قلدری آشکار آمریکا علیه ایران به قیمت تخریب ساختارهای بینالمللی
گروه اجتماعی خبرگزاری فارس؛ نعیمه موحد: به بهانه اتفاقات اخیر در کشور پس از فوت مرحومه مهسا امینی و اغتشاشات صورت گرفته به بهانه این ماجرا طی سه ماه گذشته، با درخواست و دخالت مستقیم آمریکا روز چهارشنبه 23آذر، عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل لغو شد.
در جلسه رایگیری برای لغو این عضویت، چندین کشور از حق ایران برای عضویت دفاع کردند و قطعنامه آمریکا علیه ایران را سیاسی خواندند. در خلال این مخالفتها به ابعاد گسترده نقض حقوق زنان در آمریکا و کشورهای مدافع قطعنامه نیز اشاره شد.
اما ماجرای این لغو عضویت چه بود و عضویت کشورها در کمیسیون مقام زن چه منفعتی دارد؟
قلدری آشکار
در تحلیل اتفاقات سه ماهه اخیر در کشور بسیاری آن را یک جنگ ترکیبی علیه ایران میدادند. بخشی از این جنگ ترکیبی در 23آذر در سازمان ملل متحد علیه ایران رقم خورد و آمریکا پیشنویس قطعنامهای را که پیشتر برای لغو عضویت ایران از کمیسیون مقام زن تهیه کرده بود در شورای اجتماعی - اقتصادی سازمان ملل به رای گذاشت. در این رایگیری 29کشور با لغو عضویت ایران موافقت کردند، 8 کشور رای مخالف دادند و 16کشور نیز نظر ممتنع داشتند.
برزیل و بلاروس با این اقدام مخالفت کرد. نماینده ونزوئلا این کار را حمله به منشور ملل متحد و نهادهای آن دانست. روسیه در دفاع از ایران خطاب به کشورهای غربی گفت که آنها عادت دارند ساختارهای کارآمد بینالمللی را تخریب کنند و بهتر است عضویت فرانسه و انگلیس در این کمیسیون هم بررسی بشود.
نماینده چین هم با گفتن این جمله که این قلدری آشکار، ریاکاری و استاندارد دوگانه است این لغو عضویت را غیرقانونی اعلام کرد. پاکستان هم از جمله دیگر کشورهای مخالف بود که ایران را قربانی اهداف سیاسی غرب خواند.
ژست اصلاح یا انگیزههای سیاسی؟
همه جریانات در این جنگ ترکیبی در حالی علیه ایران رقم میخورد که کشورهایی که ایران را با اسم رمز مهسا امینی به اعمال خشونت ونابرابری علیه زنان متهم کردند کارنامه سیاهی در زمینه حقوق زنان دارند. تناقضی که جهان به چشم میبیند اما در برابر آن سکوت میکند.
ساعتی بعد از رایگیری در سازمان ملل، سخنگوی دولت در توییتی نوشت: یک سوم زندانیان زن جهان در آمریکا زندانی هستند. از سال 2015 تاکنون دستکم 250 زن با وحشیگری پلیس آمریکا در خیابان و بدون محاکمه به قتل رسیدهاند. «لئونا هیل» مادر باردار 26ساله یکی از آنهاست.
اینپدنت انگلیسی قبلا در مطلبی عنوان کرده بود که بین 60 تا 100درصد زنان در چهار کشور دانمارک، فرانسه، آلمان و انگلیس گفتهاند که مورد آزارجنسی قرار گرفتهاند.
این 4کشور به لغو عضویت ایران در کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد به بهانه عدم رعایت حقوق زنان در ایران، رای مثبت دادند و این تنها گوشهای از تناقضات در امور بینالمللی است که بیشتر از ژست نگرانی و اصلاح بوی سیاست و قلدری میدهد.
ایران در رعایت حقوق زنان کجا ایستاده است؟
علیرغم مشکلاتی که هنوز در حوزه زنان وجود دارد اما وضعیت کلی زنان در جمهوری اسلامی از چهل سال پیش تا حد زیادی رو به بهبود بوده است. ایران در کاهش بیسوادی زنان بالاتر از 15سال و افزایش نسبت دختران به پسران در تحصیلات پیشرفت بزرگی داشته است.
پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، تنها 6 درصد از فارغالتحصیلان دانشگاهی را زنان تشکیل میدادند که این آمار اکنون نزدیک به 50 درصد رسیده است. پیش از انقلاب اسلامی سهم زنان از کرسی استادی دانشگاه حدود یک درصد بود که این رقم اکنون به 21 درصد رسیده است.
