بهترین پشت خط زن لیگ، امتیازآورترین هم شد / آیتک: ما هم باید مثل ترکیه بدرخشیم

به گزارش ورزش سه؛ در بیست و سه سالگی کسب دو عنوان قهرمانی، دو مقام دومی، یک سومی، یک پنجمی، یک آخری، سه عنوان بهترین پشت خط زن در کنار عنوان MVP یا همان ارزشمندترین بازیکن سال 1401 از آیتک سلامت با 188 سانتیمتر قد، دختر والیبالیست خوش پرشی آنهم در پای تور ساخته که تمام آرزویش در درخشش آسیایی و بین المللی والیبال زنان کشورمان خلاصه می‌شود حتی اگر خودش از روی سکو یا پای تلویزیون نظاره گر قله نشینی همبازی‌هایش باشد.

هر چند همگان شهرهای ارومیه و گنبد را به عنوان دو قطب والیبال خیز ایران می‌شناسند و تبریز در ورزش بیشتر به فوتبال و دوچرخه سواری شهرت دارد اما آیتک سلامت به عنوان یکی از مطرح ترین والیبالیست‌های ملی پوش ایران از تبریز سر بلند کرده است.

دختر پشت خط زنی که اکنون در 23 سالگی برای به خدمت گرفتن او در ابتدای هر فصل، تمام تیم های لیگ برتری والیبال زنان ایران به صف می شوند تا سن یازده سالگی ژیمیناستیک کاری به حساب می آمده که حتی در رقابت‌های کشوری با کسب مدال برنز روی سکو رفته و مهارت اصلی اش درخشش در ماده موازنه و یا حرکات ریتمیک محسوب می‌شد.

آیتک سلامت که توسط پدرش علی به عنوان یک والیبالیست حرفه ای در 11 سالگی از ژیمیناستیک به این رشته ورزشی روی آورد در کوتاه ترین زمان ممکن با شایستگی تمام سر از اردوهای تیم های رده های سنی ایران درآورد.

این دختر توانمند والیبال ایران دو رکورد شخصی جالب در کارنامه دارد اول وقتی پانزده ساله و رده سنی نوجوانان به حساب می آمد به تیم جوانان کشورمان دعوت شد و دوم در سن هجده سالگی و رده سنی جوانان به تیم ملی بزرگسالان ایران.

رکورد جالب دیگری هم در کارنامه آیتک سلامت خود نمایی می کند که توجه به آن خالی از لطف نیست، این دختر بلندبالای والیبال ایران برای اولین بار سال 1394 با تیم شهرداری تبربز در لیگ برتر حضور یافت و در جای آخر رقابت‌ها قرار گرفت.

آخر شدن آیتک سلامت در عرض شش سال تبدیل شد به کسب اولین عنوان قهرمانی ایران در سال 1400 با تیم باریج اسانس کاشان، عنوانی که امسال نیز با سایپای تهران آن را در لیگ برتر دوباره به نام خود سند زد.

عملکرد دختر 23 ساله تبریزی والیبال ایران در هفت سال حضور لیگ برتری:

1394 با شهرداری تبریز آخر شد 1395 یک سال در لیگ برتر بازی نکرد 1396 با شهرداری تبریز پنجم شد 1397 با توپکا بابلسر به مقام سوم رسید 1398 لیگ بخاطر شیوع کرونا نیمه کاره تعطیل شد 1399 با ذوب آهن اصفهان به مقام دوم رسید 1400 مقام قهرمانی با تیم باریج اسانس کاشان 1401 با سریک گنبد به مقام دوم رسید 1402 مقام قهرمانی با تیم سایپا تهران

آیتک سلامت که در لیگ برتر سال گذشته پیراهن سریک گنبد را بر تن داشت و عنوان ارزشمندترین بازیکن یا همان MVP رقابت‌ها را به خود اختصاص داده بود امسال غیر از تکیه زدن بر جایگاه قهرمانی با هم تیمی هایش در سایپا، توانست دو عنوان بهترین پشت خط زن و امتیازآورترین بازیکن لیگ با کسب 285 امتیاز را نیز به خود اختصاص دهد تا ثابت کند بی جهت نیست که برخی کارشناسان او را در همین سن سال کم یکی از بهترین‌های تاریخ والیبال زنان ایران می دانند.

