بررسی کاروان ایران در توکیو | جویندگان مدال در سرزمین آفتاب تابان / المپیک 2020 در تسخیر دهه هفتادی‌ها!

به گزارش خبرنگار ورزشی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ بازی‌های المپیک 2020 توکیو پس از یک سال و اندی وقفه در برگزاری، از 23 جولای 2021 (1 مرداد 1400) رسما در دهکده برگزاری بازی‌ها آغاز خواهد شد. کاروان اعزامی ورزش ایران به ژاپن با حضور 66 ورزشکار در قالب 16 رشته، در سی‌ودومین فستیوال 5 حلقه حضور خواهد یافت.

المپین‌های ایرانی در 16 رشته کاراته، وزنه‌برداری، شمشیربازی، کشتی آزاد و فرنگی، تکواندو، دوومیدانی، بوکس، بسکتبال، شنا، بدمینتون، تنیس‌روی‌میز، تیراندازی با کمان، دوچرخه‌سواری، قایقرانی، تیراندازی و والیبال با رقابت با برترین ورزشکاران حائز رنک خواهند پرداخت که مشروح بررسی وضعیت‌شان را در زیر می‌خوانید؛

کاراته؛ حمله 3 به 3! کاراته ایران با 4 سهمیه رقابتهای المپیک توکیو کسب کرد. بهمن عسگری، سجاد گنج زاده، حمیده عباسعلی و سارا بهمنیار 4 کاراته کای المپیکی ایران هستند. با این وجود در آستانه برگزاری رقابتهای المپیک مثبت شدن تست دوپینگ بهمن عسگری شوک بزرگی بود که کاراته ایران را درگیر کرد. محرومیت یک ساله برای عسگری که بی تردید شانس اصلی کسب مدال طلا در توکیو بود، یک مدال مسلم را از کاراته ایران گرفت. به رغم این شوک ناگهانی کاراته کماکان پرامیدترین تیم رزمی ایران در المپیک توکیو است که ورزش ایران روی مدال آن حساب فراوانی باز کرده. کاراته ایران در حال حاضر جزو قدرت های برتر جهان است و در سالهای اخیر از هیچ تورنمنتی دست خالی باز نگشته. ایران در سه دوره اخیر رقایتهای جهانی با هدایت شهرام هروی در سالهای 2014، 2016 و 2018 قهرمان رقابت های تیمی جهان شده و حالا همه چشم امید به درخشش در توکیو دارند. کاراته حالا در اولین دوره حضور کاراته در المپیک در کنار کشتی و حتی بالاتر از تکواندو از امیدهای اصلی مدال آوری برای ورزش ایران در توکیو محسوب می‌شود. سجاد گنج‌زاده - وزن 75+ کیلوگرم: سجاد گنج زاده تنها نماینده ما در بخش مردان خواهد بود. گنج زاده نفر نخست رنکینگ در این وزن است و کلکسیونی از مدال های رنگارنگ جهانی و آسیایی را در کارنامه دارد. برنز پاریس 2012، طلای برمن 2014، طلای لینز 2016، طلای مادرید 2018 در رقابتهای قهرمانی جهان، طلای استانبول 2013، طلای استانبول 2014، طلای استانبول باکو 2017، طلای اندونزی 2018 در لیگ جهانی کاراته وان و بیش 10 طلای قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی چمدان پرافتخار گنج زاده را پر کرده. او در توکیو نیز شانس اصلی طلای این وزن محسوب می شود. حمیده عباسعلی - وزن 61+ کیلوگرم: حمیده عباسعلی پس رفع مصدومیت سنگین رباط صلیبی برای المپیک نقشه های فراوانی دارد. نقره برمن 2014 و برنز لینز 2016 قهرمانی جهان، طلای جاکارتا 2012، شیلی 2020، پاریس 2020، سالزبورگ 2020؛ نقره روتردام 2016؛ برنز پاریس 2016، اوکیناوا 2014، استانبول 2014، مادرید 2019 و لیسبون 2021 لیگ جهانی کاراته و بیش از 20 مدال آسیایی، دانشجویان و کشورهای اسلامی سیاهه افتخارات عباسعلی را تشکیل می دهد و همین ثابت می کند او یکی از شانس های طلای توکیو خواهد بود. سارا بهمن‌یار - وزن 55- کیلوگرم: سارا بهمنیار نماینده ایران در توکیو است. برنز اسپانیا 2018 رقابت‌های جهانی؛ طلای توکیو 2019 و مسکو 2019، نقره اتریش 2019، برنز دوبی 2020 و استانبول 2021 در لیگ جهانی کاراته وان و چند مدال رده های سنی کارنامه سارا نشان می دهد که اگرچه همانند دو نماینده دیگر ایران در المپیک چندان پربار نیست اما سارا با حضور رده ششم رنکینگ جهانی وزن خود برای مدال شانس دارد. وزنه برداری؛ دو مدال به‌جز طلا وزنه‌برداری مانند کشتی رکورددار بیشترین حضور در تمامی ادوار المپیک است و از المپیک 1948 لندن تا 2020 توکیو در همه ادوار حضوری پررنگ داشته. حتی نخستین مدال ایران در تاریخ المپیک را وزنه برداری به سینه زده و سهم ثابتی از مدال های ورزش ایران در المپیک داشته و حتی نخستین مدال ایران در المپیک را در لندن 1948 کسب کرده. در ریو 2016 با دو طلای کیانوش رستمی و سهراب مرادی وزنه برداری موفقترین رشته اعزامی ایران در المپیک بود و حتی می توانست یک مدال دیگر هم در فوق سنگین کسب کند اگر غوغاسالاری بهداد سلیمی و اشتباهات وی رخ نمی داد. برای توکیو 2020 دو طلایی ریو، در عین ناباوری سهمیه نگرفتند. سهراب مرادی رکورددار جهان دو سال و اندی گرفتار مصدومیت کتف بود و سرانجام بواسطه همین نتوانست به امتیاز ورودی برسد و کیانوش رستمی با 4 بار اوت کردن در رقابتهای مختلف از جهانی آناهایم گرفته تا جهانی تایلند و بازی های آسیایی جاکارتا امتیازات لازم را کسب نکرد تا دو ستاره وزنه برداری از المپیک جا بمانند. علی هاشمی در 109 کیلوگرم و علی داوودی در 109+ دو نماینده ایران در المپیک خواهند بود. علی هاشمی - وزن 109 کیلوگرم: علی هاشمی در طول دو سال اخیر غایب بزرگ تیم ملی بوده و در هیچ یک از مسابقات مهم از جهانی تایلند گرفته تا قهرمانی آسیا در ازبکستان حضور نداشته. غیبت عجیب و نامعلوم او در اردوهای تیم ملی و عدم حضور در تورنمنت ها قطعا او را از شرایط ایده آل دور کرده. ضمن اینکه هاشمی از یک مصدومیت کهنه زانو رنج می برد. با این وجود او وزنه بردار کم تجربه ای نیست و سابقه قهرمانی در رقابتهای جهانی در آناهایم را در کارنامه دارد، ضمن اینکه در المپیک قبلی نیز حاضر بوده و هفتم شده و تجربه این رقابتها را داراست و با جو المپیک غریبه نیست. در این وزن رقابت بسیار سنگین و فشرده است و وزنه برداران مطرح و عنوان داری حضور دارند و همین کار هاشمی را برای کسب مدال بسیار