بداقبالان سال وبایی؛ معرفی بدشانس‌ترین چهره‌های ایران در سالی که گذشت

به گزارش اقتصادنیوز سیدحمید متقی روزنامه‌نگار در سالنامه تجارت‌فردا برخی از بداقبال‌ترین چهره‌های سال را فهرست کرده است. در این گزارش آمده است:

احتمالا هنگامیکه حسن روحانی در دقایق آغازین سال 98 در پیام مرسوم نوروزی رئیس‌جمهوری؛ از نبرد اقتصادی و لزوم همبستگی همه مردم ایران سخن می‌گفت در مخیلهاش هم نمی‌گنجید که با چنین سال سخت و پربحرانی مواجه شود. سالی که از همان لحظات نخستین آن میدان چالش‌ها وبحران‌های بزرگ برای اکثر قریب به اتفاق ساکنان این مرز پرگهر بود. قاعدتا اگر آن ساعت‌ها در جاده می‌راندید و پس از استماع پیام نوروزی رئیس‌جمهوری، آرشیو موزیک‌های پخش خودروی خود را پلی می‌کردید و به صورت «رندم» به ترانه سال سقوط، سال فرار، سال گریز وانتظار و... می‌رسیدید، حتی اگر شیفته این ترانه نیز بودید با توجه به حال وهوای نوروز دکمه «نکست» را فشار می‌دادید تا به ترانه‌ای متناسب با حال و هوای عید و آغاز سال را بشنوید. احتمالا شما هم تصور نمی‌کردید که بسیاری از بندهای این ترانه، به جای مشابهت با سال 2000 با حال وروز این کهن دیار، دوسال مانده به سال 1400 مطابقت داشته باشد.

سال 98 در حالی آغاز شد که از همان روزهای ابتدایی، آسمان بخش عمده‌ای از این دیار همواره تشنه باران، ابری بود. «باران آمد» همه نیز می‌دانستند که می‌آید! از سازمان هواشناسی که در هفته‌های پایانی اسفند هشدارهای لازم را داده بود تا گوشی‌های هوشمند همه ما که اپ‌های پیش‌بینی هوا روی آن نصب شده است. با این حال به نظر می‌رسید که هیچ کس برای این نعمت آسمانی آماده نبود، نه مناف هاشمی «استاندار گلستان» که به خارج سفر کرده بود ونه مدیران کشوری ومحلی. در کمتر از چند ساعت آرزوی همیشه ساکنان این اقلیم خشک به کابوس دهشتناک بخش عمده‌ای از آنان بدل شد و از خوزستان و فارس گرفته تا گلستان، گیلان، لرستان، اصفهان و... تعطیلات عید را با بحرانی به نام سیل سپری کردند.

