تحقق مشارکت اجتماعی هدفمند نیازمند توانمندسازی و برنامه‌ریزی
اصفهان - ایرنا - مدیریت و عبور از شرایط سخت هر بحرانی در جوامع منجمله کرونا نیازمند همدلی و همکاری عمومی است که به گفته کارشناسان میزگرد مجازی ایرنا، برای تحقق مشارکت اجتماعی ضمن بررسی چالشهای فرارو و توجه به توانمندسازی مردم، برنامه ریزی اصولی و اقدامات اثربخش نیاز است.
به گزارش ایرنا، بحران ناشی از شرایط سخت و مشقت بار برگرفته از حوادث طبیعی و غیرطبیعی است که یک جامعه را فرا می گیرد و اختلالهایی در امور ایجاد می کند که مدیریت، استفاده صحیح و به موقع از امکانات و جلوگیری از خسارت‌های بیشتر ناشی از این اتفاق موضوع مهمی است که باید به صورت جدی در این حوزه و مدیریت آن توجه قرار گیرد.
مردم یکی از مهمترین مولفه‌های موثر در بحران هستند و در همه شرایط نقش همکاری و مشارکتی با نهادهای متولی این حوزه را دارند که حضور و تعامل به موقع و منسجم آحاد جامعه در بهبود شرایط کمک می کند.
مشارکت اجتماعی در بحران یک مقوله مهم و اساسی است که به اعتقاد کارشناسان امر همکاری مردم در هدایت و کنترل شرایط سخت کمک می کند و هرچقدر برای توانمندسازی جامعه برای شرایط بحرانی برنامه ریزی و اقدام کرده باشیم نتایج آن را خواهیم دید.
شیوع کرونا یکی از جلوه های بحران است که مفهوم همکاری و لزوم صیانت از چندجانبه‌گرایی را پر رنگ کرد و برای مبارزه با آن مردم باید آگاهی لازم در مورد چگونگی پیشگیری از ابتلا و مقابله با بیماری را کسب کرده و برای عملی کردن این اقدامات توانمند شوند.
شرایط کنونی فرصتی است تا از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های جامعه برای مقابله با مساله امروز جوامع به ویژه در کشورمان یعنی بحران کرونا استفاده شود؛ همانگونه که در بسیاری از مواقع به ویژه در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران، از این توانمندی جهت بسیج آحاد جامعه استفاده شد و به معنای واقعی مشارکت اجتماعی شکل گرفته است.
مشارکت مردم در رعایت فاصله فیزیکی با دیگران، ماندن در خانه و رعایت شرایط قرنطینه، پرهیز از حضور بی مورد در اجتماع و حمایت های اجتماعی از افرادی که به هر شکل از این همه گیری آسیب دیده اند، نمود مشارکت امروز جامعه در سلامت خود است که رویکرد باید بیش از پیش در جامعه تقویت شود و در این ارتباط نیز از ظرفیت های مانند داوطلبان و همیاران سلامت بهره بیشتری برد.
خبرگزاری جمهوری اسلامی استان اصفهان در همین ارتباط میزگردی مجازی با عنوان"ضرورت مشارکت اجتماعی در بحرانها و راهکارها" را با حضور علی محمد هاشمی مدیرعامل هلال احمر اصفهان، هاجر صادقیان جامعه شناس، علیرضا معماریان روانشناس و فاطمه زرگر عضو هیات علمی گروه روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان برگزار کرد. در این میزگرد مجازی مدعوین حضور داشتند.
کاهش خسارت ها و افزایش ضریب عملکردها با مشارکت اجتماعی
مدیرعامل هلال احمر اصفهان گفت: مشارکت اجتماعی هدفمند خسارت حوادث را کاهش داده و موجب افزایش ضریب عملکرد می‌شود.
علی محمد هاشمی به عنوان یکی از نهادهای عضو ستاد مدیریت بحران استان در این میزگرد ایرنا با مروری بر حوادث و شرایط بحران در کشورمان و تاکید بر موضوع پیشگیری، مقابله و بازتوانی افزود: پیشگیری و توانمندسازی جامعه نقش مهمی در کاهش خسارت‌ها در هنگام حادثه دارد که برای این موضوع و مدیریت زمان وقوع حادثه مشارکت مردمی کارساز و کارآمد است.