سخت تر می کند اما اگر هاشمی از آمادگی مطلوب برخوردار باشد و در روز مسابقه، روز او باشد و البته وزنه ها را درست انتخاب کند، شانس رفتن روی سکو را خواهد داشت اگرچه با توجه به رکوردهای او و سایر مدعیان این وزن رنگ مدال او طلا نخواهد بود. با توجه به ترافیک مدعیان هاشمی برای کسب مدال در این وزن کار دشواری دارد اما اگر در روز مسابقه آماده باشد و البته در انتخاب وزنه دقت کند، حضورش روی سکو دور از دسترس نیست. علی داوودی - وزن 109+ کیلوگرم: علی داودی شرایط بهتری از دارد. قهرمان و رکورددار جوانان جهان به رغم سن پایین، از تجربه خوبی برخوردار است و حضور در رقابتهای قهرمانی جهان او را آبدیده کرده. او رکورددار سابق جوانان جهان است و مدال های او در این رده و البته قهرمانی آسیا او را در قامت یک مدعی نشان می دهد. اگر لاشاتالاخادزه غول گرجی را فاکتور بگیریم، شرایط و رکورد داوودی از بقیه رقبا بهتر است و او بخت خوبی برای کسب نقره المپیک خواهد داشت به شرط آنکه برخلاف رقابتهای جهانی تایلند از لحاظ روحی و روانی آماده باشد. در این صورت مدال المپیک را می توان روی سینه داوودی متصور شد؛ مدالی که البته در بهترین شرایط رنگ آن نقره ای خواهد بود چرا که طلا را از هم اکنون برای تالاخادزه ضرب کرده و کنار گذاشته اند! شمشیربازی؛ برق مدال روی شمشیر شمشیربازی در یک دهه اخیر جهش خیره کننده ای داشته و توانسته بدل به یک رشته مدعی در سطح جهان شود. کسب مدال های رنگارنگ از رقابتهای جام جهانی ثابت می کند که شمشیربازان حالا یک مدعی جهانی هستند و برای المپیک هم نقشه ها در سر دارند. شمشیربازی سابر در بازی‌های المپیک 2020 توکیو برای نخستین بار می‌خواهد حضور در بخش تیمی بزرگ‌ترین رویداد ورزشی دنیا را تجربه کند. شمشیربازی ایران بعد از انقلاب تنها در بخش رقابت‌های انفرادی، سهمیه بازی‌های المپیک را به دست آورده بود که این سهمیه‌ها باز هم به اعضای تیم سابر برمی‌گردد. تیمی پرستاره که ناکامی دو اسلحه اپه و فلوره را در میادین آسیایی و جهانی جبران کرده و تمام افتخارات را به نام خود زده است. اولین المپین این تیم، مجتبی عابدینی بود که به بازی‌های المپیک 2012 لندن رفت. او در این بازی‌ها نتوانست به توفیقی برسد و در همان مبارزه نخست خود از دور رقابت‌ها حذف شد. کاپیتان تیم ملی سابر اما چهار سال بعد در بازی‌های المپیک ریو درخششی بی‌نظیر داشت و تا مرحله نیمه‌نهایی این بازی‌ها پیش رفت اما اسیر ناداوری شد و به رتبه چهارم قناعت کرد. در بازی‌های 2016 علی پاکدامن، دیگر ملی‌پوش این تیم هم حضور داشت. نسل طلایی شمشیربازی ایران اما در این دوره دست به کار بزرگ‌تری زده و علاوه بر کسب سهمیه تیمی، سهمیه کامل انفرادی را از آن خود کرده است. طبق قوانین هشت‌تیمی که بتوانند سهمیه بگیرند، در بخش انفرادی مسابقات هم سهمیه کامل را می‌گیرند. بر این اساس تیم ملی سابر ایران برای حضور در المپیک توکیو با ترکیب چهارنفره به میدان می‌رود که سه نفر از این ترکیب در بخش انفرادی هم مبارزه می‌کنند. ترکیب تیم ملی شمشیربازی اسلحه سابر ایران برای المپیک را مجتبی عابدینی، علی پاکدامن، محمد رهبری و محمد فتوحی تشکیل می‌دهند. علاوه بر بخش تیمی ایران در بخش انفرادی نیز سه نماینده خواهد داشت و همین شانس موفقیت ایران را بالاتر می برد. شمشیربازی می خواهد ماموریت ناتمام المپیک ریو را در توکیو تمام کند. برق شمشیرها حالا روی مدال المپیک افتاده. تیمی: طبق رنکینگ فدراسیون جهانی شمشیربازی و قوانین مربوط به مسابقات این رشته در المپیک، تیم ملی اسلحه سابر ایران نخستین دیدار خود در بازی‌های 2020 را برابر ایتالیا برگزار می‌کند. در دور نخست این رقابت‌ها کره جنوبی با مصر دیدار می‌کند، مجارستان به مصاف آمریکا می‌رود و آلمان و روسیه هم رو در روی هم قرار می‌گیرند. تیم ملی شمشیربازی ایران در صورت برد مقابل ایتالیا در دور نخست المپیک، دومین دیدار خود را با برنده دیدار تیم‌های مجارستان و آمریکا برگزار می‌کند. مجتبی عابدینی: کاپیتان پرسابقه ایران می خواهد ماموریت نیمه تمام المپیک ریو را در توکیو تمام کند. عابدینی با کوله باری از مدال های رنگارنگ جهانی و آسیایی، بعد از حضور ناموفق در لندن 2012، در ریو 2016 تا لبه تاریخسازی و کسب مدال پیش رفت اما در دیدار رده بندی برابر حریف امریکایی اسیر ناداوری و بدشانسی شد و به رتبه چهارم قناعت کرد. او حالا در توکیو نیز شانس نخست مدال شمشیربازی است اگر کتف مصدوم و لاکردار اجازه دهد. علی پاکدامن: پاکدامن در المپیک ریو در همان دور نخست کنار رفت اما در 4 سال اخیر جهشی خیره کننده داشته و به هر تورنمنتی اعزام شده دست خالی بازنگشته. پاکدامن نفر نخست شمشیربازی ایران در این 4 سال بوده و حالا بعد از چنگ زدن به کلکسیونی از مدال های جهانی و آسیایی می خواهد در توکیو به مدال المپیک چنگ بزند. محمد رهبری: رهبری نخستین المپیک خود را تجربه می کند اما پیشرفت او در سالهای اخیر محسوس بوده و همپای دیگر شمشیربازان ایران در میادین بین المللی درخشیده و حالا می خواهد در توکیو شگفتی ساز باشد. محمد فتوحی: آخرین نفری بود که پس از برگزاری مسابقه انتخابی به عضویت تیم ملی شمشیربازی برای المپیک درآود و نسبت به سایرین جوانتر و کم تجربه تر است. از همین رو شاید توقع کسب مدال از وی واقع بینانه نباشد. کشتی؛ همراه همیشگی سکوی المپیک! تیم‌های ملی کشتی به‌مانند ادوار پیشین حضور کاروان کشورمان در المپیک، بخت اول و پرچم‌دار افتخارآفرینی کاروان ورزشی ایران محسوب می‌شوند و اغراق نیست اگر بگوئیم بار مدال‌آوری در توکیو هم مانند ریو، لندن و سایر دوره‌های بازی‌های المپیک بر دوش دوبنده‌پوشان ایرانی‌ست. کشتی فرنگی برای نخستین بار