پاییز از نام و نشان شهیدان جاویدالاثر بهاری شد
تهران - ایرنا - با تشخیص هویت 10 شهید جاویدالاثر (گمنام) از ابتدای آبان 1400 تاکنون، فصل پاییز از نام و نشان شهیدان جاویدالاثر عطر بهاری گرفت.
به گزارش خبرنگار حوزه ایثار وشادت ایرنا، شهدای گمنام کبوتران پر و بال شکسته‌ای هستند که قرار است در آسمان بهشت خداوند، پر بگشایند و بالاتر از هر کسی پرواز کنند. آنها جان شان که بزرگترین دارایی شان بود را فدا کردند به شکلی که هیچ نام و نشانی از آنها باقی نمانده و این نزد پروردگار پاداش و اجری بزرگ دارد.
شهید گمنام، گرچه نامی ندارد اما همه او را به مردانگی اش و شجاعتش می شناسند. او گرچه معلوم نیست چطور به شهادت رسیده اما این مهم است که به این مقام نائل شده و مردم ما خوب بلدند قدر این مقام را بدانند.
در آبان ماه جاری خانواده 10 شهید گمنام هویت شهیدان خود را پس از سال‌ها چشم‌انتظاری بازیافتند. یکی از این شهیدان، از مدافعان حرم و از لشکر فاطمیون است.
این روزها برای یافتن نام و نشانی از «شهیدان جاوید الاثر» کافی است فقط یک نفس عمیق در این هوای پاییزی بکشید تا عطر بهار را از حضور آنان استشمام کنید؛ هنوز به نیمه آبان هم نرسیده‌ایم که شهیدان گمنام یک به یک، نامشان را در گوش شهرهای میهنمان زمزمه می‌کنند و شناسایی می‌شوند.
شهید «محمد صدیق رضایی»، شهید «حسین شکرائیان»، شهید «خدارحم گل آور داریونی»، شهید «جمال محمدشاهی» شهید «صفرعلی فیض بیگدلی»، شهید «اسکندر مومنی شهرکی»، «رستم علی‌بابایی شهرکی»، شهید «رحیم غلامزاده اهوازی»، شهید «جهانگیر نقدی‌پور» و شهید «محمدحسن درویش پسند» به تازگی ما را از چشم‌انتظاری درآوردند و باانجام آزمایش دی ان آ شناسایی و محل تدفین آنها شناخته شد.
شهید «حسین شکرائیان»
شهید شکرائیان که از سال 1386 در دانشگاه صنعتی اصفهان آرمیده بود، پس از 39 سال مادرش را از چشم‌انتظاری درآورد. او متولد سال 1337 در استان همدان بود و خانواده‌اش از 25 آبان سال 1361 که او در قصر شیرین به شهادت رسید، منتظر رسیدن پیکرش بودند تا آن‌که چهارشنبه پنجم آبان 1400، از طریق آزمایش DNA شناسایی شد و خانواده‌اش در جوار حرم مطهر حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام این خبر را شنیدند.
شهید «محمد صدیق رضایی»
خبر شناسایی شهید محمدصدیق رضایی پس از 6 سال رسید. او متولد سال 1346 و مدافع حرمی از لشکر فاطمیون بود که در 31 فروردین 1394 در عملیات بصری الحریر در استان درعا کشور سوریه به شهادت رسید. پس از گذشت 6 سال پیکرش شناسایی و روز جمعه، هفتم آبان همراه با یک تشییع باشکوه در خاک مشهدالرضا (ع) آرمید.
شهید «صفرعلی فیض بیگدلی»
دوشنبه، دهم آبان1400 هویت شهید «صفرعلی فیض بیگدلی» پس از 38 سال صبوری خانواده‌اش، از طریق آزمایش DNA شناسایی شد. شهید صفرعلی فیض بیگدلی متولد اول آبان 1309 در روستای زاغج، از توابع شهرستان خدابنده استان زنجان بود. او با فراگیری علوم قدیم، در حد خواندن و نوشتن سواد آموخت و همزمان با شغل کشاورزی، در مکتب‌خانه به تدریس کودکان روستای خود می‌پرداخت. شهید بیگدلی پس از ازدواج، صاحب یک فرزند دختر شد اما فقط چند روز بعد از تولد فرزندش، همسرش را از دست داد و به تنهایی دخترش را بزرگ کرد.
وقتی جنگ تحمیلی شروع شد، صفرعلی بیگدلی از سوی بسیج به جبهه رفت و هفتم اسفندماه سال 1362 در جزیره مجنون عراق به صف شهیدان پیوست.
او پنج سال پیش، با تلاش کمیته جست‌وجوی مفقودین تفحص شده بود و به عنوان شهید گمنام در بخش بیارجومند شهرستان شاهرود استان سمنان تشییع و منزل گزید.
شهید «جمال محمدشاهی»
چهارمین شهید تفحص شده باغ موزه دفاع مقدس «جمال محمد شاهی» است که به کمک انجام آزمایش DNA خبر تشخیص هویتش 11 آبان 1400 (درست یک روز قبل از سالروز شهادتش) پس از 38 سال چشم‌انتظاری به خانواده‌اش رسید.