وی مشارکت اجتماعی را یکی از شاخصه‌های توسعه پایدار برشمرد و اظهارداشت: با افزایش این شاخصه تلفات و خسارت‌ها کاهش یافته و موفقیت‌هایی را در شرایط بحران های طبیعی و غیرطبیعی تجربه می‌کنیم.
ضرورت توانمندسازی مردم در شرایط بحرانی
به اعتقاد وی توانمندسازی مردم در مشارکت اجتماعی هدفمند در شرایط بحرانی نیاز است و باید این سرفصل مورد توجه ویژه‌ای قرار گیرد و با توجه به اینکه بر اساس آمارهای جهانی میزان مشارکت مردمی در کشور ایران وضعیت خوبی ندارد اما این همکاری مردمی در ساعات و روزهای اولیه بحران در حدبالایی قرار دارد اما با گذر زمان میزان آن کاهش می یابد.
وی کاهش میزان حساسیت و مشارکت عمومی یک جامعه را در بحران‌هایی مثل شرایط کرونایی یک آسیب برشمرد و گفت: در کشور ما باید بسترها و زمینه برای تداوم همکاری‌ها در این چنین شرایطی افزایش یابد.
این عضو ستاد مدیریت بحران استان اصفهان در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا در خصوص راهکارهای مشارکت هدفمند، گفت: توانمندسازی عموم مردم تا پیش از وقوع بحران امکان هدفمندسازی را فراهم و از همکاری‌های غیراصولی جلوگیری می کند.
وی ادامه داد: در بعضی از بحرانها به دلیل نبود آگاهی همکاری مردم اثری ندارد و شاید مشکلاتی را نیز برای تیم‌های امدادی ایجاد کرده که گذر از این چالش به آموزش و برنامه‌ریزی برای هدایت ظرفیت مردمی نیاز دارد.
وی به نیازسنجی در بحران برای شناخت مشارکت مردم اشاره کرد و یادآور شد: ماسک یکی از نیازهای اساسی اوایل شیوع بیماری کرونا بود اما امروز به وسایل و امکانات دیگر نیاز است و باید این شناخت و آگاهی را در اختیار نهادهای مردمی، کارخانه ها و بخش‌های اثرگذار قرار گیرد.
وی به نظر روانشناس مدعو دیگر این میزگرد در خصوص درک عمومی نسبت به بحران اشاره کرد و گفت: برای ایجاد درک صحیح از یک واقعه باید اقدامات هماهنگ و منسجم و به دور از تناقض پیام صورت گیرد و با کاهش سردرگمی‌ها به افزایش زمینه همکاری مردمی کمک کنیم.
وی اضافه کرد: نبود مطالب منسجم، شایعه پراکنی و کمبود توصیه‌های کارشناسی شناخت عمومی را در یک بحران با چالش روبرو می‌کند و این موضوع کاهش تعاملات اجتماعی را به همراه خواهد داشت.
تحقق مشارکت اجتماعی هدفمند در قالب سازمان های مردم نهاد
در همین پیوند هاجر صادقیان مدرس دانشگاه و جامعه شناس دیگر مدعو این میزگرد مجازی ایرنا اصفهان مشارکت اجتماعی هدفمند را قوه محرکه جامعه دانست و گفت: این همکاری ها در قالب عضویت سازمان‌های مردم نهاد ساماندهی، تقویت و محقق می‌شود.
صادقیان بیان کرد: همکاری مردمی در صورت ساماندهی، یک نیروی اثرگذار و محرک در هر حوزه‌ای خواهد بود و با توجه به پیچیدگی دنیای مدرن و روحیه مشارکت جویانه مردم ضرورت شیوه مشارکتی در تصمیم‌گیری‌ها و اداره امور بیش از گذشته احساس می‌شود.
وی مشارکت اجتماعی را اساس توسعه پایدار ذکر کرد و ادامه داد: مردم با شناخت از ظرفیت‌های فردی در کنار نهادهای اجرایی برای مدیریت بحران وارد می‌شوند و به عنوان حلقه واسط بین مردم و دولت نقش مهم و بسیار موثری در اصلاح مسیرهای نادرست و خطاهای سیاست‌گذاری بر عهده دارند.