پس از بازی‌های المپیک 2012 لندن و 2016 ریودوژانیرو که با سهمیه تیمی کامل راهی تورنمنت شده بود، در المپیک 2020 توکیو با یک نماینده کم‌تر به دهکده اعزام خواهد شد. علی‌رضا نجاتی - وزن 60 کیلوگرم: ملی‌پوش سبک‌وزن تیم کشتی فرنگی کشورمان که سابقه کسب مدال برنز رقابت‌های قهرمانی جهان 2019 نورسلطان را در کارنامه دارد، پایش را جای پای فردی گذاشته که طلسم مدال‌آوری را در المپیک شکست. در بهترین شرایط روانی و قرعه‌ای، می‌توان روی حضور علی‌رضا در مراحل پایانی وزن 60 کیلوگرم حساب باز کرد. محمدرضا گرایی - وزن 67 کیلوگرم: برادر کوچک‌تر خانواده فرنگی‌کار گرایی‌ها با پیشینه قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا 2019 شی‌آن و کسب مدال برنز بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا، از بخت‌های اصلی حضور فرنگی‌کاران ایرانی روی سکوی المپیک به‌شمار می‌رود. این کشتی‌گیر شیرازی نخستین المپیک خود را تجربه می‌کند. محمدعلی گرایی - وزن 77 کیلوگرم: برادر بزرگ‌تر محمدرضا گرایی نیز دست کمی از افتخارات او ندارد. محمدعلی با عناوینی مانند طلای بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا و بازی‌های کشورهای اسلامی 2017 باکو، هم‌چنین مدال برنز رقابت‌های قهرمانی جهان 2017 پاریس و 2019 نورسلطان در اندیشه کسب نخستین افتخار المپیکی خود به‌سر می‌برد. او نیز مانند برادر کوچک‌تر خود در نخستین المپیک زندگی‌اش شرکت خواهد کرد. محمدهادی ساروی - وزن 97 کیلوگرم: دارنده مدال طلای رقابت‌های جهانی و آسیایی رده‌های سنی و قهرمان مسابقات قهرمانی آسیا 2020 دهلی‌نو با سبک خاص کشتی خود می‌تواند به یکی از بخت‌های مدال‌آوری تیم محمد بنا در آوردگاه توکیو تبدیل شود. ساروی شانس اندکی برای موفقیت در المپیک 2020 ندارد و همه‌چیز به قرعه‌اش و روز مسابقه بستگی خواهد داشت. امین میرزازاده - وزن 130 کیلوگرم: سنگین‌وزن خوزستانی اردوگاه فرنگی ایران در المپیک با پیشینه کسب مدال طلای رقابت‌های قهرمانی آسیا 2020 دهلی‌نو مسیر دشواری را در توکیو درپیش خواهد داشت و برای اهتزاز پرچم ایران در سالن کشتی بازی‌های المپیک بایستی چیزی بیش‌تر از نمایش‌اش در المپیک ارتش‌های 2019 ووهان نمایان کند. کشتی آزاد ایران که در دوره گذشته بازی‌های المپیک توانست به یک مدال طلا و یک مدال برنز برسد، با ترکیبی آغشته به تجربه و جوانی راهی گود 2020 توکیو شده. شاگردان غلام‌رضا محمدی با تیم کامل و حضور حداکثری دوبنده‌پوشان راهی سرشاخ با بزرگان دنیا خواهند شد. رضا اطری - وزن 57 کیلوگرم: دارنده مدال طلای رقابت‌های قهرمانی آسیا 2019 شی‌آن و نفر سوم بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا در نخستین آوردگاه المپیکی عمر خود به‌دنبال کسب مدالی خوش‌رنگ‌تر از برنز حسن رحیمی در بازی‌های دوره گذشته است. اطری از سطح آمادگی خوبی برخوردار بوده و از شانس‌های ایستادن روی سکوی کاروان ماست. مرتضی قیاسی - وزن 65 کیلوگرم: دارنده مدال برنز رقابت‌های قهرمانی آسیا 2021 آلماتی که توانست کادرفنی را برای پوشیدن دوبنده تیم ملی مجاب کند، با توجه به شرایط رقبا و سنگینی آوردگاه المپیک مسیر سختی برای افتخارآفرینی خواهد داشت. مصطفی حسین‌خانی - وزن 74 کیلوگرم: آزادکار تهرانی تیم ملی کشتی که سابقه قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا 2014 آستانه و 2016 بانکوک را داراست و به برنز مسابقات قهرمانی جهان 2016 بوداپست رسیده، با اتکا به تجربه بسیار خود در تیم ملی و میدان دیدگی رقابت‌های بین‌المللی می‌تواند امیدهای کادرفنی برای کسب افتخار در توکیو را زنده نگه دارد. حسن یزدانی - وزن 86 کیلوگرم: سردار پرستاره کاروان اعزامی کشتی ایران به بازی‌های المپیک 2020 و بخت اول تکرار قهرمانی در این بازی‌ها، با تکیه به مدال طلای المپیک 2016 ریو و رقابت‌های جهانی اخیر، تنها دیوید تیلور آمریکایی را بر سر راه خود می‌بیند و با غلبه بر مهم‌ترین رقیب خود، می‌تواند به‌تنهایی به‌عنوان پرافتخارترین کشتی‌گیر آزادکار ایرانی در تاریخ بازی‌های المپیک تبدیل شود. محمدحسین محمدیان - وزن 97 کیلوگرم: فرزند نایب‌قهرمان 2 دوره بازی‌های المپیک که مدال‌های دوران حرفه‌ای‌اش به‌دلیل ماجرای محرومیت بسیار کم‌تر از حد انتظار شد، با سابقه قهرمانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا 2015 دوحه نیم‌نگاهی به دفاع از عناوین پدر پرافتخارش، عسکری محمدیان خواهد داشت. امیرحسین زارع - وزن 125 کیلوگرم: جوان سنگین‌وزن آملی تیم ملی کشتی که مهم‌ترین عنوان بین‌المللی‌اش به قهرمانی در رقابت‌های زیر 23سال جهان 2019 بوداپست بازمی‌گردد، با آینده درخشانی که پیش روی خواهد داشت به یکی از امیدهای کادرفنی برای اهتزاز پرچم کشورمان در آوردگاه 2020 توکیو تبدیل شده. تکواندو؛ در جست‌وجوی خوش‌بختی! تکواندوی ایران نیز پس از مدال‌آوری سرمربی فعلی تیم ملی در قامت یک ورزشکار و درخشش هادی ساعی در ادوار بازی‌های المپیک، به یکی از گزاره‌های مهم مورد هدف کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش‌وجوانان در راه کسب مدال تبدیل شده و در کنار کشتی و وزنه‌برداری از ورزش‌های مهم کاروان ایران در ادوار مختلف بازی‌های المپیک، بالاخص المپیک 2020 توکیو محسوب می‌شود. گرچه امسال به‌دلیل شیوع ویروس کووید -19 امکان دست‌یابی به 3 سهمیه دیگر اعم از 2 سهمیه بانوان و تک سهمیه آقایان مقدور نشد، اما کارون 3 نفره تکواندوی ایران هنوز هم شانس افتخارآفرینی در آوردگاه المپیک کرونازده آتی را خواهد داشت. آرمین هادی‌پور - وزن 57- کیلوگرم: جوان گیلانی تیم ملی تکواندو در المپیک که از سال 2016 به افتخارآفرینی در رقابت‌های آسیایی و جهانی