مرگ مسئولیت اجتماعی در جاده‌های مه‌آلود / تراژدی غمبار جاده‌های خوزستان

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از رهیاب، سال های متمادی است که جاده‌های خوزستان در کشور به جاده های پرخطر معروف شده اند. از واژگونی اتوبوس حامل دانش آموزان بروجنی سال 92 اردوهای راهیان نور در حد فاصل دهدز به لردگان که منجر به کشته شدن 26 دانش آموز شد گرفته تا شنبه سیاه در خوزستان که با وقوع تصادف زنجیره‌ای و خونین در جاده اهواز به خرمشهر و باعث فوت 10 نفر از کارگران نفتی ساکن در شادگان شد.

پس از آن هجدهم دی ماه سال جاری 28 دستگاه خودروی سواری در محور اهواز - ماهشهر با هم تصادف کردند. روز گذشته نیز سومین تصادف مرگبار خوزستان در این ماه به اتفاق افتاد، تصادف زنجیره‌ای که اماری بیش از برخورد 50 خودرو داشت. جاده‌های خوزستان ایمنی لازم را ندارند اگرچه بر اساس گزارش اداره کل هواشناسی خوزستان پدیده مه گرفتگی و خطای انسانی علت تصادف های این ماه اعلام شده اما نمی توان از این گفته سرهنگ رضا دولتشاهی رئیس پلیس راه خوزستان مبنی بر اینکه نمی‌توان سهم راننده در این تصادفات را نادیده گرفت اما جاده‌های خوزستان نیز ایمنی لازم را ندارند، گذشت. روایت یکی از مصدومان تصادف شدید محور بهبهان - رامهرمز «روح‌الله رحمتی» یکی از مصدومان تصادف شدید محور بهبهان - رامهرمز که 33 سال دارد و متاهل است می گوید: «خواست خدا بود که من زنده ماندم، بنده کارمند خانه بهداشت هستم و صبح زود از بهبهان به سمت روستای «بدلی» در حرکت بودم. شانس آوردم همسرم همرهم نبود زیرا او هم پرستار است. وی افزود: فقط یک دوربرگردان مانده بود که جاده را دور بزنم و به روستا برسم. قبل از پل مارون در جاده مه غلیظی نبود، اما حدود 20 متر که از همین پل رد شدم یک دفعه مه غلیظی جاده را فرا گرفت. ناگهان دیدم ماشین‌ها پشت سر هم با هم برخورد کرده‌اند و من فقط وقتی را یادم هست که ترمز کردم. رحمتی ادامه داد: اصلا یادم نیست که به ماشین جلویی برخورد کردم با نه ولی صدای ترمزهای ماشین‌های دیگر را پشت سرم شنیدم. ماشین پشت سر من یک پراید بود و یک پژو تیز پشت سر همان پراید، در همین حین یک کامیون به پراید پشت سر من برخورد کرد و پراید افتاد جلوی کاپوت ماشین بنده که پراید بود. وی اضافه کرد: راه خروج به بیرون از ماشین را نداشتم. از درب پشت ماشین به سختی خارج شدم. صندوق عقب هم جمع شده بود. وقتی به سختی از ماشین خارج شدم صدای یک نفر را از بالای سقف ماشینم شنیدم که ناله می‌کرد؛ «کمک». دو ماشین روی سقف ماشینم افتاده بودند. بنزین پژویی که گفتم با پراید پشت سر من برخورد کرده بود، روی صورت همان مردی که بالای ماشین من در خودرو اش گرفتار شده بود، می‌ریخت. در خصوص آن ماشینی که هر سه نفرشان درجا جان‌شان را از دست دادند باید بگویم به دلیل ارتباط کمی که با خانواده آنها داشتم، می‌دانم آنها هم به همان روستایی می‌رفتند که من هم قصد رفتن داشتنم. مانند اکثر روزها می‌خواستند فرزندشان را نزد مادربزرگش بگذارند که این اتفاق افتاد.» دوباره این جمله را تکرار می‌کند: «خواست خدا بود که من زنده ماندم. خدا را شکر هیچ کدام از قسمت‌های بدنم نشکسته ولی سرم و یکی از پاهایم ضربه دیده است.» لازم به یادآوری است که دی ماه سال گذشته نیز افزایش تلفات در جاده های خوزستان با این عنوان که سیر صعودی آمار تلفات جاده ای در محورهای ارتباطی خوزستان طی یک ماه، بیش از 70 درصد است، تیتر یک رسانه های کشور شد، خبری کوتاه اما تامل برانگیز که فقط برای رسانه ها تیتر یک شد و گوش مسئولان بدهکارش نبود و نشد. همچنان روزی نیست که رسانه ها از چندین تصادف، کشته شدن