شکست ویروس کرونا، نیازمند تدبیری فراتر از بهداشت عمومی
تهران - ایرنا - گسترش سریع ویروس کرونا موجب بحران های مختلف شده و آثار متفاوتی در صحنه‌های اقتصادی و اجتماعی به بار آورده‌است. به باور برخی متخصصان امر و حافظان سلامت مهار این بیماری به دلیل ماهیت و ارتباط آن با افراد جامعه، نه تنها دیگر محدود به تدبیر مسئولان نیست، بلکه نیازمند تدابیری فراتر از بهداشت عمومی و تامین مجموعه ای از الزامات در بخش های مختلف است تا زنجیره انتقال این ویروس...
شیوع ویروس کرونا در کشور سبب شده تا تلاشی همه جانبه علمی و عملی برای پیشگیری و مقابله با این ویروس در تمامی بخش ها دیده شود اما آنچه برای گذر و پیشگیری از این بیماری مهم به نظر می رسد، رعایت موارد بهداشتی و حفظ آرامش روانی جامعه است. البته ناگفته نماند علاوه بر مقوله پیشگیری و درمان، آسیب های اقتصادی ناشی از تعطیلی ها باید به درستی مدیریت شود که در این زمینه باید اقدام های ضروری با همکاری مردم و دولت به صورت عملیاتی صورت پذیرد. بررسی روزنامه‌ها، تارنماها و خبرگزاری‌های داخلی نشان می‌دهد که رسانه‌های داخلی موضوع شیوع ویروس کرونا در کشور را از زوایای مختلفی مورد ارزیابی قرار داده اند.
رسانه های اصلاح طلب
روزنامه اعتماد: تاب‌آوری شهرها در برابر سوانح طبیعی، انسان ساخت و بلایایی همچون ویروس کرونا، عاملی مهم است که توجه هر چه بیشتر به برنامه‌ریزی شهری و به‌طور اخص حوزه شهرسازی و معماری را ضروری می‌کند.
زهرا نژادبهرام در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: آمارها نشان می‌دهد طی دو ماه اخیر، شهروندان تهرانی و کل کشور به علت رعایت فاصله اجتماعی و قرنطینه خانگی، زندگی متفاوتی را تجربه کرده‌اند و خشونت خانوادگی، نسبت به بازه‌های مشابه آن در دوره‌های گذشته 50درصد افزایش را نشان می‌دهد که یکی از منشاهای آن به الگوی سکونت تحمیل شده به پایتخت از جمله بهره‌برداری حداکثری از فضا برای افزایش زیربنای خالص کوچک‌سازی یا حذف فضاهای تراس و بالکن و عدم الزام مالک به ساخت آن، حرکت به سمت کوچک‌سازی واحدهای مسکونی و عدم سخت‌گیری در حذف یا محدودسازی فضای نورگیر برمی‌گردد. به عبارت دیگر؛ الگوی سکونت در شهر تهران با توجه به تبدیل مسکن به کالای سرمایه‌ای، عامل کیفیت در طراحی را مورد توجه قرار نمی‌دهد. بر همین مبنا در فرآیند بازنگری طرح تفصیلی کلانشهر تهران و مباحث مقررات ملی ساختمان، ضروری است وزارت راه و شهرسازی و شهرداری تهران، ضوابط تشویقی برای ایجاد بام سبز، الزام سازنده‌ها به ایجاد تراس و بالکن با هدف چرخش هوای طبیعی، تشویق به تقویت فضای نورگیر و تعریف فضای امن برای بازی کودک پیش‌بینی کنند. مرور رابطه شهرسازی، زیرساخت‌های شهری و اپیدمی‌های گسترده پیشین حاکی از وقوع تغییرات بنیادین در دوران پسااپیدمی است.