در عرصه ورزش نیز اکنون دنیا نام زنان ایرانی زیادی را شنیده است. پیش از انقلاب تنها 5 مدال آن هم فقط در عرصه رقابتهای آسیایی سهم زنان ایرانی بود، در حالی که اکنون نزدیک به 200 مدال در رشتههای مختلف از آن بانوان ایرانی است.
پیش از انقلاب شاخص امید به زندگی در میان زنان در ایران به 57 و شش درصد میرسید که اکنون به 77 و یک درصد افزایش یافته است. تعداد پزشکان متخصص زن در حوزه زنان از 16 درصد به 98 درصد رسیده و همچنین کاهش 90 درصدی مرگ و میر مادران هنگام زایمان را به دنبال داشته است. تعداد پزشکان زن نیز قبل از انقلاب اسلامی از 597 نفر افزایش 50 برابری یافته است.
نمودارهای زیر مشارکت سیاسی، اقتصادی و امید به زندگی و سواد و آموزش را در بین زنان و همچنین نقش زنان و فعالیت آنها در عرصههای مدیریتی را نشان میدهد.
نقض اساسنامه سازمان ملل
اما جالب است بدانید که در اساسنامه کمیسون مقام زن ملل متحد بندی تحت عنوان لغو عضویت در نظر گرفته نشده است و این همان علتی است که نماینده چین این اقدام را غیرقانونی دانست. همچنین این اقدام برخلاف فلسفه وجودی تشکیل سازمان ملل و اصل چندجانبهگرایی بوده است.
کشورهای مخالف این اقدام ابراز نگرانی کردند که این اقدام آمریکا رویهای را به وجود میآورد که هرکس در برابر تمامیتخواهی آمریکایی بایستد حتی با نقض صریح قانون هم حذف خواهد شد. در این بین سکوت دبیرکل سازمان ملل متحد و حتی سفرای دولتهای اروپایی که به نماینده ایران از غیرقانونی بودن این اقدام اما ناچار بودن برای سکوت خود گفته بودند، به صورت موکد نشان میدهد که آنچه علیه ایران در ابعاد بینالمللی صورت میگیرد جنگ ترکیبی ناعادلانه بر پایه اغراض سیاسی است.
برای آمریکا و دولتهای اروپایی اکنون منفعت در این است که عملکرد منفی خود در قبال زنان و حتی جنایات رژیم صهیونیستی علیه زنان را فراموش کنند و در پی ناآرامیهای اخیر در ایران، همت خود را بر ارائه تصویری جعلی از وضعیت زن ایرانی به نمایش بگذارند. حتی اگر این کار به قیمت خدشهدار کردن وجهه سازمانی بینالمللی مثل سازمان ملل متحد و نشان دادن تصویری منفعل و تحت تاثیر زور و قدرت از او باشد.
نماینده ویژه نداشتیم
از طرف دیگر باید به عملکرد نمایندگان ایران در لغو عضویت ایران هم اشاره کرد که توقعات را برآورده نکرد. ایران برای جلسه رایگیری نماینده ویژهای به سازمان ملل نفرستاد. البته در اخبار گفته شد که برای افراد پیشنهادی ویزا صادر نشده است. اما شاید توقع میرفت که رایزنی برای دریافت ویزا و حضور یک نماینده ویژه و مسلط در جلسات قبل و منتهی به رایگیری جدیتر دنبال بشود.
برخی صاحبنظران متن قرائت شده در جلسه را ضعیف و خواندن آن توسط یک مرد {ایروانی} را مناسب فضا و محتوای جلسه ندانستند و در مجموع عملکرد دستگاه دیپلماسی را ضعیف ارزیابی کردند. از طرف دیگر عنوان شد که کشورهای مثل شیلی و کلمبیا امکان همراهی و موافقت با ایران را داشتند اما از پتانسیل آنها استفاده نشد.
اهمیت کمیسیون مقام زن
عضویت ایران در کمیسیون مقام زن برای یک عضویت چهارساله (2022 تا 2026) در آن زمان نیز با مخالفت کشورهای همسو با سیاستهای غربی مواجه شده بود. اما ایران توانسته بود برای سومین بار از سال 2011 با کسب 43 رای از 54 رای کشورهای عضو شورای اقتصادی - اجتماعی سازمان ملل متحد عضویت خود را به ثبت برساند.
عضویت ایران در کمیسیون فوق علاوه بر ایجاد حق رای میتوانست فرصت خوبی برای ارائه دستاوردهای زنان ایرانی به مجامع بینالمللی باشد و سیاهنماییهایی که از وضعیت کلی زنان در رسانههای غربی تصویر میشود را تا حد مناسبی مورد بازنگری قرار بدهد.
پایان پیام /