رشتههای رزمی در سال 1400/ موفق، ناکام، پرحاشیه با یک سورپرایز
تهران - ایرنا - رشتههای رزمی ایران سال جالبی را پشت سرگذاشتند. موفق، ناکام و پرحاشیه بودند و البته با یک سورپرایز بزرگ رو به رو شدند.
به گزارش ایرنا؛ هیچگاه نمیتوان رشتههای رزمی را از سبد مدالآوری و افتخارآفرینی ورزش ایران در رویدادهای مهم بیرون گذاشت.
رشتههایی که در مسابقات قارهای، جهانی، بازیهای آسیایی و حتی المپیک بارها پرچم ایران اسلامی را به اهتزاز درآوردهاند اما بنظر میرسد نمیتوانند از حاشیه فاصله بگیرند.
در این گزارش نگاهی به اتفاقات مهم فدراسیونهای رزمی ایران در سال 1400 انداختهایم:
کاراته؛ طلای ناب گنجزاده و بازگشت ردههای سنی به میادین خارجی
پرمخاطبترین رشته رزمی ایران و جهان، سال موفقی داشت و این مساله را میتوان در نتایج و سایر موارد آن مشاهده کرد.
کاراته برای اولین مرتبه در المپیک حضور داشت و «سجاد گنجزاده» توانست به مدال تاریخی طلا در توکیو دست یابد. هرچند این تیم در بخش بانوان عملکرد خوبی نداشت اما طلای گنجزاده این مساله را پوشش داد.
سپس کاروان بزرگ کاراته ایران در تمامی ردههای سنی در مسابقات آسیایی قزاقستان روی تاتامی رفت و قهرمان شد. کاراته کاهای نوجوان، جوان و امید ایران پس از سه سال راهی رویدادهای بینالمللی شده و بار دیگر افتخار آفرینی کردند.
در این سال، لیگ کاراته مردان هم پس از یک سال وقفه به دلیل کرونا، برنامههای متعدد تیم ملی و حضور در مسابقات بینالمللی؛ بالاخره به اتمام رسید. البته انتظار میرود در سال آینده لیگ های کاراته منظمتر برگزار شود.
آئین تجلیل از مربیان برتر و قهرمانساز کاراته هم یکی دیگر از اقدمات مثبت بود.
انتظار میرود کاراته با کادر مدیریتی با تجربهاش و مربیان مطرحی چون «شهرام هروی» در سال آتی نیز رویدادهای مهم را با بهترین نتایج به اتمام برساند.
تکواندو؛ ناکام در توکیو و سورپرایز «ساعی»
تکواندو که یکی از رشتههای موفق تاریخ ورزش ایران است، در سال 1400 که مهمترین رویداد آن بازیهای المپیک توکیو بود شکشت دور از انتظاری را متحمل شد. تیم ایران در این مسابقات حتی نتوانست یک مدال برنز کسب کند تا تمام تلاشها، برنامههای مدون، برگزاری مسابقات لیگ، قهرمانی کشور و سایر اقدامات آن زیر سوال برود.
این برای نخستین بار بود که تکواندو ایران در المپیک دست خالی ماند. اتفاقی که انتقادها به عملکرد مدیریت فدراسیون را به اوج رساند.
اواسط دیماه انتخابات فدراسیون برگزار شد و «هادی ساعی» پرافتخارین المپین تاریخ ورزش ایران با 29 رای در مقابل 27 رای «سیدمحمد پولادگر»، رئیس جدید فدراسیون شد.
با این اوصاف پولادگر با بیش از 2 دهه ریاست در این فدراسیون که با فراز و نشیب همراه بود از این فدراسیون رفت اما چند روز پس از آن معاون توسعه ورزش قهرمانی وزارت ورزش و جوانان شد تا این مدیر باتجربه راهی خیابان سئول شود.
حکم ساعی نیز پس از 50 روز حاشیه صادر شد تا این مدیر جوان از این پس رئیس یکی از بزرگترین فدراسیونهای ورزشی ایران شود. هادی راه سختی دارد و امیدواریم بهترین و شایستهترینها را به کار گرفته و به فکر تسویه حسابهای شخصی نباشد.
ووشو؛ رها از مسابقات خارجی و فعال در داخل کشور
ووشوی ایران به دلیل کم فعالیت بودن فدراسیونهای جهانی و قارهای این رشته، سال آرامی داشت و توان خود را به برنامههای داخلی معطوف کرد.
