بازگشت «مهار» به سیاست خارجی آمریکا؟
نشریه اکونومیست در مطلبی به بررسی گزینه های احتمالی اسرائیل علیه ایران پرداخت و نوشت: «کابینه جنگ در اسرائیل با یک تصمیم خطرناک دست و پنجه نرم می کند: چگونه به حمله بی سابقه هواپیماهای بدون سرنشین و موشکی ایران در 13 آوریل پاسخ دهد.» این نشریه با طرح این ادعا که در عملیات موشکی و پهپادی ایران علیه اسرائیل شاهد همکاری دوستان و همسایگان این رژیم بودیم، ادامه داد: «آیا همانگونه که رئیسجمهور...
اسرائیل با دشمنان فراوان، مدت هاست که برای ایجاد بازدارندگی عظیم - بعضی ها می گویند نامتناسب - زمان صرف کرده است. اسرائیل در تلاش برای سرکوب حماس که حمله هفت اکتبر را انجام داد، غزه را ویران کرد. اما در این موقعیت اسرائیل باید دست نگه دارد. در اینجا میتوان یک سابقه را بیان کرد؛ در سال 1991 صدام حسین، دیکتاتور عراقی، با ده ها موشک اسکاد به اسرائیل حمله کرد. هدف او نخست، تحریک اسرائیل به تلافی کردن این حملات و در ادامه خارج کردن کشورهای عربی مسلمان از ائتلاف عربی بود؛ کشورهایی که آماده کمک به آمریکا برای بیرون راندن نیروهای عراق از کویت بودند. به اصرار آمریکا، اسرائیل تلافی نکرد. به ادعای اکونومیست، امروز نیز، خویشتن داری اسرائیل میتواند باعث ایجاد ائتلاف شود؛ اما فقط آمریکا میتواند چنین ائتلافی را تشکیل دهد.
ایران می گوید که اسرائیل با حمله به کنسولگری ایران در دمشق و در نتیجه به شهادت رسیدن هفت تن از مستشاران نظامی اش که بین آنها دو فرمانده ارشد هم حضور داشتند، تهران را به اقدام واکنشی فراخواند. ایران طی عملیات 14 آوریل، 170 پهپاد، 120 موشک بالستیک و 30 موشک کروز شلیک کرد. این حمله به نوعی جنگ پنهان طولانی با اسرائیل را آشکار کرد و تابوی حمله آشکار به خاک یکدیگر را شکست. این عملیات همچنین یک چالش برای آمریکاست. بایدن بارها به ایران و متحدانش هشدار داده است که «نکن». اما آنها، بایدن را نادیده گرفتند. اکونومیست نوشت، در هفت اکتبر حماس عملیات علیه اسرائیل را آغاز کرد، دیگر نیروهای محور مقاومت هم به کمک آن شتافتند و اکنون ایران به آن پیوسته است.
همانطور که جنگ در اوکراین نشان می دهد، پهپادها و موشک ها به نفع مهاجم هستند؛ زیرا سرنگونی آنها سخت و پرهزینه است. اما با فناوری و هماهنگی میتوان آنها را خنثی کرد. نیروهای آمریکایی، بریتانیایی و فرانسوی و به میزان کمتر اردنی ها و شاید سعودی ها کلاهک های جنگی ایران را رهگیری کردند. اما برخی از آنها نیز عبور کرده و خساراتی را وارد آوردند. این حمله باعث آشکار شدن برخی تهدیدها از سوی ایران علیه اسرائیل شد؛ نیروهای محور مقاومت در لبنان، یمن، عراق و سوریه نیز در برخی عملیات ها علیه اسرائیل مشارکت دارند. اکونومیست مدعی است که «محور مقاومت» هواپیماهای بدون سرنشین و موشک را نه تنها به سمت اسرائیل، بلکه به سمت عربستان سعودی، امارات متحده عربی و پاکستان شلیک کرده است.
همچنین این رسانه با طرح این ادعا که تسلیحات ایران در جنگ روسیه علیه اوکراین مورد استفاده قرار گرفته است، ادامه داد که خطر امروز بسیار بیشتر شده و ایران به طرز نگران کننده ای به داشتن سلاح های هسته ای نزدیک شده است. اکونومیست در حالی چنین ادعاهایی را مطرح می کند که ایران بارها هم مساله دستیابی به سلاح هسته ای را رد کرده است و هم بارها اعلام کرده که هیچ سلاحی برای استفاده در جنگ در اختیار روسیه قرار نداده است. با این حال، اسرائیل باید صبر کند. خویشتن داری میتواند به بهبود شکاف با آمریکا در مورد هدایت جنگ در غزه کمک کند. همچنین چنین رویکردی به مشارکت نوپا در دفاع هوایی اجازه می دهد تا به یک ائتلاف بزرگتر و پایدارتر تبدیل شود. هر چه اسرائیل بتواند جبهه مشترک بیشتری با کشورهای همفکر ایجاد کند، بهتر است. به ادعای اکونومیست تحریمهای هماهنگ، انزوای دیپلماتیک، حملات سایبری و نزدیکی اسرائیل و کشورهای عربی ممکن است در مهار ایران بهتر از حملات باشد. اگر اسرائیل عجولانه عمل کند، همسایگانش هزینه سنگینی را در جنگ منطقه ای گسترده تر متحمل خواهند شد. آمریکا و اروپا در خصومت و تنش فرو می روند؛ قیمت نفت افزایش مییابدو تجارت جهانی مختل خواهد شد. به ادعای اکونومیست در این صورت ممکن است ایران از آستانه هسته ای عبور کند.
در حالی که آمریکا در تداوم ائتلاف در اوکراین به مشکل برخورده است، اکونومیست مینویسد: برای آمریکا ایجاد ائتلافی با هدف مهار ایران حیاتی خواهد بود. آمریکا و قدرت های اروپایی میتوانند با هماهنگ کردن تحریم ها علیه ایران و اجازه دادن به «بازگشت» تحریم های سازمان ملل که بر اساس توافق هسته ای منحل شده از سال 2015 به حالت تعلیق درآمده است، کمپین ضدایرانی را شروع کنند. دیپلماسی با ایران، مستقیم یا غیرمستقیم، باید ادامه یابد. اگر ایران برای دستیابی به تسلیحات هسته ای تلاش کند، آمریکا و اسرائیل - و در حالت ایده آل دیگران - باید یک تهدید مدون اما معتبر ایجاد کنند.
با این حال، برای امکان پذیر ساختن همه اینها، اسرائیل باید جنگ غزه را با آتش بس موقت و تبادل اسرا و گروگان ها پایان دهد. هر چه حماس امید خود را برای دامن زدن به یک جنگ منطقه ای از دست بدهد، احتمال موافقت با چنین توافقی بیشتر میشود. پیشرفت به سوی تشکیل کشور فلسطین، تحت یک تشکیلات خودگردان فلسطینی اصلاح شده، قفل جایزه بزرگ یعنی عادی سازی با عربستان سعودی است.
هیچ یک از اینها آسان یا بدون خطر نخواهد بود. اما وضعیت موجود خطر تشدید تنش در یک جنگ بیپایان را برجسته می کند. همچنین نشان می دهد که اسرائیل به تنهایی نمیتواند ایران و شبکه آن را شکست دهد. برای مقابله با آن، اسرائیل به ارتباط خود با آمریکا، اروپا و دوستان عرب در حال ظهور نیاز دارد. یک ائتلاف مطمئن ترین راه برای پایان دادن به درگیری همیشگی با فلسطینی ها و مهار ایران است.
--> اخبار مرتبط