مهدی یراحی با چه قانونی ممنوع‌الکار شده است؟
اقتصاد نیوز: سنت چندساله ای ست که ممنوع الکاری به خصوص در وجوهی که قابل رویت نیست، اعلام نمی شود. قابل رویت به این معنی که ممنوع التصویر شدن قابل لمس‌تر از ممنوع الصدا شدن است. زیرا وقتی در تبلیغ های یک فیلم تصویر بازیگری حذف می شود، خود حذف تصویر آن بازیگر به نوعی صحه گذاشتن بر ممنوع الکاری اش است، اما برای یک خواننده این ماجرا، به این سادگی‌ها قابل اثبات و اعلام نیست.
به گزارش اقتصاد نیوز به نقل از برترین‌ها، حرف بر سر این است که آیا این نوع ممنوع الکاری که توسط وزارت ارشاد اعلام نمی شود، اما اعمال می شود، قابل کتمان است؟ چرا وزارت ارشاد طبق ضابطه ای معین، مسئولیت این ممنوعیت را رسما به عهده نمی گیرد؟! ممنوعیتی که به تازگی برای مهدی یراحی (برنده جایزه بهترین خواننده پاپ در سال 95) صورت گرفته، شبیه همان ممنوعیتی ست که سال قبل هم در چنین روزهایی برای این هنرمند رخ داد. ممنوعیتی اعلام نشد، اما اجازه ی برگزاری کنسرت هم تا شش ماه داده نشد! آن هم به جرم انتشار موزیک ویدئوی "پاره سنگ" که به گواه محتوایش یکی از جدی‌ترین آثار اجتماعی، اعتراضی بعد از انقلاب است. سال گذشته با جنجالی شدن آهنگ "پاره‌سنگ" ظرف یک هفته، دو بار خبر‌های مرتبط با این خواننده پرطرفدار خوزستانی، از حوزه ی موسیقی به دنیای سیاست رسید.
ابتدا در همبستگی با کارگران "گروه ملی فولاداهواز"
مهدی یراحی در کنسرت 6 دی اهواز؛ به همراه اعضای گروهش یونیفرم مخصوص کارگران معترض را پوشید و به روی صحنه رفت.
در ادامه انتشار موزیک ویدئویی با عنوان "پاره‌سنگ" بود که با مضمونی ضدجنگ و فضایی اعتراضی مسئولان را به چالش می کشید. انتشار این اثر باعث ممنوعیتش شد و البته با انتقاد شدید رسانه های محافظه‌کار مواجه شد.
سال گذشته در اوایل انتشار این اثر و تحت فشارهای دیگر رسانه ها، روابط عمومی معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی درباره خبر "ممنوع الکاری" این خواننده گفت مسئولان هنوز تصمیمی نگرفته‌اند.
آقای فروغی؛ سنخگوی معاونت هنری وزارت ارشاد، اما تأکید کرده بود که اثر منتشر شده توسط آقای یراحی "خلاف آن چیزی است که اجازه انتشار گرفته بود".
سال گذشته، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تصمیم‌گیری درباره این خواننده را به توضیح موسسه مسئول انتشار آن اثر موکول کرد.
در مدت زمان کمی اخبار بی شماری حول "ممنوع الکاری" یراحی منتشر و تکذیب شد، که خیلی‌ها اذعان داشتند این ممنوعیت بیش از آنکه به کلیپ ضد جنگش مرتبط باشد به ماجرای برگزاری کنسرت او در همبستگی با کارگران گروه ملی فولاد اهواز مرتبط بوده است. با این حال بعد از شش ماه این ممنوعیت در همان سکوت خبری که در نهایت از جانب ارشاد اعلام نشد، برداشته شد.