روزنامه آرمان ملی با درج گزارشی آورده است: کرونا، ویروس عادل و دموکراتی است که همه را تهدید می‌کند؛ از دولتمردان و مردم گرفته تا اغنیا و فرودستان. هر چند نحوه مبارزه فردی با ویروس متفاوت است. کرونا به سیاستگذاران آموخت که فراهم کردن حداقل رفاه برای اقشار ضعیف و حاشیه‌نشین‌ها لازم و ضروری است؛ چراکه همه ما، هم‌سرنوشت هستیم. کرونا به کشورها آموخت که باید تمهیداتی بیندیشند که در مواجهه با یک بحران، غافلگیر نشوند. کرونا ویروس به سیاستمداران آموخت که زین پس خود را برای روزهای مبادا آماده کنند. کرونا، برای کشورهایی مثل ایران که تحت‌فشار تحریم‌های ظالمانه بودند، تجربه‌ای خاص بود. در این شرایط زمزمه تعلیق تحریم‌ها از سوی بیشتر کشورهای اروپایی شنیده شد. کرونا ویروس، به آمریکا فهماند همه انسان‌های جهان به هم وابسته و با یکدیگر هم‌سرنوشت هستند. در چنین شرایطی، نمی‌توانیم خوی جنگ‌وجویی بگیریم. این درسی بود که هنوز که هنوز است آمریکا و کشورهای استعمارگر در برابر فهمش مقاومت به خرج می‌دهند.
محسن رفیق روزنامه‌نگار در یادداشتی در روزنامه همدلی نوشت: مدیریت کرونا، تبدیل به آزمونی شده که نقاط ضعف سیستم‌های سیاسی را وضوح بیشتری بخشیده است. در این میان، افزایش تعداد مبتلایان در کشورهای غربی و اروپایی و به خصوص در اروپا و انگلستان، ساختار نظام لیبرال دموکراسی را بیش از سایر نظام‌های سیاسی در بوته نقد و بررسی قرارداده است. جدا از اینکه کرونا تاکنون جان هزاران انسان را در اروپا و آمریکا گرفته است، پیامدهای بحران اقتصادی ناشی از آن، به گونه‌ای زندگی روزمره مردم را دگرگون کرده است که خود باعث ایجاد سوالات بسیار درباره دموکراسی شده است. اما به واقع، این ساختار سیاسی در مواجهه با کرونا و مدیریت آن با چه تناقضی روبه‌رو شده که به نظر بسیاری از صاحب‌نظران، از اصول اساسی خود فاصله گرفته و حتی رویکردی مخالف گرفته است؟ تمام ادعا و فخر لیبرال دموکراسی بر سایر نظام‌های سیاسی، در اعتلای آزادی و حقوق افراد خلاصه می‌شود. در قانون ایالات متحده آمریکا و پیشتر در اعلامیه استقلال، به صراحت بر حقوق فردی و آزادی تاکید شده است، این در حالی است که در حال حاضر محدودیت‌های صورت گرفته ناشی از کرونا، اگر چه در جهت سلامت جامعه وضع شده است، اما به نوعی در تناقض با اصول آزادی فردی در این کشور ارزیابی می‌شود. دموکراسی‌های غربی در زمان وقوع بحران‌های گذشته هم آزادی‌ها را محدود کرده‌اند. بعد از حملات تروریستی 11سپتامبر 2001، قدرت نظارت دولت در راستای اجرای تحقیقات، فراتر از ابعاد قانونی رفته و حتی کنترل تلفن‌ها و ارتباطات اینترنتی شهروندان را نیز شامل شد، مساله‌ای که در انگلستان و برخی کشورهای اروپایی نیز در پی وقوع برخی اقدامات تروریستی دنبال شد.