*س_پیوند بحران بهار و پاییز_س*

یکی از نخستین نهادهایی که طبق وظایف ذاتی خود، از همان لحظات اول برای مهار بحران سیل، وارد میدان شد، هلال احمر بود. این نهاد برای سال 98 برنامه‌های زیادی تدارک دیده بود، تا جاییکه در تعطیلات نوروزی روزنامه شهروند - ارگان هلال‌احمر - را تعطیل نکرده بود و این روزنامه برای مسافران نوروزی چاپ ودر اختیار آنها قرار می‌گرفت. علی اصغر پیوندی رئیس جاه‌طلب این نهاد نیز که سال 97 با چالش‌های زیادی مواجه بود، علاقه‌مند بود به مدد اقدامات این سازمان در روزهای عید از زیر فشار حاشیه‌ها خارج شود. با این حال وسعت سیل وهمچنین تداوم بارش‌ها در مناطق مختلف کشور این فرصت را از او گرفت. آن ایام انتشار تصویر این مدیرکشور در یکی از رستوران‌های لوکس گرگان توسط برخی رسانه‌های منتقد دولت نیزموجب شد که حاشیه‌ای جدید برای این چهره نزدیک به حسن روحانی به وجود آید. با این حال حاشیه‌های این دولتمرد به اینجا ختم نشد. در نیمه نخست سال بارها نام او به عنوان یکی از تعویضی‌های دولت مطرح شد. او که همشهری حسن روحانی است و برخی از رسانه‌ها از خویشاوندی او با رئیس‌جمهوری خبرداده بودند [البته او سال پیش نسبت پسرعمگی با حسن روحانی را تکذیب کرده است] بارها در زمینه سواستفاده‌های مالی و تخلفات اداری مورد اتهام قرار گرفته بود. در تابستان هم چند رسانه منتقد دولت از بازداشت او خبرداده بودند. با این حال همه این خبرها با قاطعیت تکذیب می‌شد و این پزشک گوش و حلق وبینی سرخه‌ای، پاییز امسال ابتدا از ریاست سازمان نظام پزشکی استعفا کرد، و سپس از ریاست سازمان هلال‌احمر کناره‌گیری کرد. هنوز نامه موافقت رئیس‌جمهوری با این کناره‌گیری صادرنشده بود که رسانه‌ها از بازداشت پیوندی در فرودگاه امام وپیش از پرواز به سوئیس خبر دادند. طبق اخبار اطلاعات سپاه این مدیر دولت دوازدهم را بازداشت کرده بود. هنوز از سیر پرونده و زمان دادگاه پزشک 57 ساله خبری منتشر نشده است.

*س_مدیر آرام؛ نقش اول یک درام جنایی رمانتیک_س*

هنگامی‌که در هفتم خردادماه خبر قتل میترا استاد در آپارتمانی در شهرک غرب منتشر شد، کمتر کسی می‌توانست باور کند که عامل این جنایت مردی باشد که برای زندگی در کنار این بانوی جوان تمام اعتبار چهل ساله خود را قمار کرده است. از حدود ساعت 12 آن روز شایعات زیادی درباره هویت قاتل میترا استاد، همسر محمدعلی نجفی، در رسانه‌ها منتشر شد. با این حال حدود دو ساعت مانده به افطار نوزدهم ماه رمضان، این دولتمرد شاخص 4 دهه نظام جمهوری اسلامی، با چهره‌ای آرام و خندان به همراه اسلحه‌ای که مدعی بود با آن همسرش را به قتل رسانده‌است، وارد کلانتری شاپور شد. او در ابتدای ورود به کلانتری به صراحت اعتراف به شلیک به میترا استاد کرد. شبکه‌های مختلف صدا وسیما نیز با ولعی عجیب تصویر و صدا متهم را مخابره کردند و خبرنگاران این رسانه با آلت قتاله و متهم به قتل عکس‌های یادگاری گرفتند. بدون شک محمدعلی نجفی عضو کابینه‌های میرحسین موسوی، مرحوم اکبرهاشمی، سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی، وهمچنین نماینده دو دوره مردم پایتخت در شورای شهرو منتخب اعضای شورا برای شهرداری پایتخت را می‌توان بلندپایه ترین چهره‌ای دانست که به اتهام قتل همسرش در دادگاه جمهوری اسلامی ایران محاکمه شده باشد. مدیر68 ساله‌ای که حدود یک سال پیش از آن با استعفا از شهرداری تهران، بهشت را به مقصد دوران بازنشستگی ترک کرد. او تا پیش از این رویداد یکی از چهره‌هایی بود که می‌توانست به عنوان نامزد ریاست‌جمهوری از سوی جریان میانه‌رو و اصلاح‌طلب معرفی شود. پس از این اتفاقات گمانه‌های زیادی درباره هویت میترا استاد ویا انگیزه نجفی از این قتل مطرح شد؛ گمانه هایی که تاکنون هیچ کدام امکان سنجش نیافته‌اند. سرانجام در تابستان 98 دادگاه بدوی محمدعلی نجفی در سه جلسه برگزار و این دانشجوی نخبه دکتری دانشگاه MIT در دهه 50، به قصاص نفس محکوم شد. با بخشش متهم از سوی خانواده مقتول، او به سبب جنبه عمومی جرم ونگه داشتن اسلحه غیرمجاز به حبس محکوم شد. این روزها به سبب شیوع کرونا، خانواده ووکیل نجفی نگران وضعیت جسمانی این زندانی مشهور اوین هستند.

