رزمندگان قزوینی خود را پیش مرگ کُردها میکردند / کردستان بستر جولان ضدانقلابها بود
حاج علی اصغر مهجور از حضور بدون چشمداشت رزمندگان قزوینی در مناطق غرب کشور و دفاع جانانه از خاک میهن و هموطنان کُرد میگوید.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از صبح قزوین؛ در طول 8 سال دفاع مقدس رزمندگان استان قزوین در امنیت و پایداری سراسر ایران به خصوص غرب کشور نقش به سزایی داشتهاند.
استکبار جهانی از همان روز پیروزی انقلاب درصدد مبارزه بود و ناآرامی و درگیریهای مسلحانه ایجاد میکرد، قائله کردستان، خوزستان، قائله سیستان و بلوچستان، آغاز 8 سال جنگ تحمیلی، انتخاب بنیصدر به عنوان رئیس جمهور را میتوان از جمله توطئههای دشمنان برشمرد. توطئه در کردستان بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در روز 23 بهمن 57 رخ داد که پادگان نظامی مهاباد به محاصره احزاب و گروهکهای ضدانقلاب درآمد در حالی که اصلیترین خواسته چپیها خودمختاری کردستان بود. دلایلی که موجب شد کردستان اینچنین به صحنه فعالیت «ضدانقلاب» تبدیل شود بافت اجتماعی، وجود فئودالیسم، ناسیونالیسم کردی، فقر فرهنگی و اقتصادی، اختلافات مذهبی و تفرقهاندازی بین تشیع و تسنن، محیط جغرافیایی و اقلیمی مناسب برای فعالیتهای خرابکارانه و جنگهای چریکی و وجود عناصر وابسته از خوانین، ساواکیها و ارتشیهای فراری گرفته تا گروههای چپ الحادی و التقاطی و شیوخ مرتجع و قرار داشتن در همسایگی عراق بود. شهادت 538 قزوینی در مناطق غربی کشور با شروع قائله کردستان براساس فرمان امام (ره) و فرماندهان سپاه و ارتش رزمندگان قزوین برای حمایت از مردم و منطقه عازم مناطق غرب و شمال غرب شدند به طوری که سپاه استان قزوین از سال 59 طی 8 سال به 20 نقطه از غرب و شمال غرب کشور در قالب 52 گروه، نیرو اعزام کرد و از طرفی نیروهای مردمی و بسیجی به تعداد 3721 نفر به 20 شهر در استانهای آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه اعزام شدند که در مجموع 538 شهید سپاهی و بسیجی در غرب و شمال غرب تقدیم انقلاب کردند. جمهوری اسلامی در منطقه کردستان برای خدماترسانی به مردم، شهیدان بسیاری تقدیم کرده و پیچیدگیهای منطقه شمال غرب باید به عنوان سند افتخاری برای نظام اسلامی باشد؛ دشمنان در کردستان تمام امکانات را داشته در حالی که 40 درصد شهر مهاباد در اختیار دشمن و احزاب بود و اما نیروهای انقلابی با دست خالی و شجاعانه در مقابل آنان میجنگیدند. یکی از این رزمندگان شجاع قزوینی که حضور و نقش پررنگی در مناطق کردنشین ایران داشته و به گفته خودش همه نقاط غرب کشور را مانند کف دستش میشناسد، منوچهر (علیاصغر) مهجور است؛ وی که متولد 1326 در قزوین بوده، از فرماندهان دوران دفاع مقدس، فرمانده اولیه تیپ 17 قم و معاون عملیات سپاه بانه در جنگ تحمیلی به شمار میرود. حاج علی اصغر مهجور که هشت سال سابقه مدیرکلی بنیاد جانبازان قزوین را دارد، پدر شهید مجید و برادر شهید جواد مهجور است و تنها دارنده نشان فتح در استان قزوین از سوی رهبر معظم انقلاب میباشد. وی در پنج سال پایانی جنگ فرمانده عملیات سپاه