تهیه کننده و کارگردان «گزارش یک جشن» و حتی عدم تمایل آن‌ها برای این فیلم مهر تأیید زده و گفته بود: «گزارش یک جشن که با توجه به آنکه زمانش گذشته است، کارگردان و تهیه کننده‌اش هم دیگر تمایلی برای اکران اثر نداشته و داوطلب اکران نبوده‌اند.»؛ اظهارنظری که بار دیگر نام این فیلم را در معرض توجه قرار داد.

با این حال کارگردان «خروج» در جریان سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر در بهمن 1398 نیز در پاسخ به این پرسش خبرنگاران که آیا خود او از عوامل عدم اکران فیلمش است، گفت: «این یک دروغ محض است. اف بر آن کسی که چنین چیزی گفته است»؛ عبارتی اگر چه موجب خنده جمعیت شد، اما یکی دیگر از لحظاتی را رقم زد که این فیلمساز از فضای نشست عصبی شده بود.

به تازگی علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد فارابی به عنوان مالک فیلم «گزارش یک جشن» در یک برنامه تلویزیونی در پاسخ به پرسشی درباره اکران این فیلم گفت: «... معتقدم اگر الان اکران آنلاین شود، از آن استقبال خواهد شد» و در واقع برای اکران این فیلم چراغ سبز نشان داد. با این اوصاف، باید صبر کرد و دید آیا این فیلم اکران خواهد شد و علاوه بر بازگشت بخشی از بیت المال به خزانه از طریق فروش این فیلم، زمینه دسترسی عمومی به این فیلم فراهم خواهد شد یا با وجود اصرار رسانه‌ای سازنده فیلم، «گزارش یک جشن» همچنان در کشو می‌ماند؟