*س_وزیری که قربانی یک ترانه شد!_س*

در روزهای پایانی فروردین‌ماه 98 ویدئوی کوتاهی آرام آرام درشبکه‌های اجتماعی به اشتراک گذاشته شد. کلیپی که چند دانش آموز روی ترانه «ساسی» یکی ازخوانندگان آن ورآبی «دابسمش» اجرا می‌کنند. این شوخی کودکانه در روزهای بعد به چند مدرسه دیگر نیز سرایت کرد و شاهد بودیم که در اردیبهشت‌ماه تعدادی از دختران و پسران دوره‌های ابتدایی و دبیرستان این شوخی را به صور مختلف بازتولید کردند. این اقدام کودکانه اما در فضای سیاست ایران پژواکی متفاوت یافت و به سرعت به بهانه‌ای بزرگ برای تخطئه سیاست‌های آموزشی دولت بدل شد. در این فضا وزیر آموزش و پرورش که به شدت تحت فشار بود؛ به جای تحلیل واقع‌بینانه یک شوخی کودکانه در اظهاراتی انفعالی تاکید کرد: امروز در دنیای آشفته و شلوغ شاهد این هستیم که مهمترین هدف دشمنان تغییر هویت فرزندان ما است، هویتی که با آموزه‌های ایرانی و اسلامی عجین شده است. اخیرا هم کلیپ‌هایی به سرعت در فصای مجازی پخش شده و نگرانی‌هایی را ایجاد کرده است که باعث می‌شود به این مقوله توجه بیشتری شود، باید در فرایند‌های آموزش و پرورش دقت بیشتری داشته باشیم... در این فضا که معلمان بالاترین قشر در حوزه سرمایه اجتماعی هستند کلیپ‌هایی بی‌نام و نشان پخش می‌شود؛ از دیروز سه نفر از دوستان مختصص را مامور بررسی این موضوع کردم تا ریشه تولید این کلیپ‌ها مشخص شود، زیرا اعتماد عمومی و باور مردم متدین را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد.» (17 اردیبهشت - تسنیم). پس از این اظهارات طبق دستور وزیر، هرنوع اجرای موسیقی به صورت زنده وهمچنین پخش موسیقی در هنگام نرمش صبحگاهی وکلاس‌های ورزش در مدارس کشور ممنوع شد. حدود یک ماه پس از این ماجرا یعنی در خردادماه 98، در خبری غیرمنتظره، اعلام شد محمد بطحایی وزیر آموزش وپرورش استعفا کرده است. هر چند که در ابتدا این خبر از سوی دولت و معاونان وزیر تکذیب شد، اما در ساعاتی پس از انتشار خبر بطحایی مجددا بر کناره‌گیری خود تاکید کرد. برخی نزدیکان وزیر این اقدام بطحایی را اقدامی اعتراضی درباره عدم اجرای رتبه‌بندی فرهنگیان اعلام کردند، شخص بطحایی نیز از عزم خود برای حضور در مجلس خبر داد. با این حال هنگامیکه حدود یک ماه بعد او با حکم ریاست دانشگاه آزاد به معاونت این دانشگاه منصوب شد، آشکار شد که دست‌کم او در سودای کرسی وکالت، ردای وزارت را پس نداده است. با توجه به حاشیه‌هایی رقص چند دختر کوچک در جشن یکی از مناطق شهرداری تهران که عملا موجب استعفای محمدعلی نجفی ازشهرداری شد؛ برخی معتقد بودند که بعید به نظر نمی‌رسد که ترانه «آقامون جنتلمنه!» کار دست محمد بطحایی داده باشد.