بانه شده و در کنار شهید نصراللهی که از دیگر فرماندهان قزوین بود به پاکسازی این شهر و روستاهای اطراف آن از منافقان و گروههای معاند انقلاب میپردازد. هفته دفاع مقدس و سالروز گرامیداشت فرماندهان شهید دفاع مقدس فرصتی شد تا با این فرمانده خوشنام قرار ملاقات گذاشته و ساعتی را پای صحبتهای شیرینش بنشینیم؛ حاج اصغر مهجور در گفتوگو با خبرنگار ایثار و شهادت صبح قزوین؛ در خصوص شرایط مناطق غرب کشور در دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران، اظهار کرد: شرایط اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کردستان و مناطق غربی در دوران قبل تا بعد از انقلاب اسلامی بسیار متفاوت است؛ پیش از انقلاب روستاییان در این مناطق از کمترین امکانات برخوردار بوده و نه جاده مناسبی برای حمل و نقل و نه از لحاظ بهداشتی در شرایط مناسبی قرار داشتند. وی ادامه داد: به خاطر دارم که مردم این مناطق از حمامهای عمومی مانند خزینه استفاده میکردند و حتی در خانههای خود سرویس بهداشتی نداشتند، اما پس از انقلاب با مجاهدتهای بسیج، سپاه و جهاد سازندگی، رنگ زندگی در این مناطق تغییر کرد. بدون هیچ چشمداتی از هموطنان کُرد دفاع میکردیم مهجور یادآور شد: احداث پل، برق کشی، گازکشی، ساخت جادههای متعدد، ایجاد زیرساختهای بهداشتی و درمانی و بسیاری از خدمات دیگر، همگی به برکت انقلاب اسلامی به هموطنان غرب کشور ارزانی شده است. وی افزود: جنایات گروهکهای ضدانقلاب از کومله، دموکرات، تجزیه طلب در کردستان، بانه، سقز و مریوان و دیگر نقاط غربی کشور در اوایل پیروزی انقلاب بر کسی پوشیده نیست و مردم کردستان هیچگاه آنها را فراموش نخواهند کرد؛ این افراد که بازیچه دست استکبار بودند، روحانیون و بزرگان اهل سنت منطقه را تنها به بهانه دفاع از دین و انقلاب با بدترین شیوه به شهادت میرساندند. مهجور گفت: کردستان به لحاظ هم مرزبودن با ترکیه و عراق مواجهه دائم با تعرضات مرزی و نیز به لحاظ نوع مذهب در مقایسه با دیگر مناطق تعامل کمتری با جریانات انقلابی پیدا میکرد و همین مساله پیامدهای سیاسی و اجتماعی زیادی را برای مناطق کردنشین ایران به همراه داشت که یکی از مهمترین این پیامدها شکلگیری جریانهای ضدانقلاب در میان کردها و در نتیجه فراهم آمدن زمینههای اغتشاش و ناامنی در غرب ایران بود. این فرمانده دوران دفاع مقدس تصریح کرد: گروهکهای ضدانقلاب تلاش میکردند که کردستان را از ایران جدا کنند اما مردم فهیم کردستان صف خود را از آنان جدا کرده و با حمایتهای دولت و بسیج نیروهای سپاه و ارزش نگذاشتند یک قطعه از خاک ایران به دست آنان جدا شود. وی افزود: از همان ابتدای پیروزی انقلاب، کمیته انقلاب اسلامی قصر شیرین تشکیل شد و مدیریت آن برعهده بنده افتاد، ما در کمیته دست خالی بودیم و حتی ماشین دولتی گشتزنی هم نداشتیم، از آنجا که تهران و سایر شهرها مشکلات خود را داشت، انتظار کمک و امدادرسانی از آنجا غیرممکن بود، و کمکهای مردمی هم کفاف رفع و رجوع نیازهای ما را نمیداد لذا تصمیم گرفتیم بدون دریافت دستمزد و برای رضای خدا در راه محافظت از شهر قصرشیرین کار