حال ورزش خوزستان مساعد نیست
خوزستان که مهد اولین‌ها در برخی رشته‌های ورزشی محسوب می‌شود، طی سال‌های اخیر شاهد فرصت‌سوزی‌ها و از دست رفتن سهمیه‌های بسیاری در لیگ‌ها و رشته‌های مختلف بوده است.
امروزه جامعه جهانی با امر ورزش پیوندی جدایی‌ناپذیر دارد و ورزش و نهادهای جهانی آن نیز به عنوان بزرگترین ارزش مشترک جوامع امروز محسوب می‌شوند.
به گزارش ایسنا، ورزش امروزه تا حدی اهمیت پیدا کرده که حتی به عنوان ابزاری برای سیاست‌مداران مطرح است تا به‌وسیله آن بتوانند اهداف خود را در مجامع مختلف تحقق بخشند اما بر خلاف اهمیت ورزش از جهات مختلف از جمله سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، در سال‌های اخیر توجه خوبی به ورزش خوزستان از سوی مسئولان امر نشده و از تعداد تیم‌های ورزشی استان نیز کاسته شده است.
در خوزستانی که منبع اقتصادی خوبی برای کشور به شمار می‌رود و از آب و گاز گرفته تا نفت و کشاورزی آن، حرف اول را در کشور می‌زند و از صنایع و شرکت‌های خوبی چون پتروشیمی‌ها و پالایشگاه‌های نفت برخوردار است، می‌بینیم که ورزش آن به خوبی مورد حمایت نیست و در پی همین حمایت‌نشدن‌ها و بی‌توجهی‌ها از سوی مسئولان، تاکنون تعداد زیادی از تیم‌های استان منحل شده یا امتیاز آن‌ها به استان‌های دیگر واگذار شده‌اند، ضمن این که برخی تیم‌های فوتبالی آن نیز راه نزول را در پیش گرفته و به رده‌های پایین‌تر سقوط کردند.
سقوط قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران یعنی استقلال خوزستان به لیگ یک، سقوط تیم ریشه‌دار استقلال اهواز از لیگ برتر و سپس لیگ 2 فوتبال به لیگ استان، انتقال امتیاز تیم فوتبال کارون اروند خرمشهر در لیگ یک به داماش گیلانیان، انحلال تیم دو و میدانی مقاومت خوزستان، انحلال تیم کشتی سینا صنعت ایذه، واگذاری سهمیه تیم لیگ برتری فوتبال ساحلی جهان‌نژادیان به ملوان گناوه، واگذاری امتیاز تیم فوتبال دسته دویی استقلال رامشیر به شهید قندی یزد، واگذاری امتیاز تیم فوتبال دسته دویی پتروکیان شوشتر به پرسپولیس گناوه، واگذاری امتیاز تیم جندی‌شاپور دزفول در لیگ سه فوتبال کشور به پرسپولیس مشهد، واگذاری امتیاز تیم فوتبال نفت نوین آبادان در لیگ 2 کشور، انتقال سهمیه تیم لیگ برتری بسکتبال رعد پدافند دزفول به شهرکرد، انحلال تیم لیگ برتری بسکتبال پتروشیمی بندرامام، انحلال تیم لیگ برتری هندبال پتروشیمی مارون و انتقال تیم لیگ برتری گلف سورتمه اهواز به تهران، از جمله مواردی است که نشان می‌دهد، ورزش خوزستان طی سال‌های اخیر در پی تعلل مسئولان استان و عدم مدیریت کافی و لازم و همچنین نبود حامی مالی، فرصت‌های بسیاری را برای رشد و شکوفایی جوانان خود از دست داده است.
اما طی روزهای گذشته، نکته جالب نیز بی‌خبری مسئولان ورزش از واگذاری سهمیه تیم لیگ برتری فوتبال ساحلی جهان‌نژادیان آبادان به استان دیگری بود و وقتی این خبر بعد از چند روز روی خروجی یکی از رسانه‌ها قرار گرفت، مسئولان ورزش خوزستان یادشان آمد که یک تیم فوتبال ساحلی نیز در استان وجود دارد و عنوان کردند که نمی‌گذاریم سهمیه از استان خارج شود و حرف‌هایشان همانند "نوش دارو پس از مرگ سهراب بود" زیرا آن زمانی که هر سال مدیرعامل این باشگاه عاجزانه درخواست کمک و حمایت از مسئولان و ارگان‌های مختلف داشت، فریادهای کمک او را، هیچ گوشی نشنید و هیچ کسی نیز دست و پا زدن‌های این تیم را برای چندین سال متوالی در قعر جدول ندید. اما وقتی سهمیه به راحتی از دست رفت، همین مسئولان یادشان آمد که حرف از حمایت بزنند!
