تحریم نفت ایران یا اقدام علیه اقتصاد جهانی؟
به گزارش خبرگزاری اقتصاد ایران به نقل از نورنیوز؛ رئیس‌جمهور آمریکا در یادداشتی به وزارت خارجه این کشور نوشته به اندازه کافی نفت به بازار جهانی عرضه می‌شود بنابراین امکان کاهش چشمگیر خرید نفت از ایران توسط کشور‌های دیگر فراهم شده است. این اقدام «جو بایدن» را می‌توان ادامه سیاست‌های خصمانه آمریکا علیه ملت ایران دانست که از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون اجرا شده و برگرفته از خوی ضد انسانی ساختار سرمایه‌داری حاکم بر آمریکا است. بایدن در مسیری حرکت می‌کند که روسای جمهور پیشین آمریکا به عنوان معتادان به تحریم اجرا کرده اند که البته همواره نیز با شکست همراه بوده، چنانچه اخیرا بایدن از عربستان و برخی کشور‌های عربی خواسته بود که با وجود درخواست‌های جهانی از کاهش تولید نفت خودداری و ظرفیت تولید نفت را بالا ببرند. این اقدام بی‌ارتباط با مذاکرات هشتم آذرماه در وین نیست. آمریکایی‌ها هر چند در ظاهر ادعای رویکرد دیپلماتیک و بازگشت به برجام را سر می‌دهند، اما در عمل به دنبال تحمیل زیاده‌خواهی‌های خود به ایران و 1+4 هستند. در این میان رایزنی‌های موفق تهران با اعضای برجام از جمله تماس تلفنی امیرعبداللهیان با همتایان اروپایی، روسی و چینی و نیز سفر دوره‌ای علی باقری معاون سیاسی وزیر امور خارجه به فرانسه، انگلیس و آلمان، هراس آمریکا از ناکارآمدتر شدن ابزار تحریم را به همراه داشته است. بر این اساس آمریکایی‌ها به زعم خود با اعمال تحریم‌های جدید و ادعا‌هایی مبنی بر لزوم مقابله با فروش نفت ایران سعی دارند از یک سو با نگاه 1+4 به لغو تحریم‌ها مقابله کنند و از سوی دیگر فروش نفت که حق ایران است را به عنوان امتیاز فروخته و در ازای آن بازگشت مجانی به برجام و عدم لغو سایر تحریم‌ها را پیگیری نمایند. به بیان دقیق‌تر؛ آمریکا تلاش می‌کند موضوعات و حقوق مسلمی از این دست را به جای انجام تعهدات خود در مقوله رفع تحریم‌ها، به عنوان امتیاز جدید مطرح کرده و روند مذاکرات آتی را تحت‌الشعاع آن قرار دهد. نکته آنکه؛ دیپلماسی اقتصادی، سیاسی و امنیتی موفق ایران نظیر حضور فعال در نشست امنیت منطقه‌ای دهلی‌نو، سفر تیم اقتصادی وزارت خارجه به اقلیم کردستان عراق و... که بر خلاف میل آمریکا در انزوای ایران صورت گرفته، واشینگتن را نگران کرده است. از سویی؛ ادعای آمریکا مبنی بر بی‌نیازی بازار جهانی به نفت ایران در حالی است که دیگر تولیدکنندگان یا مانند کشور‌های آفریقایی و آمریکای لاتین درگیر مناقشات داخلی و منطقه‌ای هستند یا مانند اعراب حاشیه خلیج فارس اراده‌ای جدای از کاخ سفید از خود ندارند، لذا اقدام بایدن بیش از آنکه علیه ایران باشد، اقدامی علیه اقتصاد جهانی و کشور‌هایی است که نیازمند منابع انرژی امن و مستقل هستند. به عبارتی آمریکا با این اقدام سعی دارد کشور‌هایی مانند چین، هند، ژاپن و حتی برخی کشور‌های اروپایی را گرفتار بازار بی‌ثبات انرژی ساخته و از حربه انرژی برای باج‌گیری از آن‌ها بهره بگیرد و طبعا ایران به عنوان یکی از محور‌های انرژی جهان، مانع اجرای این سیاست آمریکاست. در همین حال کشور‌های مصرف کننده انرژی نیز باید به این مهم توجه داشته باشند که مشارکت در تحریم‌های نفتی علیه ایران جز گرفتار شدن در چنبره باج‌گیری آمریکا نتیجه‌ای نخواهد داشت، زیرا بسیاری از دیگر تولیدکنندگان نفت مطیع آمریکا بوده و هر زمان که واشینگتن بخواهد با بستن شیر‌های نفت و گاز، آن‌ها را دچار دردسر می‌کند.