10 جنگی که امکان وقوع دارد / 2024 سال درگیری ایران و آمریکاست؟
پایگاه «گروه بحران بینالملل» در تحلیلی درباره وضعیت جنگهای جهان در سال 2024 نوشته است: جنگها در جهان از سال 2012 پس از تجربه یک روند کاهشی در دهه 1990 و اوایل دهه 2000، رو به افزایش بودهاند. پایگاه «گروه بحران بینالملل» در تحلیلی درباره وضعیت جنگهای جهان در سال 2024 نوشته است: جنگها در جهان از حوالی سال 2012 پس از تجربه یک روند کاهشی در دهه 1990 و اوایل دهه 2000، رو به افزایش...
پایگاه «گروه بحران بینالملل» در تحلیلی درباره وضعیت جنگهای جهان در سال 2024 نوشته است: جنگها در جهان از حوالی سال 2012 پس از تجربه یک روند کاهشی در دهه 1990 و اوایل دهه 2000، رو به افزایش بودهاند.
«آیا میتوانیم جلوی فروپاشی اوضاع را بگیریم؟ سال 2024 با التهاب جنگها در غزه، سودان و اوکراین و در بحران قرار گرفتن تلاشها برای برقراری صلح آغاز شده است. در سرتاسر جهان، تلاشهای دیپلماتیک برای پایان دادن به درگیریها با شکست مواجه شده است. هر چه رهبران بیشتری شیوه نظامی را برای تحقق اهداف خود پیگیری میکنند تعداد بیشتری به این باور میرسند که آنها میتوانند از پاسخگو شدن فرار کنند.»
به گزارش ایسنا، پایگاه «گروه بحران بینالملل» در تحلیلی درباره وضعیت جنگهای جهان در سال 2024 نوشته است: «جنگها در جهان از حوالی سال 2012 پس از تجربه یک روند کاهشی در دهه 1990 و اوایل دهه 2000، رو به افزایش بودهاند. ابتدا جنگها در لیبی، سوریه و یمن که قیامهای عربی سال 2011 جرقه آنها را زدند، شروع شدند. بی ثباتی در لیبی به جنوب سرایت و به ایجاد یک بحران طولانی مدت در منطقه ساحل آفریقا کمک کرد. بعد از این روندها موج جدیدی از نبردهای بزرگ بالا گرفت: جنگ 2020 جمهوری آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقه قره باغ، نبرد وحشتناک در منطقه تیگرای در شمال اتیوپی، جنگ پس از قدرت گرفتن ارتش میانمار در سال 2021 و بعد حمله روسیه در سال 2022 به اوکراین. ویرانیهای سال 2023 در سودان و غزه را به آن اضافه کنید. هم اکنون بیش از هر زمان در دهههای گذشته تعداد بیشتری از مردم در سراسر جهان، در جنگ جان خود را از دست داده یا در اثر جنگ بی خانمان شده یا نیازمند کمکهای نجاتبخش میشوند.
تلاشها برای برقراری صلح در برخی از جنگها یا وجود ندارند یا به جایی نمیرسند. حاکمیت نظامی میانمار و افسران ارتش که قدرت را در منطقه ساحل آفریقا به دست گرفتهاند، به دنبال در هم شکستن رقبا هستند. در سودان نیز شاید بتوان گفت که وضعیت جنگ به لحاظ تعداد زیاد کشتهها و آوارهها در بدترین حالت است و ماههاست که تلاشهای دیپلماتیک به رهبری آمریکا و عربستان در قبال این جنگ ضعیف و مختل بوده است. ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، با توجه به کاهش حمایت غربیها از کییف، به دنبال وادار کردن اوکراین به تسلیم و خلع سلاح شدن است، در حالی که اوکراین این شرایط را قبول نمیکند. دیپلماسی در رابطه با همه این جنگها بیشتر حول محور مدیریت پیامدها انجام شده است. این دیپلماسی شامل مذاکره برای در دسترس قرار دادن کمکهای بشردوستانه، مبادله زندانیان و انعقاد معاملات مهم مانند معاملهای که منجر به نقل و انتقال غلات اوکراین از طریق دریای سیاه به بازارهای جهانی شد، گشته است. این تلاشها در ضمن اینکه حیاتی بودهاند، اما نمیتوان آنها را به عنوان جایگزینی برای گفتگوهای سیاسی در نظر گرفت.
