دلار‌، دهان نهاد‌های حقوق بشری را در مقابل جنایت‌های آل سعود بسته / مذاکرات با ایران تا زمان عذرخواهی عربستان شروع نشود

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، بدون شک در این سال‌ها جنایت‌هایی را که خاندان آل سعود چه در عربستان و چه در خارج از مرز‌هایی این کشور مرتکب شده به مراتب وحشیانه‌تر از جنایت‌هایی است که رژیم صهیونیستی انجام داده است. با این وجود اعدام 81 نفر از زندانیان سیاسی توسط حکومت عربستان ننگ دیگری است که برای همیشه در تاریخ ثبت خواهد شد. امروز دست آل سعود به خون هزاران نفر از مردم بی گناه یمن آلوده است. از طرفی این رژیم به عنوان کانون حمایت از گروه‌های تروریستی نقش به سزایی در دامن زدن به ناآرامی‌ها در منطقه ایفا کرده و البته مسئله تاسف بار این است که آل سعود به واسطه دلار‌های نفتی خود نه تنها از سوی نهاد‌های بین المللی مورد مواخذه قرار نمی‌گیرد؛ بلکه این نهاد‌ها با سکوت و بعضا با چراغ سبز‌هایی که نشان می‌دهند این رژیم را در تکرار جنایت‌های خود گستاخ‌تر کرده اند. بدون شک تا زمانی که یک حکومت دیکتاتوری و پیرو سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی در سرزمین وحی حاکم است مردم عربستان و کشور‌های اسلامی نباید خود را از گزند جنایت‌های این رژیم جنایت کار در امان ببینند؛ چرا که آل سعود برای حفظ بقای خود از انجام هر جنایتی فروگذار نخواهد کرد و قطعا به واسطه همین خوی وحشی گری بوده که امام خمینی (ره) در جریان کشتار حجاج کشورمان فرمودند ما اگر از صدام بگذریم از آل سعود نمی‌گذریم. با این اوصاف خبرگزاری دانشجو، به منظور بررسی پیامد‌های جنایت اخیر آل سعود که منجر به اعدام 81 نفر از زندانیان سیاسی شد با محمد رضا راسک، مسئول سابق دفتر جهان اسلام بسیج دانشجویی دانشگاه تهران و امیر محمد، کولانی دبیر بین الملل اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان به گفتگو پرداخته که در ادامه مشروح این گفتگو را می‌خوانید: دانشجو: اعدام‌های دسته جمعی در عربستان را برخاسته از چه سیاست و تفکری می‌دانید؟ راسک: اگر بخواهیم از منظر سیاست گذاری علوم اجتماعی و سیاسی به این موضوع بپردازیم واقعیت این است که امروز شرایط حاکمیت در عربستان سعودی در وضعیت بسیار وخیمی قرار دارد و غالب حاکمان و شاهزادگان در این کشور مخالف ادامه جنگ در یمن، سیاست‌های ریاضت اقتصادی و از دست دادن جایگاه اقتصاد و سیاسی مردم هستند. با این اوصاف تفکر و سیاستی که عامل اعدام‌های دسته‌جمعی درعربستان شده حاصل شکاف اجتماعی سیاسی و مذهبی در جامعه عربستان است که به واسطه سیاست‌های محمد بن سلمان در جامعه عربستان به شدت بالا گرفته اند. امروز با سیاست‌های که محمد بن سلمان در حرکت به سمت غرب در پیش گرفته دادعلمای اهل سنت و حتی خیلی از وهابی‌های تندرو هم درآمده است. با این وجود این اعدام‌ها بیشتر از آنکه جنبه اعتقادی داشته باشد جنبه سیاسی و اولتیماتومی خطاب به مفتیان تندرو و وهابی‌های دارد، چون در بین اعدامی‌ها علاوه بر شیعیان افراد سنی و یا وهابی نیز بوده اند؛ و این نشان دهنده این است که دولت عربستان سعودی با هرگونه مطالبه‌گری مردم بدون تعارف، با شدت و با پرونده سازی و اعدام برخورد خواهد کرد و نوسازی‌هایی صورت گرفته در این کشور هم صرفا یک توسعه زاهدی است که برای نزدیک شدن به غرب انجام شده اند؛ از این رو می‌توان گفت که آل سعود هیچگونه توسعه سیاسی را برای شهروندان خود قائل نیست. دانشجو: اعدام‌های دسته جمعی چه پیامد‌هایی برای آل سعود می‌تواند در پی داشته باشد؟ راسک: مهمترین کنشی که در جریان اعدام‌های دسته جمعی در عربستان از سوی حاکمان این کشور صورت گرفته اتمام حجت محمد بن سلمان با خیلی از مفتیان وهابی و همچنین اتمام حجت با شیعیان استان الشرقیه است. الشرقیه یکی از مناطق ویژه و بسیار پر تنش در عربستان است که جز مناطق نفتی به شمار می‌رود و در این منطقه به شدت خواهان استقلال هستند. در منطقه الشرقیه به طور کامل جا افتاده که آل سعود یک حکومت نامشروع است. با این وجود آل سعود با اعدام‌های اخیر این پیام را می‌دهد که با هرگونه تفکر و ایدئولوژی به ویژه ایدئولوژی‌های متاثر از اسلام چه در اهل سنت و چه در تشیع و حتی مطالبه عمومی از سوی مردم و جوامع اجتماعی به شدت برخورد می‌کند. با این اوصاف اغلب کسانی که اعدام شدند کسانی بودند که دارای زیربنای اعتقادی، شیعه و متعلق به منطقه الشرقیه بوده اند و در واقع، چون ایدئولوژی مذهبی آن‌ها با حکومت مرکزی در تضاد بود اعدام شدند. همچنین بخش دیگری از افراد اعدامی کسانی هستند که به عنوان اهل سنت دارای ایدئولوژی خالص اسلامی بودند و به نوعی با حضور آمریکایی‌ها در عربستان و حاکمان دست نشانده آن‌ها مخالفت می‌کردند و خواهان استقلال عربستان بودند. این افراد باور داشتند که اصلاحات صورت گرفته در عربستان بر ضد اسلام بوده است. به هر روی پیامی که از اعدام‌های اخیر مخابره می‌شود این است که آل سعود مطالبه گری به ویژه مطالبه گری متاثر از ایدئولوژی اسلامی را به هیچ صورت نمی‌پذیرد. بازخورد پیام اعدام‌های اخیر برای آل سعود این است که اجتماع به واسطه این خشونت تا مدتی خوف خواهد کرد و به این درک می‌رسد که در آینده اگر بخواهد وارد درگیری و مسائل مطالبه گرایه شود این مطالبه گری در تضاد و تقابل با حکومت و توام با خشونت خواهد بود، چون حکومت یک پیام تهدیدآمیز را با جامعه عربستان مخابره کرده است. در عربستان سالانه ده‌ها هزار نفر به خاطر اعتقاداتشان اعدام می‌شوند و این افراد هم اغلب دارای خانواده‌هایی هستند که دست به اقدامات خشونت آمیز می‌زنند، چون در فرهنگ عربی قصاص در مقابل قصاص مخصوصا قصاص ناعادلانه قرار دارد و به این ترتیب مثلا وقتی که آل سعود به عنوان طایفه حاکم بر ضد یک ایدئولوژی فرهنگی و اسلامی اقدام می‌کند و ضربه می‌زند مردم نیز متاثر از فرهنگ عربی جاکم متقابلا می‌توانند به آل سعود ضربه بزنند و این ضربه هم قطعا خشونت آمیز خواهد بود. دانشجو: با توجه به برقراری مذاکرات بین ایران و عربستان واکنش دستگاه دیپلماسی کشورمان به اعدام‌های دسته جمعی در این کشور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ راسک: نکته اول اینکه جمهوری اسلامی در چند سال اخیر غالبا سعی کرده که