مشغول است، پای المپیک با مصدومیتی بدموقع مواجه شد تا کارش برای کسب مدال در توکیو سخت شود اما آرمین با تکیه به استایل ریزنقش خود می‌تواند هم بر مصدومیت غلبه کند و هم ایران را به نخستین مدال المپیکی در سبک‌وزن تکواندو برساند. میرهاشم حسینی - وزن 97- کیلوگرم: قهرمان بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا و نایب‌قهرمان ادوار رقابت‌های جهانی تکواندو که نتوانست در مسابقات قهرمانی آسیای 2021 بیروت از خود نمایشی قابل‌قبول برجای بگذارد، امیدوار خواهد بود با تمرکز بیش‌تر و کمی چاشنی اقبال درخشش‌هایش را روی شیاپ‌چانگ توکیو از سر بگیرد و با مدال المپیک به ایران برگردد. ناهید کیانی - وزن -57 کیلوگرم: دارنده مدال برنز بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا و قهرمان بازی‌های کشورهای اسلامی 2017 باکو برای نخستین بار شاهد حضور در المپیک خواهد بود. وی در نخستین گام با کیمیا علی‌زاده روبه‌رو شده که قرعه سخت و پرتنشی به‌نظر می‌رسد. از جدال دو هم‌تیمی سابق فقط یکی جواز حضور مقابل قهرمانان جهان را کسب می‌کند و ناهید به خوش‌شانسی در روز رقابت بزرگ امیدوار خواهد بود. دوومیدانی؛ یک خاطره شیرین با تابوشکنی احسان حدادی در المپیک 2012 لندن و درخشش وی در کسب مدال نقره، دوومیدانی هم به سبد ورزش‌های مدال‌آور ایران در ادوار المپیک افزوده شد تا انتظارها از ورزش مادر افزایش یابد. در آستانه بازی‌های المپیک 2020 توکیو اما شاید نتوان به درخشش ستاره‌های ایران چندان دل بست. احسان حدادی - پرتاب دیسک: نایب‌قهرمان المپیک 2012 لندن و قهرمان 4 دوره بازی‌های آسیایی، در اندیشه نمایشی قدرت‌مندانه برای یک خداحافظی باشکوه از حضور در رقابت‌های المپیک در توکیو خواهد بود. احسان که با افزایش میزان مصدومیت‌ها به پایان دوره حرفه‌ای‌اش نزدیک شده، درصدد است با رکوردی قابل‌قبول و نزدیک به سطح المپیک وداعی هوشمندانه با رقابت‌های نفس‌گیری مانند المپیک داشته باشد. مصدومیت حدادی از نواحی کتف، پا و کمر شاید مقابل عرض‌اندام او در پیست المپیک 2020 بایستد و اجازه غرورآفرینی را به این دوومیدانی‌کار تنومند ندهد. 3 سهمیه دیگر دوومیدانی کشورمان که توسط حسن تفتیان، مهدی پیرجهان و فرزانه فصیحی از مسیرهای مختلفی به‌دست آمده، به افزایش تعداد نفرات کاروان المپیکی ایران در بازی‌های 2020 کمک شایانی خواهد کرد اما انتظار مدال داشتن از المپین‌های مذکور، کمی خارج از دایره منطق و آمار خواهد بود. دوومیدانی‌کاران ایرانی حاضر در المپیک با کسب تجربه از این رویداد مهم می‌توانند چنته‌شان را برای قهرمانی در رقابت‌های آسیایی و حتی جهانی پربارتر کنند و شاید هم نیم‌نگاهی به پاریس و المپیک 2024 داشته باشند. بوکس؛ در اندیشه خودنمایی تیم ملی بوکس از زمان حضور دوباره علی‌رضا استکی به‌عنوان سرمربی، عملکرد قابل قبول و روند صعودی را داشته. بوکس ایران که پس از حضور احسان روزبهانی در المپیک 2012 لندن و کسب مقام پنجم به افق‌هایی روشن امیدوار ماند، چراغ رینگ توکیو را با سیدشاهین موسوی و دانیال شه‌بخش روشن خواهد کرد. سیدشاهین موسوی - وزن 75 کیلوگرم: مشت‌زن حاضر در جمع 8 نفر برتر رقابت‌های قهرمانی جهان 2019 و دارنده مدال آسیایی، به حضوری موفق برای دفاع از نام و اعتبار کشور خود و جهت ارتقای سطح بوکس ایران که در این سال‌ها جان گرفته، به حمله در رینگ توکیو خواهد پرداخت. دانیال شه‌بخش - وزن 57 کیلوگرم: جوان بوکسور المپین کاروان کشورمان که در رقابت‌های جوانان توانسته بود نمایشی مناسب از خود نشان دهد، در نخستین تجربه المپیکی خود میدانی مهم را خواهد دید تا ضمن کسب و افزایش تجربه، شانس خود را برای قهرمانی در آسیا افزایش دهد. بسکتبال؛ آسمان‌خراش‌های ایرانی در شهر برج‌نشین‌ها نسل طلایی بسکتبال ایران که سال‌ها توانست کشورمان را به قدرت بلامنازع در قاره کهن تبدیل کند و با حضور در جام‌جهانی و البته شکستن سد بزرگی به اسم المپیک در رویداد 2008 پکن، افتخارات توپ و تور ایران را افزایش داد، حالا و در واپسین روزهای عمر حرفه‌ای ستاره‌هایش به‌دنبال نمایشی آبرومندانه مقابل بزرگان بسکتبال دنیاست. نسلی که صمد نیک‌خواه بهرامی را به‌عنوان پرچم‌دار کاروان المپیک توکیو و حامد حدادی را در نقش یک سوپرستاره آسیایی در بطن خود جای داده، با امیدواری به درخشش ستاره‌های جوانش نظیر بهنام یخچالی و با حضور ستون‌هایی محکم مثل محمد جمشیدی در اندیشه آرمان‌های والاست. تیمی که از ضعف کوچینگ و فدراسیونی که از ناتوانی مدیریتی رنج می‌برد، بی‌شک مقابل تیم‌های قدرت‌مندی هم‌چون فرانسه و ایالات متحده آمریکا در حد حریف تمرینی خواهد بود اما هرگز برای رویاپردازی محدودیتی وجود ندارد و شاید یک پایان‌بندی جذاب برای ستاره‌های بلندقامت ایرانی با صعود به دور دوم المپیک رقم بخورد. شنا؛ زیرآبی در توکیو پاندمی کرونا یکی از مهم‌ترین آسیب‌هایش را به ورزش شنا و شناگرانی از ایران وارد ساخت که توانایی کسب سهمیه مستقیم را داشتند. مهرشاد افقری پس از فروکش کردن محدودیت‌ها در بلغارستان اگرچه توانست رکوردی 14 ساله را تغییر دهد و به حدنصاب ورودی B المپیک دست یابد، اما تصمیم فینا به نام دیگری رقم خورد تا نماینده ایران در تنها رشته آبی کاروان شخص دیگری باشد. متین بالسینی: رکورددار مواد مختلف شنای کشوری و جوان مستعد شنای ایران که از سهمیه به‌دست آمده توسط مهرشاد افقری بهره خواهد جست، این شانس را دارد که با حضور در رقابتی مملو از اسطوره‌ها و قهرمان‌های دوران زندگی‌اش به یکی از آرزوهایش رسیده و البته تجربیاتی مهم را برای دوره‌های بعدی کسب کند. متین از آینده‌دارهای شنای ماست، حضورش در توکیو به پروژه‌ای لااقل 8 ساله کمک شایانی خواهد کرد.