و مصدومیت در جاده های استان خبر ندهند. جاده هایی که با تمام استقامت خود در برابر حجم بالای ترافیک، عدم گسترش آنها متناسب با نیازهای روز و از همه مهم تر بی مهری مسئولان بی تاب شده و در این میان به هر بهانه ای قربانی می گیرند. میزان تردد بالا از جاده های شهرهای استان به عنوان گذرگاه ترانزیت کشور و کریدور اتصال استان به غرب و شرق کشور، در کنار کوهستانی و پرپیچ و خم بودن برخی مسیرها از جمله جاده های مواصلاتی ایذه و باغملک و البته ده ها دلیل دیگر از جمله نبود زیرساخت های استاندارد جاده ای، علائم راهنمایی و رانندگی و بی توجهی به طرح تعریض و بهسازی این جاده از جمله عواملی است که جاده های خوزستان را به جاده های مرگ تبدیل کرده است. نقش نمایندگان مجلس چیست؟ موضوعی که اگرچه بارها مورد تاکید نمایندگان مجلس قرار گرفته است اما در میان پروژه ها و طرح های متعددی که برای احداث و تجهیز راه های کشور مطرح می شود جایی ندارد! به عنوان نمونه بیش از یک دهه پیش بیش از 20 طرح و پروژه برای مطالعه، احداث و تجهیز راه های ارتباطی استان خوزستان مصوب شد و احداث کمربند غرب و جنوب اهواز، بهسازی و تعریض جاده اهواز سوسنگرد چذابه، تعریض و چهار بانده کردن محور ملاثانی شوشتر دزفول، تکمیل مطالعات چهار بانده کردن محور دارخوین شادگان، مطالعه و احداث کمربندی و زیرگذر شهر شوش، مطالعه بزرگراه آبادان اروندکنار و تکمیل مطالعات احداث بزرگراه کمربندی آبادان خرمشهر و اتصال به شلمچه به عنوان طرح های تصویبی به وزرات راه و ترابری ابلاغ شد اما حالا پس از گذشت یک دهه حتی نیمی از طرح های مذکور هم به مرحله اجرا نرسیده است. جاده هایی که به مرگ ختم می شوتد مسیرهای کوهستانی استان در مناطقی مانند ایذه با حوادث جاده‌ای پیوند دیرینه‌ای دارند، حوادثی تلخ که در بیشتر مواقع خانواده‌های بسیاری را به خاک سیاه می‌نشاند. جاده‌های بی‌کیفیت، تاریک، بدون علائم راهنمایی و رانندگی، پر از چاله‌های عمیق، دره‌های مرگبار، پیچ‌های بدون گاردریل و حفاظ و سرانجام جاده‌هایی با عمق کم و تردد بسیار، گوشه‌ای از شرایط وخیم مسیرهای مواصلاتی شهرستان ایذه در مناطقی مانند پیان تا بخش سوسن و از آنجا تا اندیکا و مسجدسلیمان است. جاده‌هایی بی‌کیفیت که هیچ‌گاه برای مردم این نواحی خالی از دلهره نبوده و همواره با خون و حادثه همراه است. از دیگر مسیرهای اصلی استان خوزستان که رانندگان به این مسیر، عنوان جاده ی مرگ را داده اند، جاده های مواصلاتی خوزستان از سمت اهواز، ایذه و لردگان است. جاده ای غیر استاندارد که با یک آمار سرانگشتی می توان به عمق فاجعه پی برد. جاده ای که روزانه میلیاردها میلیارد جابجایی ارزی در مسیرهای بین استانی آن صورت می گیرد ولی همچنان از داشتن هرگونه استاندارد حداقلی بی بهره مانده است. گزارشات مرگبار از جاده های استان خوزستان که دلهره آورترین جاده های موجود در کشور هستند بسیار است، جاده هایی بدون انتها که تاکنون نتوانسته اند ساعتی خالی از خون را تجربه کنند. شرایط در خوزستان خوب نیست رئیس پلیس راه خوزستان در گفت‌وگو با رسانه‌های خوزستان می گوید: امسال به لحاظ تردد وسایل نقلیه کمی شرایط در خوزستان نسبت به سال گذشته خوب نیست چون سال گذشته کرونا وجود داشته و محدودیت‌ها بیشتر اعمال می‌شد و باعث کاهش بسیار ترددها شده بود. سرهنگ رضا دولتشاهی ادامه می‌دهد: امسال به نسبت ترددها بیش از 40 درصد و حتی در برخی نقاط تا 60 درصد افزایش پیدا کرد و به تبع باعث افزایش چشمگیر تصادفات شد. وی در خصوص جاده اهواز - خرمشهر می‌گوید: یک جاده اصلی دوطرفه است که مشکل خاصی ندارد و نسبتا وضعیت مناسبی دارد؛ هرچند کمبود تابلو