به اعتقاد وی مشارکت اجتماعی هدفمند موفقیت‌ها و دستاوردهای مهمی به همراه خواهد داشت و نهادینه سازی مشارکت و ارتقای سرمایه اجتماعی، هدایت و آموزش منابع انسانی، انسجام بخشی به گروههای انسانی، سهولت دسترسی به آرمان های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی، اجتماعی شدن مردم و در مجموع نشانگر این مطلب هست که مردم در سرنوشت خود دخیل بوده و جایگاه مردم بسیار مهم است.
صادقیان اضافه کرد: البته چگونگی همکاری مردم و مشارکت های مردمی نیازمند تدبیر است که برای چنین موضوعی باید توانایی و کمک‌های مردمی در قالب سازمان های مردم نهاد و تحت یک سیستم یکپارچه مدیریت شود.
لزوم مشارکت هدفمند
این جامعه شناس انسجام در مشارکت اجتماعی را مقوله ای اساسی برای هدایت ظرفیت مردمی بیان کرد و ادامه داد: مشارکت بدون هدف و غیر منسجم در برخی از مواقع آسیب هایی را به همراه دارد ولی اگر این تعامل‌ها مدیریت شود علاوه بر خدمات رسانی صحیح در آموزش و تقویت روحیه افراد اثر دارد.
وی خاطرنشان کرد: برنامه ریزی دقیق به مدیریت چالش کرونا در جامعه کمک می‌کند و نهادهای مجری و متولی در این حوزه باید علاوه بر نقد و بررسی وضعیت بجران زمینه‌ها همکاری را شناسایی و معرفی کنند.
صادقیان بیان کرد: ناهماهنگی بین همکاری مردمی و سایر نهادهای اداری موجب گسترده‌تر شدن بحران شده و همکاری مردم سرمایه قوی است که در بهبود شرایط کمک کرده و همدلی را بین طبقه مختلف اقشار افزایش می‌دهد.
وی با بیان اینکه همدلی و انسجام در یک مقطع زمانی کوتاه محقق نخواهد شد، افزود: برای مشارکت اجتماعی برنامه‌ریزی و اقدامات اثربخش نیاز داریم که نهادینه سازی فرهنگ مشارکت عمومی و افزایش امیدواری در جامعه یک موضوع جدی است.
وی ادامه داد: تقویت احساس مسئولیت و آگاهی از عوارض عمومی بحران یک عامل موثر در مدیریت شرایط اضطراری محسوب می‌شود و برانگیختگی، احساس تعهد و مسئولیت پذیری نیازمند اعلام یک بسیج ملی در کشور است.
به اعتقاد این جامعه شناس مردم با مشاهده اثرگذاری خود در جامعه سعی بیشتری در همکاری‌ها خواهند داشت و اگر نقش خود را بی اثر بدانند و بدانند که تلاش آن‌ها به نتیجه منجر نشده و یا موقعیت خاص بحران توسط مسئولان هدایت و رهبری نمی شود پای در این عرصه نمی‌گذارند.
مشارکت اجتماعی نیامند آموزش
صادقیان به موضوع آموزش و ساختارمندی مشارکت اجتماعی اشاره و اضافه کرد: همکاری مردمی در قالب ساختار مشخص، بهتر و آسان‌تر مدیریت می شود که در این راستا نقش آفرینی تشکل‌های مردم نهاد برای جلوگیری از موازی کاری و ناهمگونی اقدامات باید مدیریت شود.
وی ادامه داد: آموزش یک مولفه اساسی در نقش پذیری کنشگری اجتماعی در بحران دارد اما یادگیری اقدامات مهارتی تنها برای عموم مردم نیست بلکه مسئولان، کارکنان و کارشناسان نیز باید مدیریت و بکارگیری ظرفیت مردمی را بیاموزند تا با در نظرگرفته ابعاد مختلف این همکاری‌ها به توسعه خدمت رسانی کمک کنند و نقش مردمی تنها یک بستر برای فرار از ماموریت اداری نباشد.
