انتخاب اصلح؛ مردی که نمود اصولگرایی مدرن است

در آن دوره، طیف ها و اندیشه های مختلفی با یکدیگر رویایی کردند. اما وجه مشترک برخی از نامزدهای صندلی ریاست جمهوری، مانند آقایان کروبی و احمدی نژاد، اقدامات پوپولیستی بود که مانند یارانه ماهانه 50 هزار تومانی، وام ازدواج یک میلیونی باعث برجسته شدن چنین افرادی در عرصه انتخاباتی گردید. اما در این دور ه انتخاباتی، شخصیتی بنام آقای علی لاریجانی، از این گونه اقدامات دوری کرد و سعی نمود که در یک فضای عاقلانه و به دور از هیجانات گذرا، برنامه خود را در امور داخلی و منطقه ای ارائه دهد. حال سوال این است که اگر آقای لاریجانی در انتخابات 1384، برنده می شد، سمت و سوی صلح منطقه ای در غرب آسیا که مرتبط با جمهوری اسلامی ج. ا. ایران می باشد، چگونه رقم می خورد؟

در ابتدا لازم است که به جایگاه و پایگاه آقای لاریجانی در امور اجرایی و تصمیم ساز وی اشاره کنیم. در دوره نهم انتخابات ریاست جمهوری؛ احزاب و گروههایی از جمله: جامعه مدرسین قم، جامعه روحانیت مبارز، حزب موتلفه اسلامی، جبهه پیروان خط امام و رهبری و شورا ی هماهنگی اصولگرایان در بیانیه هایی از آقای دکتر علی لاریجانی حمایت کردند. شایان ذکر است که در آن دوره از تاریخ، آقای لاریجانی فقط تجربه ده ساله ریاست صدا و سیما و یک دوره کوتاه وزارت ارشاد اسلامی را داشتند. اما اکنون، در سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، سابقه ریاست قوه مقننه و قانونگذار ی را در بیش از یک دهه و تجربه دبیر شورا ی امنیت ملی را نیز دارا میباشد. همچنین از پختگی لازم پیش از دوره نهم، برخوردار است و نیز آشنایی ایشان با قوانین و مباحث بین المللی و تعامل با کشورهای منطقه و همسایگان، نوید راه برون رفت عدم صلح منطقه ای که کشورمان با آن دست و پنجه نرم میکند را داد، که می توان به جرات گفت چنین امر مهمی از توانمندیهای ایشان بر میآید که نمیتوان به سادگی از این موضوع چشم پوشی کرد. قطع به یقین میتوان گفت که رصد کردن سوابق دیپلماسی و برنامه ها ی نامزدهای مطرح در حوزه منطقه ای و غرب آسیا بسیار مهم است. همانگونه که میدانید در یک دهه اخیر، اتفاقات مهمی در منطقه غرب آسیا به وجود آمده است که ناشی از تعارضات و برداشتهای ذهنی مقامات کشورها، در تعریف منافع کشورهای منطقه ای و فرامنطقه ای میباشد. اما برای برون رفت از مشکلات منطقه ای در غرب آسیا، نیاز مبرم به حضور فعالانه دیپلماسی دو کشور دارای وزنه سنگین یعنی ج. ا. ایران و عربستان سعودی؛ که هر دو کشور نقش مهمی در منطقه دارند؛ داریم. اما با توجه به پیشینه، سوابق کاری و اتخاذ مواضع هر یک از نامزدهای مطرح در امور مختلف بالاخص در زمینه سیاست خارجی میتوان از آقای علی لاریجانی، که در قامت ریاست مجلس شورا ی اسلامی و هم بعنوا ن دبیر شورای عالی امنیت ملی در زمان دولت نهم و دهم، از وی نام برد. ایشان در تلاش برای حل مشکلات منطقه ای قدمهای مثبتی را در جهت تعامل و کم کردن تنش های منطقه ای برداشتند. اما در پایان باید به شخصیت سیاسی ایشان (اصولگریی) اشاره کرد. ضمن ا حترام به همه سلیقه ها و گرایشهای سیاسی، صادقانه باید اذعان نمود که تا قبل از حضور آقای لاریجانی و اعلام نظرات وی در کلاپ هاوس، در جمع آوری آرا به نفع ایشان و مقابله با این همه هجمه تخریب، تردید داشتم و لیکن بعد از حضور ایشان در کلاپ هاوس و پاسخ به سوالهای کلیدی، باید به مطلبی مهمی اشاره کرد که اینکه نمیتوان پذیرفت ایشان به عنوان یک فرد اصلاح طلب و کسی که از مجموعه اصولگرایی فاصله گرفته است، مطلب درستی باشد. چرا که صبر و حوصله و متانت در پاسخگویی و نیز دادن پاسخهای مناسب و صحیح به سوال کنندگان را میتوان به واقع ایشان را اصولگرای واقعی دانست. با این تفاوت که میشود ایشان را به واقع، یک اصولگرای مدرن دانست که از پختگی بسیار زیادی هم برخوردار است. لذا میتوان گفت که رقابت بین دو جریان اصو لگرای مدرن و اصو لگرای سنتی را در این دوره از انتخابات میتوانیم داشته باشیم، با این تفاوت که اصولگرای مدرن میتواند مورد تایید و توجه بخش کثیری از اصلاح طلبان هم قرار بگیرد. قطعا با انتخاب ایشان؛ که یک سرمایه بزرگ برای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بشمار میرود، به جرات میتوان گفت که در صورتی که ایشان سکاندار دولت سیزدهم گردد؛ توجه به قانون و الزامات قانونی بیش از دولتها ی گذشته صورت خواهد گرفت و نیز راهکارهایی برای برون رفت از مشکلات منطقه ای وجود دارد.