*س_مدیر بلندپرواز در اوین_س*

بحران طغیان قیمت خودرو در بازار کشور در چند سال اخیر بسیاری از مدیران کشور را با چالش مواجه کرده است. کنار گذاشته شدن دو وزیر صنعت، معدن تجارت توسط حسن روحانی در سال‌های اخیر را می‌توان شاهدی مهم براین مدعا دانست. در مردادماه 98 بازار متلاطم خودرو یکی از شاخص‌ترین مدیران خود را قربانی کرد. طبق اخبال رسانه‌ها ماجرا از انسداد حساب مدیرعامل ایران خودرو کلید خورد. 19 مردادماه بود که به دستور بانک مرکزی همه حساب‌های بانکی هاشم یکه زارع مسدود شد. یک روز بعد اعلام شد که مدیرعامل گروه خودروسازی سایپا نیز با حکم بازپرس شعبه 5 دادسرای کارکنان دولت به مدت شش ماه ممنوع الخروج شده است. «ایسنا» در این باره نوشت: کمتر از دو هفته قبل از آن، یعنی 8 مرداد، در پی اعتراضاتی که به دعوتنامه‌های جدید ایران‌خودرو با قیمت‌های بالاتر از نرخ کارخانه شده بود، این شرکت در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که با توجه به مکانیزه بودن صدور دعوتنامه در ایران خودرو، به علت به وجود آمدن ایراد نرم افزاری، تعداد اندکی از دعوتنامه‌های ارسال شده با بهایی مغایر با قیمت مصوب شرکت صادر شده که این تعداد دعوتنامه نیز در اسرع وقت اصلاح و مجددا ارسال خواهد شد. درست در همان روز سخنگوی قوه قضاییه خبر بازداشت شش نفر در پرونده شرکت سایپا را اعلام کرد و گفت که دربازداشت مدیران ارشد سایپا، پرونده‌ای تشکیل شده و افرادی تحت تعقیب قرار گرفته‌اند. در نهایت 28 مرداد دولت از برکناری مدیرعامل ایران خودرو خبر داد و به فاصله چند ساعت خبر بازداشت یکه‌زارع رسانه‌ای شد. هنوز از روند پرونده این فارغ‌التحصیل 65 ساله دانشگاه امیرکبیر خبری منتشر نشده است. از همه مهم‌تر بازار خودروی ایران نیز در ماه‌های بعد تغییر چندانی نکرده است.

*س_استعفا پیش از استیضاح_س*

احتمالا کمتر تحلیل‌گری در ابتدای سال پیش‌بینی می‌کرد که محمود حجتی در میهمانی پایان سال رئیس‌جمهوری و اعضای کابینه حاضر نباشد. چهره کم حاشیه‌ای که بسیاری او را یکی از تکنوکرات‌های موفق سه دهه اخیر ارزیابی می‌کردند. دولتمرد 64 ساله نجف‌آبادی که فارغ‌التحصیل عمران از دانشگاه صنعتی اصفهان است ودر این سال‌ها تلاش داشته است به عنوان مدل موفق مدیران نزدیک به جریان اصلاح‌طلب معرفی شود. با این حال در نیمه اول سال 98، حاشیه‌ها این دولتمرد افزایش قابل توجهی یافت و در بسیاری از محافل سیاسی کشور خبرهای درباره کناره‌گیری این وزیر به گوش می‌رسید. سرانجام نیز نیمه آذرماه پس از اعلام وصول استیضاح توسط مجلس، محمود حجتی ترجیح داد، به جای دفاع از کارنامه خود؛ عطای صدارت را به لقایش ببخشد. تا مصداق جمله همان پیرمرد کشاورزی باشد که چندماه قبل با گلایه از وضع موجود خطاب به او گفته‌بود:«خودتون می‌دونید ومملکت خودتون!» در همان زمان شایع شده بود که بازداشت ده‌ها مدیر میانی وارشد وزارت جهادسازندگی در کناره گیری محمود حجتی بی تاثیر نبوده است.