بدمینتون؛ تاریخ‌نگاری ثریا با یک راکت

بدمینتون در ایران با توجه به سومدیریت و عدم سرمایه گذاری اصولی بیشتر یک رشته مهجور و در حاشیه است و تا کنون نتوانسته هیچ افتخاری حتی در سطح قاره کسب کند. تنها نقطه درخشان در کارنامه این رشته حضور در المپیک 2008 پکن است که توسط کاوه محرابی یکی از ستاره های خودرو این رشته حاصل شد. حضوری که این بار توسط ثریا آقایی در توکیو تکرار می شود. ثریا آقایی تنها ستاره ایران در تمام این سالها بوده. ستاره ای که حضور جسته و گریخته اش در تورونمنت های بین المللی و موفقیت گاه و بیگاه در تورنمنت های درجه 2 و 3 سبب شده بود که بالاترین رنکینگ را در جمع بدمنیتون بازان ایران داشته باشد. ثریا آقایی: ثریا در المپیک ریو 2016 در آستانه کسب سهمیه مصدوم شد و در حالیکه شانس حضور در المپیک را داشت، با بدشانسی از کسب سهمیه باز ماند تا تمام آرزوهای خود را به چهار سال آینده و توکیو دایورت کند. او در این 4 سال حضوری مستمر در رقابتها داشت و کوشید تا رنک خود را در جدول حفظ کند اما این بار هم مصدومیت لعنتی سد بزرگی برابر او کشید. آقایی در جریان رقابتهای لیگ برتر بانوان از ناحیه رباط پا مصدوم شد تا فرصت حضور در انتخابی ها را از دست داده و دوباره در حسرت المپیک بماند اما در نهایت یک معجزه درهای خوشبختی را رو به او باز کرد تا ثریا در عین ناباوری المپیکی شود. آقایی با این سهمیه بدل به نخستین دختر بدمینتون باز تاریخ ایران شد که در المپیک حضور خواهد یافت. ثریا همچنین پس از کاوه مهرابی دومین بدمینتون باز ایرانی است که المپیک را تجربه می‌کند. پیش از این کاوه مهرابی در المپیک 2008 پکن موفق شده بود به این بازی ها راه پیدا کند. با توجه به شرایط موجود و مصدومیت سختی که آقایی پشت سر گذاشته، قطعا در توکیو حکم توریست را خواهد داشت و احتمالا در همان دور نخست از رقابت‌ها خداحافظی خواهد کرد اما نفس حضور دختر بدمینتون باز ایران در المپیک به اندازه ای بزرگ و سترگ است که حضورش در توکیو را بسان یک مدال ببینیم.