وی شفاف‌سازی و بیان واقعیت‌ها را اولین گام برای تبدیل بحران به مساله اجتماعی دانست و اظهارداشت: یکی از زمینه‌های مناسب برای افزایش تعاملات اجتماعی موثر، شفاف‌سازی و شناخت واقعیت‌های موجود است و اطلاع رسانی دقیق و به موقع بر مبنای شناخت ذائقه مردم در اشتراک‌گذاری توانایی‌ها و اطلاعات و تغییر عادت ها موثر است و این هماهنگی بین افراد اثرگذار جامعه، مسئولان و عموم مردم وحدت ملی را ایجاد و به حل بحران از طریق حوزه اجتماعی کمک می کند.
مشارکت اجتماعی قوه محرکه جامعه
این جامعه شناس گفت: مشارکت اجتماعی هدفمند قوه محرکه جامعه است و در قالب سازمان های مردم نهاد محقق می گردد و در کنار مردم و منابع به عنوان عنصر کلیدی توسعه پایدار انسانی مطرح می شود.
صادقیان با تاکید بر اهمیت مشارکت اجتماعی در جامعه بیان کرد: همکاری مردمی در صورت ساماندهی، یک نیروی اثرگذار و محرک در هر حوزه ای است و با توجه به پیچیدگی دنیای مدرن و روحیه مشارکت جویانه مردم ضرورت شیوه مشارکتی در تصمیم گیری ها و اداره امور بیش از پیش احساس می شود.
وی ادامه داد: مردم با شناخت از ظرفیت های فردی در کنار نهادهای اجرایی برای مدیریت بحران وارد می شوند و به عنوان حلقه واسط بین مردم و دولت نقش مهم و بسیار موثری در اصلاح مسیرهای نادرست و خطاهای سیاست گذاری بر عهده دارند.
به اعتقاد وی مشارکت اجتماعی هدفمند موفقیت ها و دستاوردهای مهمی به همراه خواهد داشت، همچون نهادینه سازی مشارکت و ارتقای سرمایه اجتماعی، هدایت و آموزش منابع انسانی، انسجام بخشی به گروههای انسانی، سهولت دسترسی به آرمان های فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی، اجتماعی شدن مردم و در مجموع نشانگر این مطلب هست که مردم در سرنوشت خود دخیل هستند و جایگاه مردم بسیار مهم است.
البته چگونگی همکاری مردم و مشارکت های مردمی نیازمند تدبیر است که برای چنین موضوعی باید توانایی و کمک های مردمی در قالب سازمان های مردم نهاد و تحت یک سیستم یکپارچه مدیریت شود.
ضرورت درک جامعه از مدیریت بیماری
روانشناس مثبت‌گرای ایران با اشاره به اینکه درک مردمی در همکاری و رعایت اصول بهداشتی لازم است، گفت: مدیریت بحران به درک جامعه برای مشارکت اجتماعی نیاز دارد که اگر افرادی از جامعه وضعیت بد جامعه یا یک حادثه را متوجه نباشند قادر به جلب همکاری آن‌ها نخواهند بود.
علیرضا معماریان در این میزگرد خبری مجازی ایرنا به ابعاد روانشناختی مشارکت اجتماعی و همکاری در بحران پرداخت و اظهارداشت: در موضوع کرونا نقش مردمی و مشارکت اجتماعی در چند جنبه رعایت اصول بهداشتی توسط همه مردم جامعه، همکاری با تیم درمان و کمک رسانی به نیازمندان انجام می‌شود.
وی ادامه داد: همه گیری بیماری کرونا به مشارکت همه افراد برای کنترل زنجیره انتقال این ویروس نیاز دارد و بی تفاوتی یک نفر به بخش زیادی از مردم آسیب خواهد زد و در این شرایط حساس به همکاری همه اقشار برای مدیریت بیماری نیاز داریم تا به‌سرعت بسترهای انتقال را از بین ببریم.
به گفته وی برخی از افراد جامعه نسبت به درک این موضوع بی اهمیت هستند و هیچ همکاری را در قالب رعایت اصول بهداشتی انجام نمی‌دهند و برای ادامه تفریح و یا کسب درآمد اقتصادی بیشتر، مشکلات جامعه را افزایش داده و شرایط بحرانی را سخت‌تر می‌کنند.
