مازندران قربانی ویروس بی‌تدبیری

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به گزارش بلاغ، کرونا ویروسی است که ماههاست گریبان دنیا را گرفته است. ابتدا ووهان و چین و بعد در کل جهان پیچید. در ایران هم زمانی که زمستان نفس‌های آخرش را می‌کشید کرونا به جان ما افتاد، غافل از اینکه ایران مدتهاست دارد با ویروس دیگری دست و پنجه نرم می‌کند. ویروسی که هر وقت جایی از ایران لرزید، خودش را نشان داد. هربار که سیلی آمد، فهمیدیم مشکلی وجود دارد. ویروسی به نام بی‌تدبیری مسئولان که ادعای تدبیر هم دارند. مسئولانی که ستاد مدیریت بحران را روزها بعد از بحران تشکیل و جلساتی برگزار می‌کنند. کرونا آمد تا مطمئن شویم دولت به عنوان اصلی‌ترین و مهم‌ترین عنصر اجرایی و اداره‌کننده کشور، قدرت حل بحران‌ها را ندارد و مسئولان استان‌ها و مردم در حل بحران از دولت پیشی می‌گیرند. کرونا آمد تا تصمیماتی که دولت می‌گیرد، مسئله‌ای عمیق را به ما نشان دهد، آن‌هم عدم وجود تصمیمیات راهبردی در مواقع بحرانی و یافتن راهکارهای اصولی است. پیشگیری مهم‌ترین اقدام در مقابله با ویروس کرونا است اما متاسفانه دولت علی‌رغم اعلام و هشدارهای وزارت بهداشت، شیوع ویروس را جدی نگرفت تا مردم روزها سردرگم و بلاتکلیف تصمیمات دولتی باشند، تصمیماتی که گاه باهم تناقض داشتند مانند لغو تعطیلی برخی استان‌ها بعد از اعلام رسمی این خبر. مردم با سه بار تغییر تصمیم نمی‌دانستند ادارات آخر تعطیل هستند و ساعات کاری کاهش پیدا کرد. مانند بسیاری از سوانحی که اگر تصمیماتی جهت بهسازی خطوط و بازسازی می‌شد رقم نمی‌خورد، اما همه آن اتفاق‌ها افتادند و نهایتا وزیری تنها تدبیری که اندیشید دادن دیه بود. بی‌تدبیری تنها مختص به سال‌های مربوط به 92 و 96 و 98 و... نیست، سال‌هاست دولتمردان مختلف فراموش کردند کاخ ریاست جمهوری محل خدمت، حل مشکلات مردم و بحران‌هاست. این دولت نیز متاسفانه در زمان‌های مهم تصمیماتی که کارساز باشد را اتخاذ نکرد مانند نمود بی‌برنامگی در بودجه دو سال اخیر، اتکا تمام و کمال به برجام که شکست خورد، سیاست‌های اقتصادی غلط مانند سرکوب تورم ایجاد شده، افزایش نقدینگی و اعلام دلار 4200 توسط دولت در اردیبهشت 97 که یکی از بدترین سیاست‌های ارزی اتخاذ شده در دولت بود و بعد از گذشت سه ماه شاهد اثرات مخرب و فاجعه‌بار این سیاست ارزی یعنی فساد و رانت عظیم بودیم. بی‌تدبیری، ویروسی است که مردم کرمانشاه و خوزستان سالهاست با آن روبرو هستند تا سپاه، بسیج و گروه‌های مردمی وظایف بر زمین مانده دولت را به عهده بگیرند و داوطلبانه وارد میدان شوند. و چند صباحی است نوبت مازندران شد تا قربانی بی‌تدبیری مسئولان شود. استان مازندران به ویژه شهرستان بابل در وضعیت قرمز قرار دارد و در مواجهه با کروناویروس، بی‌دفاع اما جانانه ایستاده است. کمبود امکانات و تجهیزات باتوجه به حجم وسیع مبتلایان به ویروس، شرایط استان را خاص کرد که کادر درمانی و تیم‌های پزشکی در صف اول مبارزه با این ویروس از جانشان مایه