امسال هم به خاطر صحبت های انتقادی یراحی نسبت به اوضاع جامعه در کنسرت اهواز، مجوز کنسرت های او از جمله اصفهان و شیراز و ساری لغو شد و مجوز کنسرت های تهران و دیگر شهر‌ها به او داده نشد. محمد اله یاری مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان به این موضوع واکنش نشان داد وگفت:
اظهارنظرهای این خواننده در یکی دو اجرای شهرستان باعث ایجاد حاشیه هایی شده است. آقای یراحی انتقادهایی را نسبت به برخی نهاد‌ها مطرح کرده است. این نهاد‌ها در واکنش به نحوه ی اجرا و صحبت هایی که توسط مهدی یراحی مطرح شده با دفتر موسیقی ارشاد ارتباط گرفتند. موضوع در وزارت ارشاد، اما خارج از دفتر موسیقی در دست بررسی است! هنوز به صورت مکتوب حکمی و بر ممنوع الکار شدن این هنرمند به دست ما نرسیده است. موضوع ممنوع الکاری آقای یراحی را خودشان از طریق اینستاگرام اعلام کرده اند. چیزی با عنوان ممنوع الکاری به ایشان ابلاغ نشده است. از این خواننده درخواست شده است تا پایان بررسی‌های لازم، فعالیتی در زمینه موسیقی انجام ندهد.
پشت سر هم چیدن این اتفاق‌ها یعنی؛ ممنوعیت یک هنرمند توسط نهادهای خارج از وزارت ارشاد، اعلام نمی شود ولی اعمال می شود و برای حفظ ظاهر، قرار است پروژه ی بیکار کردن یک خواننده در سکوت کامل (با ادعای پررنگ شدن این خبر از سوی خود هنرمند و انگ زدن به او که مثلا در پی کسب محبوبیت بیشتر است) برگزار شود.
پرسش های اساسی در این خصوص این است که ممنوع الکاری طبق چه پروسه ای انجام می شود؟ اگر تعرفه های مشخصی برای این کار وجود دارد چرا نوشته و ابلاغ نمی‌شود؟ آیا انتقاد جرم است؟ مگر طبق قانون اساسی نمی شود به هر نهاد یا قدرتی انتقاد کرد؟ اگر حرف های یراحی در دو کنسرت اهواز و کرج خارج از چارچوب قانون اساسی ست، چرا با او برخورد نمی شود؟ یا دست کم ممنوع الکاری اش به طور رسمی اعلام نمی گردد تا این خط کش و میزان، متر و معیاری برای ممنوعیت دیگر هنرمندان باشد؟ اگر این انتقادها، طبق تعاریف جمهوری اسلامی و قانون اساسی ایران و اصل آزادی بیان است، چرا مجوز کنسرت به او داده نمی شود و جلوی کار‌ها و فعالیت‌های او گرفته می شود؟
شاید حوزه ی فرهنگ بیش از هر زمان دیگری نیازمند روشنگری ست تا معلوم شود حد و مرز فعالیت کسی مثل مهدی یراحی که قرار نیست هنرمند یا اصلا شهروند بی تفاوتی باشد، تا کجاست؟ هزینه ی ممنوع شدن یک هنرمند دغدغه‌مند را چه کسی جز او و جامعه قرار است بپردازد و اینکه با اعلام این که هنوز ممنوعیتی به او اعلام نشده، اما در کنارش مجوز فعالیتی هم به او داده نمی شود، قرار است به مردم چه تصویری از یک هنرمند داده شود؟ تصویر کسی که قرار است خودش را مطرح کند؟ در حالی که هشت سال است تمام کنسرت های این هنرمند در تهران و شهرستان سولد اوت شده و جزو پرکارترین موفق‌ترین خواننده های روزگار ما بوده است!
لزوم نوشتن این یادداشت، مشخص شدن مرزبندی های بی حد و حصر سلیقه ای و سیاست زده ای ست که پیرامون مان را فرا گرفته و ای کاش روزی برسد که همانگونه که قانون حق انتقاد را به شهروندان یک جامعه می‌دهد، نهاد‌ها و اشخاص این حق را بدون ارائه ی توضیح و بی صدا از مردمانشان نگیرند. ضمن اینکه سلب اجازه ی فعالیت هنری برای یک هنرمند به مثابه بریدن نان اوست.
این مطلب برایم مفید است بلی 0 نفر این پست را پسندیده اند