رئیس قوه قضائیه درگذشت رئیس بنیاد مسکن را تسلیت گفت

پرونده راه‌آهن سراسری ایران در چهل‌وچهارمین نشست کمیته میراث جهانی یونسکو و پس از بحثی طولانی بین موافقان و مخالفان ثبت جهانی شد.

به گزارش خبرگزاری مهر، چهل‌وچهارمین اجلاس کمیته میراث جهانی یونسکو که پس از یک سال وقفه به‌دلیل همه‌گیری کرونا در جهان این‌بار به میزبانی چین، (کشوری که نخستین نشانه‌های انتشار ویروس کرونا در جهان از آن سربرآورد) در حال برگزاری است در جلسه عصر امروز پرونده خط راه‌آهن سراسری ایران را برای قرار گرفتن در فهرست میراث بشری بررسی و تصویب کرد.

تدوین پرونده ثبت جهانی مسیر راه‌آهن شمال و جنوب ایران در سال 97 آغاز شد. ساخت مسیر راه‌آهن سراسری ایران از بندر ترکمن در شمال کشور آغاز شد و به بندر امام‌خمینی در جنوب کشور منتهی شد. آغاز احداث راه‌آهن ایران در سال 1305 شمسی به تصویب رسید و یک‌سال بعد از آن بود که مهندسان ایرانی، آلمانی و آمریکایی احداث این مسیر 1394 کیلومتری را آغاز کردند. مسیر راه‌آهن سراسری ایران نه‌تنها از حیث تکنیک و کیفیت ساخت، بلکه از بعد گردشگری و برخورداری از مناظر و جاذبه‌های طبیعی ویژه در جهان حائز اهمیت است و به همین دلیل نیز هم راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران و هم وزارت میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی این مسیر تاریخی را برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو درنظر داشتند و حالا قرار است یونسکو در اجلاس چین رأی به جهانی‌شدن این مسیر مملو از جاذبه‌های طبیعی، بناهاو پل‌ها و ایستگاه‌ها و تاسیسات و حتی لوکوموتیوهای تاریخی بدهد.

اگرچه پیشینه احداث و بهره‌برداری موفق نخستین راه‌آهن در ایران به دوره قاجار و سال 1227 خورشیدی (1848 میلادی) از رشت به بندر پیربازار و بندر انزلی بازمی‌گردد که بقایای آن همچنان در مسیر رشت به پیربازار با یک لوکوموتیو بخار در محوطه اداره کل بنادر استان گیلان وجود دارد اما تحقق کامل این آرزوی ملی تا سال 1306 به طول انجامید. در سال 1306، قرارداد نقشه‌برداری برای احداث خطوط راه‌آهن با کنسرسیومی متشکل از کمپانی آمریکایی و شرکت‌های آلمانی به بهای هر کیلومتر حداکثر 368 تومان بسته شد.

بهره‌برداری کامل از راه‌آهن سراسری ایران در سال 1314 آغاز شد و علی منصور، وزیر راه و شهرسازی وقت، در دوازدهم مرداد 1314 لایحه‌ای برای تشکیل مؤسسه راه‌آهن دولتی کشور به تصویب مجلس شورای ملی رساند تا از اول مهر 1314 «نگاهداری و به‌کارانداختن همه اموال و اثاثیه و ابنیه و وسایل نقلیه و ساختمان‌های فنی متعلق به خطوط آهن و کشتیرانی دریاچه ارومیه» را به‌عهده بگیرد.

پرونده ثبت جهانی مسیر راه‌آهن سراسری شمال - جنوب ایران در یونسکو به هشت ناحیه با خصوصیات مشترک اقلیمی در داخل هر ناحیه و متمایز با سایر نواحی تقسیم شد و 89 ایستگاه منتخب نیز به‌دلیل اهمیت ارزش‌های تاریخی و کارکردی مورد مطالعه و مستندنگاری قرار گرفت.

این مسیر از بندر ترکمن در شمالی‌ترین نقطه آن آغاز و به بندر امام‌خمینی در جنوبی‌ترین نقطه منتهی می‌شود و در میانه راه از ایستگاه‌های مهمی همچون قائمشهر، گدوک، گرمسار، تهران، اراک، دورود، شهبازان و اندیمشک عبور می‌کند.

کمیته میراث جهانی قرار است در این نشست در روزهای آینده دیگر پرونده کشورمان منظر فرهنگی اورامانات (هورامان) را برای ثبت جهانی بررسی کند.