روایت میثم مطیعی از اتفاقات پس از شعرخوانی عید فطر 96

به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، میثم مطیعی به عنوان یک مداح تحصیل‌کرده، فعالیت خود را در عرصه کسب معارف دین از پای درس استاد اخلاق آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی آغاز کرد و حتی در اولین گام در موسسه مصابیح‌الهدی به عنوان موسسه حفظ و نشر آثار ایشان مسوولیت پذیرفت. او این‌روز‌ها با مداحی‌های خط شکنانه خود بیشتر در اذهان مخاطبان جا باز کرده است در حالی که هیأت هفتگی و مداحی‌های مناسبتی او در رسانه‌ها به اندازه چند بیت سیاسی یا اجتماعی خوانده شده، برجسته نمی‌شود که البته براساس ارزش‌های خبری رسانه‌ها، این مسئله امری طبیعی قلمداد می‌شود. این مداح اهل بیت (ع) در دانشکده الهیات معارف اسلامی و ارشاد دانشگاه امام صادق علیه‌السلام مشغول تدریس و تحقیق است، این روز‌ها تصمیم گرفته است تا در موسسه آیین هنر حسینی به صورت تشکیلاتی و جدی‌تر به فعالیت‌های آموزشی، ترویجی و فرهنگی بپردازد. ساعتی را میزبان او بودیم که ابتدا در جلسه‌ای با پیام تیرانداز مدیرعامل خبرگزاری شرکت کرد و در جریان تولید اخبار و فعالیت‌های خبرگزاری قرارگرفت. سپس نیز گفت‌وگویی با ما داشت که ماحصل آن را می‌خوانید: *س_ 95 درصد از اشعاری که می‌خوانم مرتبط با اهل بیت (ع) است_س* *س_ برای تولید اشعار و نوحه‌های شما چه روندی طی می‌شود و چه میزان از اشعاری که می‌خوانید سیاسی است؟_س* برای تولید اشعار اول روی محتوا سرمایه گذاری می‌شود و مطالعه و تحقیق جدی روی موضوع صورت می‌گیرد، در گام بعد حتما رجوع به متخصصان در دستور کار است تا مشورت لازم صورت پذیرد. ماحصل محتوا را با شعرا مطرح می‌کنیم. کارگروه شعر شامل اساتید برجسته‌ای همچون دکتر محمدمهدی سیار، استاد علی محمد مودب، دکتر محسن رضوانی، میلاد عرفان‌پور، رضا یزدانی، یوسف رحیمی، حسن صنوبری، محمدرضا وحیدزاده، محمدرضا رضایی، دکتر عباس احمدی و... هستند که برای مناسبت‌ها و اتفاقات، به آن‌ها مراجعه و جلسات متعدد برگزار می‌کنیم. این بزرگواران بدون شک، جزو قوی‌ترین تیم شاعران هیأتی هستند. در طول سال یک برنامه‌ریزی دقیق برای نوحه‌ها و سبک‌هایی که بناست در جلسات هیأت خوانده شود، داریم که مانند یک نقشه‌راه مشخص است تا در کدام مناسبت چه مضامینی در اشعار و روضه بناست بیان شود که در نهایت با کارگروه شعر و کارگروه سبک و ملودی، آن را تبدیل به نوحه می‌کنیم. در طول سال که شامل حدود 110 مراسم می‌شود شاید تنها در حدود 10 مراسم، شعر سیاسی خوانده شود، اما همین نوحه‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد، به‌طوری که حتی برخی به شوخی یا کنایه به من می‌گویند برای اهل بیت (ع) هم نوحه‌ای بخوان در صورتی که 95 درصد از اشعاری که می‌خوانم مرتبط با اهل بیت (ع) است و بسیاری از مضامین و آیات قرآن در اشعار و نوحه به مخاطب ارائه می‌شود، اما کمتر مورد توجه رسانه‌هاست و بیشتر برروی اشعار سیاسی و روز تمرکز می‌کنند. *س_ با هر شعر و نوحه‌ای که می‌خوانم در حال پیر شدن هستم_س* *س_ برای تولید یک نوحه و سرودن شعر توسط این کارگروه‌ها، چه نکات و مسائلی را مدنظر قرار می‌دهید؟_س* روند مداحی هم‌اکنون با گذشته تفاوت جدی کرده است، برای تولید یک شعر ماه‌ها در جلسات مختلف و اتاق فکر با شعرا، زمان صرف می‌کنیم. ما یک کارگروه خاص برای تولید نوحه‌ها داریم که برخی از اساتید دانشگاه در آن حضور دارند. در این کارگروه‌ها تحلیل‌های مختلفی درباره وقایع و اتفاقات روز صورت می‌گیرد و در نهایت تمامی بحث‌ها به چند کلیدواژه برای سرودن شعر تبدیل می‌شود. برای شعرخوانی در موضوعات روز نیز همین‌گونه است که اخبار مختلف از رسانه‌های مختلف اعم از خبرگزاری‌ها و منابع دیگر جمع آوری می‌شود و مورد تحلیل قرار می‌گیرد و سپس با مشورت اساتید مختلف در کارگروه‌ها یک یا چند نکته را برجسته می‌کنیم. به‌طورمثال در موضوع طرح سهمیه بندی بنزین، هدف ما در شعرخوانی این بود که دلیل حمایت مقام معظم رهبری از دولت را برای مردم تبیین کنیم که در نهایت در حرم حضرت معصومه (س) آن شعر خوانده شد. امروز واقعا معتقدم با هر شعر و نوحه‌ای که می‌خوانم در حال پیر شدن هستم چرا که زمان، انرژی، جلسات و گفتگو‌های بسیاری برای تنها یک بیت شعر صورت می‌گیرد و امیدوارم این تلاش‌های ناچیز مورد قبول و رضایت امام عصر (عج) باشد وگرنه مصداق اتلاف عمر است. *س_ دلیل نوحه‌خوانی مطیعی به زبان عربی_س* *س_ بسیاری از مداحان در عرصه بین‌المللی با نوحه‌خوانی به زبان‌های مختلف تلاش دارند دایره مخاطب خود را افزایش دهند، ورود شما به عرصه مداحی عربی با چه هدفی بود؟_س* به لطف اهل بیت علیهم السلام در بیش از 15 کشور جهان برای مداحی حضور پیدا کرده‌ام و بسیاری از نوحه‌هایی را که در ایران خوانده‌ام، زمانی که در آن جلسات بازخوانی می‌کنم، افراد حاضر در جلسه همراهی می‌کنند یعنی برای فهمیدن این نوحه‌ها، زبان فارسی آموخته‌اند و این اقبال بسیار خوشایند و مایه مسرت است. مثلا نوحه «با اذن رهبرم از جانم بگذرم» را زمانی‌که در لبنان یا سوریه خواندم افراد حاضر در جلسه شعر فارسی آن را از حفظ می‌خواندند، جدای از اینکه بخش عربی‌اش را هم حفظ بودند. صوت این نوحه را اینجا بشنوید: