دستگاه دیپلماسی برای حراست از گروه‌های مقاومت، سند صیانت بنویسد
دستگاه دیپلماسی با همکاری نهادهای نظامی کشو مانع از گزاره های القایی رسانه ای شود که به دنبال تحمیل خط استقلال‌طلبی در بین گروه‌های مقاومت است.
به گزارش خبرنگار سیاسی شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ با آغاز به کار دولت سیزدهم، سیاست خارجی دولت آیت الله رئیسی بر مبنای رویکرد عمل‌گرایانه در جهت افزایش نقش ایران در مناسبات منطقه‌ای و همچنین کاهش تنش‌ها در منطقه بنا گذاشته شد از این رو دستگاه دیپلماسی دولت سیزدهم در پی تقویت روابط با کشورهای همسایه و به خصوص کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس برآمده است. چرا که موقعیت ژئوپولتیک و میزان اثرگذاری جمهوری اسلامی ایران در منطقه امری انکار ناپذیر به شمار می رود.
جمهوری اسلامی ایران از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی با رویکرد حمایت از مستضعفین در منطقه فعالیت کرده است و حاصل این نگاه مبنایی، تشکیل جریان مقاومت بوده است.
پس از اینکه دولت سیزدهم سکان کشور را در دست گرفت، برخی از جریان‌های فعال رسانه‌ای با هدف تخریب دستاوردهای منطقه ای دولت، یک خلط القایی را پررنگ کردند که گویی جریان مقاومت ذیل ارتباطات منطقه ای ایران در حال تضعیف شدن است! بر همین اساس نیز یک موجی رسانه‌ای مبنی بر تقدم منافع ایران بر سایر گروه مقاومت در اذهان در حال ادراک ساز است و از ابزاری بودن این گروه‌ها برای نقش‌آفرینی‌ها ایران و به چالش کشیدن قدرت‌های بزرگ به‌خصوص امریکا صحبت می‌شود. موضوعی قطع به یقین از سوی جریان معارض پس از توافق احتمالی در وین برجسته تر نیز خواهد شد.
در شرایطی که منطقه غرب آسیا شاهد تحولاتی میدانی و سیاسی بسیار مهم همچون تحمیل جنگ بر یمن، بحران سوریه و خروج امریکا از عراق و از منطقه، باقی مانده تروریسم داعشی و حضور رژیم صهونیستی در منطقه خلیج فارس است و جمهوری اسلامی به همراه گروه های مقاومت به دنبال مدیریت و حل و فصل این بحران ها است، دستگاه دیپلماسی باید بیش از پیش مراقب خط رسانه ای کشور باشد تا بتواند پیش از به سرانجام رسیدن مذاکرات مهمی چون مذاکرات وین، مذاکرات با عربستان، سطح ارتباطات با امارات، مراودات با آذربایجان و... نسبت به حالت دوگانه حاکم بر فضای رسانه ای کشور فائق آید. چنانچه مسئله «اقناع سازی رسانه ای و در پی آن گروه های مقاومت» رخ ندهد، تیم سیاست خارجی دولت با موجی از ادارک سازی منفی نسبت به سیاست های منطقه ای جمهوری اسلامی مواجه می شود.
شاید در این باره مرور برخی از تحولات منطقه ای و مذاکرات جاری ایران خالی از لطف نباشد:
مذاکره با عربستان در عراق
ایرج مسجدی سفیر ایران در عراق در 9 شهریور و پس از اجلاس بغداد خبر از کوشش دولت بغداد برای انجام سه دور مذاکره میان ایران و عربستان سعودی داد و گفت دور چهارم مذاکرات نیز در پیش خواهد بود.
حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه ایران نیز که در صدر هیات ایرانی در مجمع عمومی سازمان ملل شرکت کرده بود، 30 شهریور، در جلسه‌ای که با حضور همتایان خود از عربستان، کویت، قطر، مصر، اردن و ترکیه در اقامتگاه سفیر عراق در نیویورک برگزار شد، شرکت کرد.
پیش از آن نیز سعید خطیب زاده سخنگوی وزارت امور خارجه ایران با اشاره به اینکه طی چند ماه گذشته تماس ها میان تهران و ریاض منظم تر بوده است، تأکید کرده بود که در این دیدارها «در خصوص موضوعات دو جانبه گفتگوهای خوبی صورت گرفته است».
گفتگوهایی که در شرایط جنگ ائتلاف سعودی علیه انصارالله در حال انجام بود، به دلیل عدم اقناع سازی افکار عمومی، موجی از واکنش های را در برداشت.
سفر علی باقری به امارات
علی باقری، معاون سیاسی وزیر امور خارجه هم در راستای تقویت سیاست همسایه محوری دولت سیزدهم به امارات سفر و با انور محمد قرقاش، مشاور دیپلماتیک امیر امارات دیدار کرد.
او پس از این دیدار در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: توافق کردیم تا صفحه جدیدی در روابط ایران و امارات گشوده شود.
البته امتداد مسیر تقویت روابط با همسایگان منطقه ای تنها به دستگاه دیپلماسی کشورمان ختم نمی شود.
15 آذر امسال طحنون بن زاید آل نهیان، مشاور امنیت ملی امارات به دعوت رسمی علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی به تهران سفر کرد و با رئیس جمهور، وزیر امور خارجه و دبیر شورای عالی امنیت ملی دیدار کرد.