حرف‌های دختر تبریزی والیبال ایران در گفت و گوی اختصاصی با "ورزش سه" ثابت می کند او بیش از اینکه به بالا بردن افتخارات شخصی خود علاقمند باشد به موفقیت والیبال دختران و زنان ایران در سطح بین المللی و سکونشینی در آسیا دل بسته که در گپ و گفت پیش رو کاملا مشهود است و نگاهی محسوب می شود توام با بلوغ ستودنی فکری.

دختری که اول قدرتی زن بود و آخر شد تا در آخرین سال لیگ برتری اش پشت خط زن باشد و اول شود.

تو الان در 23 سالگی یکی از شش بازیکن اصلی تیم ملی والیبال بزرگسالان ایران به حساب می آیی اما ابتدا به صورت حرفه ای چند سالی ژیمیناستیک کار می کردی، چرا این رشته را رها کردی؟

اول با ژیمیناستیک به عنوان ورزشی انفرادی شروع کردم. اینکه حال چه باخت و چه برد، یا کسب عنوانی فردی به حساب می آمد و موفقیتی شخصی محسوب می شد برایم به هیچ عنوان دلچسب و لذت بخش نبود. دلم می خواست در ورزشی فعالیت کنم که با همکاری دوستانم و دیگران موفق شوم. خوشحالم که روی برادرم نیز تأثیرگذار بوده ام و آراز بصورت حرفه ای جذب والیبال شده و این رشته را دنبال می کند.

جالب است، بیشتر آدم‌ها از موفقیت‌های شخصی بیشتر لذت می برند خیلی از دخترها حتی ورزش‌های رزمی مثل کاراته یا تکواندو را انتخاب می‌کنند اما روحیات تو انگار حسابی متفاوت به نظر می‌آید من آدمی تهاجمی نیستم، برخوردهای فیزیکی را هم دوست ندارم، کار تیمی، همدلی و جمعی ورزش کردن یا در ورزش بصورت گروهی به موفقیت رسیدن برایم جذاب تر بوده و هست. خیلی از نزدیکان با اصرار فراوان تلاش کردند که بسکتبال را انتخاب کنم اما از برخورد فیزیکی در ورزش ابا دارم و به قول معروف ورزش های فیزیکی به روحیاتم نمی خورد.

انفرادی بودن و برخوردهای فیزیکی باعث شد از ژیمناستیک دل بکنی، به بسکتبال نروی و سر از والیبال به خاطر ویژگی‌های منحصر به فرد آن در بیاوری؟

والیبال را دوست دارم چون هم ورزش گروهی و تیمی با توپ محسوب می شود و هم یک تور بین ما و تیم رقیب فاصله است. اینکه از پشت تور بدون هیچ تماس و برخورد فیزیکی با رقیبان، مقابل هم صف آرایی می کنیم برایم بسیار جذاب تر به حساب می آید.

پس دقیقا با والیبال به چیزی که دوست داشتی یا در روح و ذهنت بود، رسیده‌ای

والیبال رشته ای است که همه ی تیم بدون برخورد فیزیکی به کمک و حمایت هم نیاز داریم، البته یه موقع هایی هم بوده که حسابی خسته شده ام اما بعد خواسته ام و دیده ام که باید دوباره شروع کنم. در والیبال یکی لنگ بزند نتیجه تیم وارونه می شود و برد به شکست تبدیل خواهد شد اما اگر هر بازیکن روزی هم 60 یا 70 باشد دیگری می تواند با درخشش مشکل را بر طرف کند. امسال در سایپا که قهرمان لیگ برتر شدیم همین اصل جاری و ساری بود، به خاطر تیم بودن بازیها را می بردیم و ضعف هر کسی را نفر دیگر جبران می کرد که منجر شد به قهرمانی.