نکته قابل تامل نیز این است، در حالی برخی تیم‌های شهرستانی در استان خوزستان واگذار یا منحل شده‌اند که این تیم‌ها جزو معدود تیم‌های ورزشی آن شهرستان یا برند ورزش آن شهرستان محسوب می‌شوند. مانند کشتی سینا صنعت ایذه، بسکتبال پتروشیمی ماهشهر، تیم فوتبال ساحلی آبادان، هندبال مارون ماهشهر و تیم فوتبال و بسکتبال دزفول.
در دنیای امروز که آسیب‌های اجتماعی مثل اعتیاد خطرات جبران‌ناپذیری را به یک جامعه وارد می‌کند، ورزش می‌تواند، سالم‌ترین تفریح و نشاط یک جامعه باشد؛ مسئولان ورزش خوزستان نباید بیش از این دست روی دست بگذارند تا با چنین تعلل‌هایی، سهمیه‌های ورزش استان که امید هزاران جوان خوزستانی هستند، اینگونه از دست بروند. مگر چند سهمیه و تیم ورزشی دیگر خوزستان باید از بین بروند تا مقام ارشد استان و دیگر مسئولان متولی برای حمایت همه جانبه از آن‌ها اقدام کنند؟
در روزگاری که ورزش آنقدر قدرت دارد که مجری تلویزیون به دلیل یک شوخی با تیم فوتبالی جایگاه خود را از دست می‌دهد، قدرت آن در خوزستان آنقدر ضعیف شده و مسیر نامعلومی را در پیش گرفته که علاقه‌مندان به ورزش، کارشناسان و پیشکسوتان ابراز نگرانی می‌کنند.
اگر متولیان ورزش استان به دلایلی به بن‌بست فکری برای حل مسایل مختلف برخورد کرده‌اند، با همفکری با کارشناسان و پیشکسوتان ورزش استان که تعداد آن‌ها نیز کم نیست، می‌توانند راهی برای خروج از این بن‌بست پیدا کنند تا بیش از این در ورزش خوزستان فرصت‌سوزی نشود و ورزش استان دوباره نفس بکشد و روحی دوباره در جان آن دمیده شود.
این روزها برخلاف این که ورزش در مجامع بین‌المللی و سیاسی حرف برای گفتن دارد، به نظر می‌رسد در خوزستانی که در خیلی از رشته‌ها همچون فوتبال، گلف، اسکواش و... اولین و پرچمدار بوده است، آن طور که باید و شاید مورد حمایت نیست و شرایط خوبی ندارد. جامعه ورزش خوزستان در مطالبه به حق خود از استاندار خوزستان که بارها اعلام کرده است از هیچ کمکی به ورزش خوزستان دریغ نمی‌کند، انتظار دارد تا در میان مشکلات اقتصادی، کرونا و آب و هوای گرم و طاقت‌فرسای این روزهای خوزستان، نگذارد حداقل این ورزش؛ تنها دلخوشی مردم ورزش‌دوست خوزستان از بین برود و سهمیه‌های ورزش استان به استان‌های دیگر واگذار شوند یا تیم‌های ورزشی راه انحلال و تنزل را در پیش بگیرند.
البته طی این سال‌ها ورزش خوزستان با همت و تلاش مسئولان ورزش استان، علاوه بر پیشرفت در بخش زیرساختی و عمرانی، موفقیت‌هایی در رشته‌های مختلف از جمله قهرمانی بوکس استان پس از تقریبا 22 سال در کشور، قهرمانی بسکتبال پالایش نفت آبادان در لیگ برتر و سومی در لیگ باشگاه‌های آسیا، قهرمانی تیم پتروشیمی بندرامام در لیگ برتر تنیس‌روی‌میز کشور و سومی تیم وزنه‌برداری ملی‌حفاری، تیم جودو مسجدسلیمان و تیم واترپلو نفت امیدیه در لیگ‌های برتر کشور را نیز تجربه کرده است اما باوجود این همه پتانسیل برای قهرمانی و موفقیت، از دست رفتن سهمیه‌ها در رشته‌های دیگر برای علاقه‌مندان به ورزش در استان خوزستان زجرآور است.
مردم خوزستان خواسته چندان زیادی از مسئولان امر ندارند و فقط می‌خواهند با ورزش استان در شان آن رفتار شود. خواسته به حقی که هیچ ایرادی هم به آن وارد نیست. این مردم فقط می‌خواهند ورزش، تسکینی بر دردهای‌شان باشد و با افتخارآفرینی تیم‌های‌شان در لیگ‌های مختلف کشوری، برای چند ساعت هم که شده از مشکلات رهایی یابند و نفسی تازه کنند.
به گفته بسیاری از اهالی ورزش استان، حال ورزش خوزستان چندان مساعد نیست و نیاز به درمان اساسی دارد. درمانی که نتیجه آن، رشد و شکوفایی استعدادها و مطرح شدن مجدد خوزستان در کشور باشد.
انتهای پیام
یادداشت: پریسا زنگنه‌منش - ایسنا