ایرانی های خارجی؛ نوچه پروری برای غرب

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از "تیتریک" در مسابقات تکواندوی المپیک، کیمیا علیزاده (بدون کسب سهمیه المپیک)، ز‌یر پرچم پناه‌جویان، در یک مبارزه کاملا نمادین، روبروی یک ایرانی قرار گرفت و راه او را در مسیر کسب مدال، سد کرد.

وقتی فلان قهرمان ورزشی، رسما جلوی یک ایرانی می‌ایستد و مانع بالا رفتن پرچم ایران می‌شود، خیانتش به ایران، هم برای خود او و هم برای دیگران، خیلی آشکار است، اما در جاهایی که تقابل اینچنین آشکار نیست، معمولا حساسیتی وجود ندارد.

مثلا سال‌هاست عده‌ای با بزرگ کردن نام فلان دکتر و فلان پروفسور، از آنها قهرمان‌های ملی می‌سازند، و مثلا افتخار می‌کنند که فلان تعداد از مهندسین ارشد ناسا ایرانی هستند، یا فلان پزشک برتر دنیا که غالبا در اروپا ساکن است، ایرانی است.

این که صرفا نام و تبار یک ورزشکار، مهندس، فیلسوف، و پروفسور مطرح دنیا، ایرانی باشد، به هیچ عنوان برای کشور ما افتخارآفرین و مطلوب نیست، آنچه دارای اهمیت می باشد این است که این آدم زیر پرچم ایران و اسلام، و برای ایران اسلامی کار می‌کند.

برای درک بهتر این مطلب باید به موارد زیر توجه کرد:

امروز در آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی، هر دانشی ابتدائا در صنایع نظامی و دفاعی به کار گرفته می‌شود، و خروجی رشته‌هایی که شاید در نظر ما ارتباطی با دانش نظامی نداشته باشد، تسلیحاتی است که علیه ملت‌ها و مظلومان عالم به کار گرفته می‌شود.

در بیشتر کشورهای پیشرفته دنیا، هر پروژه‌ی علمی، بخشی از پروژه‌ای عملیاتی و کاربردی است و نیازهای آن کشورها را تأمین می‌کند، و همه کسانی که در حال فعالیت علمی در غرب هستند، به پیشبرد این پروژه‌ها کمک می‌کنند.

بدون شک، یکی از مهمترین ارکان پیشرفت و قدرت گرفتن کشورهای غربی در عصر حاضر، تکیه بر ذهن خلاق جوانان و نخبگان کشورهای مختلف، و خصوصا کشورهای موسوم به جهان سوم است، که در دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های کشورهای غربی به فعالیت مشغولند، و چرخ‌دنده‌های ماشین پیشرفت غرب هستند.

در آمریکا و هر کشور دیگری، پیش‌روی در هر دانشی، به نوعی کمک به قدرت علمی، اقتصادی، و تکنولوژیک آن کشور است، و قدرت اقتصادی و تکنولوژیک برای غربی‌ها، یعنی کمک به داشتن دست برتر در مقابله با ملت‌های مظلوم دنیا فرقی هم بین آمریکا و انگلیس و فرانسه و آلمان، با کانادا، استرالیا، هلند و سوئد نیست، چون همه آنها در عقب نگه‌داشتن ملت‌های مظلوم دنیا و غصب حقوق ایشان، متفقند.

مثلا همه آنها از اسرائیل حمایت می‌کنند، یا وقت لشکرکشی به عراق و افغانستان، با هم هماهنگ هستند، و یا در تحریم ملت ایران، با یک‌دیگر هم‌راهند. و همه ایشان، از طریق شرکت‌های کوچک و بزرگ چندملیتی، در غارت و دزدی از منابع ملت‌های ضعیف دنیا با یکدیگر در حال رقابت هستند.

جدای از این مباحث، اساتید و دانشجویانی که در خارج از کشور فعالیت می‌کنند، (جز عده بسیار معدودی) هر کدام به نسبتی تحت تأثیر مدرنیسم و نگاه لیبرال حاکم بر غرب قرار می‌گیرند. حتی آنها که پایه و وجهه مذهبی دارند.

ممکن است سطح تأثیر متفاوت باشد، اما اصل تأثیر تقریبا خدشه‌ناپذیر است، چرا که پذیرش ایشان با هدف‌گذاری، و دقت در همین راستا انجام شده است.

اگر این افراد در غرب بمانند، که عملا (با توجه به موارد بالا) سرباز آنان خواهند بود، و اگر به کشورهای خود بازگردند، نقش نفوذی‌های غرب را بازی خواهند کرد.

خصوصا که در اغلب کشورها، تحصیل کردگان کشورهای غربی، شأن و جایگاه ویژه، و تأثیرگذاری بالایی دارند.

این علمای فرنگ رفته‌! در هر محیطی، چه دانشگاه، چه محیط‌های کاری دیگر، و چه محیط خانواده و فامیل و دوستان، مبلغان غرب هستند.

و اگر از هر ده نفر، یک نفر هم همان چیزی بشود که آنها می‌خواهند و بتواند مسئولیتی در کشور خود بگیرد، کافی است.

در هر 100,000 نفر هم که یک نفرشان امثال ظریف بشود ظریف، باز هم در این معامله سود کرده‌اند.

یا وزیر علوم بشود، و علم سکولار و لامذهب را در دانشگاه‌ها ترویج کند، یا وزیر بهداشت، که سیاست‌های جمعیتی دیکته شده توسط غرب، یا ضعیف سازی یک نسل را در دستور کارش قرار دهد، مدیران، و اساتیدی که یا خودشان در خارج از کشور تحصیل کرده‌اند، یا تحت تاثیر اساتید فرنگ رفته شان بوده‌اند، و با نیت خدمت به فرهنگ، اقتصاد و سلامت کشور خود، همان چیزی را ترویج می‌کنند که کشورهای غربی می‌خواهند، و در جهت تضعیف و نابودی کشور خود مخلصانه کار می‌کنند؛ بدون نیاز به فشار غربی‌ها و حتی کنترل از راه دور!

این چرخه نوچه‌پروری برای غرب را تقویت و تکرار می‌کنند. و همه اینها علل استقبال کشورهای غربی از پذیرش دانشجو و پژوهشگر است، در روزهایی که ایشان حتی دارو را هم بر ما تحریم کرده‌اند! و در حالی که صراحتا ماهی را از ما دریغ می‌کنند، ما فکر می‌کنیم ایشان به ما ماهی‌گیری می‌آموزند!

حامد آقایی؛ فعال رسانه ای

انتهای پیام /