مسئله هسته‌ای را در مسائل منطقه‌ای دخیل نکند. نکته دیگر اینکه به نظر می‌رسد ارزیابی کشورمان این بوده که روند مذاکرات با عربستان در بغداد متوقف شود. همچنین در پیامی که از سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان صادر شد دستگاه دیپلماسی به محکومیت این اعدام‌ها پرداخت و این در حالی است که محکومیت عدم التزام آل سعود به ابتدایی‌ترین مفاهیم حقوق بشر و حتی مطرح شدن این جنایت در مجامع بین المللی و حقوق بشری می‌تواند تبعاتی برای این کشور داشته باشد و از اعمال اینگونه سیاست‌های آشکار ظالمانه دولت سعودی که با وقاحت تمام به سرکوب مردم می‌پردازد جلوگیری کند. کولانی: در اینجا لازم است از اقدام خردمندانه و شجاعانه مسوولین مذاکره ایران با سعودی از تعلیق یکجانبه این گفتگو‌ها تشکر کنم و از دستگاه‌های مربوطه همچون شورایعالی امنیت ملی و وزارت خارجه میخواهم تا زمانی که سعودی‌ها به خاطر این جنایت شنیع عذرخواهی نکردند به ادامه مذاکرات دوجانبه نپردازند. دانشجو: ارزیابی شما از واکنش نهاد‌های بین المللی و حقوق بشری نسبت به اعدام‌های دسته جمعی در عربستان چیست؟ راسک: دولت آمریکا به شرق بنابر منفعت خود نگاه می‌کند و از حقوق بشر به عنوان ابزاری در شورای امنیت و شورای حکام که قابلیت‌هایی را برای حمله و تحریم دارند در راستای منافع خود استفاده می‌کند. مشهود است که در حادثه 11 سپتامبر و انفجار برج‌های دوقلو تبعه‌های عربستان و افراد مرتیط با سفارت این کشور در آمریکا دخیل بودند؛ اما دولت آمریکا از نقش آفرینی عربستان در این حادثه چشم پوشی کرد. با این وجود بعد‌ها اسنادی انتشار یافت که بندر بن سلطان شاهزاده سعودی که بعد‌ها به عنوان رئیس دستگاه استخبارات عربستان منصوب شد پول‌ها و امتیازاتی را در آمریکا به واسطه انفجار برج‌های دوقلو پرداخت کرده است؛ و این عمل باعث شد که آمریکا بعد از حوادث 11 سپتامبر به یک بهانه واهی مثل کشتن بن لادن به افغانستان حمله کند و این در حالی است که می‌توانست از دیگر راهکار‌های امنیتی برای دستگیری بن لادن انجام دهد. در بحث حمله به عراق نیز دیدیم که آمریکا برای حفاظت از منافع عربستان و نفت اعراب به عراق صدام حمله کرد. با این وجود باید گفت که پول در عربستان سعودی معادلات حاکمان را تعیین می‌کند و این پول هم روی نهاد‌های حقوق بشر تاثیر می‌گذارد. به نظر بنده باید واکنش نهاد‌های حقوق بشری در رابطه با عربستان را پولی و آبکی دانست. مثلا اگر واکنش‌های نهاد‌های حقوق بشری به جنایت 5 ساله عربستان در یمن را به واکنش این نهاد‌ها به جنگ اوکراین که با یک هزارم آسیب‌های یمن در بحث مواد غذایی، سو تغذیه، فشار بر زنان، سوخت و دارو مواجه بوده مقایسه کنیم واقعا عملکرد این نهاد‌ها تاسف آور و مایه شرم آور است. همچنین امروز عربستان با پرورش تروریسم به نفع منافع خود از القاعده حمایت می‌کند؛ اما تاکنون هیچ یک از جنایت‌های این کشور در مجامع بین المللی و حقوق بشری مطرح نشده اند. با این اوصاف می‌توان نتیجه گرفت که نهاد‌های حقوق بشری ابزار سیاست‌های آمریکا و همپیمانان این کشور هستند و در واقع پول عربستان