دلیل دشمنی ایران با آمریکا و دوستی با روسیه چیست؟
گروهی از مدعیان اصلاحات به استناد شعار «نه شرقی، نه غربی» به این سیاست انتقاد کردهاند و میگویند اگر سیاست جمهوری اسلامی «نه شرقی، نه غربی است» دلیل دشمنی با آمریکا و دوستی با روسیه چیست؟
گروهی از مدعیان اصلاحات به استناد شعار «نه شرقی، نه غربی» به این سیاست انتقاد کردهاند و میگویند اگر سیاست جمهوری اسلامی «نه شرقی، نه غربی است» دلیل دشمنی با آمریکا و دوستی با روسیه چیست؟
به گزارش خبرگزاری مهر، در سالهای گذشته و به دنبال روابط ایران با روسیه و چین گروهی از مدعیان اصلاحات به استناد شعار بنیادین انقلاب اسلامی «نه شرقی، نه غربی» به این سیاست انتقاد وارد کردهاند که اگر با امریکا قطع رابطه کرده و با غرب روابط خصمانه داریم چرا با شرق این گونه نیستیم؟!
این شبهه ظاهر فریب در حالی مطرح میشود که شعار «نه شرقی، نه غربی» در شرایطی مطرح شد که دنیای دو قطبی دوره جنگ سرد برقرار بود، در مقابل ابرقدرت غرب و در راس آن امریکا، ابرقدرت استعمارگر شرق و در راس آن شوروی قرار داشت، اتحاد جماهیر شوروی آن چنان که امام امت در نامه تاریخی به گورباچف آخرین صدر هیئت رئیسه اتحاد جماهیر شوروی پیش بینی کرده بودند، 25 دسامبر 1991 به صورت رسمی از هم پاشیده شد و جهان دو قطبی دوره جنگ سرد به دوران چند قطبی با امکان مداخلات در سطوح مختلف کنونی رسید.
«جمهوری اسلامی» از ابتدا با شوروی به عنوان ابرقدرت شرق زاویه داشت، دی ماه 1358 پس از اشغال افغانستان توسط شوروی نظام اسلامی به شدت این تهاجم وحشیانه را محکوم و المپیک مسکو را تحریم کرد، در طول جنگ تحمیلی نیز شوروی از جمله تامین کنندگان سلاح برای صدام بود و همزمان نیز حزب توده به عنوان متحد شوروی در داخل که به «حزب جاسوسان» مشهور بود دست به تهیه اخبار از نهادهای سیاسی و نظامی کشور و مخابره آن به مسکو میزد، از سال 1361 به بعد نظام اسلامی به شدت با این حزب دست ساخته شوروی برخورد و سران این حزب دستگیر، محاکمه و زندانی شدند.
این موارد و موارد متعدد دیگر به خوبی نشان میدهند که ایران همانند ابرقدرت غرب، با شوروی نیز زاویه و دشمنی آشتی ناپذیر داشت ولی به فرموده امام خمینی (ره) 4 آبان 1341 و به دنبال تصویب کاپیتولاسیون در مجلسین طی یک سخنرانی تاریخی تصریح کردند: «ای سران اسلام، به داد اسلام برسید [گریه حضار]. ای علمای نجف، به داد اسلام برسید [گریه حضار]. ای علمای قم، به داد اسلام برسید؛ رفت اسلام [گریه شدید حضار]. ای ملل اسلام، ای سران ملل اسلام، ای رؤسای جمهور ملل اسلامی، ای سلاطین ملل اسلامی، ای شاه ایران، به داد خودت برس. به داد همه ما برسید. ما زیر چکمه امریکا برویم، چون ملت ضعیفی هستیم؟! چون دلار نداریم؟! امریکا از انگلیس بدتر، انگلیس از امریکا بدتر، شوروی از هر دو بدتر. همه از هم بدتر؛ همه از هم پلیدتر. اما امروز سر و کار ما با این خبیثهاست! با امریکاست. رئیس جمهور امریکا بداند بداند این معنا را که منفورترین افراد دنیاست پیش ملت ما. امروز منفورترین افراد بشر است پیش ملت ما. یک همچو ظلمی به دولت اسلامی کرده است، امروز قرآن با او خصم است؛ ملت ایران با او خصم است. دولت امریکا بداند این مطلب را. ضایعش کردند در ایران؛ خراب کردند او را در ایران.» [1]
امام در این سخنرانی شوروی را هم مانند امریکا و انگلیس منکوب و محکوم میکنند ولی میفرمایند دشمن اصلی ما امریکا است، بنیانگذار جمهوری اسلامی 11 تیر 1360 و در دیدار با خانواده شهدای هفتم تیر نیز به این مسئله اشاره کرده و فرمودند: «خط این بود که اصلاً امریکا منسی بشود. یک دسته شوروی را طرح میکردند تا امریکا منسی بشود، یک دسته «الله اکبر» را کنار میگذاشتند، سوت میزدند و کف میزدند آن هم روز عاشورا. خط این بود که این قضیه مرگ بر امریکا منسی بشود.» [2]
این همان امامی است که در نامه به گورباچف آخرین صدر هیئت رئیسه اتحاد شوروی تصریح کردند: «جناب آقای گورباچف، برای همه روشن است که از این پس کمونیسم را باید در موزههای تاریخ سیاسی جهان جستجو کرد؛ چرا که مارکسیسم جوابگوی هیچ نیازی از نیازهای واقعی انسان نیست؛ چرا که مکتبی است مادی و با مادیت نمیتوان بشریت را از بحران عدم اعتقاد به معنویت، که اساسیترین درد جامعه بشری در غرب و شرق است، به درآورد.» [3]
پس آنچه روشن است زاویه غیر قابل کتمان نظام اسلامی و رهبری آن با شوروی به عنوان ابرقدرت استعمارگر شرق است، ولی همین رهبر از ابتدا ضمن دشمنی با شوروی امریکا را خطر اصلی میدانست و همزمان از خطر دیگر یعنی شوروی نیز غافل نبود و به او نیز هشدار و انذار میداد.
پس از فروپاشی شوروی و تشکیل نظام چند قطبی با بازیگران متعدد دیگر ابرقدرت شرق وجود خارجی نداشته و ندارد و ایران با استقلال کامل با هر کشوری که بخواهد رابطه سیاسی، اقتصادی و... برقرار مینماید و شبهه برخی مدعیان اصلاحات درباره «شعار نه شرقی، نه غربی» و هجمه به روابط ایران با روسیه در شرایط کنونی مغالطهای بیش نیست.
[1] صحیفه امام، جلد 1، ص 421
[2] صحیفه امام، جلد 15، ص 29
[3] صحیفه امام، جلد 21، صص 226-220