گذاشتند و تاکنون چندین دکتر و پرسنل درمانی در مازندران خود درگیر کرونا و شهید شدند. این شرایط نظارت بیشتر بر توزیع اقلام موردنیاز را می‌طلبید تا مردم با کمبود وسایلی از قیبل ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده و... روبرو نشوند. در چنین حالتی که مسئولان استانی خواستار انسداد راه‌های مواصلاتی به مازندران شدند و وزارت بهداشت تاکید داشت تا مردم از خانه‌هایشان خارج نشوند، دولت اجازه بستن راه‌ها را نداد! این تصمیم که منجر به صف کشیدن اتومبیل‌ها به جاده‌های شمالی شد، گویی به بازی گرفتن مردم و نادیده انگاشتن تصمیمات وزارت بهداشت بود. مردمی، که در همه روزهای سال حق میزبانی را به خوبی برای هموطنان ایفا کردند، این‌بار خود اعلام کنند شرایط میزبانی ندارند، لطفا نیایید! انتقال موارد جدید از ویروس توسط مسافران به مازندران، هم مجموعه پزشکی و بهداشتی را درگیر بحرانی عمیق‌تر کرد هم فشار روحی و روانی مضاعفی را به مردم این استان وارد نمود. گویی دولت در هفته‌های گذشته هنوز باور نداشت اگرچه کرونا مانند آنفولانزا کشنده نیست اما قدرت و سرعت سرایت بالایی دارد و تنها راه قطع زنجیره انتقال و حیات این ویروس با قرنطینه خانگی است زیرا قدرت سرایت بالا خود احتمال کشندگی را افزایش می‌دهد اما دولت تصمیمی غلط گرفت تا برخی از مردم هم باور نکنند وضعیت در مازندران چقدر جدی بود و راهی جاده شدند غافل از آنکه، این سیل از جمعیت در جاده‌ها هزینه‌های مادی و معنوی سنگین و غیرقابل کنترلی داشت. مردم استان مازندران مانند همه ایران و حتی همه جهان این روزها تحت فشار بودند و هستند و انتظار داشتند همان گونه که خود توصیه‌های وزارت بهداشت را جدی گرفتند، دولت نیز این شرایط را درک می‌کرد. مردم نمی‌دانند وقتی مقام معظم رهبری بر پیروی از وزارت بهداشت تاکید و با صدور فرمانی به رئیس ستاد کل نیروهای مسلح، خواستار تشکیل قرارگاه بهداشتی و درمانی برای سازماندهی خدمات به مردم شدند و نیروهای مسلح تصمیم به اعمال محدودیت‌هایی در تردد گرفتند، با چه منطقی اصرار دولت بر عدم مداخله را قبول کنند. مردم تنها می‌خواهند دولت همراهشان باشد نه اینکه، بی‌تدبیری و تصمیمات غلط ویروسی بدتر از کرونا باشد برایشان. اگرچه اکنون این تصمیم بالاخره گرفته شد تا سفرها ممنوع شود اما چرا اینقدر دیر؟!. وقتی نمایندگان مازندران در همان روزهای نخست با بحرانی خواندن اوضاع، به رییس جمهور نامه نوشتند و خواستار اجرای هر چه سریعتر مواردی در راستای مقابله جدی با کرونا در استان شدند. آیا نمی‌شد این تدبیر زودتر اندیشیده شود تا سخنگوی دولت نگوید آمارها نشان می‌دهد در جایی که به آنجا مسافرت شده موج جدید بیماری صورت گرفت. حال که زمان به عقب برنمی‌گردد اما جای شکرش باقی است که دولت این بار متوجه موج جدید ویروس کووید19 شد و سفرهای جدید و خروج از شهرها را ممنوع اعلام کرده است. امیدواریم مردم نیز جدی‌تر با کرونا برخورد کنند و این ایام را بیشتر در منزل بمانند. سمانه صالح‌طبری

انتهای پیام /