جایگاه زنان والیبال ایران از نگاه تو که تنها با 23 سال سن یکی از بهترین‌های این رشته در تاریخ ورزش ایران به حساب می‌آیی دقیقا کجاست؟

جایگاهی که حق والیبال زنان ایران است با جایگاهی که الان داریم کاملا متفاوت بوده و دو مقوله جداست. هر وقت که قرار است به رقابتهای بین المللی اعزام شویم یا برای آن تمرین کنیم امید زیادی در وجودمان جاری است که نسبت به قبل متفاوت ظاهر شویم و حتی یک پله بالاتر قرار گیریم. حسابی تلاش و تمرین می کنیم اما یا درجا می زنیم یا نتیجه نمی گیریم. در چند سال اخیر پسرفت نداشته ایم اما پیشرفتی هم وجود نداشته است جایگاه والیبال زنان ایران نباید دهم آسیا باشد.

 والیبال زنان ایران سال 1966 در بانکوک برنز بازی‌های آسیایی را به گردن آویخت البته نقره سال 2022 بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی در قونیه و کشور ترکیه که خود تو هم عملکرد خوبی در تیم ملی داشتی ارزشمند بود اما...

پیشکسوتان ما تاریخ سازی کرده اند که این ثابت می کند پس می شود به قله رسید، اکنون هم همه با تمام وجود تلاش می کنیم که بهترین اتفاقهای ممکن رقم بخورد، اینکه بتوانیم باعث تغییر شویم. نسل قبل از ما خیلی تلاش کرد و جنگید که مقامهای در خوری کسب شود، امیدوارم که نسل جدید بتواند این مهم را رقم بزند.

به نظرت گیر کار کجاست که برعکس مردان والیبال ایران درخشش بین المللی برای دختران و زنان کشورمان در این رشته سخت شده؟

در حال حاضر بازیکنانی که فیزیک، هوش و توانایی درخشش در پیکارهای بین المللی را آنهم در سطح روز والیبال دنیا داشته باشند، معدود هستند. ستاره های امروز والیبال زنان کشورمان نیاز به خودباوری دارند، با اعزام نشدن به مهمترین رویدادها و تنها با تکیه بر مسابقه های لیگ برتر که نمی شود به تحول و پیشرفت رسید. امیدوارم فدراسیون مربی طراز اولی را انتخاب کند که بتواند خودباوری، تحول، میل به خواستن و تلاش مضاعف برای معنا کردن توانستن را در سطح ملی ایجاد و تزریق کند.

یعنی والیبال زنان ایران عاری از استعداد و توانمندی درخشیدن در سطح بین المللی است؟

ما استعداد، پتانسیل، علاقمند و عاشق کم نداریم، اتفاقا در بین دختران این سرزمین نخبه های بیشماری وجود دارند که باید کشف شوند. کشف این استعدادها از بین پتانسیلی که وجود دارد و ایجاد شرایط برای شکوفایی آنها اهمیت بسیار بالایی دارد، هر چه والیبال زنان گسترش یابد و به دورترین نقاط ایران رسوخ کند بازیکنان خیلی بزرگی کشف خواهند شد.

همین بچه هایی هم که الان به عنوان ستاره های لیگ بی نهایت زحمت می کشند توانمندی بالایی دارند اما برای درخشیدن در سطح بین المللی و رقابتهای آسیایی باید با سرمایه گذاری و توجه اصولی، اعزام های متعدد آنهم به دیدارهای پراهمیت بین المللی و استخدام مربی های مطرح خارجی تقویت شوند تا دست به کارهای بزرگ بزنند، آن زمان است که قدرت واقعی والیبال زنان ایران را که بی نهایت به آن امیدوارم خواهید دید.

پس معتقدی والیبال زنان ایران می‌تواند در آسیا بدرخشد؟

می تواند، حتما هم می تواند اما یک چیزهایی را باید تغییر داد، چند سال است که به رقابتهای مهمی چون بازیهای آسیایی اعزام نمی شویم و این تاثیر منفی دارد، پس این نسل کجا باید تجربه بازی با تیم های قدرتمند را کسب کند؟ برخی می گویند ژنتیک تأثیر دارد و قبول که آسیای شرقی ها عضلاتی تند انقباض دارند اما ترکیه ای ها هم که در والیبال می درخشند از لحاظ ژنتیکی مثل ما هستند. برای موفقیت باید ضعف ها را برطرف کرد، شیوه ها را تغییر داد، راهها، تمرینات و مربیان جدید را به کار گرفت و باور کرد این پروسه زمان بر است.

