شروع سال 99 با عیدانه شکست کرونا / ایرانیان؛ متخصصان تبدیل تهدید به فرصت‌های طلایی‌

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از بلاغ، فرصت‌ها، در زندگی فردی و اجتماعی یک ملت و کشور، وضعیت و شرایط مثبتی است که فضای مساعدی را برای پیشرفت و حرکت رو به جلوی آن‌ها مهیا می‌کنند. شرایطی مانند: نیروی انسانی جوان و خلاق در محیط داخلی و جایگاه مردم یک کشور در بین مردم منطقه و حمایت آن‌ها از عمق راهبردی نظامی که خود را متعلق بدان می‌دانند. شاهد مثال این موضوع، مردم ایران هستند که جنگ را با همین منطق تبدیل تهدید به فرصت به پیروزی رساندند، پیشرفت در حوزه‌های دفاعی را با این منطق پیش بردند. تهدید دشمن در قطع واردات بنزین در سال‌های 90، 91 را با همین منطق تبدیل به فرصت کردند، ستاره خلیج فارس را ساختند بدون آنکه وابسته به کمک‌های فلان شرکت فرانسوی، انگلیسی یا چینی باشند و امروز با افتخار می‌گویند 110 میلیون لیتر بنزین مرغوب تولید می‌کنند و کشور را از یک بحران بزرگ نجات داده‌اند. اما در نقطه مقابل اتکا به توان داخلی، چشم امید به دیگران در حل مشکلات بوده است و هرجا که چنین رفتار شده، چیزی جز پسرفت و سرخوردگی حاصل نشده است که از این نوع رفتار‌ها هم کم نداشته‌ایم که spv و اینستکس و ده‌ها نمونه دیگر از مصادیق آشکار آن به‌ویژه طی سال‌های اخیر بوده است. ملت ایران در طول این سال‌ها یاد گرفته است که می‌تواند هر تهدید دشمن در هر حوزه‌ای اعم نظامی، اقتصادی را تبدیل به فرصت کند ولی آنچه نگران کننده است در حوزه‌های سیاسی و فرهنگی است که متأسفانه شاهد هستیم فرمان آن دست کسانی است که اعتقاد راسخی در تبدیل تهدیدات به فرصت‌ها ندارند. تهدید، فرصت‌ها را تا مرز نابودی به خطر می‌اندازد در مقابل فرصت، تهدید قرار دارد که از ماده «هدد» به صدای وحشت زا، مانند فروریختن دیوار گویند و در اصطلاح شرایط و عوامل و ابزار‌هایی است که در مسیر حرکت به جلوی یک فرد یا جامعه‌ای، به عنوان مزاحم ومانع به وجود می‌آید تا ازشتاب حرکت کاسته و یا او را متوقف یا وادار به عقب نشینی یا تغییر و انحراف کند. هنر انسان زیرک به خصوص انسان‌های مؤمن و موحد و ملت‌های بیدار و انقلابی، در کسب و تقویت مهارت تبدیل تهدید‌ها به فرصت‌ها و خلق فرصت‌های طلایی از دل تهدید‌های فلج کننده و ویرانگر است. تبدیل تهدید به فرصت، منطق اهل ایمان و سنت رایج در بین انبیای الهی و اولیای دین بوده است. سراسر زندگی پر از مبارزه و مقاومت پیامبران الهی در ستیز با طاغوت‌های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی سرشار از الگو‌های زیبا از منطق تبدیل تهدید به فرصت است. زمانی که پیامبر گرامی اسلام از دل تهدید جانکاه شعب ابیطالب، فرصت تجلی پایداری دین خدا را بیرون می‌آورد و از هجرت اجباری مسلمانان به حبشه، صدور فرهنگ و آیین اسلام را خلق می‌کند و در هنگامه‌ای که رسول مکرم اسلام (ص)، از دل شکست و تهدید مؤمنان در جنگ احد، پیروزی درخشانی را جلوه‌گر می‌سازد و از صلح حدیبیه که در کام بسیاری از مسلمانان تلخ می‌آمد، فتح مکه را رقم می‌زند، می‌توان نگاه تهدید به فرصت را از عمق وجود لمس کرد. مردم متدین ایران نیز در تأسی به پیامبر گرانقدر اسلام و با رهبری امامین انقلاب، هوشمندانه مسیر فرصت‌آفرینی از دل تهدید را پیشه خود ساخته‌اند. چرایی عدم تبدیل تهدید به فرصت چرا نمی‌توان مانند دهه اول انقلاب، طی این سال‌های اخیر تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد؟

عدم تبدیل تهدید به فرصت، بستگی به دو دیدگاه متضاد با یکدیگر در درون جامعه سیاسی ایران، نخبگان کشور و حتی روحانیت دارد که وارد اداره کشور نیز شده است. این دو دیدگاه از زمان مشروطیت آغاز شده و تا الان نیز ادامه دارد.