کنیم. مهجور اظهار کرد: وظیفه ما نگهبانی و حفاظت از پمپ بنزینها و ادارات و بانکها و مدارس بود که امکان بمبگذاری از سوی ضد انقلاب را داشت، گاهی هم طوایف ساکن شهر برای کمک به ما پیش قدم میشدند، روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم، چرا که ضد انقلاب به هیچکس و هیچ چیز رحم نمیکرد اما با مجاهدتهای نیروی مردمی و انقلابی هربار مجبور به عقب نشینی میشدند. شیرزنان کُرد جلوتر از مردان عمل می کردند وی ادامه داد: با فرارسیدن نوروز 58 بسیاری از نظامیان پادگان به مرخصی رفته بودند در آن روزها به ناچار از حضور بانوان داوطلب جهت محافظت شهر استفاده کردیم، شیرزنان کُرد نه تنها دست کمی از مردان نداشتند بلکه جدیتر و مصممتر از آنان به نگهبانی حفاظت از شهر میپرداختند. این رزمنده قزوینی تاکید کرد: زنان کُرد و دیگر بانوانی که داوطلبانه به مناطق کردنشین میآمدند، با تمام وجود در پشتیبانی نیروهای انقلابی فعالیت میکردند، برخی اسلحه به دست میگرفتند، برخی زنان محلی با غذا پختن و شست و روب و یا دوخت و دوز به حمایت از نیروها میپرداختند. مهجور خاطرنشان کرد: نیروهای کومله و دموکرات در سقز، بانه و مریوان شبانه دختران و جوانان را از خانواده میدزدیدند و یا در قبال پرداخت هزینهای آنان را به عضویت خود در میآورند و یا به روستاها حمله کرده و از اهالی به زور آذوقه میگرفتند، ما آمار همه اهالی را داشتیم؛ با کمترین تغییر در تعداد روستاییان متوجه حضور ضد انقلاب شده و به مقابله با آنان میپرداختیم. وی گفت: افراد سلطنت طلب و مخالف نظام، ساواکیان و عناصر حامی شاه سعی داشتند از طریق مرز فرار کنند و ارز و اوراق بهادار و جواهرات خود را پنهانی از مرزها عبور دهند، از طرفی ضد انقلاب فعالیت خود را در آن سوی مرزها و در داخل شهر و روستاها آغاز کرده بود و از تجاوز به مال و ناموس مردم و مینگذاری جادهها برای متشنج ساختن اوضاع داخل کشور فروگذار نبود. این فرمانده دفاع مقدس خاطرنشان کرد: علاوه بر این با آغاز جنگ، طرف عراقی هم هر زمان که فرصت میکرد به فکر دستدرازی به خاک ایران بود، اوضاع در شهرهای مرزی بسیار سخت و جانکاه بود و ما عملا دست خالی با آنان مقابله میکردیم و تنها ایمان و عقیده نیروها بود که این همه حملات را تاب میآورد. مهجور با بیان خاطرهای گفت: روز 15 خرداد به مناسبت یادبود شهدای 15 خرداد تصمیم گرفتیم که تظاهرات و راهپیمایی در منطقه سردشت داشته باشیم که با شروع تظاهرات 8 فروند هواپیمای عراقی کل شهر را بمباران کردند که در یک روز 650 شهروند عزیز شهید و 1250 نفر هم زخمی و مجروح شدند، اما این مصائب آنان را از حمایت وطن بازنداشت. وی در پایان گفت: جمهوری اسلامی ایران مانند کوه ایستاده، نیروهای ضد انقلاب بارها خواستهاند با حملات وحشانه و ددمنشانه و یا با فتنه و شبهه افکنی جوانان ما را از راه اسلام و انقلاب دور کنند که به کوه مستحکم جمهوری اسلامی برخوردهاند و هربار دست از پا درازتر به زبالهدان تاریخ پیوستهاند، به لطف و عنایت خداوند این انقلاب میماند و به دست صاحب اصلی اش حضرت ولی عصر (عج) سپرده خواهد شد. انتهای پیام /