تنیس روی میز؛ عقب‌گرد محسوس

تنیس روی میز ایران اگرچه در سطح جهان و آسیا هیچگاه مطرح نبود اما در ادوار اخیر پای ثابت کاروان ایران در المپیک لقب گرفته و با حضور نوابغی چون برادران عالمیان توانسته خوش بدرخشد. با این وجود برای المپیک توکیو نسبت به دوره قبلی عقبگرد محسوسی داشت و برخلاف دوره گذشته تنها با یک نماینده به این مسابقات خواهد رفت. در تمامی ادوار قبلی تنیس روی میز ایران معمولا از معبر رقابتهای گزینشی آسیا سهمیه المپیک را رزرو می کرد اما در این دوره لشکرکشی مدعیان به مسابقات و البته کمبود اردو و مسابقات در سال نحس کرونا زده سبب شد تا یکی از سخت ترین و فشرده ترین رقابتهای انتخابی المپیک را در قطر شاهد باشیم. تورنمنتی که البته فرجامی خوشایند داشت و در آخرین ساعات سال کهنه سهمیه المپیک برای تنیس روی میز به دست آمد.

نیما عالمیان: نیما عالمیان تنها نماینده تنیس روی میز در المپیک است و با توجه به شرایط این رشته در جهان هیچ بختی برای موفقیت نخواهد داشت. جایی که تعدد مدعیان و فراوانی آنها تقریبا کسب موفقیت را برای ما غیرممکن کرده و هنوز راه طولانی تا ابراز وجود در بخش جهانی و المپیک داریم. پیشروی تا دور دوم و سوم شاید آرزوی غایی نیما در المپیک باشد.

تیراندازی با کمان؛ یک توریست تکراری در توکیو!

تیر و کمان ایران با مدیریت گلخانه ای در تمامی این سالها چند کماندار داشته که همیشه در عرصه آسیا تک مدال هایی را کسب کرده اند اما در سالهای اخیر نتوانسته درخشش سالهای ابتدایی دهه 90 را ادامه دهد. ضعف مدیریت در این فدراسیون در سالهای اخیر یکی از دلایل این پسرفت بوده. اتفاقی که سبب شده تیر و کمان در توکیو تنها یک نماینده داشته باشد. بعد از آن تعطیلی تقریبا یک ساله رقابتها به دلیل کووید 19، تمامی برنامه ها را به هم ریخت. تیر و کمان بعد از پایان بحران کرونا در رقابتهای جام جهانی سوئیس و رقابتهای قهرمانی جهان فرانسه شانس خود را برای کسب سهمیه بیشتر امتحان کرد اما هیچکدام از تیرها به هدف ننشست تا همان یک سهمیه وزیری تنها سهم تیر و کمان از المپیک توکیو باشد. میلاد وزیری: میلاد وزیری تنها کماندار ایران در توکیو خواهد بود. ستاره کهنه کاری که او نیز میراث همان دوران پرفروغ ابتدای دهه 90 است. وزیری در المپیک 2012 لندن هم حضور داشت که در مرحله یک سی و دوم و دور نخست جدول حذفی شکست خورد و حذف شد. وزیری برای توکیو سهمیه خود را در رقابتهای انتخابی المپیک در تایلند نهایی کرد. مسابقاتی که پیش از پاندمی برگزار شد و وزیری با راهیابی به نیمه نهایی توانست بلیت توکیو را رزرو کند. سهمیه ای که البته با توجه به شرایط و امتیازاتش در المپیک هیچ شانسی ندارد و تنها یک توریست صرف خواهد بود.

دوچرخه سواری؛ در آرزوی گذر از خط پایان!

دوچرخه سواری ایران از دیرباز یکی از رشته های مهم و مدال آور ایران بوده که در سطح قاره حرف های زیادی برای گفتن داشته و رکابزنان ایران پای ثابت مدال های آسیایی بوده اند. با این وجود این رشته مدتهاست سقوط آزاد را آغاز کرده و در سه سال اخیر هیچ مدالی در هیچ تورنمنتی کسب نکرده و یک ناکام محض بوده. برای رقابتهای المپیک فدراسیون دوچرخه سواری یکی از بی برنامه ترین فدراسیون ها بود که تقریبا هیچ برنامه ای برای المپیک نداشت. خسرو قمری رئیس سابق این فدراسیون بدترین نتایج تاریخ این رشته را کسب کرد و سرانجام بدون هیچ دستاورد مشخصی فدراسیون را ترک نمود. در 4 سال دوم حضور قمری دوچرخه سواری سقوط آزاد را تجربه کرد و همین سبب شد تا سهمیه های دوچرخه سواری یه بک سهمیه تقلیل پیدا کند. طعنه آمیز اینکه فدراسیون قمری برای همین یک سهمیه هم هیچ برنامه و تدارک خاصی ندید. در سال منتهی به المپیک این فدراسیون بیش از 6 ماه با سرپرست اداره می شد و جالب اینکه سرپرست بدون تخصص و کارمند بله قربان گوی وزارت ورزش در این رشته تنها به دنبال اجرای اوامر مدیران وزارت ورزش و جوانان برای چینش مجمع برای انتخابات بود! از طرفی او بخش اصلی تمرکز خود را معطوف انتخابات شطرنج کرده بود و همین سبب شد تا فدراسیون عملا تعطیل باشد و هیچ برنامه ای نداشته باشد. با پاندمی کرونا و لغو مسابقات انتخابی در سراسر دنیا، تغییراتی که در وضعیت توزیع سهمیه‌های المپیک صورت گرفت و اتحادیه جهانی دوچرخه سواری توزیع سهمیه المپیک را محدود به رنکینگ کرد و با توجه به افت فاحش دوچرخه سواری ایران در این سالها و افول رنکینگ تنها یک سهمیه در بخش جاده به ایران تعلق گرفت. سعید صفرزاده: تعویق یک ساله بازی‌ها هم تاثیر خاصی بر روی برنامه های دوچرخه سواری نداشت و رکابزنان ایران بدون حضور در مسابقه تنها منتظر آمدن المپیک بودند تا در نهایت یکی از آنها راهی بازیها شود. طبق قوانین اتحادیه جهانی سهمیه به کشور تعلق می گیرد و از همین رو بعد از برگزاری انتخابات فدراسیون دوچرخه سواری و پس از برپایی سه دوره اردو و دو مسابقه انتخابی، فدراسیون سعید صفرزاده را به عنوان دوچرخه سوار المپیکی ایران انتخاب کرد. بی برنامگی دوچرخه سواری تنها مربوط به ماه های اخیر نمی شود بلکه از المپیک ریو تاکنون نیز هیچ هدف گذاری خاصی انجام نشد و به نظر می رسد فدراسیون تنها به کسب سهمیه قانع شده بود و دیگر، گرفتن یا نگرفتن نتیجه اهمیتی نداشت. با این شرایط به نظر می رسد تنها هدف دوچرخه سواری در بازی های المپیک گذر از خط پایان باشد تا حداقل دوچرخه سواری ایران مضحکه دوست و دشمن نشود!