در زمان مشروطه یک نوع بیداری در میان مردم شکل گرفت و مردم را متوجه این موضوع ساخت که از نظر اقتصادی، علمی، پیشرفت و... از دیگر کشورها عقب افتاده‌اند. به همین منظور برای جبران این عقب‌افتادگی، دو تفکر، رویکرد و دیدگاه به‌وجود آمد: تنها راه پیشرفت؛ ارتباط با خارج از کشور این دیدگاه معتقد است که باید برای پیشرفت، دست به دامان خارج شد. بدون ارتباط با کشورهای اروپایی و آمریکا، امکان پیشرفت وجود ندارد که امروزه بعضی از افراد در درون دانشگاه‌ها نیز از این تفکر تبعیت نموده و معتقد به این موضوع هستند، البته میان این افراد دیدگاه‌های افراطی مانند آقای تقی‌زاده هم وجود دارد که معتقدند باید از فرق سر تا نوک ناخن پا غربی شد تا پیشرفت حاصل شود. رضا شاه نیز به وسیله همین دیدگاه به قدرت رسید و البته بعد از 5-4 سال حکومت کردن، مخالفتهایی علیه او نیز صورت گرفت. تنها راه پیشرفت نگاه به درون و خودباوری دیدگاه دوم معتقد است که ممالک شرقی، کمتر از ممالک غربی نیستند و باید گمشده خود را در درون خود جستجو کنند. این دیدگاه در وجود امام خمینی (ره) و مقام معظم رهبری تجلی دارد. یکی از جملاتی که در اقتصاد مقاومتی به‌کار رفته این است که باید در اقتصاد درون‌زا و برون‌گرا بود. باید اقتدار درونی شکوفا شود و سپس از مرزها خارج شد. کرونا، تهدید جدی که فرصت‌های فراوان آفرید کرونا با گسترش بی‌محابای ویروس خود به بیش از 120 کشور، وحشت فراگیری را متوجه جهانیان کرد. سرعت انتقال و عدم آشکارسازی ابتلاء تا چند روز اول، سایه‌ای از ترس را در دل همه مردم جهان قرار داده است. ایران نیز مانند بسیاری از کشورهای دیگر درگیر این ویروس شده و مسئولان ذی ربط برای کنترل و ریشه‌کنی آن در تلاش هستند و شهروندان نیز در استان‌های مختلف در یک قرنطینه خانگی به سر می‌برند تا از ابتلاء به آن در امان باشند. چهره شهر و آدم‌ها اصلا شبیه روزهای پر جنب و جوش پیش از نوروز نیست، ویروس کرونا همه را غافلگیر و مدارس، دانشگاهها، اماکن عمومی و مراکز فرهنگی و ورزشی در بیشتر استانهای کشور را تعطیل کرده است. میهمانی ناخوانده که یکه تاز و افسارگسیخته، مقام و غیر مقام و فقیر و غنی نمی شناسد و به سرعت در حال انتقال است به گونه ای که ترس و هراسی ایران را فراگرفته است. در چنین شرائطی که خانه‌نشینی مورد تاکید همه مسئولان و پزشکان است، و ما با بزرگ‌ترین بحران سلامتی ایران در 100 سال اخیر روبرو هستیم، عده‌ای از مردم، که جوانان و نوجوانان در میان‌شان بوفور به چشم می‌آیند، با رعایت نکات بهداشتی به کمک مردم آمده و هر کاری که