در جاهایی از جهان که در آنها جنگها به پایان رسیدند، آرام شدن وضعیت بیشتر از آنکه ناشی از برقراری معامله و توافق بوده باشد مدیون پیروزی در میدان جنگ بوده است. در افغانستان، طالبان توانست بعد از خروج نیروهای آمریکایی، بدون هیچ گونه چانه زنی با رقبای افغانش قدرت را به دست بگیرد. ابی احمد، نخست وزیر اتیوپی در اواخر سال 2022 با رهبران شورشی به توافقی دست یافت که به جنگ تیگرای پایان داد. اما این توافق بیشتر نشان دهنده تلاش ابی احمد برای تحکیم پیروزی خود بود تا این که نشاندهنده یک تلاش برای تعامل بر سر آینده منطقه باشد. در سال گذشته میلادی، جمهوری آذربایجان کنترل قرهباغ را دوباره به دست گرفت. حمله سپتامبر گذشته باکو به این منطقه به روندی که این کشور بعد از پیروزیاش در جنگ 2020 شروع کره بود و همچنین به بنبست 30 ساله بر سر این منطقه پایان داد و ارمنیهای قره باغ را مجبور به مهاجرت کرد.
جنگها در لیبی، سوریه و یمن نیز بدون توافقی پایدار در میان طرفها متوقف شد. حتی در لیبی و سوریه، یک روند سیاسی شایسته نیز به راه نیفتاد. در واقع به نظر میرسد متخاصمان عمدتاً منتظر هستند که بار دیگر فرصتی برای آنها به منظور تصاحب قدرت یا اراضی بیشتر به وجود بیاید.
خطرات این جنگها چیزی بیش از مساله تلفات انسانی است. رهبرانی که با پیروزی در داخل جسور شدهاند ممکن است به کار خود در همین جا پایان ندهند. دیپلماتها در منطقه قفقاز از این بیم دارند که جمهوری آذربایجان، بعد از پیروزی در قرهباغ به سراغ به چالش کشیدن مرزهای ارمنستان برای گرفتن امتیاز از دولت ایروان بر سر یک مسیر ترانزیت در جنوب این کشور برود. رهبران شاخ آفریقا نیز نگران هستند، ابی احمد که به تازگی از پیروزی خود در جنگ تیگرای بیرون آمده، ممکن است با توسل به زور برای باز کردن یک مسیر جدید برای کشور محصور در خشکی خود از طریق خاک اریتره به سمت دریای سرخ تلاش کند. احتمال وقوع هر یک از این سناریوها اگرچه کم است، اما به اندازه کافی نگران کننده است. در سال 2024 این خطر که برخی از رهبران کشورها با عبور از سرکوب مخالفان در داخل یا مداخله از طریق نیروهای نیابتی در خارج از مرزهایشان به سراغ تهاجمی واقعی به همسایگانشان بروند، شدیدتر از سالهای گذشته است.
خطر تشدید شدن آتش جنگها نیز امسال بیشتر از هر زمان است. قدرتهای بزرگ انگیزه قوی برای نجنگیدن با یکدیگر دارند، اما درگیریهای کوچکتر در حال بیشتر شدن و تنشها در امتداد خطرناکترین گسلهای جهان - اوکراین، دریای سرخ، تایوان و دریای چین جنوبی - در حال تشدید شدن هستند. صحبت بیپرده از جنگ در پکن، مسکو و واشنگتن این خطر را دارد که باعث عادی شدن هزینه تقریبا غیرقابل محاسبه یک درگیری با شرکت ایالات متحده و همچنین چین یا روسیه شود
هم اکنون دیگران می خوانند-
قتل عام خانوادگی در آبادان / قتل وحشتناک 4 عضو خانواده سرشناس به دست مرد جوان
-
یارانه دی ماه 1402 کی و چقدر واریز می شود؟
-
دکلهای چینی مانع بارش در ایران!/ ابرها در مرز ترکیه دور میزنند فرار میکنند؟
-
یک خبر نگرانکننده و ترسناک از زمستان سخت 1402 و تابستان جهنمی 1403
-
فال قهوه امروز جمعه 15 دی 1402 | قهوه ات رو بخور فال بعد بگیر
-
داعش مسئولیت حمله تروریستی کرمان را برعهده گرفت + عکس
-
هجوم مردم برای سپرده گذاری در این سه بانک / کدام بانک بیشترین سود را پرداخت کرد؟