مینو محرز در گفت‌وگو با خبرگزاری ایسنا، با بیان اینکه علی‌رغم تمام توصیه‌های بهداشتی، برخی افراد تصور می‌کنند کرونا تمام شده است، گفت: متاسفانه بیماران در حال افزایش هستند و این یک زنگ خطر است، حتما باید مردم به رعایت نکات بهداشتی پایبند باشند. کرونا تمام نشده است و در حال افزایش است. مشاهده می‌کنیم بسیاری افراد بویژه جوانان بدون ماسک بیرون می‌آیند؛ در حالی که این گروه سنی می‌توانند حامل سالم بیماری باشند. برخی مبتلایان به کرونا به صورت سرپایی و برخی به شکل بستری درمان می‌شوند. اینکه بخواهیم به شکل دقیق در مورد درصد و نسبت درمان سرپایی یا بستری در بیمارستان صحبت کنیم، نیازمند گذشت زمان است. عدم رعایت نکات بهداشتی می‌تواند عاملی برای تشدید بیماری باشد، این در حالی است که مسافرت‌ها از نقاط مختلف در جریان است. علت دیگر طغیان فعلی در خوزستان نیز می‌تواند دیرتر آغاز شدن پیک بیماری باشد. کرونا مشاغل شهری را به نسبت مشاغل روستایی بیشتر تحت تاثیر قرار داده است، حال آنکه زنان متقاضی کار در شهرها بیشتر از روستاها هستند و نرخ بیکاری این دسته از زنان هم نسبت به زنان روستایی بیشتر است. زنان روستایی هر چند کار می‌کنند، اما اغلب در آمارهای رسمی جا نمی‌گیرند. از طرف دیگر ما در سال‌های اخیر با گروهی از زنان مواجه شده‌ایم که تحصیلات دانشگاهی دارند و دنبال کار می‌گردند. اینها دیگر به کارهای کشاورزی، دامپروی و حتی صنایع دستی مشغول نیستند، بلکه تمایل دارند در بخش‌های دیگر فعالیت کنند. اینکه جمعیت زنان متقاضی کار در سال‌های اخیر افزایش یافته به دلیل تقاضای همین دسته از زنان است.
به گزارش پایگاه خبری فرارو، از همان ابتدای انتشار کروناویروس جدید در جهان، ارتباط آن با کودکان مورد توجه متخصصان و کارشناسان قرار گرفت. یکی از پرسش‌های اساسی در این زمینه، این بود که نقش کودکان در انتشار و گسترش این ویروس چگونه است؟ برخی بر این باورند که کودکان به طور طبیعی در برابر کروناویروس جدید مصونیت دارند و برخی دیگر نیز معتقدند که این تصور تنها ناشی از این واقعیت است که کودکان کمتر در معرض تهدید این ویروس هستند و برای همین نرخ ابتلای کمتری دارند. حال در آستانه آمادگی برخی از کشورها برای بازگشت به شرایط عادی و البته بازگشایی مدارس، این ابهامات و تضادها نگرانی‌های گسترده‌ای را در میان کارشناسان و خانواده‌ها ایجاد کرده است. نشریه علمی Nature طی مقاله‌ای ضمن اشاره به آخرین یافته‌های کارشناسان در این زمینه، به بررسی این موضوع پرداخته است. با آغاز کاهش محدودیت‌های مربوط به فاصله گذاری اجتماعی در شماری از کشورها، مدارس نیز خود را برای فعالیت مجدد آماده می‌کنند. همین امر نگرانی‌های زیادی را در پی داشته است و بسیاری از دانشمندان را وارد مسابقه‌ای کرد تا هرچه سریعتر پاسخ این ابهامات را بیابند. ابهاماتی که ممکن است بدون یافتن پاسخ آن ها، در آستانه بازگشایی مدارس، نه تنها باعث افزایش شمار مبتلایان شود بلکه یکی از آسیب پذیرترین نسل‌ها را در معرض خطر جدی قرار دهد.
کرونا و اثبات ناکارآمدی فرمالیسم، عنوان مطلبی در روزنامه ابتکار است، در بخشی از آن می خوانیم: گرچه واژه فرمالیسم (شکل‌گرایی) برساخته ساختارهای هنری در ابعادی محدود است، لیکن امروزه این واژه کارکردهای متنوعی در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی دارد. به طوری که به جرئت می‌توان مدعی شد در حال حاضر بسیاری از ارکان زندگی انسان‌ها با این مفهوم گره خورده است. رویکردی که از باورهای مذهبی تا تعاملات سیاسی داخلی و بین‌المللی را درنوردیده و جوامع را دستخوش انگاره‌هایی به غایت سطحی و قشری کرده است. شاید اگر نبود قرنطینه کرونایی و موقعیتی که این ویروس برای جامعه جهانی به ارمغان آورد، فرهنگ سطحی‌گرای موجود، اجازه گفت‌وگو پیرامون موضوعاتی از این دست را نمی‌داد. در تبیین این وضعیت باید اذعان کرد که مدت‌ها است انسان، هویت خویش را با دیگری تعریف می‌کند. بدین معنی که دیرزمانی است انسان‌ها خلوت ندارند؛ خلوت آدمیان با مجموعه‌ای از هنجارهای اجتماعی و گروهی پیوند خورده و آدمی خود «حقیقی» و حتی «واقعی» خود را در میان انبوهی از تعاریف منبعث از دیگران از دست داده است. از دیگر سو، سرعت و شتاب فزاینده زیست انسان مدرن کار را به جایی رسانده است که آدمی فرصت «تنهایی» نیز پیدا نمی‌کند. این دو عامل سبب شده بود تا تقریبا در همه جوامع کمتر هویت فردی و شخصی به رسمیت شناخته شده یا باوری نسبت به آن وجود داشته باشد.
به گزارش پایگاه خبری فرارو، نگاهی به آمارهای رسمی مبتلایان کروناویروس نشان می‌دهد که، نزدیک به چهار میلیون نفر در سراسر جهان به COVID-19 آلوده شده اند و 270 هزار و 740 نفر نیز جان خود را از دست داده اند. نکته جالب توجه در این آمارها این است که حدود 3 میلیون نفر از این مبتلایان مربوط به کشورهای توسعه یافته و به اصلاح جهان اول است. سهم مرگ و میر این کشورها نیز بیش از 200 هزار نفر است که در برای چنین کشورهایی قابل توجه است. در واقع این شرایط یکی از بزرگترین بحران‌های سلامتی در طی یک قرن اخیر برای کشورهای توسعه یافته و البته کل جهان است. جدای از بحران سلامتی و بهداشت، آثار اقتصادی و اجتماعی این ویروس بر جهان توسعه یافته نیز ویرانگر بوده است. در ایالات متحده تعداد افرادی که در مدت این بحران اعلام بیکاری کرده اند، به عدد خیره کننده 30 میلیون نفر رسید. قیمت جهانی نفت به علت کاهش تقاضا، شاهد کاهش‌هایی عظیم شد و بسیاری از بورس‌های جهانی با ضررهایی میلیاردی روبه رو شدند که از زمان بحران اقتصادی سال 2008 بی سابقه بود. بسیاری از کشورها برای جبران خسارت‌های مالی نشای از این اپیدمی، بودجه‌هایی اضطراری را به تصویب رساندند که بودجه 2،2 تریلیون دلاری ایالات متحده، نمونه‌ای از آن است.
رسانه های اصولگرا
روزنامه جوان: براساس تازه‌ترین تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه علوم پزشکی گیلان که به صورت مقاله‌ای علمی منتشر شده می‌توان برآورد بهتری از میزان کشندگی در افراد آلوده به ویروس کرونا به دست آورد. با توجه به شیوع بالای آلودگی در داده‌های این تحقیق، سرعت آلودگی ویروسی بسیار پایین‌تر از تخمین‌هایی است که قبلا توسط کارشناسان در کشورهای مختلف جهان مطرح شده‌است. از طرف دیگر هم خبر رسیده که کرونا در تمام استان‌های ایران به جز خوزستان نزولی شده‌است.
روزنامه جوان در گزارشی آورده است: پژوهش جدید محققان ایرانی، شیوع کرونا را در یکی از مناطق ایران که درگیری نسبتا وسیع‌تری در اوایل اپیدمی داشت، یعنی استان گیلان، اندازه‌گیری کرده‌است. روش نمونه‌گیری این مطالعه، خوشه‌ای بوده و در آن از خانوارهایی از کل شهرهای استان گیلان از طریق تماس تلفنی جهت خونگیری و انجام تست سرولوژیک دعوت شده‌بود. تست‌های سرولوژیک به منظور تشخیص و اندازه‌گیری میزان آنتی بادی‌ها در نتیجه وجود ذرات ویروس در بدن انجام می‌شوند. شیوع بدست آمده در این مطالعه، بعد از تعدیل اثر کارایی تست، با حدود اطمینان 95 درصد است. براساس این محاسبه احتمالا 518 هزار تا 777 هزار نفر در استان گیلان سابقه عفونت با ویروس کرونا داشته‌اند. بر اساس این تحقیق می‌توان برآورد بهتری از میزان کشندگی در افراد آلوده (IFR) در نقاط مختلف به دست آورد. با توجه به شیوع بالای آلودگی در داده‌های این تحقیق، سرعت آلودگی ویروسی بسیار پایین‌تر از تخمین‌هایی است که قبلا توسط کارشناسان در کشورهای مختلف جهان مطرح شده‌است. یافته‌های این مطالعه، پس از ارزیابی نقادانه علمی براساس چک لیست‌های معتبر مطالعات شیوع، می‌تواند مورد استفاده سیاستگذاران بهداشتی سراسر جهان قرار گیرد.