*س_پایان رویای هاشمی شدن؟_س*

علی لاریجانی یکی از چهره‌های قابل تامل و بحث‌برانگیز درجغرافیای سیاست ایران به شمار می‌رود. آیت‌الله زاده‌ای که درکنار تحصیل فلسفه وشاگردی چهره‌هایی چون احمد فردید، رضا داوری اردکانی در دهه شصت به عضویت سپاه در آمد. دراوایل دهه هفتاد به حوزه فرهنگ و هنر ورود کرد و به ریاست صدا وسیما رسید. در نیمه دوم دهه هفتاد هم‌پیمان تندروترین بخش جریان راست شد و نقش بسزایی در خنثی‌سازی روند اصلاحات ایفا کرد. در ادامه آرام آرام به نماد راست سنتی بدل شد. لاریجانی با برآمدن محمود احمدی‌نژاد و ریاست او بر دستگاه اجرایی کشور، به تدریج به سمت میانه سیاست ایران متمایل شدو تا آنجا پیش رفت که در انتخابات سال 88، 92 و96 در کنار جریان اصلاح‌طلب و میانه روی کشور قرار گرفت. نقش بسزای این چهره را در تصویب برجام در مجلسی که اکثریت آن در اختیار منتقدان حسن روحانی بود را نمی‌توان به این سادگی‌ها به بوته نسیان سپرد. اودر دهه نود علاقه ویژه‌ای داشت که به هاشمی رفسنجانی مکلا! در سیاست ایران بدل شود. نوع ارتباطات او با اردوگاه های مختلف سیاست در ایران تا حدود زیادی او را در رسیدن به این هدف یاری کرده بود، با این حال سال 98 سال علی لاریجانی نبود. نارضایتی عمومی از وضعیت کنونی کشور، ردصلاحیت گسترده اردوگاه حامی دولت، تبلیغات گسترده علیه خاندان لاریجانی و... سبب شد که این فرزند میرزاهاشم آملی از حضور در انتخابات کناره بگیرد و ریاست مجلس را احتمالا به محمدباقر قالیباف بسپارد. با این اوصاف سال 98 برای خاندان لاریجانی سال خوش یمنی نبود، قاعدتا خداحافظی صادق وجواد از قوه قضائیه و علی از قوه مقننه را می‌توان زمینه‌سازبه حاشیه رفتن این خاندان متنفذ در دهه‌های هفتاد، هشتاد ونود دانست.