این روانشناس با بیان اینکه انسان‌ها در گذشته تاریخ زندگی در عصر پیشرفت، انتظاری داشته‌اند که برای درمان بیماری‌ها به پزشک و کادر درمان مراجعه کردند و با دریافت دارو مشکل آنان حل شد، اظهارداشت: سیستم‌های پزشکی تاکنون برای درمان بیماری‌ها راهکارهایی داشته اما امروز در برابر کرونا که ویروسی ناشناخته است برای پیشگیری از آن به همکاری عمومی نیاز بوده که همین موضوع اصل و اهمیت مشارکت اجتماعی را نشان داد و در واقع در ادامه و تکمیل تلاش‌های پزشکی و کادر درمان نیاز به مشارکت و همکاری مردمی نیاز است.
وی اضافه کرد: در دهه‌های گذشته و حتی پیش از شیوع این بیماری در ایران، صحبت از کرونا و انواع متفاوت آن شده بود اما تدبیر و برنامه ریزی برای مدیریت آن صورت نگرفته است.
وی به موضوع برخی بی تفاوتی‌ها و نبود مشارکت اجتماعی در شرایط بحران اشاره و اضافه کرد: بعضی از مردم شناخت و درک کافی از وضعیت بحرانی در شرایط مختلف ندارند و در وضعیت امروز جامعه به دلیل ناآشنا بودن با این بیماری و درد و رنج و مشکلات تیم درمان، متاسفانه به راحتی به مسافرت، میهمانی و رفتارهای قبلی خود ادامه می‌دهند و این برگرفته از نبود ادراک درست است.
بحران زده نشویم
نماینده انجمن جهانی روانشناسی مثبت گرا در ایران به موضوع بحران زدگی در یک اتفاق اشاره کرد و اظهارداشت: به دلیل نبود اطلاعات صحیح و یا رفتارهای غلط برخی از مدیران، کارشناسان حوزه بحران و حتی چهره‌های فعال اجتماعی موجب بحران زدگی می‌شود.
وی ادامه داد: افراد متولی همواره در بحران و در دید عمومی به عنوان چهره شاخص مطرح هستند و هرگونه رفتار غلط آن‌ها مثل ماسک نزدن در دوران کرونا بر نوع رفتار و همکاری جامعه اثرگذار است.
به اعتقاد وی الگوهای رفتاری مدیران و مسئولان در رده های مختلف بر تصمیم‌گیری و همکاری عمومی نقش دارد و همین موضوعات میزان مشارکت را مشخص می‌کند و بر این اساس باید سیاست آموزشی جهت جلب نظر ملت در بین مسئولان و کارشناسان ایجاد شود.
معماریان اضافه کرد: در موقع بحران نقش افراد متفاوت از زمان‌های دیگر است و همین موضوع یک مقوله کارآمد در دنیا محسوب می‌شود که در چنین شرایط سختی باید بدانیم هر نهاد و دستگاهی چه ماموریتی را به هنگام انجام دهد و مردم نیز در کجای این پازل همکاری قرار دارند.
وی به شرایط سخت کرونا به عنوان یک بحران اشاره کرد و افزود: شخصیت‌های مذهبی با جلب نظر عمومی که بی توجهی به بهداشت عمومی حق الناس است، ورزشکاران برجسته با توصیه به هواداران خود و هنرمندان و شخصیت‌های بزرگ سیاسی و فرهنگی طرفداران خود را به رعایت دستورالعمل‌ها توجه دهند.
لزوم خلاقیت در نوع مشارکت مردمی
وی به نقش آفرینی در مدیریت بحران برای گروههای مختلف جامعه اشاره کرد و گفت: بر اساس تفاوت سلیقه و تنوع توانایی‌ها باید برای هر فردی یک ماموریت انتخاب و در قالب کارگروهی و تشکیل سازمان‌های مردم نهاد آن‌ها را هدایت کرد.
وی ابتکار و خلاقیت در کارها را رمز، اساس و پایه برای توسعه مشارکت پذیری برشمرد و گفت: وزارتخانه‌هایی مثل ورزش و جوانان، فرهنگ و ارشاد اسلامی، استانداری و سایر سازمان‌های اداری افراد و موسسات زیر مجموعه خود را متناسب با نوع بحران و ظرفیت فعال کنند.
معماریان بر تغییر نوع دیدگاه از منفی‌گرایی به مثبت گرایی تاکید کرد و ادامه داد: با راهکارهای عملی و با نگاه مثبت به جامعه زمینه ساز مشارکت در بحران باشیم و نقش مردم را منفی و بی فایده جلوه ندهیم که منجر به کاهش همکاری‌ها بشود.
وی اضافه کرد: نمایش همکاری مردم در رعایت اصول بهداشتی دوران کرونا و مشارکت در امداد رسانی زمینه را برای تعامل بیشتر و امیدواری در بین مردم فراهم می‌کند.
وی ادامه داد: مردم ما در تمام شرایط حساس جامعه درک بالای خود و نمایش غرور ملی خود را به اثبات رساندند که در مبارزه با کرونا، متخصصان و مسئولان این موضوع را مرتبط باغرور ملی نمایند و از مردم برای نقش بسیار مهم و با ارزش آن‌ها در کنترل زنجیره بیماری تقدیر و تشکر کنند.
بی‌تفاوتی مشارکت اجتماعی را کاهش می‌دهد
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفت: بی انگیزگی، بی تفاوتی و کاهش اعتماد از عوامل موثر برای کاهش مشارکت اجتماعی و تداوم همکاری‌ها در بلند مدت است.
فاطمه زرگر در این میزگرد مجازی ایرنا به تعریف بحران پرداخت و افزود: بحران ناگهانی و یا تدریجی صورت می‌گیرد و شرایط را سخت و مشقت بار می‌کند که بر اساس تعاریف و بررسی‌های جهانی 40 نوع بحران داریم که 31 مورد آن در کشور ایران اتفاق می‌افتد.
وی با انتقاد از نبود آمادگی حداکثری برای مدیریت بحران، تصریح کرد: با توجه به گفته‌های مدیرعامل هلال احمر باید سرمایه‌گذاری در حوزه پیشگیری و توانمندسازی برای کاهش هزینه ها و خسارت‌ها انجام شود اما این موضوع مورد بی تفاوتی و کم توجهی قرار گرفته که در موضوع گسترش کرونا در ایران با وجود اطلاع از این بیماری در کشور چین اما تصمیم‌سازی‌ها به موقع برای پیشگیری انجام نشد.
زرگر اضافه کرد: موضوع مشارکت اجتماعی در پیش از بحران با آموزش، نقش دهی به مردم، توانمندسازی و بیان تعاریف و راهکارها لازم است.
این استاد روانشناس دانشگاه به حضور قهرمانانه و پر انرژی مردم در روزهای اول بحران کرونا و یا ساعات اولیه حوادث طبیعی و غیرطبیعی دیگر اشاره کرد و گفت: مردم با گذشت زمان خسته و دست از همکاری می‌کشند و این مسئولیت اجتماعی را به دیگر منتصب کرده و به دنبال زندگی شخصی می‌روند.
وی بی اعتمادی، کاهش نظارت‌ها و نقش آفرینی دستگا های متولی اداری و خدماتی، نبود برنامه هدفمند در نوع مشارکت و بی انگیزگی‌ها را از عوامل عقب نشینی در همکاری و تعاملات اجتماعی بیان‌کرد.
وی ادامه داد: مردم با مشاهده عملکرد کارآمد مسئولان در حوزه‌های مختلف مدیریت بحران و شناخت نقش خود در این حوزه انگیزه و تلاش بیشتری برای همکاری خواهند داشت.
فرهنگ سازی آموزش برای مشارکت اجتماعی
زرگر در بخشی از سخنان خود به موضوع آموزش به عنوان یک اصل برای تحقق هدف در همکاری مردمی اشاره کرد و گفت: جامعه به آموزش برای مشارکت اجتماعی هدفمند نیاز دارد که این موضوع در گذشته کمتر مورد توجه نظام برنامه‌ریزی کشور بوده است.