روزنامه صبح نو در گزارشی نوشت: پس از نوروز، فاصله‌گذاری اجتماعی به سرعت جای خود را به طرح فاصله‌گذاری هوشمند داد. بسیاری از مشاغل آغاز به‌کار کردند و بسیاری از محدودیت‌ها برداشته شد. اجرای طرح فاصله‌گذاری هوشمند در حالی در تهران آغاز شد، که سبب عادی جلوه کردن شرایط کرونا برای مردم شد، هرچند در مترو و برخی ادارات استان تهران شاهد اجباری شدن استفاده از ماسک هستیم، اما مشاهدات میدانی چیز دیگری را نشان می‌دهد. در واقع هر آنچه تعطیلات نوروز رشته بود، فاصله‌گذاری هوشمند پنبه کرد. طرح فاصله‌گذاری اجتماعی و هوشمند؛ دو طرحی است که روی هم نزدیک به یک ماه است در کشور به اجرا درآمده است. تعطیل بودن کسب‌وکارها و مشکلات اقتصادی خردوکلان در کشور دولت را بر آن داشت تا هرچه زودتر نسبت به بازگشایی کسب‌وکارها اقدام کند. موضوعی که در روزهای اخیر سبب رشد دوباره آمار تعداد مبتلایان به ویروس کرونا شد. چراکه این روزها اقتصاد ایران با مشکلات زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند و با چالش‌های مختلفی مانند تحریم‌های ناعادلانه نیز روبه‌روست و به همین دلایل نمی‌توان قرنطینه و تعطیلی مشاغل را بیش از این تمدید کرد. اما ستاد مبازره با کرونا هم پروتکل‌هایی را طراحی و ابلاغ کرده و طی یک ماه اخیر ضمن تاکید بر نظارت شدید و محدودیت‌ها، بر تقویت و توانمندسازی شهروندان و آموزش‌های بهداشتی هم پرداخته است. تأثیر توانمندسازی را می‌توان در ایام بحران کرونا به خوبی مشاهده کرد؛ در روزهای اول کرونا مردم در واقع هنوز این شوک را نپذیرفته بودند و رفتارهای بهداشتی را جدی نمی‌گرفتند، اما حالا به رفتار و عادت اغلب مردم تبدیل شده، اما این به تنهایی کافی نیست.
محمدرضا ظفرقندی، با اشاره به مباحثی که این روزها پیرامون تداخل بیماری کووید 19 و آنفلوانزای فصلی مطرح است، به خبرگزاری مهر، گفت: آنچه مسلم است، برای اینکه بتوانیم در فصل پاییز نسبت به کنترل همزمان بیماری کووید 19 و آنفلوانزای فصلی موفق باشیم، باید تا قبل از فرا رسیدن پاییز، تکلیف کووید 19 مشخص شود. به نظر می‌رسد باید از هم اکنون که موج شدید کووید 19 فروکش کرده و در حالت تعادل نسبی بیماری قرار داریم، به فکر پاییز و آنفلوانزای H1N1 باشیم. اگر نتوانیم بیماری کووید 19 را تا قبل از فصل پاییز به سرانجام خوبی برسانیم، شاید با موج جدیدی از این بیماری در فصل پاییز مواجه شویم و آن موقع بیماری آنفلوانزا را هم داریم که می‌تواند کار ما را سخت‌تر کند. اگر می‌خواهیم در فصل پاییز از خطرات همزمان دو بیماری کووید 19 و آنفلوانزای H1N1 مصون بمانیم، باید فاصله گذاری اجتماعی را همچنان جدی بگیریم و اجازه ندهیم ویروس کرونا دوباره شدت بگیرد.