برگزاری مسابقات جنگجویان ووشو در بخش ساندا، برپایی لیگ مردان و زنان، مسابقات قهرمانی کشور در ردههای مختلف و آغاز اردوهای تیم ملی همراه با دورههای آموزشی از برنامههای اصلی مسوولان فدراسیون برای خروج از یکنواختی بود.
البته ووشو سال آتی بازیهای آسیایی هانگژو، ورلد گیمز آمریکا، یونیورسیاد چین، بازیهای دانش آموزی، بازیهای جوانان آسیا، مسابقات قهرمانی جهان جوانان در اندونزی، جام جهانی تالو و کوراش قهرمانی جهان را در پیش دارد.
فدراسیونی که با مدیر جوانش درپی تکرار موفقیتهای زمان ریاست مهدی علینژاد است.
بوکس؛ مدال ارزشمند دانیال و دوباره حاشیه
بوکس ایران از لحاظ کسب نتیجه، سال خوبی را طی کرد. «دانیال شهبخش» در مسابقات قهرمانی جهان به مدال برنز رسید. این نخستین مدال تاریخ ایران در مسابقات جهانی بود که در اذهان میماند.
هرچند مدتی برخی افراد حواشی مختلفی را مطرح کرده و مدعی بودند این مدال از سوی فدراسیون ایران با پرداخت رقمی بالا خریداری شده است اما این ادعا ثابت نشد و به هیچ عنوان هم نمیتواند ارزش کار بزرگ شهبخش را زیر سوال برد.
در قهرمانی بزرگسالان آسیا هم تیم کشورمان پس از مدتها عملکرد خوبی را از خود به یادگار گذاشت و حضور نفرات جوان و شایسته موجب شده تا امید به آینده درخشان این تیم داشته باشیم.
در المپیک توکیو، شاهین موسوی و دانیال شهبخش 2 نماینده بوکس ایران در رینگ بودند که البته عملکردشان قابل دفاع نیست. انتظار از شاگردان «علیرضا استکی» در المپیک بیشتر بود.
موسوی در دور نخست به نماینده میزبان باخت و شهبخش هم در بازی اول پیروز شد اما مصدومیت پیشانی برایش مشکلساز شد. هرچند او در بازی دوم مقابل نماینده مطرح کوبا قرار گرفت و در راند دوم به دلیل آسیب دیدگی، بازی قطع شد تا او بازنده شود اما کاملا واضح بود که شهبخش در آن مبارزه حرفی برای گرفتن نداشت.
دی ماه انتخابات فدراسیون برگزار شد و «حسین ثوری» برای دومین دوره متوالی سکان هدایت این فدراسیون را برعهده گرفت. فدراسیونی که در صورت اتحاد و رهایی از حواشی میتواند در بازی های آسیایی هانگژو موفق شود.
این انتخابات نیز با حاشیههای زیادی در قبل و بعد از آن همراه بود. بیعت چندین عضو مجمع با هر دو نامزد انتخاباتی و صحبتها و ادعاهایی که از سوی طرفین زده شد، نشان داد که بوکس برای همدلی و یکی شدن راهی طولانی در پیش دارد.
جودو؛ تلاش برای زنده ماندن و رهایی از تعلیق
جودوی ایران همچنان تعلیق است و قرار است بزودی رای نهایی دادگاه حکمیت ورزش در خصوص پرونده جودوی ایران صادر شود.
هرچند جودو تعلیق است و شاید این موضوع تا سال 1402 به طول انجامد، اما فعالیتهای داخلی فدراسیون با برگزاری لیگ، قهرمانی کشور، مسابقات جایزه بزرگ، اردوهای تیم ملی و برگزاری اردوی مشترک با سایر کشورها ادامه دارد.
اگر تعلیق برطرف شود، جودوی ایران بازیهای آسیایی و مسابقات مختلف را برای کسب سهمیه المپیک پاریس در پیش دارد. در صورت ماندن تعلیق؛ جودوی ایران در بازیهای کشورهای اسلامی و مسابقاتی که تحت نظر فدراسیون جهانی نیست به میدان میرود.
تلاش آرش میراسماعیلی و همکارانش برای رهایی از تعلیق و زنده ماندن این رشته کهن، ادامه دارد.