*س_هر روز 9 بحران_س*

بدون شک و با فاصله می‌توان گفت بداقبال‌ترین چهره ایران در سال 98 کسی نیست جز حسن روحانی. چهره‌ای که دراین سال مه وخورشید وفلک دست به دست هم دادند که از منجنیق روزگار بر برج و باروهای مدیریت او سنگ بریزند. بهزاد نبوی فعال سیاسی اصلاح‌طلب چند ماه پیش درباره وضعیت حسن روحانی گفته بود، اگر در دوره ریاست سیدمحمد خاتمی هر 9 روز یک بحران برای او پدید می‌آمد، برای حسن روحانی در این ایام روزی 9 بحران رقم می‌خورد. با این حال نباید از این نکته نیز به سادگی گذر کرد که حسن روحانی دست‌کم در بحرانی‌تر شدن چالش‌های پیش رو استعدادی شگرف داشته و در بسیاری از مواردعملا نقش پاشنه آشیل دولت خود را نیز ایفا می‌کند. عدم حضور حسن روحانی در مناطق سیل‌زده در دو هفته نخست سال، حتی اگر توجیه درمانی، امنیتی و... داشته باشد، وقتی با توجیهات دلسوزانه درپستوهای قدرت پنهان بماند، تنها موجب بدبینی وفاصله بیشتر شهروندان با دولتمردان می‌شود. نوع مواجهه رئیس‌جمهوری و حلقه یارانش - محمود واعظی، حسام الدین آشنا، علی ربیعی - با بزرگ‌ترین بحران‌های پیش روی دولت در سال اخیر نیز بسیار قابل تامل و پرسش برانگیز است. به طور مثال درباره سهمیه‌بندی بنزین پس از بارها تکذیب رسمی توسط بیژن زنگنه وزیر نفت و علی ربیعی سخنگو، به ناگهان قیمت این حامل سوخت افزایش یافته و سهمیه بندی شد. بدتر از آن رئیس‌جمهوری چند روز بعد اعلام کرد:«من هم صبح جمعه مطلع شدم!» این شیوه تعامل با شهروندان به شدت اعتمادسوز بود. اتفاقی که پیامدهای آن را در ناآرامی‌های آبان تا حدود زیاد مشاهده کردیم. در ماجرای هدف قرار گرفتن هواپیمای اوکراینی نیزمی‌توان گفت که بسیاری از مردم باور نکردند که دولت وشخص رئیس‌جمهوری از همان لحظات اول از این فاجعه بی‌خبر بوده‌اند. در بحث شیوع ویروس مرگبار کرونا نیز نوع عملکرد دولت وشخص حسن روحانی به شدت منفعلانه بود. چه آن زمانی که همه چیز تکذیب می‌شد چه زمانیکه آمار اعلام شده تا حدود زیادی واقع‌بینانه به نظر نمی‌رسید. ازهمه این موارد قابل تامل‌تر، سخنان شخص حسن روحانی بود؛ او به جای تلاش برای هشدار به مردم وهمچنین جلب حمایت آنان برای مبارزه با این بحران، این فقره را نیز به دشمن مرتبط ساخت و به مردم هم قول داد که در کمتر از سه روز ویروس کرونا در ایران بی اثر خواهد شد! فکر نمی‌کنید مردم حق داشته باشند که در صورت تایید صلاحیت کامل حامیان اردوگاه روحانی، منتقدان آنها را در انتخابات برگزینند.

حسن روحانی سال آینده را در حالی آغاز خواهد کرد که مهم‌ترین حامیان خود چه درساخت قدرت، چه درجریان‌های سیاسی و چه در فضای عمومی را از دست داده است. به جای علی لاریجانی، احتمالا در جلسه شورای سران سه قوه باید رقیب انتخاباتی خود یعنی محمد باقر قالیباف را تحمل کند، در اردوگاه اصلاحات نیز بعید به نظر می‌رسد که سیدمحمد خاتمی حاضر به سوزاندن کوپنی دیگر برای او باشد. در فضای عمومی نیز بازگرداندن سرمایه اجتماعی مصداق آب درهاون کوفتن است. با مشاهده این وضعیت باید تاکید کرد که روحانی و حلقه یاران او بداقبال‌ترین چهره‌های سال 1398 بوده‌اند؛ آنان برای گذر از چالش‌های سال آینده مسیری بس دهشتناک‌تر و سنگلاخی‌تر از سال وبایی 98 را پیش رو خواهند داشت.

*س_و اما پایان_س*

امسال که مردم ایران پای سفره‌های هفت‌سین می‌نشینند، قاعدتا وقتی به بند «حول حالنا» ی دعای تحویل سال می‌رسند، با شورو حال دیگری این بند را زمزمه خواهند کرد. با مرور رویدادهای سال پیش درخواهیم یافت که ساکنان این مرز پرگهر حال خوبی نداشته‌اند. امید که سال آینده هنگامیکه درباره احوال ایرانیان در سال 99 می‌نویسیم، حال خوب آنان در این کهن‌دیار را روایت کنیم.

به قول زنده‌یاد فریدون مشیری:«گر نکوبی شیشه غم را به سنگ؛ هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ...»

این مطلب برایم مفید است بلی 0 نفر این پست را پسندیده اند