به گزارش خبرگزاری فارس، در روزهایی که خیلی ها خانه‌نشین شدند و حتی کسب درآمد را هم بی‌خیال شدند کسانی بودند که سر کار حاضر می‌شدند؛ نمی‌توانستند در خانه بمانند. شاید کمتر دیده شدند ولی اینکه ضروریات زندگی شهروندان حتی در روزهای اوج کرونا تامین می‌شد مدیون تلاش و تعهد این قهرمانان گمنام است. خیلی‌هایشان را ندیدیم وقتی خانه‌نشین بودیم ولی بسیارند؛ همه کسانی که در نهادهای خدماتی و انتظامی خدمت می‌کنند از آتش‌نشانان گرفته تا ماموران نیروی‌انتظامی و پلیس‌راهور و کارکنان اداراتی که خدماتشان تعطیلی نمی‌شناسد. دیگرانی هم هستند؛ افرادی که در بخش‌های تولید و توزیع موادغذایی و اقلام بهداشتی کار می کنند، کارکنان مشاغل مرتبط با تولید و توزیع انواع انرژی نظیر برق و واحدهای سوخت‌رسانی و کارکنان پمپ‌بنزین‌ها. باز هم هستند؛ کرونا قهرمانان بیشتری داشت. دیگر چه کسانی نباید در قرنطینه خانگی می‌ماندند و دل می‌دادند به کار و می‌رفتند در میان دیگران؟ کارکنان مراکز نگهداری از معلولان و سالمندان؛ آنان که مادری می‌کنند در حق ضعفا و برادری می‌کنند در حق کم توانان. تلاش بیش از 20 هزار پرستار، بهیار، مادریار، پدریار، مددکار و... در مراکز شبانه‌روزی بهزیستی برای نگهداری و مراقبت حدود 60 هزار سالمند، معلول جسمی و ذهنی، بیمار روانی مزمن و مددجوی بهزیستی موجب شد بدن‌های رنجور نیازمندان به مراقبت، کمترین آسیب را از کرونا ببینند.
داود عامری در یادداشتی در خبرگزاری تسنیم آورد: به جرأت می‌توان گفت که بعد از جنگ جهانی دوم، هیچ واقعه تاریخی به این وسعت جهان را تحت تاثیر قرار نداده بود. البته آثار شیوع ویروس کووید 19 از جهت تاثیر گذاری در سطح وسیعی از جهان دارای نقاط مشترک با جنگ جهانی دوم است، اما از لحاظ کیفیت و ماهیت به هیچ عنوان در یک حوزه قرار نمی گیرد، چرا که جنگ جهانی دوم تمامی موجودات زمین را در حوزه‌های درگیری دچار حوادث مخرب و ویرانگر قرار داد و انسان ها را همراه با محیط زیست آنها نابود می کرد، اما کووید 19 در کنار حمله به انسان ها، به اعتقاد دانشمندان زیست شناسی، فرصتی حیاتی برای زمین فراهم آورد تا آسیب های غالبا انسان‌ساز به محیط های طبیعی ترمیم شود. آنچه مهم است، حوادث بزرگ، روندها را در کل جهان تحت تاثیر قرار می‌دهند و تبدیل به مبدا تاریخی می‌شوند، به خاطر همین با وجود این که هنوز بررسی‌های دقیق از اثرات مثبت و منفی شیوع ویروس منحوس کرونا در جهان به دست نیامده، و هنوز جهان به طور مستقیم درگیر آن است، در زبان عموم مردم، تبدیل به یک مقطع تاریخی شده است، پس به تبع همین مسئله در این مجال کوتاه تلاش می‌کنیم جهان بعد از کرونا را در حوزه‌های مختلف به ویژه در حوزه های فرهنگی و اجتماعی مورد بررسی و مداقه قرار دهیم.