روی پایه باید جدی تر سرمایه گذاری و کار شود، مربیان داخلی باید برای الگو برداری درست و مناسب به کشورهای مطرح و صاحب والیبال اعزام شوند، باید ببینیم و یاد بگیریم که دیگران چگونه پیشرفت کرده اند. برای رسیدن به موفقیت باید ذهنیت و نگرش خود را تغییر دهیم.

 به نظر آرزوهای بسیار بزرگی برای والیبال زنان کشورمان داری، رویاهایت برای ورزشی که خودت یکی ستون‌های تیم ملی‌اش محسوب می‌شوی، چیست؟

شاید خیلی ها در جواب این سوال بگویند کسب سکوها و مدال آسیایی یا رفتن و اعزام به رقابتهای مهم قهرمانی آسیا، بازیهای آسیایی یا باشگاههای آسیا و جهان. اما من آرزویم این است که آنقدر پیشرفت کنیم که همه ما را بشناسند البته اول تیم و والیبال زنان ایران را بعد تک تک بازیکنان. برای من تیم در اولویت است، کسب عنوان‌های تیمی به موفقیت های شخصی ارجحیت دارد و در جایگاه بالاتری قرار می گیرد.

سال قبل که MVP یا ارزشمندترین بازیکن لیگ برتر شدم اما فینال را واگذار کردیم آنقدر نچسپید که امسال تیم قهرمان شد. کسب قهرمانی برای من از عنوان بهترین بازیکن ایران مهمتر است برای همین آرزو دارم والیبال زنان کشورم، تیم ملی و رده‌های مختلف سنی آنقدر قدرتمند کار کنند که به بالاترین سطح برسند حتی اگر آیتک سلامت نیمکت نشین باشد یا حتی عضو تیم نباشد.

کاش این نوع نگاه حمایت شود و به بازیکنان رده‌های سنی هم منتقل و آموزش داده شود تا در آینده شاهد رشد والیبال از این منظر باشیم

در حال حاضر دختران نوجوان و جوان در اردوهای ملی هستند که واقعا به آنها امیدوارم، دوست دارم با تمام توان تلاش کنند و حمایت شوند تا در آسیا مقام کسب کنند، از همین جا باید ذهن برنده شکل بگیرد تا بعدها به تیم ملی بزرگسالان با بازیکنانی که به خودباوری رسیده اند کمک شود.

بزرگترین مشکلات والیبال زنان کشورمان از نگاه و زبان دختری که پله های ترقی را از رده آخر جدول لیگ برتر تا قهرمانی و کسب عنوان بهترین بازیکن ایران طی کرده، چیست؟

سر تا پا مشکلیم که طرح همه مباحث در این مصاحبه نمی گنجد، نوع نگاه جامعه و مسئولان باید به ورزش زنان به ویژه والیبال حمایتگرایانه تر باشد، امیدوارم یکسری مسائل اساسی مثل طرز فکر، نگاه‌های محدود کننده و نادرست که سد راه است، تغییر کند. باید فضا و شرایطی ایجاد شود که بدون حاشیه با تمام توان و شادابی برای موفقیت ملی بجنگیم. حرمت‌ها نباید شکسته شود خیلی جاها حرمتها حفظ نمی شود. استفاده از مربیان مرد والیبال ایران در تیم ملی زنان با توجه به پیشرفت بی نظیر آنها در دنیا و تسلط به علم روز در کنار بهترین مربیان خانم، خیلی کمک کننده است.

استخدام مربی تراز اول جهانی درهای والیبال دنیا را به روی دختران ایران باز می کند، اعتبار یک مربی مشهور بازیهای تدارکاتی متعددی به همراه دارد، می توانیم با بهترین ها بجنگیم و والیبال زنان رشد کند. اینکه نمی شود ما فقط تمرین کنیم و در لیگ شش ماه بازی کنیم و بقیه ماه‌های سال به اردوهای مقطعی ملی بگذرد یا بازیهای تدارکاتی معمولی و همین بشود تمام والیبال دختران و زنان ایران. راستش یه مشکل دیگری هم وجود دارد.

