یک‌شنبه 2 شهریور 1404

مجلس فشار تحریم‌ها را نادیده نگیرد

خبرگزاری ایرنا مشاهده در مرجع
مجلس فشار تحریم‌ها را نادیده نگیرد

تهران - ایرنا - روزنامه آرمان در گفت و گو با اکبر ترکان مشاور عالی سابق رییس‌جمهوری، آورده است: کشور در شرایطی با چالش‌های اقتصادی مواجه شده که اصولگرایان دولت آقای روحانی را مقصر اصلی این وضعیت قلمداد می‌کنند. این وضعیت به خصوص در مجلس اصولگرای یازدهم مشاهده می‌شود؛ مجلسی که از همان روز نخست و با نوشتن نامه روسای دوازده کمیسیون به رئیس‌جمهور خط‌مشی خود را مشخص کرد و با نادیده گرفتن...

در ادامه این گفت و گو، آمده است:  از سوی دیگر اقتصاد ایران در آینده با دو مساله مهم مواجه خواهد بود؛ نخست نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و دوم قرارداد همکاری بیست و پنج ساله با چین که با واکنش‌های مختلفی مواجه شده است. به همین دلیل و برای تحلیل و بررسی این موضوعات «آرمان ملی» با مهندس اکبر ترکان مشاور عالی سابق رئیس‌جمهور و وزیر سابق دفاع و راه و شهرسازی گفت‌وگو کرده است. مهندس ترکان معتقد است: «‌برای بنده جای سوال دارد که چرا عده‌ای علیه قرارداد ایران و چین موضع‌گیری کرده و از این بابت عصبانی هستند. امروز ایران تحت‌فشار تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است. آیا در چنین شرایطی باید خودزنی کنیم و با کشورهای دیگر همکاری اقتصادی نداشته باشیم؟ در شرایط کنونی ایران با هند و روسیه و برخی از کشورهای جهان مراوده اقتصادی دارد. آیا نباید با هیچ کشوری قرارداد اقتصادی منعقد کرد؟ حساسیت‌هایی که پیرامون این موضوع مطرح شده از نوشتن مقاله‌ای در روزنامه‌های انگلیسی آغاز شده است. این موضوع نشان می‌دهد انگلیسی‌ها دوست ندارند در شرایطی که ایران تحت‌فشار تحریم‌های اقتصادی آمریکا قرار گرفته با کشورهای دیگر جهان از جمله چین همکاری و مراوده اقتصادی داشته باشد. اگر ما در این تله بیفتیم به نوعی خودزنی کرده‌ایم». در ادامه ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.

چالش‌های اقتصادی امروز ایران ریشه در چه عواملی دارد؟ چرا محورهای کانونی اقتصاد ایران مانند بازار ارز، مسکن، بورس و خودرو با نوسان‌های غیرمنتظره مواجه هستند و از سوی دیگر قیمت کالاهای اساسی روز به روز بیشتر می‌شود؟ مهم‌ترین چالش امروز جامعه ایران گرانی‌های گسترده‌ای است که اتفاق افتاده است. ریشه گرانی‌های اخیر نیز در کسری بودجه عمومی کشور است. در چنین شرایطی دولت برای جبران این کسری به روش‌های مختلفی استقراض می‌کند. این استقراض نیز یا از بانک مرکزی گرفته می‌شود یا از بانک‌های تجاری. این رویکرد در نهایت منجر به افزایش نقدینگی در جامعه می‌شود. به همین دلیل نیز نقدینگی کشور با شتابی بسیار زیادتر از رشد تولید افزایش پیدا کرده است. در شرایط کنونی نقدینگی در کشور به بالای دو هزار و ششصد هزار میلیارد تومان رسیده است. این نقدینگی بسیار زیاد زمینه‌ساز تورم و گرانی‌های اخیر در کشور بوده است. این گرانی و