پس از این سفر «انور قرقاش» وزیر مشاور امارات در امور خارجی در صفحه رسمی توییتر خود نوشت: «طحنون بن زاید» در راستای تلاش‌های امارات برای بهتر شدن روابطش با کشورهای منطقه و افزایش ثبات و امنیت در آن به تهران سفر کرده است.
تلاش جمهوری اسلامی ایران برای افزایش سطح اثرگذاری در منطقه و ایجاد ثبات و امنیت در خاورمیانه البته تنها به کشورهای عربی ختم نمی شود چرا که در طول ماه های اخیر به ویژه توسعه مناسبات با طالبان و همچنین روابط پایدار با ترکیه بخشی از فعالیت های دیپلماسی منطقه ای ایران بوده است.
پیوستن به پیمان شانگهای
ایران در حقیقت با پیوستن به پیمان شانگهای این سازمان را به عنوان یک سازمان مدرن بین‌المللی و باشگاهی متشکل از قدرت‌های غیرغربی قلمداد کرد تا از این طریق با استفاده از ظرفیت آن به عنوان بخشی از برنامه‌هایش برای دور زدن تحریم ها استفاده کند.
از سوی دیگر پیوستن ایران به سازمانی که حدود یک سوم اراضی دنیا را در اختیار دارد و صادرات سالانه‌اش بالغ بر چندین میلیارد دلار است برای ایران فرصت‌های اقتصادی فراوانی به همراه خواهد داشت که می تواند سطح مناسبات منطقه ای جمهوری اسلامی ایران را تقویت کند.
علاوه بر این انعقاد قرارداد سوآپ گازی بین ایران، ترکمنستان و آذربایجان نیز مزایای متفاوتی را در جنبه اقتصادی برای کشور به همراه دارد. علاوه بر مزایای اقتصادی، تمامی قراردادهای تجارت گاز از ابعاد سیاسی - امنیتی بالایی نیز برخوردار هستند که موجب هم‌سویی و وابستگی متقابل سیاسی کشورهای طرف قرارداد می‌شوند. این نکته درباره قرارداد سوآپ گازی بین ایران، ترکمنستان و آذربایجان نیز مطرح است.
رویکرد نهایی جمهوری اسلامی ایران در منطقه حمایت از خط مقاومت است
رهبر معظم انقلاب بارها در سخنرانی های مختلف بر اهمیت تقویت جبهه مقاومت تاکید کرده و آن را عامل سرنگونی نهایی رژیم صهیونیستی دانسته اند.
ایشان در جریان یکی از دیدارهای خود در جمع بسیجیان در اهمیت جایگاه خط مقاومت در منطقه فرمودند: اینکه ما میگوییم «نیروهای مقاومت، جریان مقاومت، جبهه‌ی مقاومت»، یعنی این؛ یعنی یک حقیقتی به نام اسلام در دوران معاصر سر بلند کرده است که این حرکت عظیم اسلامی، صد سال پیش، پنجاه سال پیش نبود، امروز وجود دارد که گریبان نظام سلطه را محکم میگیرد و برای آزادی و عدالت اقدام میکند؛ این به وجود آمده؛ آنها هر توانی که دارند، میخواهند در مقابل این به خرج بدهند که این را عقب برانند؛ اینجا است که «فَلِذلِکَ فَادعُ وَاستَقِم»؛(5) هم دعوت لازم است، هم استقامت لازم است؛ مقاومت یعنی این.
از این رو در هم تنیدگی سیاست ها منطقه ای جمهوری اسلامی ایران بدون شک موجب این خواهد شد که اقدامات دستگاه دیپلماسی بر محور مقاومت اثرگذار باشد و در مقابل کنش گری های گروه‌های محور مقاومت به تحولات در حال وقوع واکنش هایی را از سوی جمهوری اسلامی ایران به همراه داشته است.
برخی رسانه ها هم به مسئله واکنش عده ای از مقامات ایرانی نسبت به حمله انصارالله یمن به امارات در مقایسه با حمله انصارلله به پالایشگاه آرامکو، پرداختند تا در افکار عمومی کشورهای حوزه مقاومت اینگونه القا کنند که واکنش های جمهوری اسلامی ایران دوگانه است.
این چالش پیش رو اما از آنجایی اهمیت پیدا می کند که بدون تردید می توان گفت مردم کشورهای محور مقاومت حتی بیشتر از مردم ایران، تحولات کشور را دنبال می‌کنند چرا که این تحولات همواره خط مشی کشورهای محور مقاومت را تعیین کرده است.
از این رو مواجه جمهوری اسلامی ایران و بازنمایی رفتار سیاسی در عرصه بین‌الملل از اهمیت بسیاری برخوردار است و هر اقدام بدون تاملی می تواند دستاوردهای ایران را در بلندمدت دچار خدشه کند.
در این میان باید دستگاه دیپلماسی با همکاری نهادهای نظامی کشو مانع از گزاره های القایی رسانه ای شود که به دنبال تحمیل خط استقلال‌طلبی در بین گروه‌های مقاومت است. بدون شک موضع‌گیری‌های سران سه قوه و همچنین دستگاه سیاست خارجی با در نظر گرفتن شرایط کشور و همچنین ملاحظات گروه‌های مقاومت در خنثی سازی این چالش ها اثرگذار خواهد بود.
انتهای پیام / ک
