تاخیر هر چه بیشتر به معنای دور شدن از توافق است
یک نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی گفت: سه کشور اروپایی و کلیت اتحادیه اروپا مجری سیاست آمریکا در روند مذاکرات هستهای و برجام بوده و هستند و الان هم به شکلی عریان با سیاست آمریکا همراهی میکنند.
حشمتالله فلاحتپیشه با اشاره به بیانیه روز شنبه تروئیکای اروپا که در آن ایران را متهم کرده که برجام را به خطر انداخته است اظهار کرد: اروپاییها از ابتدا طرف تاثیرگذاری در مذاکرات نبودند و نقش میانجی داشتند. طرفهای اروپایی اعم از مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و سه کشور اروپایی یا حتی روسیه و چین ایران را به مذاکرات وارد کردند چون با آمریکا مستقیم وارد مذاکرات نمیشد. اما این کشورها همواره همسو و همراه با آمریکا بودهاند و از سیاستهای آمریکا در مذاکرات پیروی میکردند. وی گفت: از زمان جنگ اوکراین عملا فشار زیادی به کشورهای اروپایی از زاویه بحران انرژی وارد شده است که این فشار بیسابقه بوده است. به دلیل همین بحران و فشار ناشی از جنگ اوکراین بود که در مذاکرات هستهای کمی جدیتر شدند اما اینها همان کشورهایی هستند که نتوانستند آبباریکه اینستکس را راهاندازی کنند. این نماینده پیشین مجلس اظهار کرد: اروپاییها هیچ وقت نمیتوانند به آمریکا فشار وارد کنند که توافق را بپذیرد؛ از این رو فشار را همیشه بر ایران وارد میکنند. آنها مجری سیاست آمریکا بوده و هستند و سعی دارند سیاست فشار عریان آمریکا به ایران را اجرا کنند.
فلاحتپیشه با اشاره به برخی اخبار مبنی بر اینکه مذاکرات تا بعد از آبانماه به خاطر انتخابات کنگره آمریکا و پارلمان اسرائیل به تعویق افتاده است، گفت: به نظر میآید احیای برجام حداقل به طور موقت از دستور کار ایران و آمریکا خارج شده است. طنز تلخ این است که مخالفان برجام در ایران و آمریکا و اسرائیل خواستار این تاخیر هستند، اما تاخیر هر چه بیشتر به معنای دور شدن از توافق است. وی با بیان اینکه بیانیه سه کشور اروپایی بیشتر دغدغه آمریکا را در برمیگیرد، گفت: طرف اروپایی بیشتر منتقلکننده سیاست آمریکا در مذاکرات برجام بوده است و اساسا سیاستشان تقابل با آمریکا نیست و مقابله عملی هم نمیکنند. طبیعی است آنها ایران را مقصر جلوه دهند چرا که منافعشان با آمریکا گره خورده است و اساسا سیاست آمریکا را هم در این روند پیش میبرند. این نماینده پیشین مجلس تاکید کرد: اروپا در عمل هیچ کاری برای حفظ برجام نتوانسته انجام دهد و الان هم در بحران انرژی که با آن روبهروست، به سازوکارهای انرژی آمریکا نیازمند است. سهم رو به کاهش صادرات انرژی ایران در بازار در اندازهای نیست که بتواند مشکل اروپا را حل کند اما اروپا به سازوکارهایی که در این چارچوب با لغو تحریمها علیه ایران فراهم میشود، نیاز دارد.