به گزارش سایت خبری تابناک، تعطیلات عید و اردیبهشت‌ماه یکی از مهم‌ترین ماه‌های سفر و گردش در ایران به حساب می‌آید و بسیاری از مجتمع‌های گردشگری بخش بزرگی از درآمد خود را در این فصل کسب می‌کنند. با این حال خاموش شدن چراغ سفر و گردش در ایران در فروردین و اردیبهشت 99 موجب شد تا بسیاری از واحدهای گردشگری ضربه ببیند. حکمرانی بیش از دو ماهه کرونا در دنیا به صنایع زیادی خسارت وارد و تنگناهای اقتصادی فراوانی را ایجاد کرد. یکی از بزرگترین صنعت‌هایی که در ایران و جهان در اثر وقوع این بیماری آسیب دید، صنعت گردشگری بود. این مسئله در ایران با خسارت بیشتری همراه بود. چرا که تعطیلات عید و اردیبهشت‌ماه یکی از مهم‌ترین ماه‌های سفر و گردش در ایران به حساب می‌آید و بسیاری از مجتمع‌های گردشگری بخش بزرگی از درآمد خود را در این فصل کسب می‌کنند. با این حال خاموش شدن چراغ سفر و گردش در ایران در فروردین و اردیبهشت 99 موجب شد تا بسیاری از واحدهای گردشگری ضربه ببیند.
عباسعلی پوربافرانی عضو کمیسیون بهداشت مجلس در مورد زمان بازگشایی مدارس و مراکز آموزشی در گفت وگو با خبرگزاری تسنیم اظهار کرد: در شرایط فعلی بازگشایی مدارس و آموزشگاه ها در شهرهای بزرگ به دلایل مختلف به صلاح نیست. دانش‌آموزان در محیط خانه تحت مراقبت والدین خود هستند و احتمال ابتلای آنها به کرونا بسیار کمتر است اما در مدرسه یک معلم باید وظیفه مراقبت از 40 دانش‌آموز را برعهده داشته باشد و همواره رعایت نکات بهداشتی را به آنان یادآوری کند، در چنین شرایطی ممکن است یک دانش آموز ناقل کرونا باشد و باعث شود تا سایر دانش آموزان آن مدرسه نیز مبتلا شوند. دانش‌آموزان در طول یک ماه نهایتا 18 روز به مدرسه می روند و در مجموع حدودا 40 ساعت مفید آموزش می‌بینند بنابراین در این شرایط می‌توانیم آموزش را از طریق فضای مجازی ادامه دهیم. ممکن است برخی از دانش آموزان بضاعت کافی برای تهیه تلفن همراه و دسترسی به فضای مجازی نداشته باشند، وزارت آموزش و پرورش باید هرچه سریعتر برای آموزش این دانش‌آموزان چاره‌ای بیندیشد. با توجه به اینکه امکان دسترسی به تلفن راحت‌تر است می توان یک راه ارتباطی ایجاد کرد تا همه دانش‌آموزان بتوانند از طریق تلفن با معلمان در ارتباط باشند و سوالات خود را از آنها مطرح کنند.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با شیوع بیماری کرونا در سراسر جهان و همچنین در کشوری که قرار است المپیک 2020 در آن برگزار شود زمزمه هایی از به تعویق افتادن بازی های تابستانه المپیک امسال به گوش می رسد. ژاپن برای برگزاری المپیک سال 2020 از سال 2013 تا کنون نزدیک به 1 تریلیون دلار هزینه کرده است و این کشور تنها در از اوایل سال 2019 تاکنون نزدیک به 12 میلیارد دلار برای برگزاری این بازی ها هزینه کرده است و به گفته کارشناسان لغو و یا حتی تعویق بازی های تابستانه المپیک 2020 این کشور را به زیر فشارهای اقتصادی سنگینی خواهد برد. برای برگزاری بازی های المپیک ژاپن نه تنها دولت این کشور به پرداخت هزینه 1 تریلیون دلاری متحمل شده است بلکه غول های صنایع دنیا مثل تویوتا و یا پاناسونیک و بسیاری دیگر از کمپانی های این کشور برای برگزاری این بازی های به حمایت های مالی دست زده اند و چند صد میلیارد دلار تاکنون برای این بازی ها خرج کرده اند. به گفته کارشناسان اقتصادی مهم ترین فاکتوری که باید برای لغو بازی های المپیک در نظر گرفت این است که بسیاری از هزینه ها برای برگزاری المپیک 2020 از قبل پرداخت شده اند که بیشترین آن ها به ساخت اماکن ورزشی اختصاص داده شده است و لغو این بازی ها تنها درآمد ژاپن از گردشگران خارجی را حتی بیشتر از قبل کاهش می دهد.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*