علائم دارد ولی از لحاظ خط کشی و خود آسفالت مشکل خاصی ندارد. سرهنگ دولتشاهی با اشاره به اینکه جاده فوق ظرفیت تردد در مقاطع مختلف ندارد، افزود: به صورت عادی یکی از خلوت‌ترین جاده‌های خوزستان است ولی در مقاطع مختلف مثل اربعین، کاروان‌های راهیان نور و در ساعات تغییر شیفت شرکت‌ها پرتردد می‌شود. وی با اشاره به اینکه دو بانده شدن جاده با جداکننده وسط یکی از نیازهای مهم است تا در زمان پیک تردد در مراحل مختلف با مشکل مواجه نشویم، می‌گوید: خرمشهر به عنوان شهر نماد دفاع مقدس یادمان شلمچه را دارد؛ همچنین پایانه مرزی و گمرک در خرمشهر است که بار ترانزیتی دارند و اینگونه جاده دیگر جوابگوی این تردد نیست. افزایش تصادفات فوتی خوزستان در 9ماهه امسال رئیس پلیس راه خوزستان با اشاره به اینکه اگر جاده دو بانده شود حتی در صورت وقوع خطای انسانی دیگر رخ به رخ نیست تا این تعداد آدم جانشان را از دست دهند، بیان می‌کند: در 9 ماهه امسال تعداد تصادفات فوتی خوزستان 13 درصد افزایش یافته و کل تصادفات خسارتی، جرحی و فوتی 19 درصد افزایش داشته است. سرهنگ دولتشاهی تاکید کرد: محور اهواز - اندیمشک بیشترین تصادفات را دارد؛ همچنین محورهای بهبهان به رامهرمز و آزاد راه خلیج فارس نیز در جایگاه‌های بعدی بیشترین تصادفات را در استان دارند. سکوت و بی‌مهری مسئولان راه و شهرسازی نکته ای که نمی توان از آن چشم پوشید آن است که جاده های مرگ استان کاملا مشخص هستند و هرسال این مسیرها بیشترین تلفات جاده ای را دارند اما با این وجود جزء ارائه برخی آمارها و هشدارها هیچ کار نتیجه بخشی صورت نمی گیرد و موضوع قابل تامل این داستان سکوت و بی مهری مسئولان راه و شهرسازی در چند سال اخیر نسبت به وضعیت موجود جاده‌ها است که نشان می‌دهد اراده‌ای برای حل این معضل در استان خوزستان وجود ندارد. اگرچه رعایت مقررات نقش مهمی در کاهش تلفات جاده ای دارد اما هرکدام از مشکلات جاده ای خوزستان در حوزه عملکردی یکی از دستگاه‌های اجرایی بوده که به نظر می رسد اقدام عملی جدی برای کاهش تصادفات بر اساس شرایط موجود انجام نشده و با وجود طرح و ایده مشخص، کمبود اعتبارات و ناکارآمدی مدیران عملا اقدام قابل توجهی انجام نمی شود. خوزستان در بخش زیرساختی و بخش جاده‌ای فقیر است از آنجا که خوزستان از استان‌هایی است که سابقه سیل دارد، بارها مدیران مدیریت بحران خوزستان به صراحت اعلام کرده اند: خوزستان در بخش زیرساختی و بخش جاده‌ای فقیر است. جاده‌های موجود نیز از ایمنی خاصی برخوردار نیستند و با یک سیلاب پل‌ها از بین می‌رود. همچنین وجود منابع عظیم نفتی، گاز و انرژی در خوزستان این سوال را برای مردم ایجاد کرده است که چرا باید روزانه شاهد قربانی جدیدی در این جاده‌ها باشند و چرا شرکت‌های عظیم استان تنها به ساخت جاده‌های مواصلاتی برای عبور و مرور وسایل نقلیه خود به صنایع بسنده کرده و در راستای مسئولیت‌های اجتماعی حداقل بخشی کوچکی از این معضل را مرتفع نمی‌کنند؛ برخی مسیرها خطرناک استان از جمله جاده‌های مواصلاتی ایذه و باغملک، اهواز به مسجدسلیمان ولالی، اهواز به آبادان و شادگان در کنار ده‌ها دلیل دیگر از جمله نبود زیر ساخت‌های استاندار، بی توجهی به طرح تعریض و بهسازی این جاده‌ها ازجمله عواملی هستند که جاده های خوزستان را نا امن کرده است. بر هیچ کس پوشیده نیست که بسیاری از این مشکلات در قالب اعتبارات ملی محقق می‌شود که نیازمند پیگیری ویژه نمایندگان استان، استاندار و مسئولان راه وشهرسازی است تا بتوانند با استاندارد سازی جاده‌ها در آینده مرحمی بر زخم‌های خانواده های داغداری باشد که عزیزان خود را در این جاده ها ازدست دادند. انتهای پیام /