قایقرانی؛ پاروهای نمایشی

قایقرانی ایران در تمام این سالها در سطح آسیا حضوری پررنگ داشته و موفق بوده اما پتانسیل قایقرانی ایران برای کسب افتخار در سطح جهان و المپیک کفایت نمی کند. اگرچه پاروزنان در این سالها پای ثبت کاروان المپیکی ایران بوده اند. قایقرانی مثل همه رشته ها از پاندمی کرونا آسیب جدی دید و با لغو تمامی رقابتهای گزینشی، کسب سهمیه المپیک تنها به یکی دو رقابت محدود شد و همین سبب شد تا در کسب سهمیه نسبت به ادوار قبلی ریزش داشته باشیم. در نهایت قایقرانی دو سهمیه برای المپیک کسب کرد؛ علی آقامیرزایی در کایاک و نازنین ملایی در آبهای آرام.

نازنین ملایی: مسابقات انتخابی المپیک در رشته روئینگ و آبهای آرام پس از چند بار تعویق و یک سال تاخیر اردیبهشت ماه امسال در توکیو برگزار شد. در مرحله فینال مسابقات انتخابی المپیک در روئینگ بهمن نصیری با زمان 7:08.98 بعد از نماینده ژاپن در جایگاه دوم قرار گرفت. در روئینگ تک نفره زنان، نازنین ملایی در فینال با زمان 7:50.53 بعد از نماینده ژاپن دوم شد. با توجه به کسب 2 عنوان دومی در این مسابقات انتخابی المپیک در روئینگ، یک سهمیه به ایران تعلق گرفت و قرار شد فدراسیون قایقرانی با توجه به وضعیت ورزشکاران درباره تک سهمیه روئینگ تصمیم گیری کند اما قبل از انتخاب فدراسیون، بهمن نصیری اعلام کرد که از حضور در المپیک انصراف می‌دهد به این ترتیب نازنین ملایی مسافر توکیو شد. در توکیو نیز نگاهی به عملکرد قایقرانان ایران در ادوار گذشته المپیک و همچنین مقایسه امکانات، قایق و پیست‌های تمرینی ایران با سایر رقبا در المپیک نشان می‌دهد که توقع کسب مدال از قایقرانان غیرممکن و غیرمنطقی است و هنوز راهی طولانی تا کسب مدال جهانی و المپیک داریم. با بررسی وضعیت روئینگ و همچنین حضور نمایندگان کشورمان در رده‌های پایین فینال D در ادوار گذشته المپیک، مطمئنا کسب عنوان‌های نخست در فینال D و یا صعود به فینال C در توکیو می‌تواند نتیجه‌ای مطلوب برای نازنین ملایی باشد. بهمن آقامیرزایی: مسابقات انتخابی المپیک در آبهای آرام پس از چند بار تعویق و یک سال تاخیر اردیبهشت ماه امسال در تایلند برگزار شد و در فینال مسابقات قایقرانی آب های آرام انتخابی المپیک در تایلند، علی آقامیرزایی در کایاک 1000متر یک نفره موفق شد به سهمیه المپیک برسد. در توکیو نیز نگاهی به عملکرد قایقرانان ایران در ادوار گذشته المپیک و همچنین مقایسه امکانات، قایق و پیست‌های تمرینی ایران با سایر رقبا در المپیک نشان می‌دهد که توقع کسب مدال از قایقرانان غیرممکن و غیرمنطقی است و هنوز راهی طولانی تا کسب مدال جهانی و المپیک داریم. بهترین عملکرد پاروزنان ایران در آبهای آرام کسب عنوان هفدهم عادل مجللی در المپیک ریو 2016 بوده. با توجه به این شرایط کسب عنوانی بهتر از هفدم و یا حضور نماینده کشورمان در فینال B المپیک توکیو می تواند عملکرد قابل قبولی از کایاک سوار ایرانی باشد.

