وزیر سعودی را چه کسی به تهران آورد؟

به گزارش مشرق، محمد ایمانی در کانال تلگرامی خود منتشر کرد:

عربستان در مقایسه با آمریکا و انگلیس و اسرائیل، دشمن فرعی است. کاهش تنش با چنین دشمنی، اقتضای مصلحت است.

اولویت راهبردی جمهوری اسلامی، صلح و ثبات منطقهُ حفظ تمامیت ارضی کشور ها و نفی دخالت بیگانگان است. ما قاعده کاهش تنش را - جز با رژیم نا مشروع صهیونیستی - حتی با آمریکا به اجرا گذاشته ایم، هر چند که طرف غربی بدعهدی کرده است.

آنجا که دشمن سر موضع است و دشمنی می کند، ما هم مقابله می کنیم؛ اما هر جا مسیری برای کاهش تنش بگشاید، استقبال می کنیم.

قاعده کلی، همان است که امیر مومنان (ع) به مالک اشتر فرمود: «ولا تدفعن صلحا دعاک الیه عدوک للَه فیه رضا، فان فی الصلح دعهً لجنودک، و راحه من همومک، و أمنا لبلادک.

صلحی را که رضای خدا در آن باشد و دشمن پیشنهاد کند، رد مکن، زیرا که صلح، سبب آرامش سپاهیان تو، و مایه آسودن از ناراحتی ها، و امنیت برای شهرها است».

حضرت در ادامه فرمود: «ولکن الحذر کل الحذر من عدوک بعد صلحه، فان العدو ربما قارب لیتغفل فخذ بالحزم و اتهم فی ذلک حسن الظن. ولی پس از صلح، سخت از دشمن برحذر باش؛ چه بسا نزدیکی ورزد تا غافلگیر کند. بنابراین، احتیاط و دوراندیشی پیشه کن و در این باره، حسن ظن را متهم کن».

حکومت عربستان در طول چند دهه، مرتکب دشمنی بسیار علیه ملت ما و دیگر کشورهای منطقه شده؛ از تجهیز صدام تا حمایت از گروهک های معاند و تامین بودجه اشغالگری آمریکا در منطقه.

با همه اینها، سر عربستان در بسیاری از تحولات منطقه به سنگ خورد. "گاو شیرده"، پاداشی است که آمریکایی ها به مدعی ابرقدرتی در منطقه دادند. خاطره این تحقیر از حافظه سعودی ها پاک نخواهد شد.

عربستان هزینه های گزافی برای این تبعیت پرداخت، اما طرف شکست خورده تحولات سوریه، عراق، لبنان، یمن و فلسطین بود. در مقابل، ایران و متحدانش طرف پیروز تحولات دو دهه اخیر بوده اند.

آنها دورشان را در منطقه زدند، اما سرانجام فهمیدند که باید با واقعیت اقتدار ایران کنار بیایند. طرف سعودی از طریق واسطه های متعدد (عراق، عمان، قطر، روسیه و چین) خواستار کاهش تنش ها با ایران شد.

حاکمان ریاض در ماجرای تجاوز به خاک یمن یمن، شکست بزرگی را متحمل شدند و آموختند هنگامی که تاسیسات نظامی و اقتصادی و نفتی شان (مثل آرامکو)، زیر ضرب موشک های مقاومت قرار گیرد، آمریکا و اسرائیل نمی توانند از باتلاق نجات شان بدهند.

نظام سعودی، تغییر ماهیت نداده، اما ناکامی های پیاپی به ویژه در جنگ یمن، او را از موضع توهم پایین آورده است. ما هم در این تنش زدایی چیزی از دست نمی دهیم، بلکه می توانیم منابع و فرصت های خود را بهتر مدیریت کنیم.

طبیعتا باید به توافق مجال داد تا در بوته امتحان درآید. برجام با آن عقبه غربی و "شورای امنیت" اش، جمهوری اسلامی را از پیشبرد دیپلماسی منطقه ای باز نداشت و نسبت به جنگ موازی غرب (جنگ نیابتی) غافل یا منفعل نکرد، توافق با دولت سعودی که جای خود دارد.

برقراری ثبات و آرامش و کاهش درگیری در یمن و سوریه و عراق و لبنان، مطلوب ماست. اگر هم امکان احیای مناسبات اقتصادی فراهم شد، استقبال می کنیم. ایران در عین حال، نه پشت متحدانش را خالی می کند و نه چنین تعهدی می دهد.

به صلاح عربستان است که به جنگ حیثیت سوز یمن پایان دهد. ممکن است کسانی بگویند ریاض فقط می خواهد شش ماه یا یک سال نفس تازه کند. می گوییم همان یک سال آرامش در منطقه و غافل نشدن کشورها از تحرکات آمریکا و اسرائیل هم مطلوب است.

موضوع مهم دیگر این است که به تجربه دیده ایم هر وقت آمریکا و اسرائیل می خورند یا از تحولات جا می مانند، محافل غربگرا بلافاصله آفتابی می شوند تا ضمن تحریف روند تحولات، حاشیه پردازی را به بهانه مجادله در داخل کنند و بار ناکامی را از روی دوش آمریکا بردارند!

سعودی ها فهمیدند آویزان شدن از آمریکا، یک دلیل عمده شکست های شان است و باید خود را با انتقال محور قدرت جهانی از غرب به آسیا هماهنگ کنند؛

اما غربگرایان سرشان را زیر برف کرده اند تا همین واقعیت را که بر زبان سیاستمداران غربی مانند موگرینی و سارکوزی و جوزپ بورل و دیوید ایشینگر هم جاری است، نبینند و نفهمند!

دیروز، روح سردار سلیمانی بر سفر وزیر خارجه عربستان به تهران حاکم بود؛ ولو غربگرایان با حاشیه سازی، واقعیت را وارونه تصویر کنند. آنها نخواهند نوشت که وزیر خارجه ما به ریاض نرفت و این وزیر خارجه سعودی بود که پذیرفت برای تجدید روابط به تهران سفر کند.

غربگرایان می دانند اما تعمد دارند کتمان کنند که فتوحات معجزه آسای سردار سلیمانی، وزیر خارجه سعودی را به تهران کشاند. به تعبیر قرآن حکیم: "قل موتوا بغیظکم".

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.