چه مشکلی؟!

در اردوهای ملی بازیکن باید آرامش داشته باشد، همه تلاش می کنند تا انتخاب شوند، وقتی انتخاب می شوند انگار بازیکن در تمرین طولانی و فرسایشی تمام شده چون پروسه انتخاب خیلی طولانی است. بازیکنان اصلی اگر زودتر انتخاب شوند هم استرس کم می شود، هم تمرکز تمرینات بالا می رود و هم تمام توان بازیکنان برای قرار گرفتن در بین نفرات اصلی هدر نخواهد رفت.

برسیم به دو سه سوال آخر، سایپا قهرمان شد اما مقابل مهرسان جوان در فینال بصورت جدی به چالش کشیده شدید

هدف ما امسال از همان اول قهرمانی بود و تیم برای قهرمانی بسته شد، باخت سه بر صفر به سپاهان اصفهان در تهران ضربه ای به موقع بود. این باخت ذهنیت اشتباهی که با شصت درصد توان هم می توانیم برنده باشیم را برطرف کرد و ما را به خودمان آورد تا ضعف ها را به سرعت پوشش دهیم. شکست بازی دوم فینال مقابل مهرسان به نظرم از آن باخت به سپاهان هم موثرتر بود. باید بیشتر تلاش می کردیم و خود واقعی را با تمام توان به نمایش می گذاشتیم، بعد از باخت بازی دوم فینال به مهرسان که همه چیز یک بر یک برابر شد مرگ را به چشم دیده بودیم، اگر بازی آخر را باخته بودیم رقیب قهرمان می شد. این یعنی دقیقا داستان مرگ و زندگی در فینال که ما تجربه اش کردیم اما هر باخت به موقع باعث شد بیشتر به خودمان بیاییم و ضعف ها را برای قهرمان شدن به خوبی مرتفع کنیم.

سایپا و والیبال زنان می‌تواند به درخشش در باشگاه‌های آسیا امیدوار باشد؟

خیلی به این رقابت‌ها امیدواریم، کسب دو مقام چهارمی باشگاه‌های آسیا با سایپا و باریج اسانس در گذشته این حس را منتقل کرده که می توانیم روی سکو برویم و مدال آسیایی بگیریم. با گرفتن بازیکنان کمکی خوب و تقویت تیم اگر همان توانایی و نمایش دیدار سوم فینال لیگ برتر امسال را ارائه دهیم مدال باشگاههای والیبال زنان آسیا را به گردن خواهیم آویخت.  و آن حسرت ویران کننده‌ی عدم اعزام تیم ملی والیبال زنان به بازی‌های آسیایی 2022 با اینکه تیم افغانستان که درگیر شرایط سخت در کشورشان بود به هانگژو رفت، به نظرت نباید برای 2026 ناگویای ژاپن از همین امروز برنامه ریزی کنیم؟

نمی توانم در مورد بازیهای آسیایی ناگویا چیزی بگویم چون ما در بازیهای همبستگی کشورهای اسلامی به میزبانی ترکیه نقره گرفتیم و بعد تصمیم گرفته شد به هانگژو و بازیهای آسیایی نرویم و به جای آن برویم خانه هایمان. حس بسیار بد و دردناکی بود که تجربه اش کردیم، امیدوارم این بار به بازی‌های آسیایی ناگویا برویم، اگر انتطار پیشرفت از والیبال زنان ایران داریم باید مسابقه دهیم و پیشرفت کنیم تا به مدال برسیم.

گوشه‌ای از افتخارات آیتک سلامت در والیبال:

قهرمانی لیگ برتر ایران دو بار 1400 و 1402 تورنمنت 2018 بین المللی مجارستان بهترین پشت خط زن 1399، 1401 و 1402 ایران بازی‌های همبستگی کشورهای اسلامی 2022 ارزشمندترین بازیکن یا MVP لیگ برتر 1401

پوریا تابان