تیراندازی؛ هدف، سیبل مدال

تیراندازی ایران در یک دهه اخیر با یک سرمایه گذاری اصولی و درست توانسته به دروازه های جهانی رسیده و مدال کسب کند. تیراندازی در دو المپیک لندن 2012 و ریو 2016 توسط الهه احمدی تا یک قدمی مدال رفت اما تیرهای الهه به سیبل مدال ننشست. ستاره ای که بزرگترین غایب تیراندازی ایران در توکیو 2020 خواهد بود اما همگان انتظار دارند که در سومین بار طلسم مدال شکسته شده و این بار تیراندازان مدال را هدف بگیرند. هدفی که با توجه به روند درخشان نجمه خدمتی و به ویژه جواد فروغی در دسترس می نماید تا تیراندازی به سبد مدال آوری ورزش ایران در المپیک اضافه شود. جواد فروغی: فروغی در ماده تپانچه یکی دو سال اخیر پیشرفت خیره کننده ای داشته و توانسته چندین مدال به کارنامه اش اضافه کند. دو برنز قهرمانی آسیا در تپانچه و برنز میکس تیمی در دوحه 2019 و دو طلای جام جهانی در دهلی نو 2021 و اوسییک 2021 در همین چند ماه پیش ثابت می کند که فروغی در اوج دوران حرفه ای خود قرار دارد و اگر بخت با او یار باشد می تواند در المپیک طلسم مدال آوری تیراندازی را بشکند. نجمه خدمتی: او یکی از پدیده های تیراندازی ایران است که با 19 سال سن 6 سال پیش در بازیهای آسیایی اینچئون شگفتی ساز شد و در ماده در تفنگ بادی 10 متر مدال طلا را به سینه زد تا نام خود را بر سر زبانها بیاندازد. دو سال بعد المپیک روی نخستین تجربه المپیکی خود را پشت سر گذاشت و در تفنگ بادی 10 متر، به فینال نرسید و در تفنگ سه وضعیت هم هشتم شد. نجمه خدمتی در این سالها روند سینوسی داشته و گاهی همانند اینچئون درخشان بوده و گاه نتوانسته به هدف بزند. با این وجود باتجربه ترین عضو تیم جوان تیراندازی ایران به شمار می رود. فاطمه کرم‌زاده: یکی از جوانترین تیراندازان اعزامی ایران به المپیک توکیو است که مدال های قابل توجهی در رده جوانان کسب کرده. سه طلا جوانان قهرمانی آسیا در کویت 2015 در ماده های تفنگ درازکش 50 متر انفرادی و تیمی و تفنگ بادی 10 متر تیمی و نقره تفنگ سه وضعیت 50 متر مدال های ارزشمند او در رده جوانان است. در رده بزرگسالان نیز نقره قهرمانی آسیا در دوحه 2019 در تفنگ سه وضعیت 50 متر تیمی و تفنگ بادی 10 متر تیمی از جمله مدال های اوست. کرم زاده با توجه به جوانی و کم تجربگی اش در توکیو کار دشواری پیش رو خواهد داشت. هانیه رستمیان: هانیه از 12سالگی تیراندازی را شروع کرد و بعد از دو سال اولین مدال آسیایی خود را گرفت. او رکورددار نوجوانان جهان و نوجوانان و جوانان ایران است. در مسابقات قهرمانی جهان هند 2019 با کسب مدال برنز، اولین مدال تاریخ بانوان تپانچه را گرفت و تاریخ ساز شد. او نخستین المپیک خود را تجربه می کند و اگر بتواند بر جو المپیک غلبه کند، می توان از او انتظار درخشش داشت. آرمینا صادقیان: او با 19 سال سن جوانترین ورزشکار کاروان ایران در المپیک توکیو خواهد بود تا بعد از رکورد کم‌سن‌ترین ورزشکار ایرانی حاضر در بازی‌های آسیایی جاکارتا 2018 رکورد جوانترین ورزشکار کماکان در دست او باشد. او در ابتدای مسیر درخشش در این رشته قرار دارد و مدال طلا در جام جهانی کرواسی2021 که همین چند وقت پیش به دست آمد ثابت می کند می توان به آینده او امیدوار بود. با توجه به سن و سال و تجربه پایینش انتظار دخشش از او در آوردگاهی چون المپیک چندان منطقی نیست. مهیار صداقت: یکی از جوانترین و کم تجربه ترین نفرات تیم تیراندازی است که با وجود کسب طلای جوانان قهرمانی آسیا تفنگ بادی 10 متر، در بزرگسالان هنوز موفقیت قابل توجهی کسب نکرده و برنز قهرمانی آسیا 2019 در تفنگ بادی 10 متر تیمی مردان (به همراه امیرمحمد نکونام و حسین باقری) تنها مدال او در این رده است. از همین رو نمی توان انتظار چندانی از او در المپیک داشت. والیبال؛ سکو آرمان آن‌هاست! روی اتاق محمدرضا داورزنی رئیس فدراسیون والیبال تابلویی نصب شده که در آن مسیر یک دهه ای والیبال را ترسیم می کند. مسیری که انتهای آن ایستادن روی سکوی المپیک است و از آن به عنوان آرمان والیبال نام برده می شود. داورزنی اساسا برپایه همین انگاره به والیبال بازگشت و پس از صعود پرماجرای ایران به المیک سراغ استخدام یک مربی خارجی برگ و نامدار رفت تا بلکه به این آرمان هاشور واقعیت بزند. ولادیمیر آلکنو کوه یخ روسی با چمدانی از افتخارات به ایران آمده تا بلکه به این رویای دیرینه جامه عمل بپوشاند. مسیری که 4 سال پیش با رائول لوزانو ایتالیایی در المپیک ریو طی شد اما به رغم نام بزرگ لوزانو والیبال ایران به جمع چهار تیم پایانی نرسید و در یک چهارم از دور رقابتها کنار رفت. حالا آلکنو آمده تا در دومین حضور ایران در المپیک این ماموریت نیمه تمام را تمام کند. هر چند مسیری دشوار پیش رو آسمانخراش های ایران اشت. با توجه به گروه بندی رقابتها و مشخص شدن حریفان، مسیر درخشش و شگفتی سازی برای والیبال ایران حداقل روی کاغذ مهیاست. ایران در گروه نسبتا ساده‌تر المپیک با ژاپن، ونزوئلا، ایتالیا، کانادا و لهستان همگروه است. حداقل خواسته فدراسیون والیبال ایران، حضور تیم ملی در مرحله یک چهارم المپیک است که با توجه به همگروهی ایران با ژاپن، لهستان، ایتالیا، کانادا و ونزوئلا، دور از انتظار نیست. تیم ملی ایران می‌تواند در گروه خود، سوم یا چهارم شود. قسمت مشکل کار اما، مرحله دوم مسابقات است چون در گروه دیگر تیم‌های برزیل، آمریکا، روسیه، فرانسه، آرژانتین و تونس قرار دارند. رویایی با هر کدام از 4 تیم برتر این گروه برای ایران، آسان نیست. جدال احتمالی روسیه و ایران در یک چهارم المپیک با حضور آلکنو روی نیمکت ایران بسیار دیدنی خواهد بود. از حالا اگر برد برابر ژاپن و ونزوئلا را برای ایران کنار بگذاریم و به برد مقابل کانادا و لهستان و ایتالیا امیدوار باشیم، ایران به عنوان یکی از چهار تیم برتر گروه خود با فرانسه، روسیه، امریکا یا برزیل برای راه‌یابی به چهار تیم برتر المپیک مسابقه خواهد داد. گروه‌بندی المپیک پیچیده است. 12 تیم در دو گروه 6 تیمی مسابقه می‌دهند و بعد از پایان مرحله گروهی تیم اول هر گروه با تیم چهارم گروه دیگر و تیم‌های دوم هر گروه با تیم سوم گروه دیگر مسابقه می‌دهند و چهار تیم پیروز به نیمه‌نهایی المپیک صعود می‌کنند. انتهای پیام /