از دست‌شان برآید را انجام می‌دهند. وقتی کرونا به جلوه زیبای همبستگی مردم ایران تبدیل شده است در جای جای کشور و سرزمینم، که در حال حاضر تقریبا تمام نقاط از کشورمان درگیر بیماری کرونا ویروس جدید (کووید 19) است، صحنه‌های زیبای کمک و یاری رسانی به همنوعان مشاهده می‌شود. هر کسی کاری از او ساخته است، در طبق اخلاص قرار می‌دهد. شاید نتوان خانه‌ای را یافت که به نوعی به این ابتلاء ملی کمک نکرده باشد. آن کارخانه‌دار با تامین مواد اولیه تولید ماسک و روپوش بیمارستانی برای کادر درمانی و پرستاران، برای صدها خواهر کار تولید کرده و هر خانمی یا در کارگاه‌هایی که برای این مساله آماده شده و یا در خانه خود با چرخ خیاطی مشغول تولید ماسک و لباس پرستاری است. خیران هر منطقه با مشارکت در خرید مواد شوینده و تهیه بسته‌های بهداشتی، با استفاده از نیروهای داوطلب در منازل مردم به توزیع این بسته‌ها می‌پردازند. خیابان‌های شهرها توسط نیروهای نظامی و انتظامی به‌خصوص پاسداران انقلاب اسلامی و نیروهای بسیجی، همچنین نیروهای مردمی مورد ضد عفونی قرار می‌گیرد. همه اقشار جامعه با همدلی و شوق خدمت به هموطنان خود به پای کار آمدند و در این صحنه‌های زیبا و دیدنی، حضور روحانیون و طلاب جوان، که خالصانه در قلب خطر یعنی بیمارستان‌ها و بخش‌های ویژه مبتلایان به کرونا به خدمت مشغولند، بسیار شعف‌آور و شوق‌آفرین است. دولت و ملت قدرشناسانه از مدافعان سلامت جامعه قدردانی می‌کنند و در این بزنگاه خطر است که فرزندان شایسته خود در مراکز درمانی از پزشکان گرفته تا پرستاران و همه عوامل فعال در این مراکز را آزمودند. کرونا فرصتی را خلق کرد تا ملت بزرگ ایران برجستگی خود نسبت به سایر ملل را در یاری‌رسانی جانانه و بی‌ریا را بار دیگر به رخ جهانیان بکشانند. بسیاری از کسب و کارها در ماه پایانی سال و اوج فروش دچار رکود شدید شده‌اند. طرف حساب‌های آنها، مانند موجرها، طلبکارها و کسانی که چک دست‌شان است، بسیاری از آنها اعلام کرده‌اند که این یکی دو ماه رعایت‌شان را خواهند کرد. انسانیت و شرافت اینجاها مشخص می‌شود. بدون تردید، کرونا ویروس هم مانند صدها و هزاران ابتلاء ملت ایران دیر یا زود در مقابل استواری و استحکام اتحاد ملی ایرانیان به زانو در خواهد آمد، ولی آنچه که باقی می‌ماند، روح بلند ملتی با عظمت و فداکار است که هیچ‌گاه در طاق نسیان قرار نخواهند گرفت و چه خوش اقدام زعیم این ملت بزرگ که کشته‌شدگان راه سلامت جامعه را شهید نامیدند و نام آنان را در کنار همه شهدای جاودانه این سرزمین ماندگار ساختند. انتهای پیام /