دهان این نهاد‌ها را بسته است. کولانی: جای بسی تاسف است که جنایات‌های دولت عربستان نه تنها دررسانه‌های غرب مطرح نمی‌شوند؛ بلکه حتی ذره‌ای هم از جانب سازمان‌های حقوق بشری محکوم نمی‌شوند. بدون شک جنایت اخیر عربستان سعودی از شدیدترین جنایات‌های آل سعود است که به واسطه آن جمعی از شهروندان شیعه که در پی آزادی و عدالت بودند، شهید شدند. این افراد که بیانیه رژیم سعودی آنان را منحرف از مسیر حقیقت معرفی کرده است عمدتا از جوانان آزادیخواه و مخالف دیکتاتوری خانوادگی آل سعود بودند که قریب به هفت سال است شبانه روز مردم مظلوم یمن را بمباران می‌کنند، همان آل سعودی که سال‌ها از داعش، القاعده و دیگر گروه‌های تروریستی حمایت کرده است، همان آل سعودی که جمال خاشقچی را قطعه قطعه کرد. جای بسی تاسف است که این جنایات دررسانه‌های غرب نه مطرح می‌شوند و نه حتی ذره‌ای از جانب سازمان‌های بین المللی حقوق بشر محکوم می‌شوند؛ بر خلاف جنگ اکراین که بیست روز است در صدر اخبار است و سیاستمداران غربی برای مردم اکراین اشک تمساح میریزند و شمع روشن می‌کنند، اما گویی چشمانشان در قبال جنایات گاو شیرده شان کور و گوش هایشان در برابر زجه‌های مرد مظلوم منطقه غرب آسیا کر است. عجیب‌تر آنکه عربستان سعودی به واسطه رشوه‌های نفتی‌ای که به سازمان‌های بین المللی می‌پردازد نه تنها از مواخذه بابت جنایت هایش معاف است بلکه در سازمان‌های حقوق بشری از این کشور بعنوان حامی بشر نام میبرند و حتی آنرا رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل هم می‌کنند. دانشجو: وظیفه جنبش دانشجویی در مواجهه با جنایت‌هایی که امروز از سوی آل سعود و حکومت‌های مشابه اتفاق می‌افتد، چیست؟ راسک: بنده به عنوان اولین کسی که ورود به مسائل بین الملل را در بسیج دانشجویی دانشگاه تهران کلید زدم و آن را گسترش دادم معتقدم که وظیفه جنبش دانشجویی در قبال چنین جنایت‌هایی مطالبه گری به شیوه‌های مختلف از جمله مطالبه گری رسانه‌ای و مطالبه گری از طریق نامه نگاری است. جنبش دانشجویی باید بتواند ورود نهاد‌های جهانی مثل سازمان ملل و نهاد‌های حقوق بشری را در مسائل اسفناکی مانند اعدام‌های اخیر در عربستان مطالبه کند. همچنین مهمترین نقشی که دانشجویان می‌توانند در اینگونه مسائل ایفاء کنند این است که با زبان عربی و با استناد به بیانات چند سال اخیر رهبر معظم انقلاب به تبیین ابعاد جنایت‌های عربستان و پشت پرده اسلام ستیزی‌های دولت این کشور در سرزمین وحی بپردازند. همچنین جنبش دانشجویی باید از نهاد‌های حقوقی بین المللی بخواهد تا حکومت عربستان را در مقابل جنایت‌هایی که مرتکب شده پاسخگو کند؛ چون دولت عربستان اصلا دولت پاسخگویی نیست. کولانی: جنبش دانشجویی وظیفه دارد بر اساس همان وظیفه مطالبه گری و کنشگری فعالانه در ماجرای اعدام‌های دسته جمعی در عربستان ورود کند و همانند آنچه که اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان انجام داد و یک بیانیه خطاب به آزادیخواهان جهان صادر کرد واکنش نشان دهد و همچنین راضی به این میزان کنش هم نباید شد و این مسیر ان شاء الله ادامه دار خواهد بود.