تورم نیز نه‌تنها روی نرخ ارز؛ بلکه روی قیمت همه کالاها هم تأثیرگذاشته است. در چنین شرایطی حقوق مردم و به خصوص کارمندان و کارگران متناسب با انفجار قیمت‌ها بالا نرفته است. به همین دلیل مردم در فشار معیشتی قرار گرفته‌اند. امروز نگرانی اصلی مردم هزینه‌های بسیار زیادی است که به دلیل تورم در کشور اتفاق افتاده است. به نظر می‌رسد این وضعیت ادامه خواهد داشت. راه‌حل مشکلات کنونی نیز برطرف کردن چالش‌های ریشه‌ای است. دولت نباید بودجه‌ای بنویسد که پس از مدتی مجبور به افزایش نقدینگی در جامعه و استقراض شود. در نتیجه بودجه کشور باید کوچک شود تا کمبودهای بودجه ما را به سمت استقراض و افزایش نقدینگی نبرد. تا زمانی که بودجه کشور به شکلی نوشته شود که با کسری‌های فاحشی مواجه شود، این وضعیت ادامه خواهد داشت و مردم با مشکلات اقتصادی و معیشتی مواجه خواهند بود. مخالفان دولت عنوان می‌کنند گرانی‌های اخیر به دلیل سیاست‌های دولت آقای روحانی به وجود آمده است. سیاست‌های آقای روحانی به چه میزان در گرانی‌ها نقش داشته است؟ آیا تنها می‌توان دولت را مقصر این گرانی‌ها قلمداد کرد؟ واقعیت این است که فردی به نام ترامپ در جهان ظهور کرده است. ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا با همه قدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی خود با جمهوری اسلامی مبارزه می‌کند. در چنین شرایطی اگر کسی دشمنی آمریکا و رئیس‌جمهور این کشور را با جمهوری اسلامی نبیند و گمان کند ریشه مشکلات در داخل کشور است، قطعا در فهم صحیح مسائل مشکل دارد. ریشه گرانی‌های اخیر در دشمنی‌های ترامپ با جمهوری اسلامی است. امروز ترامپ جمهوری اسلامی را تحت‌فشارهای شدید اقتصادی و سیاسی قرار داده که در طول تاریخ چهل ساله گذشته بی‌سابقه بوده است. تحریم‌هایی که آمریکا علیه ایران انجام داده فشارهای اقتصادی مردم را بیشتر کرده و دولت را با چالش‌های متعددی مواجه کرده است. در دهه‌های اخیر بخش مهمی از درآمد ایران را فروش نفت تشکیل می‌داد. در شرایط کنونی امکان صادرات نفت برای ایران وجود ندارد یا به میزان کمی وجود دارد. به صورت طبیعی نیز هنگامی که امکان فروش نفت وجود نداشته باشد روی اقتصاد جامعه فشار بیشتری خواهد آمد. این وضعیت تنها مختص به دولت آقای روحانی نیست و هر فرد دیگری نیز رئیس‌جمهور بود با این چالش‌ها مواجه می‌شد. هنگامی که امکان فروش نفت مهیا نیست، درآمد از بین می‌رود و در عین حال هزینه‌ها سرجای خود باقی می‌ماند و در نتیجه مردم با فشار معیشتی مواجه می‌شوند. دولت موظف است حقوق کارمندان و کارگران را بدهد، هزینه بهداشت و درمان را فراهم کند، هزینه‌های امنیتی و دفاعی را تامین کند و کالاهای اساسی مورد نیاز مردم را تهیه کند. این در حالی است که بر اثر تحریم‌ها میزان درآمد ایران روزبه‌روز کاهش داشته است. برخی در داخل کشور چشم به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا دوخته‌اند و معتقدند شکست ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری می‌تواند شرایط اقتصادی ایران را بهتر کند. شکست و پیروزی ترامپ به چه میزان در وضعیت اقتصادی مردم ایران تأثیرگذار خواهد بود؟ نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بر اقتصاد ایران و معادلات بین‌المللی تأثیرگذار خواهد بود. به هر حال دشمنی‌هایی که ترامپ با جمهوری اسلامی می‌کند در تاریخ چهل ساله جمهوری اسلامی بی‌سابقه بوده است. این دشمنی‌ها بسیار خصمانه بوده است. به عنوان مثال ترامپ بسیاری از محصولات آلومینیومی را کدگذاری کرده که مورد تحریم قرار بدهد. این وضعیت درباره صنعت فولاد نیز وجود داشته است. این مسائل نشان می‌دهد زورگویی‌ها، قلدری‌ها و ناجوانمردی‌هایی که ترامپ در مقابل ایران انجام می‌دهد در گذشته سابقه نداشته است. البته مقاومت جمهوری اسلامی نیز بی‌نظیر بوده است. در چنین شرایطی ما توانسته‌ایم کشور را مدیریت کنیم. هر چند این مدیریت ساده نبوده و با سختی‌ها و دشواری‌های زیادی همراه بوده است. بار این سختی و مشقت نیز روی دوش مردم افتاده است. تحریم‌های آمریکا به صورت مستقیم روی زندگی معیشتی مردم تأثیرگذار بوده و زندگی اقتصادی آنها را با چالش مواجه کرده است. راه‌حل مشکلات امروز جامعه نیز این است که ما آگاهی داشته باشیم در یک جنگ تمام‌عیار با آمریکا قرار داریم. مردم و افکار عمومی باید این واقعیت را بپذیرند. در سال‌های ابتدایی جنگ، ما برای مدیریت جنگ کالاهای اساسی را سهمیه‌بندی کردیم. در آن مقطع زمانی همه خانواده‌ها دارای یک دفترچه بودند که سهمیه کالاهای اساسی مانند برنج، گوشت، مرغ، شکر و روغن مشخص شده بود. این اقدامات انجام شد تا حداقل معیشت مردم تأمین شود و بتوان جنگ را مدیریت کرد. بدون‌شک اگر در آن مقطع زمانی چنین اقداماتی انجام نمی‌شد شرایط برای جنگیدن و ادامه جنگ بسیار سخت و دشوار می‌شد. امروز هم ما در شرایط جنگی قرار گرفته‌ایم. بنده معتقدم ما باید برای اقشار ضعیف و آسیب‌پذیر جامعه بن الکترونیکی غذایی در نظر بگیریم. هدف اصلی نیز حمایت از اقشار ضعیف جامعه است. تنها در چنین شرایطی می‌توانیم به نتیجه مطلوب جنگی که در آن قرار گرفته‌ایم، امیدوار باشیم. قرارداد ایران و چین با چه هدفی منعقد خواهد شد؟ آیا منافع ملی ایران در این قرارداد لحاظ شده است؟ دیدگاه شما درباره واکنش‌های مختلفی که نسبت به این قرارداد صورت گرفته، چیست؟ ما در دولت اول آقای روحانی چنین قراردادی را منعقد و اجرا کرده‌ایم. در دولت اول آقای روحانی قراردادی به نام «اورپک یک» یا بسته مخفی یک با چین بسته شد. مذاکرات این قرارداد نیز در دولت قبل از آقای روحانی انجام شده بود که در دولت آقای روحانی نهایی شد. در این قرارداد بیست و دو میلیارد دلار پروژه صنعتی تعریف شد که چین این پروژه‌ها را برای ایران فاینانس کند. قرار بود سپرده‌های ما در چین به عنوان ضمانت این فاینانس در نظر گرفته شود. در شرایط کنونی نیز اغلب این پروژه به بهره‌برداری رسیده است. قرارداد بیست و پنج ساله با چین نیز در ادامه همان قرارداد قبلی است که شکل گسترده‌تری نسبت به گذشته دارد. براساس این قرارداد چین سرمایه‌گذاری هنگفتی در صنعت نفت و گاز و پتروشیمی ایران انجام می‌دهد. برای بنده جای سوال دارد که چرا عده‌ای علیه این قرارداد موضع‌گیری کرده و از این بابت عصبانی هستند. امروز ایران تحت‌فشار تحریم‌های آمریکا قرار گرفته است. آیا در چنین شرایطی باید خودزنی کنیم و با کشورهای دیگر همکاری اقتصادی نداشته باشیم؟ در شرایط کنونی ایران با هند و روسیه و برخی از کشورهای جهان مراوده اقتصادی دارد. آیا نباید با هیچ کشوری قرارداد اقتصادی منعقد کرد؟ حساسیت‌هایی که پیرامون این موضوع مطرح شده از نوشتن مقاله‌ای در روزنامه‌های انگلیسی آغاز شده است. این موضوع نشان می‌دهد انگلیسی‌ها دوست ندارند در شرایطی که ایران تحت فشار تحریم‌های اقتصادی آمریکا قرار گرفته با کشورهای دیگر جهان از جمله چین همکاری و مراوده اقتصادی داشته باشند. اگر ما در این تله بیفتیم به نوعی خودزنی کرده‌ایم. این همکاری نیز مانند همکاری‌های گذشته با چین است. به همین دلیل این همه جنجال و هیاهو پیرامون این قرارداد مشخص نیست. مگر در قرارداد گذشته ایران و چین این همه جنجال به وجود آمد؟ بسیاری از شرکت‌های خارجی بسته‌های پیشنهادی خود را به ایران ارائه کرده‌اند. به همین دلیل در ریاست‌جمهوری یک جلسه برگزار شد تا مشخص شود کدام شرکت در بسته نفتی شماره یک قرار بگیرد. در این جلسه تصمیم گرفته شد، بسته بیست و دو میلیاردی انتخاب شود و این اتفاق نیز رخ داد. پس از مدتی نیز این بسته فعال و پروژه‌های آن اجرا شد. در شرایط کنونی نیز قرار است، چنین قراردادی با حجم وسیع‌تر و گسترده‌تر صورت بگیرد که منافع ملی ایران و چین به صورت همزمان در آن رعایت شده است. ارزیابی شما از رویکرد مجلس یازدهم نسبت به دولت آقای روحانی چیست؟ آیا مجلس در مسیر کمک به دولت برای حل مشکلات کشور حرکت می‌کند؟ بنده معتقدم نامه روسای دوازده کمیسیون مجلس به آقای روحانی به خوبی موضع مجلس یازدهم را روشن کرده است. از این نامه مشخص است که مجلس نمی‌خواهد بپذیرد ایران تحت‌تحریم قدرت‌های مسلط جهانی قرار گرفته است. فشاری که امروز روی اقتصاد و سیاست ایران است به دلیل تهدیدها و تحریم‌های قدرت‌های خارجی است. این تحریم ها نیز صادرات و واردات، حمل‌ونقل و مبادلات مالی ایران را مختل کرده است. در چنین شرایطی اگر این فشارها را نادیده بگیریم و در نامه به رئیس‌جمهور عنوان کنیم اشکالات موجود ناشی از نظام تصمیم‌گیری دولت است مسیر را اشتباه رفته‌ایم. نمایندگان محترم قبل از اینکه با مسائل آشنا شوند این نامه را به رئیس‌جمهور نوشتند و مشکلات را ناشی از تصمیمات دولت قلمداد کردند. بنده قصد ندارم عنوان کنم نظام مدیریتی کشور به خوبی عمل می‌کند؛ اشکالاتی وجود دارد. اما با این وجود اگر دشمنی‌های آمریکا، رژیم اسرائیل، عربستان و کشورهای متحد آنها را در نظر نگیریم و دولت آقای روحانی را مقصر اصلی وضعیت موجود معرفی کنیم در مسیر اشتباهی قرار گرفته‌ایم.

منبع: روزنامه آرمان امروز *س_برچسب‌ها_س*