اقلیم در روابط همسایگی
به موازات تغییرات آب و هوایی و جدی تر شدن بحرانهای محیط زیستی، کشورهای منطقه خاورمیانه نیز گامهایی را ولو آرام و تدریجی برای مقابله با این موج که در یک ماه اخیر خود را در پدیده ریزگردها و توفان شن با ابعاد گسترده نشان داده است، برداشتهاند.
در تازهترین این اقدامات ملک سلمان پادشاه عربستان سعودی روز یکشنبه 8 خرداد طی احکام سلطنتی تغییراتی را در برخی از پستهای امارتی و وزارتی انجام داد که یکی از این تغییرات انتصاب «عادل الجبیر» وزیر مشاور در امور خارجی به عنوان نماینده پادشاهی سعودی در «امور آب و هوایی» و تغییرات اقلیمی بود. عادل الجبیر وزیر امور خارجه سابق و سفیر پیشین عربستان در ایالات متحده آمریکا علاوه بر پست جدید، در سمت قبلی خود به عنوان وزیر مشاور در امور خارجه نیز ابقا شده است. جبیر نخستین نماینده عربستان در امور اقلیمی محسوب میشود.
این انتصاب درحالی انجام شده است که پیش از این نمایندگی عربستان سعودی در امور اقلیمی زیرنظر وزارت انرژی بود که بر تولید نفت آن کشور نیز نظارت میکند. هنوز بهطور دقیق اعلام نشده است این تغییر چه تاثیری در سیاستهای اقلیمی بزرگترین کشور صادرکننده نفت خام جهان خواهد داشت، اما درنظر گرفتن جایگاهی جداگانه برای پیگیری مسائل مربوط به امور اقلیمی برای نخستین بار و انتصاب یک دیپلمات باسابقه در این مقام، نشاندهنده اهمیت فوقالعاده موضوع برای پادشاهی سعودی و نشانگر اضطرار بحرانهای محیط زیستی و توجه به مقوله امنیت غذایی برای کشورهای منطقه خاورمیانه در سالهای پیش رو خواهد بود.
عربستان سعودی در سالهای اخیر با ارائه طرحهای ابتکاری جدید متعدد بر مبنای سند چشمانداز 2030 درپی بهبود جایگاه خود در جهان در زمینه مسائل مربوط به امور اقلیمی بوده است. در بحبوحه فشار آمریکا و اروپا برای تسریع سیاستگذاری به منظور مقابله با گرمایش جهانی، این کشور در آبان سال گذشته، برنامه ای برای رسیدن به انتشار کربن صفر خالص تا سال 2060 میلادی ارائه کرد.
در این چارچوب و پس از ماهها تلاش و آمادگی برای مقابله با چالش های زیست محیطی و بهبود کیفیت زندگی در منطقه، اجلاس «ابتکار سبز خاورمیانه» در روز دوشنبه، 3 آبان 1400 در ریاض پایتخت عربستان سعودی کار خود را آغاز کرد. قرار است عربستان سعودی در چارچوب این طرح ابتکاری که شعار آن مقابله با گرمایش زمین است و در راستای برنامه چشم انداز 2030 اجرا میشود، 50 میلیارد اصله درخت در غرب آسیا بکارد.
پیشتر نیز وزیر انرژی عربستان سعودی اعلام کرده بود که کشورش قصد دارد به روند صادرات و صنعتی شدن در زمینههای پروژههای انرژی پاک و پایدار ادامه دهد. او خاطرنشان کرد که عربستان سعودی سعی دارد تا سال 2030، حدود 4 میلیون تن هیدروژن تولید و صادر کند. در این چارچوب عربستان در نظر دارد تا سال 2030 موعد نهایی اجرایی کردن سند چشمانداز، سهم انرژی تولیدی از منابع تجدیدپذیر را در مصرف داخلی به 50 درصد برساند. در سال 2019، این رقم 4/ 0 درصد بود.
امارات متحده عربی دیگر عضو تولیدکننده اوپک در منطقه نیز برنامه ای برای کاهش انتشار خالص گازهای گلخانه ای تا سال 2050 اعلام کرده است. دبی اواخر اسفند 1400 میزبان کنفرانس تغییرات آب و هوایی بود. امارات همچنین درخواست میزبانی کنفرانس آب و هوایی (COP28) را که در سال 2032 برگزار میشود ارائه کرده است.
به موازات تمرکز دولتهای عربی خلیجفارس بر محدودیت تولید کربن با روزآمد کردن تکنولوژیهای استخراج که ناشی از فشارهای بینالمللی بر این دولتهاست که بیشترین سهم سرانه تولید گازهای گلخانه ای در جهان را دارند، تصمیمگیرندگان سعودی همچنین با تعریف پست جدید و انتصاب عادل الجبیر به دنبال مواجهه فوریتر با تغییرات اقلیمی به ویژه مساله ریزگردها، آب و امنیت غذایی هستند.
در یک ماه اخیر هجوم بی سابقه ریزگردها و توفان شن بخشهایی از عراق، ایران، سوریه، کویت و عربستان سعودی را درنوردیده است. از ایران در شرق تا عربستان سعودی در غرب، آسمان به رنگ نارنجی درآمد و پرده ای ضخیم از شن بر فراز منطقه قرار گرفت. انجمن هواشناسی عربستان سعودی هفته گذشته پیش بینی کرد که در جادههای ریاض، میزان دید به صفر برسد. در ماه جاری، اورژانس های این شهر با سیل چند هزار بیمار مبتلا به مشکلات تنفسی مواجه شدند.
در این میان ایران یکی از کشورهای پر زیان از این بحران است، حداقل 20 استان و بیش از نیمی از جمعیت کشور درگیر ریزگردها هستند. آلودگی ناشی از انتشار ریزگردها در استانهای غربی سابقه چند ساله دارد، اما ورود آنها به تهران و درگیر شدن بیش از 20 استان در برخی مقاطع پدیده جدیدی مربوط به یکی دو سال اخیر است که بهار امسال در شدیدترین شکل خود برای پایتخت ظاهر شد. ریزگردهای همسفر با باد در حالی موجب ثبت رکورد تاریخی آلودگی هوای پایتخت شده که بر اساس هشدارهای کارشناسان، بی عملی داخلی و عدم چاره جویی بینالمللی میتواند ظرف یک دهه آینده وضعیت را به مراتب بغرنج تر کند.
در این شرایط، نخستین گام برای مواجهه موثر با این پدیده از جنس همکاریهای منطقهای است که با توجه به درگیر بودن چند کشور با مساله ریزگردها باید چارچوب عملیاتی را برای آن تعریف و اجرایی کرد. به دلیل عدم تثبیت خاک در بیابان های عراق و نیز با توجه به وجود پتانسیل بیابانی در قسمت هایی از عراق و عمدتا در طرف عربستان و سوریه، تا زمان حکومت صدام، تثبیت خاک در آن محدوده با روشهای مختلف، از جمله مالچ پاشی انجام میشد و ایران و عربستان در سالهای مختلف، در تثبیت خاک این محدوده مشارکت مالی داشتند. اما با پایان یافتن حکومت صدام در عراق و بی ثباتی های بعد از آن، اجرای این طرح رها شد و مجددا این محدوده به مرور زمان، منشأ ایجاد توفان های گردوغبار شده است.
اخیرا و در پی تشدید این وضعیت وزیر امور خارجه ایران به وزرای خارجه کشورهای دارای منشأ ریزگرد یا مبتلا به بحران زیست محیطی حاصل از انتشار گسترده گردوغبار در منطقه نامه نوشت. وزیر امور خارجه در این نامه نوشته است: جمهوری اسلامی ایران علاوه بر همکاری های فنی دوجانبه برای مهار ریزگردها، خواستار انعقاد یک کنوانسیون منطقه ای با مشارکت سازمان ملل متحد و سازمانهای تخصصی آن به خصوص برنامه محیط زیست سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی است تا ذیل این کنوانسیون یک صندوق ایجاد شود که کمک های بینالمللی و منطقه ای به آن واریز و هر چه سریع تر از محل این صندوق مبارزه با پدیده ریزگردها و بیابان زایی هماهنگ تر و سریع تر انجام شود.
در این چارچوب و با توجه به انتصاب جدید در عربستان، ایران نیز میتواند با تعریف چنین پستی یا تعیین فرستاده امور آب و هوایی و تغییرات اقلیمی زمینه را برای تمرکز بیشتر بر این مساله فراهم کند. با توجه به مسوولیت همزمان بسیاری از دستگاهها و وزارتخانهها، اما نقش وزارت امور خارجه بسیار پررنگتر است. به ویژه که بسیاری از کشورها عمدتا دیپلماتهای کارکشته خود را در این سمت قرار میدهند. جان کری وزیر خارجه سابق آمریکا هم اینک فرستاده دولت آمریکا در امور آب و هوایی است.
در این فضا یکی از مواردی که میتواند جایگاه مهمی در چارچوب مذاکرات کنونی ایران و عربستان و ایران و امارات داشته باشد، گنجاندن موضوع تغییرات اقلیمی در گفتوگوها است که با توجه به ضرورت و فوریت آن، میتواند نقش مهمی در پایدار کردن گفتوگوهای کنونی ایفا کند؛ بهشرطی که تعارض و تضاد منافع، جای خود را به این ادراک درست دهد که پدیدههای زیست محیطی و تغییرات اقلیمی مرز نمی شناسد و به سلامت همه مردم منطقه مرتبط است و دولتهای منطقه باید فارغ از مسائل سیاسی در مقابله با بحران گردوغبار به صورت جدی و موثر مشارکت کنند.