به گفته وی علم شهروندی و اثرگذاری اجتماعی در بین مردم ضعیف و فعالیت آموزشی و فرهنگی در این حوزه صورت نگرفته و شناختی ایجاد نشده که در وضع بحرانی قادر به همکاری هدفمند و منسجم با سطح بالایی باشند.
وی یادآور شد: علاوه بر فعالیت‌های آموزشی به انجام اقدامات آموزشی و فرهنگی از سوی صدا و سیما نیاز است تا مثل تبلیغات تلویزیونی گسترده، فرهنگ توانمندسازی و مشارکت در بحران را نهادینه کند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه در دوران کرونا به رعایت اصول بهداشتی به عنوان یک مدل مشارکتی نگاه می‌کنیم، خاطرنشان کرد: بی توجهی بعضی از مردم به اصول سلامت عمومی موجب بی تفاوتی دیگران شده و تناقض پیام‌های مسئولان و شایعه پراکنی‌ها دغدغه بسیاری را برای استفاده از ماسک و رعایت دستورالعمل‌های ستاد کرونا بی اهمیت کرده است.
به اعتقاد وی باید تبلیغات و آموزش‌ها به گونه‌ای باشد که اشباع اطلاعاتی صورت بگیرد و مردم تحت تاثیر این اقدامات به سمت فعالیت عمومی بروند و همراهی با متولیان امر داشته باشند.
وی ادامه داد: ارائه برنامه‌های شاد تلویزیونی، تعریف و معرفی انواع سرگرمی‌ها، توسعه زیرساخت‌ها برای آموزش آنلاین، کاهش دغدغه‌های مالی با توزیع بسته‌های معیشتی و کمک هزینه‌های زندگی و گسترش فرهنگ همکاری برای کنترل زنجیره انتقال بیماری در دوران کرونا به افزایش همکاری مردم باید برنامه ریزی و اجرا شود.
زمینه سازی برای مشارکت
این روانشناس بر نقش پذیری همه اقشار در مدل های مختلف اشاره کرد و گفت: با وجود نیاز به پلاسمای خون اما خانم‌ها را به دلیل فشار خون پایین از این حوزه همکاری محروم می‌کنند در حالی زنان نقش موثری در ایجاد تحریک و تشویق اعضای خانواده برای یک امر خیر دارند.
وی ادامه داد: زمینه سازی برای مشارکت مردمی لازم و اساسی است و باید چگونگی ارتباط با همدیگر فراهم شود و دغدغه‌ها در نوع همکاری و مشارکت کاهش یابد و یک فرد برای همکاری دچار مانع نباشد.
زرگر در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا بر نحوه مشارکت در مداخله در بحران برای اطرافیان بیمار و یا افراد دچار حادثه، رفتارهای پس از اتفاق و مساعد سازی جو روانی گفت: در یک حادثه و شرایط سخت بحرانی اطرافیان و جامعه متاثر می‌شود و به ایجاد محیط آرام و مدیریت رفتار نیاز دارند که در موضوع کرونا افراد پرستار بیمار و خانواده آن‌ها به استراحت، آرامش و تغذیه روحی نیاز دارند اما کمترین برنامه برای آن‌ها پیش بینی شده است.
وی اضافه کرد: برای این دسته از افراد برنامه‌های آموزشی در مدیریت زمان و مدیریت فردی نداشته‌ایم و همین موضوع موجب شرایط سخت روحی و روانی و حتی سلامتی برای آنان شده است.
وی ادامه داد: دوران پس از شرایط مشقت بار همکاری‌ها برای آرامش و ایجاد شرایط زندگی لازم است و هدایت افکار و رفتار در این حوزه باید انجام شود.
وی یادآور شد: نهادهای اداری و اجرایی و همچنین تشکل‌های مردم نهاد به سوالات و نیازهای مردم در بحران پاسخ بدهند که در شرایط کرونا بسیاری از افراد در برابر محدودیت‌ها و قرنطینه خانگی به دنبال راهکاری برای اوقات فراغت هستند اما کمترین برنامه پیشنهادی را داشته ایم.
بیماری کووید 19 تاکنون جان افزون بر 49 هزار نفر را در کشور گرفته است.
*س_برچسب‌ها_س* *س_پرونده خبری_س*