او سال 1340 همراه با جمعی از لشکر 27 محمد رسول الله (ص) از تهران به جبهه اعزام شد و در تاریخ 12 آبان 1362 در عملیات والفجر 4 در پنجوین عراق به شهادت رسید. پیکر پاک او 10 سال است که به‌عنوان یکی از 9 شهید گمنام در باغ موزه دفاع مقدس تهران آرمیده است.
شهید «خدا رحم گل آور داریونی»
هویت یکی از چهار شهید گمنام مدفون در شهرستان شیروان استان خراسان شمالی نیز 11 آبان از طریق انجام آزمایش DNA شناسایی شد. نام او «خدا رحم گل آور داریونی» و متولد 1345 است. خدارحم، از شهر شیراز عازم جبهه‌های جنگ شده بود اما 4 تیرماه سال 1367 در تک دشمن در جزیره مجنون به شهادت رسید و پیکر پاکش از سال 1393 در خراسان شمالی به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده شده بود.
شهید «اسکندر مومنی شهرکی»
شهید اسکندر مومنی شهرکی، سال 1341 به دنیا آمد و همزمان با آغاز جنگ تحمیلی با تیپ 44 قمر بنی هاشم (ع) برای حضور در جبهه‌ها همراه شد. او در 31 تیرماه سال 1361 در عملیات رمضان به شهادت رسید اما پیکر مطهرش در منطقه ماند و پس از سال‌ها در سال 1396 تفحص شد و در «شهرکرد» به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده شده بود. 12 آبان 1400 بعد از انجام آزمایش DNA خبر تشخیص هویت این شهید پس از 35 سال به خانواده صبورش رسید.
شهید «رستم علی‌بابایی شهرکی»
دومین شهید گمنام شناسایی شده 12 آبان شهید «رستم علی‌بابایی شهرکی» است. او در سال 1352 دیده به جهان گشود. وقتی که جنگ شروع شد، او از شهرکرد عازم جبهه‌های نبرد شد و در روز 28 فروردین ماه سال 1367 در تک دشمن در فاو به دیگر یاران شهیدش پیوست. هرچند پیکر پاک این شهید نیز به عنوان شهید گمنام در سال 1394 در بندر دیر دفن شد اما خانواده‌اش 12 آبان 1400 پس از 33 سال توانستند هویت او را از طریق انجام آزمایش DNA شناسایی کنند.
شهید «رحیم غلامزاده اهوازی»
سومین شهیدی که 12 آبان 1400 شناسایی شد، رحیم غلامزاده اهوازی است. او از سال 1393 در شهر «بیرم» به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده شده است. شهید رحیم غلامزاده اهوازی در سال 1346 دیده به جهان گشود. با شروع جنگ تحمیلی، از طریق تیپ 87 موسی بن جعفر (ع) از شوش دانیال به جبهه اعزام شد و روز 4 تیر ماه 1367 در تک دشمن در جزیره مجنون به شهادت رسید. او پس از 33 سال، از طریق انجام آزمایش DNA خانواده‌اش را از چشم‌انتظاری رهانید.
شهید «جهانگیر نقدی‌پور»
چهارمین شهید گمنامی که هویتش در روز 12 آبان شناسایی شد «جهانگیر نقدی‌پور» نام دارد. او از سال 1385 به عنوان شهید گمنام در دانشکده پزشکی بیرجند آرمیده است. جهانگیر نقدی‌پور متولد 1342 است و همزمان با آغاز تجاوز رژیم بعث عراق به کشورمان از شهر «شوش» راهی جبهه‌ها و در روز 18 بهمن‌ماه سال 1361 در عملیات والفجر مقدماتی در منطقه فکه آسمانی شد. خانواده صبور این شهید پس از 39 سال بی‌خبری، از طریق انجام آزمایش DNA هویت او را شناسایی کردند.
شهید «محمدحسن درویش پسند»
آخرین شهید گمنام که 12 آبان شناسایی شده نیز شهید محمدحسن درویش پسند است. او در سال 1346 دیده به جهان گشود. از بهبهان به سوی جبهه رهسپار شد. در روز هشتم اسفندماه سال 1362 در عملیات خیبر در منطقه هورالعظیم به فیض شهادت رسید. پیکر پاک این شهید به عنوان شهید گمنام در سال 1395 در دانشگاه آزاد بابل به خاک سپرده شده است. خانواده صبور شهید درویش 38 سال در انتظار شناسایی هویت فرزندشان بودند.
بزرگترین میراثی که کشورمان می تواند برای ما به جای بگذارد، شهدای گمنام مان هستند. چرا که هر بار بر مزار آنها برویم، برایمان تجدید خاطر خواهد شد که حتی از آنها هیچ نامی باقی نمانده و این یعنی آنها حاضر شده اند برای آرامش اکنون ما، هیچ ردی از خودشان به جا نماند. پس باید قدر آن ها را دانست و آنها را بزرگترین ارثیه ای که یک کشور می تواند به مردمش بدهد دانست.
یادشان گرامی باد
*س_برچسب‌ها_س*